Oι Aris Ultras Thessaloniki ανάρτησαν στην επίσημη ιστοσελίδα τους ένα κείμενο με αφορμή την συμπλήρωση 102 χρόνων από την ημέρα που δημιουργήθηκε ο Άρης.
Aναλυτικά το κείμενο:
“Μπορεί να μην βρίσκεσαι και στα καλύτερα σου,όμως έφτασες Θεέ ΆΡΗ 102.102 ολόκληρα χρόνια ζωής.Και νιώθω την ανάγκη να σου πώ γιατί σε αγαπάω τόσο.
Γιατί ιδρύθηκες αυτή τη μέρα.Την πιο ιστορική μέρα γιορτής του Ελληνισμού.Τη μέρα που σηκώθηκε η Ελλάδα.Και πήρες το όνομα του Θεού του πολέμου.Και τα χρώματα του Βυζαντίου και των χαμένων πατρίδων.
Γιατί πάντα ήσουν πρωτοπόρος.Κατέκτησες το 1ο προπολεμικό πανελλήνιο πρωτάθλημα (1928) και το τρίτο (1932).Το πρώτο μεταπολεμικό πρωτάθλημα (1946) και θα κατακτούσες και το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα το 1979 άν δεν γινόταν εκείνο το μπαράζ της ντροπής του Βόλου.
Γιατί κατέκτησες το κύπελλο Ελλάδας ταπεινώνοντας ποιόν άλλο, τον αιώνιο και μισητό αντίπαλο σου τον παοκ το 1970.
Γιατί έχεις κατακτήσει 14 πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης που είναι περισσότερα από αυτά που έχουν κατακτήσει ο παοκ και ο ηρακλής μαζί.
Γιατί ήσουν ο πρώτος που προσκάλεσες ομάδα του εξωτερικού να παίξει στην Ελλάδα και ο πρώτος που έπαιξες εκτός.
Γιατί από το 1926 έπαιξες και νίκησες 5-2 κρατώντας με την μαγκιά σου τα κιτρινόμαυρα που θέλησε να έχει με το έτσι θέλω ο νεο ιδρυθείς πάοκ.
Γιατί ήσουν ο πρώτος που έσπασες το ΠΟΚ στην ενοποιημένη 1η Εθνική όταν τερμάτισες 3ος το 1959.
Γιατί έκανες το 1970 το ρεκόρ εισιτηρίων στην Θεσσαλονίκη το 1970 με αντίπαλο την Τσέλσι στο Καυτατζόγλειο με 42.103 κομμένα εισιτήρια και τον Αθηναικό τύπο να κάνει λόγο για 60.000 κόσμο.
Γιατί ήσουν η πρώτη ομάδα της πόλης που πέρασε στον 2ο γύρο Ευρωπαική διοργάνωσης.
Γιατί έγραψες το ”έπος της Περούτζια” όταν και συνέτριψες με 0-3 μέσα στην Ιταλία την αήττητη για 38 αγώνες υπερομάδα του Πάολο Ρόσι.
Γιατί όταν το το 1998 ανέβηκες στην 1η εθνική μετά τη μαύρη χρονιά πήγες μέσα στην Τούμπα και τους έριξες 4 γκόλ.
Γιατί έζησα μαζί σου τη γκολάρα εκείνη του Χρήστου του Βελώνη στο 90 στο Χαιδάρι.Εκείνη τη γκολάρα που την πανηγύρισα σαν να είχες κερδίσει το champions league.Εσύ ξέρεις γιατί.
Γιατί είσαι ο μόνος που νίκησες μέσα στην Ισπανία με 2-3 και μάλιστα την κάτοχο του τροπαίου Ατλέτικο Μαδρίτης η οποία είχε 20πλάσιο μπάτζετ και πετώντας την μάλιστα εκτός θεσμού αφού την νίκησες και στον εντός έδρας αγώνα.
