Περίπου έναν χρόνο πριν, τον Οκτώβρη του 2015, η Λίβερπουλ παρουσίασε ως νέο της προπονητή, τον Γιούργκεν Κλοπ. Ο πρώην κόουτς της Μπορούσια Ντόρτμουντ συμπληρώνει αυτή την εβδομάδα έναν χρόνο στους «Κόκκινους» και αξίζει να επιχειρήσουμε να αναλύσουμε τις αλλαγές που έφερε στην ομάδα.
Kloppolution
Από την πρώτη του κιόλας συνέντευξη ο Κλοπ έθεσε πολύ ψηλά τον πήχη κι έδωσε μια ιδέα του τι θέλει να πετύχει: «Είναι πολύ σημαντικό ο ποδοσφαιριστής να νιώσει τη διαφορά. Πρέπει να πιστεύουν ότι έχουν τη δύναμη να καταφέρουν όσα προσδοκούν οι οπαδοί, ο Τύπος. Πρέπει να σταματήσεις να αμφισβητείς τις ικανότητές σου και να πιστέψεις στις δυνάμεις σου».
Μικροαλλαγές
Αρχικά, ο Γερμανός τεχνικός προχώρησε σε αρκετές μικροαλλαγές στη λειτουργία του συλλόγου. Μια από αυτές αφορά τα …δίχτυα στις εστίες. Μετά από μερικές προπονήσεις, ο Κλοπ και οι συνεργάτες του ζήτησαν από τους υπευθύνους του γηπέδου να αλλάξουν το χρώμα των διχτυών από κόκκινο σε λευκό. Ήθελαν έτσι να είναι πιο εύκολα ορατά στην περιφερειακή όραση των ποδοσφαιριστών, με την ελπίδα ότι θα τους βοηθήσει να σκοράρουν πιο συχνά. Καθώς η πλειοψηφία των οπαδών πίσω από τις εστίες είναι ντυμένοι στα κόκκινα, τα κόκκινα δίχτυα δεν ξεχώριζαν τόσο στο μάτι όσο τα λευκά.
Εργατικότητα και πειθαρχία
Σταδιακά, ο Κλοπ επέβαλε το «νόμο» του στη Λίβερπουλ, φροντίζοντας να γίνει ξεκάθαρο σε όλους ότι πρέπει να δουλεύουν και να ακολουθούν τους κανόνες. Ο τρόπος παιχνιδιού που του αρέσει απαιτεί οι παίκτες να είναι στην καλύτερη δυνατή φυσική κατάσταση, ενώ ως Γερμανός κόουτς, θεωρεί την πειθαρχία πολύ σημαντική. Δεν άφησε περιθώρια σε αδιάφορους ή …λουφαδόρους στην προπόνηση ποδοσφαιριστές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Μαμαντού Σακό, ο οποίος υπέπεσε σε πειθαρχικό παράπτωμα και τον …κατάπιε το σκοτάδι. Εκδιώχθηκε από την προετοιμασία της ομάδας κι έκτοτε προπονείται με την δεύτερη ομάδα. Εξάλλου, καθώς το όνομα του Μάριο Μπαλοτέλι δεν θα μπορούσε να μπει στην ίδια πρόταση με λέξεις όπως «εργατικότητα» ή «πειθαρχία», ήταν προφανές ότι ο Ιταλός φορ δεν θα μακροημέρευε στη Λίβερπουλ του Κλοπ.
Τρόπος παιχνιδιού και gegenpressing
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του Κλοπ είναι η τακτική που ονομάζεται «gegenpressing». Μεταφράζεται ως «αντί-πρεσάρισμα» και αφορά την πίεση αμέσως μόλις χαθεί η μπάλα, ώστε να ανακτηθεί άμεσα, όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αντίπαλη εστία. Αποτελεί το σήμα κατατεθέν του προπονητή των «Κόκκινων», από την περίοδο που εκείνος προπονούσε τη Μπορούσια Ντόρτμουντ.
