«Άρχισα να παίζω στις Εθνικές ομάδες από 16-17 ετών και πιστεύω ότι έφτασε ώρα να σταματήσω. Αυτό το τελευταίο παιχνίδι μου. Πραγματικά είμαι πολύ υπερήφανος που φόρεσα τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος, με αφοσίωση με περηφάνια, με τιμή, παίζοντας για την πατρίδα».
Με αυτές τις δηλώσεις στη μικρή ζώνη του Πιερ Μορουά ανακοίνωσε Βασίλης Σπανούλης την απόφασή του να σταματήσει πορεία με την Εθνική στα γήπεδα όλου του κόσμου, γεμάτη διακρίσεις και έντονες στιγμές.
Τα μικρόφωνα των τηλεοπτικών δικτύων στόχευαν πάνω του. Σκεπασμένος με μία πετσέτα και μα αποφασιστικό τόνο στη φωνή του συνέχισε: «Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να πω αντίο στην Εθνική. Το λέω με βαριά καρδιά, αλλά πιστεύω ότι έκλεισε ο κύκλος μου.
Αυτή είναι η ζωή και η ζωή συνεχίζεται.
Εύχομαι τα παιδιά που θα έρθουν στην Εθνική να ακολουθήσουν το παράδειγμά μας.
Η Εθνική δεν είναι μόνο επιτυχίες. Είναι πάνω απ’ όλα αφοσίωση και περηφάνια να φορέσεις το εθνόσημο στο στήθος.
Έκανα στην Εθνική καριέρα με επιτυχίες και αποτυχίες, αλλά πιστεύω ότι το ελληνικό μπάσκετ είναι ψηλά και είμαι υπερήφανος γι αυτό».
Ποια είναι τώρα η καλύτερη ανάμνησή του; Ο Σπανούλης απάντησε: «Όλες και οι καλές και οι άσχημες.
Είναι περηφάνια να εκπροσωπείς την πατρίδα σου. Θυσιάσαμε πάρα πολλά καλοκαίρια για να την υπηρετήσουμε και ξαναλέω εύχομαι να το κάνουν και τα νέα παιδιά».
Kαι πρόσθεσε: «Φέραμε στο παρελθόν τεράστιες επιτυχίες, αλλά τα τελευταία χρόνια δεν τα καταφέραμε. Εύχομαι στο μέλλον να έρθουν ξανά μεγάλες επιτυχίες».
Ο Σπανούλης αιτιολόγησε την απόφασή του, δηλώνοντας: «Το προολυμπιακό τουρνουά αρχίζει πολύ γρήγορα.
Το κορμί μου δεν μπορεί να αντεπεξέλθει να παίξω κατευθείαν σε μία εβδομάδα. Πιστεύω, λοιπόν, ότι πρέπει να καταλαβαίνεις πότε πρέπει να σταματήσεις.
Κάθε καλοκαίρι χρειάζομαι κάποιο ελάχιστο χρονικό διάστημα και ειδικό πρόγραμμα. Χαίρομαι που κλείνει ο κύκλος μου μέσα στο γήπεδο.
Πρέπει να καταλαβαίνεις πότε θα σταματήσεις.
Υπάρχουν πολλά ταλαντούχα παιδιά που μπορούν να βοηθήσουν. Το ξαναλέω υπηρετήσαμε την Εθνική με σεβασμό, αφοσίωση και υπερηφάνεια. Το ξαναλέω καταφέραμε να πάρουμε τρία μετάλλια».
