Για την παρουσία του στην Τενερίφη (αντίπαλο του ΠΑΟΚ στο Champions League) και το παιχνίδι κόντρα στην πρώην του ομάδα, τον Δικέφαλο, μίλησε μεταξύ άλλων ο Κώστας Βασιλειάδης.
Αναλυτικά τα όσα είπε στο «sdna.gr» ο Έλληνας γκαρντ:
Έχεις καταλήξει στο ποιο δρομολόγιο ήταν πιο απρόσμενο για σένα, σε αυτή τη φάση της καριέρας σου: το ΑΕΚ-Τρίκαλα ή το Τρίκαλα-Τενερίφη; Ήταν δηλαδή πιο δύσκολο να φανταστείς, τελειώνοντας τη σεζόν με την ΑΕΚ, πως θα χρειαστεί να κάνεις ένα βήμα πίσω ή πώς από τη μάχη της παραμονής θα πας ξανά στην ACB, στα 33;
Πάντα ήθελα να γυρίσω, υπήρχε και κάποιο ενδιαφέρον το καλοκαίρι, αλλά δεν φτάσαμε στο σημείο να υπάρχει πρόταση. Είχαμε μείνει στο γεγονός πως υπάρχει περίπτωση να έρθει κάτι χειροπιαστό στη διάρκεια της σεζόν. Έτσι, δεν είχα το περιθώριο να μείνω χωρίς ομάδας, εκτός προπονήσεων και αγώνων. Πριν πάω στα Τρίκαλα το σκέφτηκα καλά και κατέληξα να είμαι σίγουρος πως μπορώ και να βοηθήσω και να βοηθηθώ από αυτή την κατάσταση. Δεν σκέφτομαι ποιο δρομολόγιο ήταν πιο περίεργο ή απρόσμενο. Ήταν μία ωραία εμπειρία στα Τρίκαλα, ένα διάστημα στο οποίο πέρασα όμορφα και πρόλαβα να γνωρίσω ανθρώπους που θα θεωρώ φίλους μου.
Περίμενες να ξεκινήσεις με τόσο αποδοτικές εμφανίσεις σε χρόνο dt;
Να σου πω την αλήθεια, όχι. Ήξερα πως είναι δύσκολο να μπει ένα βοηθητικός και καινούργιος παίκτης σε μία ομάδα που είναι καλά στημένη και που έδειχνε να έχει βρει το ρυθμό της. Δεν περίμενα ότι το ξεκίνημα θα είναι τόσο καλό.
Ποιο νομίζεις πως είναι το στοιχείο που κάνει τις ομάδες της ACB να έχουν το βλέμμα στραμμένο πάνω στον Βασιλειάδη; Πήγες πρώτη φορά εκεί στα 22, γύρισες στα 25, μετά στα 32 και τώρα στα 33.
Παίζει ρόλο, νομίζω, το πόσα χρόνια εμπειρίας κουβαλάς σε αυτό το πρωτάθλημα, τι πρόσωπο είχες δείξει στα προηγούμενα περάσματά σου από εκεί. Μένουν σε αυτό, σε έχουν στο μυαλό τους. Αν τα δείγματα που είχες δώσει θεωρούνται θετικά, τότε σχεδόν πάντα βρίσκεις ευκαιρία να παίξεις ξανά εκεί. Εμπιστεύονται παίκτες που τα έχουν καταφέρει. Κι αν δεν τους επιλέγουν από το καλοκαίρι, έχουν το νου τους και χτυπούν την πόρτα σου μέσα στη σεζόν.
Στη δική μου περίπτωση μετρά και η παρουσία του Φώτη, διότι χρειαζόταν έναν παίκτη με τα δικά μου χαρακτηριστικά για να συμπληρώσει το παζλ, όπως το είχε στο μυαλό του.
Να φανταστώ ότι ένα τηλεφώνημα ήταν αρκετό για να πας εκεί; Χρειάστηκε να μιλήσεις περισσότερο από 5 λεπτά με τον κόουτς Κατσικάρη;
Δεν χρειάστηκε τίποτα. Δεν υπήρχε και κάποιο θέμα ουσιαστικά που ήταν δύσκολο να συμφωνήσουμε. Όταν ένας άνθρωπος που έχετε συνεργαστεί με πολύ καλό τρόπο και αποτέλεσμα, ζητά τη βοήθειά σου, τότε φυσικά θες να του ανταποδώσεις. Πιο πολύ χρόνος χρειάστηκε για να διευθετηθούν τα τυπικά, ώστε να υπογράψω το συμβόλαιο με τη νέα μου ομάδα.