Ο ίδιος ο Κλοπ το εξηγεί ως εξής: «Σκεφτείτε πόσες πάσες πρέπει να κάνεις για να φέρεις τον παίκτη με το νούμερο 10 σε μια θέση από την οποία θα έχει τη δυνατότητα να κάνει την πάσα-κλειδί. Το αντί-πρεσάρισμα σου επιτρέπει να κερδίσεις τη μπάλα όσο γίνεται πιο κοντά στην εστία του αντιπάλου. Εάν πετύχει θα απέχεις μια μόνο πάσα από μια πολύ καλή ευκαιρία για γκολ. Κανένας δημιουργικός μέσος στον κόσμο δεν μπορεί να υπερισχύσει έναντι μιας σωστά δουλεμένης τακτικής αντί-πρεσαρίσματος. Αυτό αποδεικνύει γιατί είναι τόσο σημαντική τακτική».
Όταν η ομάδα του έχει τη μπάλα στα πόδια της προσπαθεί να επιτεθεί με πολλές πάσες, προώθηση των πλάγιων αμυντικών και γρήγορες κινήσεις των μεσοεπιθετικών που έχουν όλοι τους τη δυνατότητα να πατούν στην αντίπαλη περιοχή. Οι σέντρες προς τον target man (στράικερ τον οποίο σημαδεύουν όλοι οι συμπαίκτες του στέλνοντας τη μπάλα προς αυτόν, τακτική ιδιαίτερα δημοφιλής στο βρετανικό ποδόσφαιρο) έχουν απαγορευθεί από τον Κλοπ, με αποτέλεσμα η Λίβερπουλ να μην θυμίζει αγγλική ομάδα. Επίσης, ποιοτικοί παίκτες που όμως δεν ταίριαζαν στο συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού έγιναν αναλώσιμοι και αποχώρησαν (όπως ο Μπεντέκε που πουλήθηκε στην Κρίσταλ Πάλας).
Ψυχολογία
Πιθανότατα η σημαντικότερη αλλαγή που έφερε ο Κλοπ στη Λίβερπουλ είναι η αλλαγή της ψυχολογίας. Στην Αγγλία το ονόμασαν «τακτική της αγκαλιάς», εμνευσμένοι από τη συνήθεια του Γερμανού τεχνικού να αγκαλιάζει τους παίκτες του καθώς τους δίνει οδηγίες.
Παρά το γεγονός ότι είναι απαιτητικός στις προπονήσεις και αυστηρός όσον αφορά πειθαρχικά ζητήματα, ο Κλοπ είναι φίλος των παικτών, ιδιαίτερα ανοιχτός και ειλικρινής απέναντί τους. Ως αποτέλεσμα, έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, οι παίκτες ξέρουν το ρόλο τους και πιστεύουν στο όραμα του προπονητή τους για την ομάδα. Συμμετέχουν όλοι στην προσπάθεια της ομάδας να αμυνθεί αλλά και να επιτεθεί και έχουν πίστη ότι μπορούν να κερδίσουν οποιονδήποτε. Οι εμφανίσεις της Λίβερπουλ στα μεγάλα ματς είναι εντυπωσιακές κι αντανακλούν το πάθος του Κλοπ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για την ικανότητα του Γερμανού να ανεβάζει την ψυχολογία στα αποδυτήρια της ομάδας του, ήταν η επική ανατροπή των «Κόκκινων» απέναντι στη Ντόρτμουντ στην πορεία για τον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ.
