Σε ανακοίνωση που «φωτογραφίζει» τον Ιβάν Σαββίδη χωρίς να αναφέρει το όνομα του προχώρησε το ποδοσφαιρικό τμήμα του Απόλλωνα Καλαμαριάς κάνοντας λόγο για…χαλίφηδες στην θέση του χαλίφη.
Αναλυτικά:
«Πολλούς μήνες τώρα, οι άνθρωποι του Ποδοσφαίρου και οι απλοί φίλαθλοι παρακολουθούμε τον “πόλεμο” που μαίνεται για το χρυσόμαλλο δέρας του παρηκμασμένου Ελληνικού Ποδοσφαίρου, δηλαδή τον διοικητικό έλεγχο της ΕΠΟ. Σε ένα κυκεώνα διοικητικών και δικαστικών ενεργειών και πράξεων, τρομερών πολιτικών, θεσμικών και εξωθεσμικών, πιέσεων ο πόλεμος των συγκρουόμενων συμφερόντων των ετερόκλητων φατριών έχει αποκτήσει πολλά και ποικίλα μέτωπα. Αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά.
Που εμπλέκουν ένα τεράστιο φάσμα θεσμικών οργάνων, όπως τοπικών Ενώσεων Ποδοσφαιρικών Σωματείων (Ε.Π.Σ), πολιτικών παρατάξεων με ιδιαίτερη επιρροή είτε κυβερνητική είτε αντιπολιτευτική, νομικών και δικαστικών λειτουργών, αλλά και διεθνών οργάνων από την FIFA, την UEFA και των οργάνων τους. Κι αν ο απλός φίλαθλος αδυνατεί να παρακολουθήσει ξεκάθαρα τα τεκταινόμενα, μεσούντων των διεξαγόμενων πρωταθλημάτων, εκείνο που ευδιάκριτα αρχίζει και διαφαίνεται είναι: η παρασκηνιακή προσπάθεια των μεγαλοπαραγόντων που πρωταγωνιστούν αντιμαχόμενοι αλλήλους, να αποκτήσουν επιρροή σ’ ένα μεγάλο φάσμα “εξαρτώμενων” ομάδων – δορυφόρων, προκειμένου να ισχυροποιήσουν τη θέση τους για τις εγγύς μελλοντικές εξελίξεις.
Τακτική και πολιτική απογοητευτική επειδή καταδεικνύει πως οι εν λόγω μεγαλοπαράγοντες δεν ενδιαφέρονται για την κάθαρση και την εξυγίανση του Ελληνικού ποδοσφαίρου, όπως διατείνονται, αλλά για να επωφεληθούν και να καταστούν χαλίφηδες στη θέση του σημερινού χαλίφη. Κι όπως οι απερχόμενοι και κυνηγημένοι αχυράνθρωποι της αμαρτωλής Ε. Π. Ο άσκησαν την “εξουσία” τους, ελέγχοντας αγωνιστικά και ενίοτε οικονομικά τις ομάδες δορυφόρους τους, έτσι και με την ίδια τακτική ενεργούν και οι επερχόμενοι δήθεν σωτήρες.
Είναι πλέον παραπάνω από φανερό, ιδιαίτερα για τους ανθρώπους που ασχολούνται ενεργά με τη διοίκηση μιας ποδοσφαιρικής ομάδος, όπως ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ, πως ο τοπικός μεγαλοπαράγοντας της Θεσσαλονίκης, που ήδη κινείται επιχειρηματικά για να επικρατήσει στην τοπική και γενικότερα την οικονομία της Βορείου Ελλάδας, προαλείφεται να καταστεί ως ο Μέγας Χαλίφης του ποδοσφαίρου της Βορείου (και όχι μόνο) Ελλάδας. Φιλοδοξία κατανοητή και αποδεκτή, όταν όμως προϋποθέτει την οικονομική και Αγωνιστική ανεξαρτησία όλων των υπόλοιπων ομάδων, την οικειοθελή τους συναίνεση για την επί ίσοις όροις συμμετοχή τους σε ένα υγιές και αξιόπιστο πρωτάθλημα.
Όπου ο Χαλίφης γίνεται ο εγγυητής και υπερασπιστής του ανόθευτου και αξιόπιστου πρωταθλήματος και όχι το αντίθετο! Όσο κι αν προσεγγίζεται από την εγγενή δουλικότητα μωροφιλόδοξων ιδιοκτητών μικρότερου βεληνεκούς ομάδων, που με ευκαιριακές και ανίερες συμμαχίες και λυκοφιλίες επιζητούν την πολύπλευρη και “πολύτιμη” βοήθεια του τοπικού Χαλίφη, ώστε ανάξια να χρίσουν πρωταγωνίστριες τις μετριότατες ομάδες τους εις βάρος πολύ καλύτερων ανταγωνιστικών ομάδων.
Ο τοπικός Χαλίφης έχει την ιστορική ευκαιρία να αναδειχτεί ως μεγάλος σωτήρας του ιδιαίτερα παρηκμασμένου Ελληνικού ποδοσφαίρου. Η μεγάλη ομάδα της οποίας είναι ιδιοκτήτης και διοικεί, είναι αποδεδειγμένα ένα από τα το μεγάλα ιστορικά “θύματα” της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στα κύτταρα των πολυπληθών φιλάθλων της ομάδας του, η πολυετής και συστηματική αδικία που υπέστησαν, είναι η τροφός της παροιμιώδους πίστης τους στην μεγάλη τους ομάδα. Και την αδικία μετέτρεψαν σε αρετή, που προικοδοτεί την τεράστια δημοφιλία της ομάδας τους.
Κατάσταση που σημαίνει πως πρέπει να σκεφτεί πολύ, πάρα πολύ, ώστε να αποφύγει τελικά να καταστεί ο νέος Χαλίφης στη θέση των παλιών (εκτός εάν αυτό ακριβώς διεκδικεί). Επειδή κανείς πλέον δεν χρειάζεται χαλίφηδες, αλλά το μόνο που χρειαζόταν και χρειάζεται πάντα, είναι να υπάρχει πλήρης απονομή της ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης και οι αγώνες, τα πρωταθλήματα και οι άνοδοι στην ανώτερη κατηγορία να κρίνονται μόνο εντός των γηπέδων».