Σε ενοχλεί που κάποιοι άνθρωποι αντέδρασαν κακοπροαίρετα αποδίδοντας τη μεταγραφή στη σχέση σου με τον Κατσικάρη και κάνοντας ουσιαστικά λόγο για χάρη;
Τι να με ενοχλεί; Ο καθένας έχει την άποψη του, αλλά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Με αυτή τη λογική, ο Φώτης θα μπορούσε να με πάρει και στη Λοκομοτίβ πέρσι, για να μου κάνει χάρη, και στη Χάποελ στην αρχή της χρονιάς που πήρε τον Περπέρογλου. Είναι πράγματα που τα βλέπω και γελάω. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο.
Με αποδέχθηκαν για το ότι είμαι ο Κώστας
Με μία βόλτα στα social media, καταλαβαίνει κανείς ότι το κλίμα στην Τενερίφη είναι πράγματι οικογενειακό. Από την πρώτη μέρα, πρωταγωνιστείς σε ομαδικές selfies. Είναι τόσο καλά τα πράγματα;
Μου φάνηκε τόσο περίεργο όλα αυτό από τη πρώτη μέρα που ήρθα. Με χαιρέτησαν με το που πάτησα το πόδι μου στο γήπεδο, με βοήθησαν να μπω στο κλίμα. Πάντα υπήρχε κάποιος που με έπαιρνε από το σπίτι, με γύριζε μετά την προπόνηση, με βοηθούσε για το πού πρέπει να πάω να φάω και τα σχετικά. Με έβαλαν αμέσως σε αυτό που λένε “φαμίλια”. Ήταν πάρα πολύ σημαντική αυτή η υποδοχή, με έκανε να αισθανθώ πολύ καλά. Δεν με κοίταξαν με άσχημο μάτι. Ξέρεις, δεν είπαν “είναι Έλληνας, όπως και ο προπονητής. Γι’ αυτό τον έφερε”. Με αποδέχθηκαν για το ότι είμαι ο Κώστας.
Βλέποντας κανείς τα παιχνίδια σου, αποκομίζει μια εντύπωση πως έχεις έναν τεράστιο ενθουσιασμό κάθε φορά που μπαίνεις στο παρκέ. Όντως το απολαμβάνεις τόσο πολύ ή είναι θέμα κατανόησης του ρόλου σου;
Όταν ήρθα εδώ, μου είπε ο Φώτης ακριβώς ποια πράγματα θέλει από μένα και τα δέχθηκα. Άρα, όταν μπαίνω στο παρκέ, πρέπει να κάνω αυτό που μου έχει ζητηθεί και μου έχει καταστεί σαφές. Σίγουρα, μετρά και ο ενθουσιασμός που υπάρχει μέσα μου για το γεγονός πως επέστρεψα στην Ισπανία. Παίζει ρόλο και ότι γνωρίζω το ρυθμό του παιχνιδιού στην Ισπανία και δεν είχα ανάγκη μεγάλο χρόνο προσαρμογής. Ο Φώτης με ξέρει και μου δίνει, ως ρόλο, αυτόν που μπορώ να εκτελέσω. Θα υπάρξουν και άσχημα παιχνίδια, με 0/3 ή 0/4 σουτ, αλλά το θέμα είναι να συνεχίζω να δουλεύω, όπως μου έχει πει και ο ίδιος.
Ξέρεις καλά την ισπανική, μπασκετική πραγματικότητα και μπορείς να κρίνεις πόσο καλά μπορεί να πάει η Τενερίφη. Τι έχεις να πεις για την ομάδα;
Πρώτα απ’ όλα είναι το Copa Del Rey (σ.σ. θα εξασφαλιστεί, αν η Τενερίφη βρίσκεται στην πρώτη 8άδα με τη λήξη του πρώτου γύρου) ο στόχος που θέλουν πάρα πολύ όλοι να επιτευχθεί. Είναι ένα πάρα πολύ όμορφο event και όλοι θέλουν να το ζήσουν. Η ομάδα είναι πάρα πολύ καλή. Δεν την έζησα πέρσι για να μπορώ να πω αν υπάρχουν μικρές ή μεγάλες διαφορές, αλλά μπορεί να καταφέρει πράγματα. Πέρα από το Copa, στόχος της ομάδας είναι να μπει στα πλέι οφ του πρωταθλήματος και να φτάσει στο Final Four του Basketball Champions League που πέρσι το κατέκτησε.