Μεταγραφική πολιτική
Τέλος, μια ακόμη βασική αλλαγή που ήρθε στο Λίβερπουλ μαζί με τον Κλοπ, είναι η διαφοροποίηση της μεταγραφικής πολιτικής του συλλόγου. Οι «Κόκκινοι» είχαν φτάσει στο σημείο να γίνονται αντικείμενο χλευασμού, σχετικά με τη συνήθειά τους να σπαταλούν εκατομμύρια λίρες σε παίκτες που δεν τα αξίζουν. Ο Γερμανός μάνατζερ ξεκαθάρισε ότι η ομάδα του θα σταματήσει να είναι το …κορόιδο των μεταγραφικών περιόδων και θα ξοδεύει μόνο σε παίκτες που πληρούν τις προϋποθέσεις που έχει θέσει. Όπως είπε ο ίδιος:
«Οι παίκτες που θα αποκτούμε θα έχουν ταλέντο, ικανότητες, προοπτική και φυσικά τον κατάλληλο χαρακτήρα. Μπορούμε να έχουμε όλες τις πληροφορίες σχετικά με τον χαρακτήρα τους; Όχι. Γνωρίζουμε πάντως πολύ περισσότερα από ότι οι ίδιοι πιστεύουν. Συναντώ προσωπικά κάθε παίκτη προτού προχωρήσω σε ολοκλήρωση μεταγραφής, ώστε να γνωρίσω τον άνθρωπο πίσω από τον ποδοσφαιριστή».
Στην πρώτη καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο επί Κλοπ, η Λίβερπουλ δαπάνησε περίπου 70 εκ. λίρες για να εντάξει στο δυναμικό της τους Μανέ, Βαϊνάλντουμ, Κάριους και Κλαβάν, με τους Ματίπ και Μάνινγκερ να υπογράφουν ως ελεύθεροι. Εισέπραξε περίπου 85 εκ. λίρες από τις πωλήσεις ποδοσφαιριστών που ουσιαστικά δεν είχαν θέση στα αγωνιστικά πλάνα του Κλοπ ή ήταν απλώς αναπληρωματικοί (Μπεντέκε, Άιμπ, Λουίς Αλμπέρτο, Άλεν και Σκρτελ μεταξύ άλλων). Ολοκλήρωσε λοιπόν μια μεταγραφική περίοδο εμφανίζοντας κέρδος (!) ενώ παράλληλα ισχυροποίησε ιδιαίτερα το ρόστερ της, κάτι που είχε να συμβεί πολλά χρόνια στον σύλλογο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι Ο Κλοπ τόνισε πως προτιμά τη βελτίωση της ομάδας του περισσότερο μέσω της προπόνησης, παρά μέσω των μεταγραφών. Αν κρίνουμε από την άνοδο στην απόδοση συγκεκριμένων παικτών, όπως του Λαλάνα ή του Μίλνερ, ο οποίος παίζει μάλιστα και σε διαφορετικές θέσεις του γηπέδου, αλλά και του Λόβρεν που είναι σταθερότατος πια, το αποτέλεσμα δικαιώνει απόλυτα τον 49χρονο κόουτς.
Κάθε άλλο παρά Normal One
Όπως προκύπτει από όλα τα παραπάνω, ο Γιούργκεν Κλοπ δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται «Normal One», παρότι διάλεξε ο ίδιος το συγκεκριμένο προσωνύμιο. Ένας απλώς …κανονικός προπονητής δεν θα μπορούσε να αλλάξει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα τόσα πολλά σε έναν κορυφαίο σύλλογο, φέρνοντάς τον σε πολύ καλύτερη κατάσταση σε σχέση με όταν τον ανέλαβε. Σε λιγότερο από έναν χρόνο παρουσίας στη Λίβερπουλ, η τελευταία έχει ήδη τη σφραγίδα του Κλοπ, ο οποίος πρόλαβε ήδη να την οδηγήσει σε δύο τελικούς, κυπέλλου και Γιουρόπα Λιγκ, άσχετα εάν δεν κατέκτησε κανένα από τα δύο τρόπαια. Όπως είναι λογικό, οι ιδιοκτήτες του συλλόγου είναι ενθουσιασμένοι με την επιλογή τους και οι φίλοι της ομάδας έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν για το μέλλον της.
Πηγή: Premierleaguefans.gr
