O Ρόμπερτ Μακ μίλησε στο «Toumba Magazine» που κυκλοφορεί για την πορεία του στον ΠΑΟΚ, για την περίεργη εμπειρία που είχε όσο είναι στην Ελλάδα και ξεκαθάρισε αν θέλει να φύγει από την Ελλάδα μετά απ’ όλα αυτά που συνέβησαν στον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδος με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα.
Ένα απόσπασμα από της συνέντευξη του Μακ:
Για την πορεία του στον ΠΑΟΚ:
« Ήρθα στον ΠΑΟΚ για ν’ αλλάξω την καριέρα μου διότι στη Γερμανία δεν έπαιζα το ποδόσφαιρο που ήθελα. Ήμουν απογοητευμένος με το ποδόσφαιρο και ήθελα να πετύχω κάτι στη ζωή μου. Αυτός, λοιπόν, ο ενάμισης χρόνος που βρίσκομαι στον ΠΑΟΚ είναι το καλύτερο διάστημα στη ζωή μου. Όπως είπες, συνέβησαν πολλά πράγματα. Έκανα πολλές συμμετοχές, δημιούργησα οικογένεια και είμαι πολύ χαρούμενος που ήρθα εδώ. Ένιωσα σαν το σπίτι μου κι έτσι αισθάνομαι και τώρα. Είναι πολύ ωραίο να είσαι μέλος αυτής της ομάδας. Αυτή η σεζόν είναι ίσως η καλύτερη στην καριέρα μου. Και με τον ΠΑΟΚ και με την Εθνική. Ο ΠΑΟΚ με βοήθησε να καθιερωθώ στην Εθνική. Αν δεν έπαιζα εδώ δεν πιστεύω ότι θα ήμουν βασικός στη Σλοβακία. Ο ΠΑΟΚ μου έδωσε τα πάντα ως τώρα».
Για την πλέον περίεργη εμπειρία του στο ελληνικό ποδόσφαιρο:
«Ο ημιτελικός με τον Ολυμπιακό. Στο ποδόσφαιρο όλα είναι 50-50. Στην Ελλάδα, βέβαια, όταν αντίπαλος είναι ο Ολυμπιακός είναι 80-20. Έπειτα από όσα έχω ζήσει εδώ, αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Τρελάθηκα και θέλω να το ξεχάσω. Ήμουν πολύ χαρούμενος για το γκολ και το συναίσθημα στη γεμάτη Τούμπα κι ελπίζω ν’ αλλάξουν αυτοί οι άνθρωποι που δεν αξίζουν να βρίσκονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο».
Για το αν επιθυμεί να φύγει από την Ελλάδα όπως είπε μετά τον ημιτελικό:
«Εκείνη τη στιγμή όλοι ήμασταν πολύ απογοητευμένοι. Για μένα ήταν η πιο εξοργιστική στιγμή στη ζωή μου. Είμαι 25 χρονών και ασχολούμαι 18 χρόνια με το ποδόσφαιρο. Ποτέ δεν έχω ξανανιώσει έτσι. Πάνω στα νεύρα μου, λοιπόν, είπα ότι δεν θέλω να είμαι κομμάτι αυτού του ποδοσφαίρου. Ήταν μια συναισθηματική αντίδραση διότι ανυπομονούσα γι’ αυτό το παιχνίδι, ήθελα ν’ αγωνιστώ και να τελειώσει δίκαια. Όχι μ’ αυτόν τον τρόπο. Όπως και να ’χει όλα περνάνε με τον χρόνο. Ό,τι συνέβη είναι στο μυαλό μου, αλλά δεν μπορώ να τ’ αλλάξω. Πάντως ό,τι ειπώθηκε ήταν συναίσθημα της στιγμής».