Γιατί έχεις το πιο απίστευτο ρεκόρ που υπάρχει στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.26 συνεχόμενους αγώνες αήττητος εντός έδρας σε διάστημα 43 χρόνων.Κάτι που μόνο η Παρί (33) και η Ίπσουιτς (31) ξεπερνάνε και αυτό έχοντας αντιμετωπίσει ομάδες μεγαθήρια όπως η Μπενφίκα,η Σεντ Ετιέν,η Περούτζια,η Ρόμα,η Ατλέτικο Μαδρίτης,η Μάντσεστερ Σίτυ και πολλές ακόμα.
Γιατί είσαι ο Αυτοκράτορας του Ελληνικού μπάσκετ,η πιο επιτυχημένη ομάδα του 20ου αιώνα,αυτός που κατέκτησε 10 πρωταθλήματα,8 κύπελλα,6 πρωταθλήματα Θεσσαλονίκης,1 Κυπελλούχων,1 Κόρατς,1 Fiba Cup,με 3 συνεχόμενες παρουσίες σε fainal four κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης.
Γιατί έχεις μοναδικά και αξεπέραστα πανελλαδικά ρεκόρ με 7 συνεχόμενα πρωταθλήματα,4 συνεχόμενα κύπελλα,4 συνεχόμενα ντάμπλ,2 συνεχόμενα ντάμπλ χωρίς ήττα,3 πρωταθλήματα χωρίς ήττα,80 συνεχόμενες νίκες στο πρωτάθλημα,5 τίτλους χωρίς ήττα,135+ νικηφόρα σερί (από 3 έως 80 νίκες),235 ”κατοστάρες” (η πιο επιθετική ομάδα στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ),350+ μεγαλύτερες σε έκταση νίκες (από 20 έως 91 πόντους διαφορά)
Γιατί πήρες το 1ο σου Ευρωπαικό κύπελλο απέναντι σε Τούρκικη ομάδα μέσα στο Τορίνο έχοντας στο πλευρό σου 6.000 Έλληνες κατατροπώνοντας τους Τούρκους εντός και εκτός παρκέ και κάνοντας περήφανη όλη την Ελλάδα.
Γιατί πήρες το 2ο Ευρωπαικό σου με ονειρεμένη ανατροπή μέσα στην Τουρκία νικώντας 70-88 την Τόφας μέσα στην Προύσα βγάζοντας στο δρόμο όλους τους Έλληνες και του Κύπριους που δικαίως σου έδωσαν το προσωνύμιο ”Τούρκων τιμωρός”.
Γιατί έκανες ίσως τη μεγαλύτερη έκπληξη του ελληνικού αθλητισμού όταν το 1998 με 7 (!!) παίκτες και απέναντι στα θηρία τότε ΟΣΦΠ,ΠΑΟ,ΑΕΚ πήρες με τον πιο πανάξιο τρόπο το κύπελλο Ελλάδας υποχρεώνοντας όλη την Ελλάδα να υποκλιθεί στο μεγαλείο σου.
Για το τρίποντο Γιαννάκη,το καλάθι του Σέλερς και το καλάθι του Ραίσεβιτς στο τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα που σου χάρισε το 3ο Ευρωπαικό σου κύπελλο.
Για τις νίκες εντός και εκτός απέναντι στα μεγαθήρια Μπαρτσελόνα,Γιουγκοπλάστικα,Τρέισερ,Μακάμπι που σε έβαλε μέσα στις 10 καλύτερες ομάδες του αιώνα στην Ευρώπη.
Γιατί ήσουν ο μόνος που κατάφερες να κάνεις 10εκ Έλληνες να δηλώνουν ΆΡΗΣ στο μπάσκετ,από την Αλεξανδρούπολη ώς την Κρήτη,και να νεκρώνουν οι δρόμοι κάθε Πέμπτη για σένα.
Γιατί ήσουν ο πρώτος που έσπασε την απόλυτη κυριαρχία ΟΣΦΠ-ΠΑΟ στο βόλευ με το πρωτάθλημα το 1997.
Γιατί και στο πόλο πήρες στα 4 από τα 5 πρώτα πρωταθλήματα Ελλάδας έγινες έτσι η μόνη από τις μεγάλες ομάδες πλην ΟΣΦΠ που κατακτάει πρωτάθλημα.
Γιατί σαν σύλλογος έχεις περισσότερους τίτλους (27) από ότι ο πάοκ (14) και ο ηρακλής (12) μαζί.
