Για το πως θα αλλάξει η κατάσταση στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, την απαραίτητη συνεργασία των παραγόντων αλλά και τα προβλήματα της διαφθοράς και της βίας μίλησε ο Σταύρος Κοντονής.
Αναλυτικά τα όσα είπε στο «ΑΠΕ-ΜΠΕ»:
Κύριε υπουργέ, υπάρχει κάποιο σχέδιο που μπορεί να βγάλει το ποδόσφαιρο από το τέλμα στο οποίο βρίσκεται;
Από την πλευρά της κυβέρνησης έχει δηλωθεί προς όλους τους εμπλεκόμενους ότι η πάταξη της διαφθοράς και της βίας στους αγωνιστικούς χώρους αποτελεί προτεραιότητα και γι’ αυτό το λόγο από την πρώτη στιγμή ήλθαμε σε σύγκρουση με παγιωμένες αρνητικές συμπεριφορές, τις οποίες είχε εκθρέψει το πελατειακό κράτος και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Ήδη έχουμε νομοθετήσει και προς τις δύο κατευθύνσεις και χωρίς καμία παρέκκλιση εφαρμόσαμε την κείμενη νομοθεσία. Η νομοθετική προσπάθεια ολοκληρώνεται αυτή την περίοδο με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την καταπολέμηση της φαρμακοδιέγερσης και με τη σύνταξη του νέου αθλητικού νόμου.
Δεν σας κρύβω ότι έμεινα έκπληκτος, όταν διαπίστωσα ότι στα μυαλά των ποδοσφαιρικών παραγόντων είχε εμφιλοχωρήσει η ιδέα ότι και με την κυβέρνηση της Αριστεράς θα επαναλαμβανόταν η πρακτική των προηγούμενων κυβερνήσεων. Δηλαδή από την μία να μην εφαρμόζονται οι νόμοι και από την άλλη να αφήνουμε ανεξέλεγκτη τη διαφθορά και τη βία, που δηλητηρίαζαν την κοινωνία. Το σχέδιο της κυβέρνησης είναι αποτυπωμένο στις νομοθετικές πρωτοβουλίες που λαμβάνει και στην τήρηση των νόμων με ισονομία και δικαιοσύνη. Ας το καταλάβουν όλοι, ότι η περίοδος της ανοχής έχει προ πολλού παρέλθει και το καλύτερο που μπορούν να κάνουν οι παράγοντες των ομάδων είναι να συνεργαστούν με την κυβέρνηση για την πάταξη της διαφθοράς και της βίας και να σταματήσουν να δικαιολογούν τις αγριότητες στα γήπεδα, γιατί αυτό ισοδυναμεί με νομιμοποίηση της απαράδεκτης υφιστάμενης κατάστασης.
Αρκεί η διακοπή του Κυπέλλου ή ενδεχομένως και του πρωταθλήματος για να συνετιστούν οι διοικήσεις των ομάδων και όλο το ποδοσφαιρικό σύστημα;
Τα μέτρα που λαμβάνουμε, δυνάμει νόμων που έχει ψηφίσει η Βουλή, εντάσσονται σε μία ενιαία στρατηγική και δεν πρέπει να τα κρίνετε μεμονωμένα. Κανένα μέτρο από μόνο του δεν μπορεί να επιφέρει θετικά αποτελέσματα. Όμως το σύνολο των μέτρων, η πιστή τήρηση των νόμων με ισονομία και χωρίς παρεκκλίσεις, και κυρίως η εμπέδωση της νομιμότητας, μπορούν να φέρουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Η διακοπή της διοργάνωσης του Κυπέλλου ήταν ένα μέτρο πρόληψης για ν’ αποφύγουμε τα χειρότερα. Όταν κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές κανένας δεν δικαιούται να αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους.
