O Ντοριάν Λεβέκ ήταν το πρώτο απόκτημα του ΠΑΟΚ μέσα στην καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο. Τι έκαναν, όμως, όλοι αυτοί οι παίκτες, που έκλεισαν πρώτοι τα τελευταία χρόνια;
Τα τελευταία εννιά καλοκαίρια, συνολικά έντεκα παίκτες ήταν εκείνοι που άνοιξαν τον εκάστοτε… μεταγραφικό χορό, με την πρωτιά να μην δίνει πάντα “προβάδισμα” αγωνιστικής επιτυχίας
Αν υπάρχει κάτι σε αυτό το στατιστικό κομμάτι που θα ήθελε να κρατήσει ο ΠΑΟΚ δεν είναι άλλο από την περσινή πορεία του “διδύμου” που ανακοινώθηκε πρώτο το καλοκαίρι του 2016.
Πέρυσι, ο Λέο Μάτος είχε “νικήσει” τον Εβγέν Σάκχοφ για λίγες ώρες, καθώς οι ανακοινώσεις της ασπρόμαυρης ΠΑΕ για την απόκτηση του Βραζιλιάνου ακραίου αμυντικού και του Ουκρανού εσωτερικού μέσου είχαν εκδοθεί την ίδια ημέρα. Ακόμα και επικοινωνιακό επίπεδο, κάποια πράγματα παίζουν το ρόλο τους, και ο Μάτος ήταν το πιο “εμπορικό” όνομά έναντι του Σάκχοφ. Το γεγονός ότι και οι δυο προερχόταν από την Ντνίπρο έκανε αρκετούς να σκεφτούν πως ο… Βραζιλιάνος ήταν εκείνος που “τράβηξε” τον Ουκρανό στη Τούμπα, με αποτέλεσμα αυτή και μόνο η σκέψη να μεγαλώσει το καλάθι για τον Μάτος και αυτομάτως να μικρύνει αυτό του Σάκχοφ.
Ένα χρόνο αργότερα, τόσο ο πρώτος όσο και ο δεύτερος γέμισαν και με το παραπάνω το… καλάθι των προσδοκιών που είχαν δημιουργήσει. Και μόνο τα 16 γκολ και οι έξι ασίστ που είχαν συνολικά και οι δυο φτάνουν για να είναι θετικό το πρόσημο.
Ο ΠΑΟΚ περίμενε από τον Μάτος να του δώσει όλα όσα προσδοκούσε αλλά δεν πήρε ποτέ από τον τελευταίο Βραζιλιάνο που είχε αγωνιστεί στην συγκεκριμένη θέση, τον Έτο. Το βιογραφικό του δημιούργησε προσδοκίες και ο Μάτος κατάφερε να σταθεί αντάξιος αυτών. Ο Εβγέν Σάκχοφ από την πλευρά του είχε περάσει στο μυαλό όλων ως μια λύση στη μεσαία γραμμή, και τελικά, έκανε… πολλά περισσότερα. Το μεγάλο συν και για τους δυο ήταν η παρουσία τους σε αρκετά από τα δύσκολα και σημαντικά παιχνίδια της σεζόν. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι στα εντός έδρας παιχνίδια με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό ΑΕΚ, αλλά και στο ματς – “σταθμό” της περσινής Ευρωπαϊκής πορεία του Δικεφάλου του βορρά, αυτό με αντίπαλο την Φιορεντίνα στη Φλωρεντία, έχουν καταγραφεί γκολ είτε του Μάτος είτε του Σάκχοφ είτε και των δυο όπως συνέβη στον ημιτελικό της μεγάλης ανατροπής με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό.