Γιατί ”γέννησες” και δημιούργησες μύθους του ελληνικού και παγκόσμιου αθλητισμού όπως τον απόλυτο θεό Νίκο Γκάλη,τον θρύλο του ελληνικού και παγκόσμιου μπάσκετ ως παίκτη και ως προπονητή Παναγιώτη Γιαννάκη,τον καλύτερο Έλληνα προπονητή μπάσκετ Γιάννη Ιωαννίδη,τον αείμνηστο Αλκέτα Παναγούλια,τον Ντίνο Κούη,τον Αλέκο Αλεξιάδη,τον Κλεάνθη Βικελίδη,τον σκόρερ του τελικού του euro 2004 Άγγελο Χαριστέα και τον Τραιανό Δέλλα,τον πρωταθλητή Ευρώπης και Ολυμπιονίκη Αλέξανδρο Νικολαίδη,τον παγκόσμιο πρωταθλητή κολύμβησης Άρη Γρηγοριάδη και τόσους ακόμα.
Γιατί ήσουν εκεί και εσύ όταν η εθνική κατακτούσε το 1987 το Ευρωπαικό στο μπάσκετ με Γκάλη,Γιαννάκη,Φιλίππου.Εκεί ήσουν και στο ποδόσφαιρο με Χαριστέα και Δέλλα.Και στην Ολυμπιάδα ήσουν εκεί με τον μεγαλύτερο Έλληνα αθλητή Νίκο Γκάλη ως πρώτο λαμπαδηδρόμο στο ΟΑΚΑ.
Για όλα αυτά νιώθω περήφανος και διαφορετικός από όλους τους άλλους.Όμως δε σε αγάπησα ΆΡΗ για όλα αυτά.Γιατί ήρθαν και δύσκολες στιγμές.Πολύ δύσκολες στιγμές.Στιγμές απόλυτης πίκρας και απογοήτευσης που κανείς δεν έχει νιώσει παρόμοιες.
Γιατί σε είδα με δάκρυα στα μάτια να πέφτεις 3 φορές κατηγορία στο ποδόσφαιρο.
Γιατί σε είδα πέρυσι να μη μπορείς να ανέβεις από την 3η εθνική κατηγορία και να πονάω βλέποντας σε.
Γιατί σε έβλεπα να χάνεις 4 τελικούς κυπέλλου μέσα σε 7 χρόνια χωρίς να βάλεις ούτε ένα γκόλ.
Γιατί είδα το βρώμικο σύστημα της παράγκας να σε χτυπάει αλύπητα και από παντού.Να σε τιμωρούνε με απίστευτη αυστηρότητα και να σε καταστρέφουν γιατί ποτέ δε πήγες με τα νερά τους.Γιατί ποτέ δεν ανέβηκες στα άρματα τους.
Γιατί σε είδα για χρόνια στο μπάσκετ να χαροπαλεύεις να σωθείς την τελευταία στιγμή,να μην έχεις παίκτες,προπονητές και παράγοντες.
Γιατί είδα να σε ”τρυπάνε” οι δικοί σου άνθρωποι.Αυτοί που υποτίθεται ότι σε στήριζαν και σε αγαπούσαν.
Και πόσα ακόμα τέτοια λυπηρά είδα και έζησα δίπλα σου ΆΡΗ μου.
Εγώ όμως δεν σε αγάπησα ούτε για αυτά…
Εγώ σε αγάπησα ΆΡΗ για τον κόσμο σου.Για το πάθος και την αληθινή αγάπη και λατρεία και μοναδικότητα του δικού σου λαού.
Γιατί είδα τον λαό σου τεράστιο να γεμίζει τα γήπεδα σου σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ όπου κι άν έπαιζες.Ανεξαρτήτως αντιπάλου.
Τον είδα να γράφει ιστορία με τις κερκίδες και τις εκδρομές του.Με τις πορείες,τις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις του για να σταθεί στο πλάι σου παντού.
