Ο αρχηγός του ΠΑΟΚ, Στέφανος Αθανασιάδης μίλησε στο επίσημο περιοδικό του ΠΑΟΚ για όλα όσα συμβαίνουν στην ομάδα τονίζοντας πως καταλαβαίνει τον κόσμο γιατί είναι το «δικό τους παιδί», αναγνώρισε πως όταν φοράς το περιβραχιόνιο στο μπράτσο ίσως πρέπει να πάψεις να είσαι το «καλό παιδί», να πάρεις πρωτοβουλίες.
Ένα μέρος της συνέντευξης του Στέφανου Αθανασιάδη στο “Toumba Magazine”:
Για τις αντιδράσεις του κόσμου και το ρόλο του στην ομάδα:
Το καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που συμβαίνει. Έρχονται ποδοσφαιριστές, φεύγουν, αλλά εγώ είμαι εδώ από μικρός, γνωρίζω καλά τι σημαίνει ΠΑΟΚ, έχω περάσει κι από το κομμάτι της κερκίδας και τους καταλαβαίνω. Το θέμα είναι αυτή η πίεση να μην βγαίνει αρνητικά σ’ έναν ποδοσφαιριστή. Εγώ δεν το αφήνω να μου συμβεί. Βλέπω τα θετικά και συνεχίζω. Ίσως από τη στιγμή που έφτασα να είμαι αρχηγός σ’ αυτή την ομάδα έπρεπε να πάρω περισσότερες πρωτοβουλίες. Να λειτουργήσω διαφορετικά. Να μην είμαι πλέον το καλό παιδί. Ίσως έπρεπε να αλλάξω τρόπο σκέψης και λειτουργίας. Όταν σου δίνεται η μεγάλη τιμή να είσαι αρχηγός στον ΠΑΟΚ, έχεις περισσότερες αρμοδιότητες.
Για την ως τώρα πορεία της ομάδας:
Όταν χτίζεις μια νέα ομάδα θα έχεις και θετικά και αρνητικά στοιχεία. Είναι αυτά τα σκαμπανεβάσματα που παρατηρούνται στην απόδοσή μας κι αναρωτιέσαι πως γίνεται να παίζεις αυτό το ποδόσφαιρο κόντρα στη Ντόρτμουντ και να μην μπορείς να παρουσιάσεις το ίδιο πρόσωπο στο πρωτάθλημα. Το έχει αυτό μια ομάδα όταν δημιουργείται. Ψάχνεις να βρεις την ταυτότητά σου. Η ομάδα έχει καλούς ποδοσφαιριστές, είμαστε ένα καλό σύνολο και χρειάζεται χρόνο. Τίποτα περισσότερο. Και να πάψουν να βλέπουν ορισμένοι φαντάσματα ότι υπάρχει πρόβλημα μέσα στην ομάδα. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στην ομάδα.
Δεν γίνεται κάθε χρόνο να φτάνουμε στον Μάρτιο κι ο ΠΑΟΚ ν’ αλλάζει προπονητή και ν’ αρχίζει πάλι από την αρχή. Η ομάδα πρέπει να κρατήσει έναν συγκεκριμένο προπονητή, να του δώσει χρόνο, να μπορέσει να χτίσει μια ομάδα. Μετά μπορείς να κρίνεις και τον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές. Με το ν’ αλλάζεις προπονητή κάθε χρόνο και να κάνεις συνέχεια τα ίδια, δίνεις το δικαίωμα και στους ποδοσφαιριστές να σκεφτούν «ωραία, έφυγε ο προπονητής, φεύγουν και οι ευθύνες από πάνω μας».