Το να φωνάζεις “παρών” σε παιχνίδια που η μπάλα… καίει περισσότερο, σε παιχνίδια που θέλουν καρδιά αλλά και καθαρό μυαλό όταν οι σφυγμοί ανεβαίνουν είναι κάτι που δεν το αποκτάς, και οι Μάτος και Σάκχοφ απέδειξαν ότι το έχουν στη πρώτη τους σεζόν, και το ίδιο καλούνται να κάνουν και στη νέα σεζόν, εκεί που ο πήχης έχει ήδη μπει στο υψηλότερό του σημείο. Περιττό βέβαια να σημειωθεί πως Μάτος και Σάκχοφ ήταν βασικά στελέχη της 11άδας, με 47 και 44 συμμετοχές αντίστοιχα. Και αν ο Μάτος λογιζόταν εξ΄ αρχής ως μέλος της ενδεκάδας και δικαιολόγησε αυτό το τίτλο, ο Σάκχοφ τον κέρδισε με το σπαθί του μέσα από μεγάλο ανταγωνισμό.
Επιστροφή… 21 λέξεων
Το καλοκαίρι του 2010 σημαδεύτηκε από την επιστροφή του Δημήτρη Σαλπιγγίδη, που ήταν χρονικά η πρώτη που είχε ανακοινωθεί από την ασπρόμαυρη διοίκηση. Αν και δεν ήταν μια “απλή” μεταγραφή για τον ΠΑΟΚ, η ανακοίνωση που την προλόγισε ήταν μόλις 21 λέξεων, με τα… απολύτως απαραίτητα: “Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ ανακοινώνει την συμφωνία με τον διεθνή επιθετικό Δημήτρη Σαλπιγγίδη για την υπογραφή συμβολαίων για τα επόμενα 4 χρόνια”. Η ανακοίνωση είχε συνοδευτεί και από δήλωση του παίκτη που ανέφερε πως δεν είχε την ανάγκη να ζητήσει συγνώμη και πως προχώρησε σε μια συνειδητή επιλογή. Στην δεύτερή του θητεία, ο Σαλπιγγίδης έγραψε συνολικά 221 συμμετοχές με 51 γκολ, με την αυλαία να πέφτει τον Ιούλιο του 2015 στο παιχνίδι Λοκομοτίβα Ζάγκρεμπ – ΠΑΟΚ.
Ένας κύκλος που έκλεισε γρήγορα
Ο Ράζβναν Ρατς ήταν η πρώτη μεταγραφή του καλοκαιριού του 2014. Ο Ρουμάνος είχε αγωνιστεί την προηγούμενη σεζόν σε Γουέστ Χαμ και Ράγιο Βαγιεκάνο, είχε αποκτηθεί ως ελεύθερος. Στην Τούμπα έμεινε για μια σεζόν (με προπονητές αρχικά τον Άγγελο Αναστασιάδη και στη συνέχεια τον Γιώργο Γεωργιάδη), στην οποία και μέτρησε 39 συμμετοχές με τρία γκολ και οκτώ ασίστ. Αν και οι αριθμοί του ήταν ικανοποιητικοί, το καλοκαίρι του 2015 ο τότε τεχνικός διευθυντής του Δικεφάλου του βορρά Φρανκ Άρνεσεν του έδειξε την πόρτα της εξόδου, με τον Ρατς να επιστρέφει στην Ράγιο Βαγιεκάνο, με την Ισπανική ομάδα να τον διατηρεί στο ρόστερ της τα τελευταία δυο χρόνια.
Η “φουρνιά” του 2008
Πριν από εννιά χρονιά οι ασπρόμαυροι πέτυχαν διάνα, όπως το αμέσως επόμενο καλοκαίρι η… απογοήτευση ήταν μεγάλη
Το καλοκαίρι του 2008 αποτελεί, ακόμα και τώρα, παράδειγμα προς μίμηση όσον αφορά την μεταγραφική ευστοχία των ασπρόμαυρων, με το “καλό μεταγραφικό καλοκαίρι” να φαίνεται από το πρωί.