Άλλο Ελλάδα, άλλο Ισπανία…
Συνολικά, τι ρόλο έχει παίξει στη διαμόρφωσή του αγωνιστικού, αλλά και του ανθρώπινου προφίλ σου η Ισπανία;
Νομίζω ότι η Ισπανία με έχει αλλάξει πραγματικά πάρα, πάρα πολύ. Έχω αλλάξει σχετικά με τον τρόπο δουλειάς, έχω μάθει πολλά, είμαι πιο συνηθισμένος σε έναν άλλο ρυθμό παιχνιδιού. Από εκεί και πέρα όμως, εκτός του αγωνιστικού, είναι και οι φίλοι που έχω αποκτήσει, τα μέρη που έχω δει, οι καταστάσεις που έχω βιώσει. Με έχουν αποδεχθεί σε μία χώρα που το μπάσκετ είναι top. Και στην Ελλάδα έχω παίξει σε μεγάλες ομάδας, αλλά στην Ισπανία υπάρχει μεγαλύτερη αποδοχή προς το πρόσωπό μου σε σχέση με την Ελλάδα. Μπορείς να το δεις έτσι. Οι συνθήκες εδώ σε βοηθούν να είσαι ο εαυτός σου, στην Ελλάδα υπάρχει πίεση που δεν σε αφήνει να δουλεύεις απερίσπαστος.
Δίνεις σημασία σε όσους χαρακτηρίζουν εσένα, αλλά και άλλους παλιούς συμπαίκτες σου, «τελειωμένους» έπειτα από ένα κακό ματς ή ένα άσχημο διάστημα;
Σίγουρα, οι απαντήσεις δίνονται μες στο γήπεδο, το είδαμε και στην περίπτωση του Παναγιώτη Βασιλόπουλου. Εγώ, από την μεριά μου, ξαναγύρισα στην Ισπανία σε ηλικία 33 ετών. Μπορεί να μην το περίμενα ούτε εγώ, αλλά υπάρχουν ευκαιρίες που σου δίνονται και πρέπει να τις αρπάξεις.
Δεν πήγε τόσο καλά για μένα η χρονιά στην ΑΕΚ
Το περσινό πέρασμα σου από την ΑΕΚ πώς θα το χαρακτήριζες;
Αλλιώς ξεκίνησε η χρονιά και για μένα και για την ομάδα. Η ομάδα άλλαξε προπονητή, εγώ αλλιώς ξεκίνησα κι αλλιώς τελείωσα. Μέχρι τον τραυματισμό στον αγώνα με τον Ολυμπιακό, είχε αρκετά καλό και μεγάλο ρόλο στην ομάδα και νομίζω πως έπαιζα αρκετά καλά. Όταν γύρισα όμως, είχα μείνει πίσω, είχε περάσει περίπου 1,5 μήνας και λίγο αργότερα έγινε και η αλλαγή προπονητή. Έχασα το ρόλο που είχα, ήρθε κι ακόμη ένας παίκτης στη θέση μου (σ.σ. Νιούλεϊ). Η δουλειά μου πάντως είναι να μπαίνω και να δίνω το 100% ανεξαρτήτως ρόλου. Δεν ήταν η καλύτερη χρονιά μου η περσινή, σίγουρα. Ήταν η χρονιά που δεν πήγε για μένα τόσο καλά. Το θετικό είναι ότι και στην ΑΕΚ έκανα φιλίες και διατηρώ πολύ καλές σχέσεις με συμπαίκτες και ανθρώπους της ομάδας.
Την ιδιαίτερη σχέση σου με τον ΠΑΟΚ δεν την έχεις κρύψει ποτέ, προς τιμήν σου. Τον αντιμετώπισες πέρσι, θα τον αντιμετωπίσεις ξανά με την Τενερίφη για το Basketball Champions League. Ποια είναι τα συναισθήματά σου όταν τον βρίσκεις απέναντί σου; Καταφέρνεις να είσαι όσο επαγγελματίας πρέπει;
Υπάρχει πάντα μία έξτρα προσμονή, για να δω καλούς μου φίλους που βρίσκονται στην ομάδα. Σίγουρα, όταν παίζω με τον ΠΑΟΚ είναι κάτι το διαφορετικό. Πάντα όμως προσπαθώ να είμαι 100% συγκεντρωμένος, να λειτουργώ επαγγελματικά και να δίνω για την ομάδα μου ο, τι καλύτερο μπορώ. Αυτό που μένει πάντως είναι ότι κάθε φορά βλέπω ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν, που με έχουν βοηθήσει και είναι στην καρδιά μου.
Απέκτησα κίνητρο λόγω Εθνικής…
Πώς ένιωσες όταν είδες παλιούς συμπαίκτες και φίλους σου, όπως ο Βασιλόπουλος, ο Μαυροειδής και ο Σάκοτα -που όλοι τους έχουν αντιμετωπίσει σημαντικές περιπέτειες υγείας- να φορούν τη φανέλα της Εθνικής;
Δεν μπορώ να στο εξηγήσω με λόγια, γιατί γνωρίζω αυτά τα παιδιά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, έχουμε υπάρξει συμπαίκτες από τις μικρές Εθνικές ομάδας, αλλά και σε συλλόγους. Ξέρω καλά όλα τα προβλήματα που έχουν περάσει, πόσο είχαν ταλαιπωρηθεί και πόσο έχουν δουλέψει για να επανέλθουν τελικά. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που τους είδα να φορούν τη φανέλα της Εθνικής κι ελπίζω να παραμείνουν μέλη της. Να είναι δηλαδή και στο Παγκόσμιο Κύπελλο, έστω κάποια από αυτά τα παιδιά, αν η Εθνική προκριθεί.
