Ο Ιγκόρ Τούντορ δεν είναι κακός προπονητής. Κάποια στιγμή μας έδειξε καλά πράγματα, κι αυτά ήταν δικά του, δεν ήταν του γείτονα. Ήταν, βέβαια, σε ένα περιβάλλον προστατευμένο, που ακόμη δεν είχε αρχίσει να χάνει λάδια, ήταν πάνω στον μήνα του μέλιττος, που ακόμη όλα είναι ωραία.
Είναι, βεβαίως, άπειρος προπονητής. Όταν άρχισαν τα ζόρια, άρχισε να πνίγεται σε μια κουταλιά νερό, οι ανασφάλειές του, τον έριξαν πολύ στα μάτια όλης της ομάδας και όλων γενικώς.
Πάνω στα ζόρια, έδειξε πως στο κεφάλαιο “διαχείριση ανθρωπίνων πόρων”, παίρνει κάτι κοντά στο μηδέν. Κανείς προπονητής, δεν έγινε μεγάλος, με επίδοση κάτω από 8,5 στο συγκεκριμένο κομμάτι. Καμιά φορά, είναι πιο σημαντικό κι από τις ποδοσφαιρικές γνώσεις.
Νομίζω πως κανείς πια δεν πιστεύει ότι μ΄ αυτόν στο τιμόνι του, ο ΠΑΟΚ θα χτίσει κάτι καλό. Τελειώνοντας το πρωτάθλημα, θα μας χαιρετήσει.
(τα περί τριετών πλάνων είναι κοινές… μπούρδες. Χωριό που φαίνεται, κολαούζο δε θέλει, κι επειδή ο Ζαγοράκης με τον Σάντος έφτιαξαν πράγματι πλάνο τριετούς διάρκειας, ελλείψει κεφαλαίων, δεν σημαίνει ότι ακόμη και για να πας στο περίπτερο να αγοράσεις μια σοκολάτα, χρειάζεσαι τρία χρόνια)
Δεν έχει νόημα να αναλύσει κανείς τα λάθη και τις αδυναμίες του Τούντορ, λίγο – πολύ έχουν συζητηθεί.
Αυτό που θα ήθελα απλώς να προσθέσω, είναι πως αυτά που συμβαίνουν στην περίπτωση του Μπερμπάτοφ, είναι ντροπή. Όχι για τον Τούντορ, όχι για τα πρόσωπα. Είναι ντροπή για τον θεσμό του προπονητή του ΠΑΟΚ, είναι ντροπή για τον ίδιο τον ΠΑΟΚ ως οντότητα, να μεταχειρίζεται έτσι τέτοιους ποδοσφαιριστές. Ο Θεός του ποδοσφαίρου, αν υπάρχει, θα τον τιμωρήσει τον ΠΑΟΚ κάποια στιγμή.
Ο Τούντορ κάποια στιγμή θα φύγει, ίσως φύγει την άλλη βδομάδα, τον άλλο μήνα, σε δύο μήνες ή σε τρεις, αν κάτσουν δύο – τρία στραβά αποτελέσματα, αλλά επί της ουσίας δεν θα αλλάξει τίποτα.
Θα έρθει ένας καινούριος Τούντορ, με πολύ μεγαλύτερο ή απλώς με μεγαλύτερο όνομα, και το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Μια τρύπα στο νερό.
Το πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι πως λειτουργεί λάθος σαν ποδοσφαιρικός οργανισμός. Αν λειτουργούσε σωστά, άλλωστε, ακόμη κι ο Τούντορ, θα μπορούσε να πετύχει σήμερα περισσότερα πράγματα. Και να μην φτάσει στο σημείο θα δείχνει πια μέρα με τη μέρα ολοένα και πιο φανερά τις αδυναμίες του.
Ο Τούντορ εξελίχτηκε σε μέρος του προβλήματος, δεν ήταν το ίδιο το πρόβλημα.
Ποιος, αλήθεια, πιστεύει ότι αυτός ο Πύργος της Βαβέλ, που χτίζεται στην Τούμπα, μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση; Πότε ξανάγινε, ένα τόσο εταιρόκλητο μείγμα, χωρίς σαφείς δομές, να πετύχει σπουδαία πράγματα, για να γίνει και τώρα;
(Φτάσαμε 25 Ιανουαρίου, κι ο ΠΑΟΚ που ήθελε δεκάρι και δεξί μπακ, πήρε… τερματοφύλακα)
Είναι φανερό ότι ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι.
Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται ποδοσφαιρικούς κανόνες και κανονική ποδοσφαιρική διοίκηση, για να λειτουργήσει σαν κανονική ποδοσφαιρική ομάδα. Για να δημιουργήσει κάτι ποδοσφαιρικό, να το προστατεύσει, να το μεγαλώσει.
Αλλιώς δεν έχει καμιά τύχη. Είναι πια φανερό.
Το ότι δεν είναι ο γιαλός στραβός, το δείχνει η εικόνα της Τούμπας.
Οι 16-17 χιλιάδες του καλοκαιριού έγιναν 12-13 χιλιάδες, που έγιναν 8-9 χιλιάδες, που τελευταία έγιναν 5-6 χιλιάδες. Το ένστικτο του κόσμου, είναι συνήθως ανίκητο.
Κάποτε ο κόσμος γέμιζε την Τούμπα και διαμαρτύρονταν. Σήμερα επιλέγει την αποχή και την σιωπή.
Αυτό είναι πιο επώδυνο και επίπονο. Η αποδόμηση και η απαξίωση έρχονται εύκολα, ο χρόνος για να γίνουν τα πάντα πάλι “όπως πρέπει” και “όπως παλιά”, είναι πολλαπλάσιος του χρόνου που χρειάζεται για να αποδομηθεί μια κατάσταση.
Λυπάμαι για τη σημερινή αδιέξοδη εικόνα μιας ομάδας που έχει καταναλώσει τόσα πολλά εκατομμύρια.
Θα συνεχίσει να καταναλώνει πολλά, μέχρι ο καπετάνιος πάνω στη γέφυρα να συνειδητοποιήσει ότι αυτό που βλέπει μπροστά του είναι στην πραγματικότητα μια ξέρα.
Όταν ανέλαβε τον ΠΑΟΚ ο Σαββίδης και όλοι περίμεναν να δουν σε τρεις μήνες την ελληνική Μπαρτσελόνα, είχα πει και γράψει, ότι θα χρειαστεί υπομονή, διότι και ο Σαββίδης θα πρέπει να πληρώσει για να μάθει.
Δεν πίστευα ότι το πανεπιστήμιο του ποδοσφαίρου διαρκεί τόσο πολύ και ότι τα δίδακτρα θα ήταν τόσο ακριβά.
Ο Ιβάν Σαββίδης έκανε πολλά για τον ΠΑΟΚ, αυτό δε χωρά αμφιβολία. Ήρθε η ώρα να κάνει κάτι και για τον εαυτό του, ως μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ.
Βάσει των προθέσεών του, αναμφίβολα του αξίζει να βλέπει μία Τούμπα γεμάτη με χαμογελαστό κόσμο, και μια ομάδα που θα δίνει κάτι παραπάνω από εφήμερες χαρές.
Είναι υποχρεωμένος απέναντι στον εαυτό του, να βρει τον τρόπο.