Οι αποκαλύψεις για χειραγωγημένους αγώνες είναι καθημερινές και σε διεθνές επίπεδο. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η μάστιγα και με δεδομένη την αρχή -όπως την αποκάλυψε και ο Φραντσέζε, το αφεντικό του παράνομου στοιχήματος στη Νέα Υόρκη- «όπου υπάρχει νόμιμο στοίχημα υπάρχει και παράνομο»;
Οι αποκαλύψεις για χειραγωγημένους αγώνες παίρνουν σοβαρές διαστάσεις και πιστεύω ότι έχουμε δικαιωθεί απολύτως, όταν πέρυσι πήραμε τα πρώτα νομοθετικά μέτρα για τον έλεγχο της κατάστασης, δίνοντας τη δυνατότητα στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού να παρεμβαίνει, αξιοποιώντας τις πληροφορίες που λαμβάνει από την UEFA. Το πρόβλημα όμως δεν είναι ελληνικό, είναι παγκόσμιο, και γι’ αυτό το λόγο χρειάζεται κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας για ν’ αντιμετωπιστεί με επιτυχία. Από την πλευρά μας θέσαμε το ζήτημα στην τελευταία σύνοδο των υπουργών Αθλητισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ευελπιστώ πως σύντομα θα υπάρξει ένα νομοθετικό πλαίσιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να αξιοποιηθούν δυνατότητες και εμπειρίες.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο, και ειδικά το πρωτάθλημα, έχει χάσει την οποιαδήποτε αξιοπιστία του και το θέαμά του είναι τουλάχιστον κάτω του μετρίου. Πώς είναι δυνατόν απ’ αυτό το προϊόν να βγαίνουν τόσα εκατοντάδες εκατομμύρια;
Όχι μόνο έχει χαθεί η αξιοπιστία, το χειρότερο είναι ότι έχει γίνει μόνιμη η καχυποψία στους φιλάθλους, μετά απ’ όσα έχουν γίνει και συνεχίζουν να γίνονται στα γήπεδα. Η κατάσταση γίνεται ακόμη χειρότερη όταν οι ΠΑΕ με απαράδεκτες και εμπρηστικές ανακοινώσεις επιτίθενται η μία στην άλλη ή ακόμη χειρότερα προσπαθούν να διαστρέψουν την πραγματικότητα, για να φανούν αρεστές σε ορισμένους επιθετικούς και βίαιους οπαδούς τους. Κατά καιρούς και εγώ έχω βρεθεί στο στόχαστρο αυτών των κυρίων, οι οποίοι είναι διαφορετικοί κάθε φορά, πράγμα που τουλάχιστον αποδεικνύει ότι δεν ευνοούμε και δεν αδικούμε κανένα. Σωστά όμως αναφέρετε ότι από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο κάποιοι κερδίζουν μεγάλα χρηματικά ποσά και αυτό οφείλεται, αφενός μεν στο ότι το ποδόσφαιρο ακόμη και σ’ αυτή τη μορφή συγκινεί μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, αφετέρου δε ότι με τη φοροδιαφυγή και το μαύρο χρήμα υπάρχει σώρευση χρημάτων στα χέρια επιτηδείων. Η κυβέρνηση έχει εντοπίσει το πρόβλημα στο χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού, έχουν ληφθεί τα πρώτα μέτρα από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, αλλά υπάρχουν πολλά ακόμη να γίνουν εκ μέρους της Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος και γι’ αυτό εργαζόμαστε.
Για τη βία στο ποδόσφαιρο τώρα: έπειτα από τόσα χρόνια προσπαθειών και μέτρων, όπως τουλάχιστον ανακοίνωναν οι αρμόδιες αρχές, απ’ ό,τι φαίνεται αυτά δεν έχουν αποδώσει. Υπάρχουν άλλα μέτρα που μπορούν τουλάχιστον να περιορίσουν τη βία;
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις είτε δεν έπαιρναν μέτρα είτε έπαιρναν μέτρα που ποτέ δεν εφάρμοζαν, γιατί βρίσκονταν σε μία συνεχή διαπλοκή με τους οικονομικά ισχυρούς παράγοντες των ομάδων και ενίοτε με τους οπαδικούς στρατούς. Αμφότεροι τους εξασφάλιζαν πολιτική μακροημέρευση και γι’ αυτό το λόγο είχαμε φτάσει στο σημείο να ψηφίζει η Βουλή νόμους, οι οποίοι, αν δεν ακυρώνονταν, όπως έγινε το 2006, παρέμεναν στα συρτάρια. Εμείς αποφασίσαμε να πρωτοτυπήσουμε. Η διαπλοκή με τα οικονομικά συμφέροντα σταμάτησε οριστικά και η ευνομία στους αγωνιστικούς χώρους αποκαθίσταται βήμα-βήμα. Ας το καταλάβουν οι «ενδιαφερόμενοι» ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς ούτε εκβιάζεται, ούτε συναλλάσσεται, ούτε φοβάται. Ας το καταλάβουν για το δικό τους καλό.
Εξετάζετε το ενδεχόμενο της αποκλεισμού των ελληνικών ομάδων από τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα;
Κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται στο νόμο και επομένως δεν αποτελεί ενδεχόμενο που εξετάζουμε. Ελπίζω όμως όλοι όσοι συμφώνησαν στο περιεχόμενο του νόμου που ψηφίσαμε στην Βουλή τον Μάιο του ’15 και στις δυνατότητες που παρέχονται στην κυβέρνηση, να μην έχουν μεταβάλει άποψη, γιατί κάτι τέτοιο, αν παρ’ ελπίδα συμβεί, θα τους καθιστά αναξιόπιστους και μέρος του προβλήματος.