Από τη μεριά σου, «ζήλεψες»; Γιατί είσαι κατ’ εξοχήν παράδειγμα παίκτη Εθνικής ομάδας που έχει αγωνιστεί με το εθνόσημο σε όλες τις ηλικίες.
Δεν ζήλεψα, με την άσχημη έννοια της λέξης. Απέκτησα όμως ένα κίνητρο, ώστε να προσπαθήσω ακόμη περισσότερο, να παρουσιάσω ακόμη καλύτερο εαυτό μήπως καταφέρω να είμαι στην ομάδα για τα επόμενα παιχνίδια των προκριματικών, τον Φεβρουάριο. Η Εθνική ομάδα και το να παίζω γι’ αυτήν ήταν και είναι ο, τι καλύτερο. Πάντα ήθελα και θέλω να είμαι μέλος της, γι’ αυτό θα προσπαθήσω όσο γίνεται για να επιστρέψω σε αυτή.
Θα μπορούσα να δουλέψω παραπάνω, να είμαι ένα σκαλοπάτι παραπάνω
Υπήρχε το καλοκαίρι ένα post σου στο instagram με ένα βιβλίο που έλεγε «Σημασία έχει πόσο καλός θέλεις να γίνεις». Τώρα που έχει περάσει πολύς καιρός από το ξεκίνημά σου, πόσο καλός ήθελες να γίνεις όταν άρχιζαν όλα και σε θεωρούσαν όλοι ένα από τα κορυφαία ταλέντα στην Ευρώπη; Έχεις εκπληρώσει τους στόχους που είχες βάλει για τον εαυτό σου;
Ωραία είναι αυτή η ερώτηση. Να σου πω την αλήθεια, δεν ξέρω πού θα μπορούσα να έχω φτάσει. Ξέρω όμως ότι θα μπορούσα να έχω κάνει πολύ περισσότερα από όσα έχω κάνει τώρα. Θα μπορούσα να δουλέψω παραπάνω στο γήπεδο. Θα μπορούσα να είμαι ένα σκαλοπάτι παραπάνω, αν δούλευα στο γήπεδο ακόμη περισσότερο. Στη ζωή, ξέρεις ότι το ταλέντο και η δουλειά θα σε πάνε σε ένα σημείο. Όσο περνούν τα χρόνια και σκέφτεσαι καλύτερα, τότε σε πιάνει η όρεξη να δουλειά.
Όλο το καλοκαίρι φέτος δούλευα σε διαφορετικά πράγματα απ’ ο, τι συνήθιζα. Δεν δούλεψα μόνο στο σουτ, πέρασα πολλές ώρες στο γυμναστήριο, πήγα στο γήπεδο για να δουλέψω τη ντρίμπλα μου, ήθελα να μπορώ να κάνω κι άλλα πράγματα στο παρκέ. Και πράγματι, τώρα μου βγαίνει για παράδειγμα να κάνω προσποίηση, δυο ντρίμπλες και να πάω προς το καλάθι. Αυτό το έκανα σπάνια στο παιχνίδι μου. Ελπίζω πως, ακόμη και στα 33 μου, θα μπορέσω να φτάσω σε υψηλότερο σκαλοπάτι.
Κάποιοι εξέλαβαν τη μεταγραφή σου στα Τρίκαλα ως το πρώτο βήμα για να μπεις σε ένα mood με χαμηλότερο πήχυ και να ρίξεις ρυθμούς. Με τη μετακίνησή στην Τενερίφη, έστειλες κι ένα δικό σου μήνυμα ότι θα βλέπουμε «Βάσκο» (σ.σ. το παρατσούκλι του) στα παρκέ για αρκετά χρόνια ακόμη;
Δεν έχω στο μυαλό μου να σταματήσω του χρόνου. Αισθάνομαι καλά με το σώμα μου, νιώθω δυνατός. Ας τελειώσει η χρονιά καλά και το καλοκαίρι δεν θα σταματήσω τη δουλειά. Όσο αισθάνεσαι καλά και δεν νιώθεις την πλήξη για την προπόνηση, για τους αγώνες, για τα ταξίδια, καταλαβαίνεις πως είσαι σε καλό δρόμο. Μπαίνω μες στο γήπεδο και αισθάνομαι πάλι σαν μικρό παιδί που ανυπομονεί για το παιχνίδι. Είναι πολύ σημαντικό για μένα ότι ακόμη και στα 33 μου έχω αυτό τον ενθουσιασμό κι έτσι δεν έχω σκέψη και πρόθεση να σταματήσω.