Οι δυο πρώτες μεταγραφές του Δικεφάλου του βορρά αφορούσαν παίκτες που είχαν ως έδρα το “Κλ. Βικελίδης”. Οι ασπρόμαυροι προσέγγισαν τους Κώστα Χαλκιά και Βλάνταν Ίβιτς, καταφέρνοντας να τους πείσουν να… αλλάξουν γειτονιά και να γίνουν κάτοικοι Τούμπας. Και μόνο που αμφότεροι έμειναν τέσσερα χρόνια στην Τούμπα και στη συνέχεια, ο πρώτος κρέμασε για τέσσερα χρόνια τα γάντια του μέχρι να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση σε ηλικία 42 ετών και ο δεύτερος έκανε ένα διάλειμμα εκτός ΠΑΟΚ για να αποκτήσει δίπλωμα προπονητή και εντάχθηκε στις ακαδημίες του Δικεφάλου του βορρά φτάνοντας μέχρι και την πρώτη ομάδα με την οποία κατέκτησε και ένα τρόπαιο, φτάνει για να καταγράψει κανείς την επιτυχία της απόκτησης των Χαλκιά και Ίβιτς, αν και, κατά γενική ομολογία, οι μεταγραφές του καλοκαιριού του 2008 ήταν όλες “μια και μια”.
Ακολούθησε η εφαρμογή ενός περίεργου “άγραφου” κανόνα. Μετά από ένα μεγάλο διάστημα στο οποίο ο ΠΑΟΚ στόχευε σε παίκτες των οποίων το συμβόλαιο τελείωνε, καθώς αυτό πρόσταζε η οικονομική κατάσταση της ΠΑΕ, τη πρώτη φορά που μετά από καιρό πάρθηκε η απόφαση να… σπάσει ο κουμπαράς, ακόμα στα γραφεία της Μικράς Ασίας, το φυσάνε και δε λέει να κρυώσει. Η πρώτη μεταγραφή του καλοκαιριού του 2009 ήταν ο Βασίλης Κουτσιανικούλης. Ο ΠΑΟΚ έβγαλε από τα ταμεία του περίπου 2,5 εκ. Ευρώ αν συνυπολογίσει κανείς την εφορία της μεταγραφής αλλά και το συμβόλαιο που είχε δοθεί στον Λαρισαίο εξτρέμ. Ο Κουτσιανικούλης ήταν ένας από τα πιο “ζεστά” ονόματα εκείνο το διάστημα όσον αφορά τους εγχώριους ταλαντούχους παίκτες, όμως ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να τον αξιοποιήσει, με αποτέλεσμα να φτάσει να τον παραχωρήσει ως δανεικό στον Εργοτέλη δυο χρόνια μετά.
Το καλοκαίρι που ο Κουτσιανικούλης έπαιρνε το δρόμο του δανεισμού, ο Μπερτράν Ρομπέρ, που αγωνιζόταν στον Πανθρακικό, αποτελούσε την πρώτη μεταγραφή (2011) ενός ακόμα μέτριου μεταγραφικού παζαριού. Με βάση τα (λίγα) χρήματα τα οποία ο ΠΑΟΚ είχε δαπανήσει για να τον αποκτήσει, και την… απουσία λάμψης από αυτή τη κίνηση, ο απολογισμός των τριών γκολ και των επτά ασίστ στις 43 εμφανίσεις που είχε, κάνει το ποτήρι του απολογισμού να είναι μισογεμάτο, με τον Γάλλο να μένει για δυο σεζόν στον ΠΑΟΚ.
ΔΥΟ… ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΔΙΑΖΟΥΣΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Το 2012, ο πρώτος που είχε αποκτηθεί στην εποχή Δώνη ήταν ο Μπονγκάνι Κουμάλο, με τον Αφρικανό να βρίσκεται στην Τούμπα ως δανεικός από την Τότεναμ. Ο Αφρικανός δεν είχε καμία σχέση με αυτό που περίμενε και είχε στο μυαλό του ο Δώνης, και επέστρεψε στην Αγγλία μετά από έξι μήνες. Την επόμενη χρονιά έγινε και πάλι “σεφτές” με αμυντικό, με τα… ίδια αποτελέσματα. Ο Ίνιγο Λόπεθ μπήκε στο “ψυγείο” σχεδόν με το “καλημέρα” της σεζόν. Το 2015, ο Ρόμπιν Όλσεν ήταν η πρώτη μεταγραφή της εποχής Αρνεσεν – Τούντορ. Ο Δανός κίπερ έμεινε έξι μήνες στην Τούμπα και επέστρεψε στη πατρίδα του, εκεί που διαπρέπει (αλλά τελικά… μόνο εκεί μπορεί).
Πηγή : FORZA
