Ο άλλοτε ποδοσφαιριστής και πρόεδρος του ΠΑΟΚ Θοδωρής Ζαγοράκης μίλησε στην εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ” για τον ΠΑΟΚ, το κεφάλαιο εθνική, καθώς και για την απουσία της Ελλάδας από το Μουντιάλ του 2018.
Αναλυτικά η συνέντευξη του άλλοτε προέδρου του ΠΑΟΚ:
Ο ΠΑΟΚ παραμένει όχι απλά μέρος της ζωής του, αλλά και της καθημερινότητάς του. Οι «ασπρόμαυροι» συγκαταλέγονται δυνατά στους διεκδικητές του τίτλου και ο Θοδωρής Ζαγοράκης στέλνει το δικό του μήνυμα: «Από τις πρώτες αγωνιστικές φάνηκε ότι το φετινό θα είναι ένα πρωτάθλημα λεπτών ισορροπιών. Η εικόνα της βαθμολογίας, άλλωστε, δεν έχει καμία σχέση με όλα όσα διαπιστώναμε τις προηγούμενες χρονιές. Ο ΠΑΟΚ οφείλει να μάθει να ζει με το ‘πρέπει’ που έχει ο πρωταθλητισμός. Όμως δεν γίνεται, και δεν έχει λογική, να νιώθει ότι παίζει με την πλάτη στον τοίχο σε κάθε αγωνιστική, οπότε ύστερα από κάθε ανεπιτυχές αποτέλεσμα να ξεσπά κρίση. Απαγορεύεται να υπάρχει κρίση στον ΠΑΟΚ όταν στην ομάδα υφίσταται και ηγείται ο Ιβάν Σαββίδης. Πρέπει να μπει σε όλους το μικρόβιο του πρωταθλητισμού».
Σε ένα από τα θέματα συζήτησης στα πέριξ της Τούμπας, αναφορικά με την απουσία του ελληνικού στοιχείου στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ, κάτι που ίσχυε σε μεγάλο βαθμό μέχρι την αναμέτρηση με την Ξάνθη, ο Θοδωρής Ζαγοράκης ανέφερε: «Το έλεγα όταν ήμουν ποδοσφαιριστής, το έλεγα όταν ήμουν πρόεδρος, το λέω και τώρα. Δεν ξεχωρίζω Ελληνες και ξένους. Όταν μπαίνεις στο γήπεδο και φοράς τη φανέλα με τον δικέφαλο στο στήθος, πρέπει να την πονάς, να τα δίνεις όλα. Είναι θέμα χαρακτήρα αυτό, θέμα ανθρώπου, όχι θέμα εθνικότητας».
Η συζήτηση που αφορούσε την Εθνική Ελλάδος ξεκίνησε με το θέμα της απουσίας της από το Μουντιάλ και τις οθόνες μας το προσεχές καλοκαίρι…
“Η αλήθεια είναι ότι καλομάθαμε να βλέπουμε την Εθνική σε τελικές φάσεις μεγάλων διοργανώσεων και τώρα μας λείπει…”, ανέφερε αρχικά ο Θοδωρής Ζαγοράκης, και πρόσθεσε: “Αφήνω πίσω τη διετία πριν από το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2016, διότι σε αυτήν αποτύχαμε 100%. Αποτύχαμε και βάλαμε το κεφάλι κάτω για να τα αφήσουμε όλα αυτά πίσω. Ετσι έπρεπε. Μπορεί να μην προκριθήκαμε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όμως δεν θεωρώ πως θα πρέπει να βάλουμε τη σφραγίδα της αποτυχίας σε αυτήν την προσπάθεια. Βρεθήκαμε σε έναν όμιλο μαζί με το Βέλγιο και τη Βοσνία. Το Βέλγιο είναι μια ομάδα με ανοδική πορεία, η Βοσνία είναι μια ομάδα με ταυτότητα. Στα δύο παιχνίδια με το Βέλγιο δείξαμε πράγματα. Βγήκαμε δεύτεροι στον όμιλο και αγωνιστήκαμε κόντρα σε μια φορμαρισμένη ομάδα, την Κροατία. Δεν διαβάσαμε καλά το πρώτο παιχνίδι, δεν μας βγήκε τίποτα.
Στον επαναληπτικό με την Κροατία, ήμασταν Ελλάδα! Παραδοσιακά αν το δεις, όλες οι χώρες που βρίσκονται στο δικό μας επίπεδο ποδοσφαιρικά, όπως το Βέλγιο και η Δανία, έκαναν ‘κοιλιές’ δεκαετιών μέχρι να επιστρέψουν σε τελικές φάσεις. Η δικιά μας “κοιλιά” κράτησε λιγότερα χρόνια. Από το 2004 και μετά, έχουμε καταφέρει να βρεθούμε στις περισσότερες από τις τελικές φάσεις των διοργανώσεων που συμμετείχαμε. Κι αυτό, για τα δεδομένα μας, ήταν τρομερή επιτυχία. Το μέλημά μας είναι να αποκτήσουμε, και πάλι, ως Εθνική, μία αγωνιστική ταυτότητα. Πρέπει να διαφυλάξουμε αυτήν την προίκα που άφησαν οι προκρίσεις των προηγούμενων ετών. Θα αναφέρω το παράδειγμα της Ισλανδίας, μια μικρής χώρας, που με την ποδοσφαιρική της ταυτότητα κατάφερε να βρεθεί σε τελική φάση Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και στη συνέχεια ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η αναμέτρηση με την Κροατία, στην Αθήνα, πρέπει να είναι ο οδηγός μας. Αν χάσουμε την ταυτότητά μας, δύσκολα θα σηκώσουμε ξανά κεφάλι”.
Για την εθνική και την γενιά του 2004:
Στην ερώτηση για το αν η γενιά των πρωταθλητών Ευρώπης του 2004 αξιοποιήθηκε, ο Θοδωρής Ζαγοράκης δεν κρύβει το παράπονό του: “Η ερώτηση είναι σωστή, αλλά την απευθύνεις σε λάθος άνθρωπο. Αλλοι είναι εκείνοι που πρέπει να ερωτηθούν σχετικά με την αξιοποίηση της γενιάς του 2004. Ολα αυτά τα παιδιά κουβαλούν εμπειρίες και θα έπρεπε αυτές να αξιοποιηθούν. Και θα πρέπει να καταλάβουν όλοι τι λέω. Δεν κάνουμε κουβέντα για να βολευτούν κάπου, αυτό που τονίζω είναι να αξιοποιηθούν. Πολλά από τα παιδιά δεν είχαν καν τη βοήθεια που θα έπρεπε ώστε να αποκτήσουν γνώσεις για να τα εκμεταλλευτούμε ως Ελλάδα. Η όποια αξιοποίηση έχει γίνει σε πολύ μικρότερο βαθμό από όσο θα έπρεπε.
Με τα περισσότερα παιδιά της Εθνικής του 2004 έχουμε συχνή, για να μη πω καθημερινή επαφή. Βλέπεις, μας ευνοεί πλέον και η τεχνολογία. Εδώ και μερικά χρόνια έχουμε ξεκινήσει σειρά δράσεων, η οποία δεν θα σταματήσει. Και αυτό, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε. Οι κινήσεις φιλανθρωπικού χαρακτήρα δεν θα σταματήσουν, διότι είναι χρέος μας να ανταποδώσουμε πράγματα στην κοινωνία και σε συνανθρώπους μας”.