Είδα 8.000 στο Μόναχο,6.000 στη Γάνδη,5.000 στο Τορίνο,το Βελιγράδι,την Κολονία,το Ντεν Μπός.6.500 στο Σαρλερουά και 6.000 στο Μόναχο με τη Μπάγερν.Είδα 8.000 στο Μάντσεστερ να μαγεύουν τους Άγγλους.Είδα 2.500 στη Ρώμη.3.500 στη Μαδρίτη.2.500 στη Βιέννη.3.000 στη Περούτζια είς διπλούν και σε κάθε γήπεδο της Ευρώπης τους πιστούς σου στρατιώτες εκεί,μαζί σου.
Είδα κίτρινα τα πέταλα σε όλη την Ελλάδα και δεν είδα πουθενά να είσαι μοναχός.
Είδα τον λαό σου να κάνει κατάληψη στην Τούμπα πολλάκις με 7.500 πραγματικούς κομάντο να κιτρινίζουν το γήπεδο.Είδα το 1971 10.000 Άρειανούς δίπλα σου στο Καραισκάκη στην μεγαλύτερη κάθοδο φιλάθλων που είχε γίνει ποτέ.Είδα 20.000 κόσμο να περιμένει να σε αποθεώσει στο αεροδρόμιο μετά το έπος της Περούτζια.Είδα 10.000 στην πλατεία της ΧΑΝΘ να διαδηλώνει ειρηνικά για τα δίκαια αιτήματα σου στο μεγαλύτερο αθλητικό συλλαλητήριο που έγινε ποτέ.
Είδα στους τελικούς 10.000 στην Τούμπα.6.500 στην Πάτρα.20.000 στο Καυτατζόγλειο σε κερκίδες που όμοιες τους δεν έχει δεί η χώρα.
Είδα 30.000 ανθρώπους σε ένα ατελείωτο κομβόι 350+ λεωφορείων στη μεγαλύτερη οπαδική-και όχι μόνο-μετακίνηση όλων των εποχών.
Είδα την καλύτερη κερκίδα που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα στον αγώνα με την Μπόκα με 1000+ πυρσούς και στρόμπος,με 22.000 κορδέλες να κρύβουν τον ουρανό,με 5.000 σημαίες και εικόνες που έκαναν και κάνουν ακόμα και τώρα το γύρω του κόσμου.
Είδα και βλέπω καθημερινά τις τόσες και τόσες στιγμές μαγείας που χάρισε αυτός ο λαός μέσα από φωτογραφίες και βιντεάκια που κάνουν καθημερινά να ακούγεται το όνομα σου στις 4 γωνιές του πλανήτη και ανθρώπους κάθε ηλικίας και εθνικότητας να θαυμάζουν το μεγαλείο.
Και όλα αυτά και τόσα ακόμα που θα χρειαζόμουν βιβλία για να τα γράψω τα είδα από έναν λαό που έχει να δεί τίτλο στο ποδόσφαιρο 46 ολόκληρα χρόνια.Κάτι που παγκοσμίως καθιστά το φαινόμενο αυτό μοναδικό.Λαός τόσο πληγωμένος και με τόσες λίγες χαρές να αντέχει και όχι μόνο να αντέχει αλλά να προκαλεί τον παγκόσμιο θαυμασμό.
Γιατί μόνο εσύ και εγώ ξέρουμε ότι όσα και να γράψω,μόνο οι παρόντες μπορούν να καταλάβουν πώς είναι να περιμένεις με ανυπομονησία το τζάμπολ για να ακούσεις και να ζήσεις το ”ΆΡΗ θυμήσου”.Να βγαίνουν οι παίκτες σου στο χόρτο του ναού και να χάνεται το γήπεδο από τις κορδέλες,τα χαρτάκια και τα καπνογόνα.Όχι σε ντέρμπι.Σε μάτς με την Καλαμαριά,τη Λάρισα και τον Ατρόμητο.
Για όλα αυτά που είναι το 1% και για το 99% που είναι αδύνατον να γραφτούν νιώθω ευλογημένος και περήφανος όσο ποτέ που η μοίρα το έφερε έτσι ώστε εμείς οι 2 να ομορφαίνουμε ο ένας τη ζωή του άλλου.
ΆΡΕΙΑΝΑΡΑ μου,χρόνια σου πολλά και καλά.
με αγάπη
aristhessalonikiultras.”
