Απόλυτα ειλικρινής ο Αντελίνο Βιεϊρίνια εξομολογείται στο Toumba Magazine, απαντάει στον κόσμο που περιμένει να δει… κάτι απ΄τα παλιά, μνημονεύει τον Σάντος και τοποθετείται για το περιβραχιόνιο του αρχηγού που του έδωσε ο Ραζβάν Λουτσέσκου.
Αναλυτικά τα όσα σημειώνει η “ασπρόμαυρη” ΠΑΕ:
Το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνεις μιλώντας μαζί του είναι πως έχει αλλάξει. Σαφώς πιο ώριμος, με ξεκάθαρη άποψη γύρω από το ποδόσφαιρο και τα πρέπει της επιτυχίας. Ο Αντελίνο Βιεϊρίνια είναι και πάλι εδώ και παραχώρησε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο Toumba Magazine που κυκλοφορεί.
Ο Πορτογάλος σταρ μιλά για τα λάθη του παρελθόντος, το πόσο διαφορετικά βλέπει το ποδόσφαιρο πλέον, για το πρωτάθλημα και τι πρέπει να κάνει ο ΠΑΟΚ για να το κατακτήσει, αναλύει την ιστορία γύρω από την επιστροφή του, μοιράζεται μαζί μας τα μαθήματα ζωής που του έδωσε το αγαπημένο του άθλημα και τονίζει ποιος πραγματικά χάρηκε περισσότερο με την επιστροφή του.
Το Toumba Magazine κυκλοφορεί στο PAOK FC Official Store και στο store.paokfc.gr και τις προσεχείς μέρες θα μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα σημεία πώλησης Τύπου στη Βόρεια Ελλάδα, στα αεροδρόμια «Μακεδονία» και «Ελ. Βενιζέλος», στα ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης και στον ΟΣΕ Θεσσαλονίκης.
Για τον κόσμο που περίμενε τον παλιό Βιεϊρίνια :
Δε γίνεται να δει αυτόν τον Βιεϊρίνια . Έχω μεγαλώσει, βλέπω το ποδόσφαιρο με διαφορετικό τρόπο. Δεν είναι ότι δεν μπορώ να κάνω αυτά που έκανα, αλλά πλέον βλέπω το παιχνίδι πιο σοβαρά. Παλιά δεν σκεφτόμουν πριν κάνω μια ντρίπλα στην άμυνα. Τώρα αποκλείεται να με δεις να το κάνω. Τότε ήθελα να δείξω αυτό που μπορώ να κάνω. Τώρα νομίζω πως δεν πρέπει να δείξω τι παίκτης είμαι. Το έχω δείξει ήδη.
Είμαι πιο συγκροτημένος και ξέρω ανά πάσα στιγμή του αγώνα τι πρέπει να κάνω. Παλιότερα ξέρεις πόσες φορές με έβρισε ο Σάντος επειδή έκανα τακουνάκια ή ντρίπλες χωρίς λόγο; Έρχεται μια στιγμή που αναλογίζεσαι «αυτός είχε δίκιο» .
Για την κίνηση του Λουτσέσκου να τον ορίσει αρχηγό:
Είμαι της άποψης πως ο καθένας πρέπει να είναι αρχηγός του εαυτού του. Είναι το μάθημα που έχω πάρει από τη συνύπαρξή μου με μεγάλους ποδοσφαιριστές. Δεν μου αρέσει να φαίνομαι ο αρχηγός, να φωνάζω στους υπόλοιπους και να τους λέω τι να κάνουν. Δεν είναι του χαρακτήρα μου. Ποιος είμαι εγώ για να πω στους άλλους τι να κάνουν; Αυτό είναι δουλειά του προπονητή. Προτιμώ στην προπόνηση και στον αγώνα να δείξω τι είναι αυτό που θεωρώ σωστό παρά να φωνάζω. Για μένα, λοιπόν, δεν υπάρχει αρχηγός. Υπάρχει αυτός που φοράει το περιβραχιόνιο, αλλά μέσα στο παιχνίδι εγώ πρέπει ν’ ακούσω τι μου λένε οι συμπαίκτες μου και το αντίστροφο. Μόνο έτσι μπορούμε να κάνουμε βήματα μπροστά. Γενικά, όμως, ναι, δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να είσαι αρχηγός της ομάδας που αγαπάς. Είσαι η εικόνα της ομάδας. Αυτός που θα μπει μπροστά.
