Άλλη μια κακή βραδιά για τον μπασκετικό ΠΑΟΚ, που έχασε και στην Χαλκίδα από την Κύμη με 88-85, έχοντας δεχτεί 51 πόντους μόνο στο πρώτο ημίχρονο. Από την Κύμη!
Αυτό δεν είναι το χειρότερο, ο μπασκετικός ΠΑΟΚ έχει χάσει κι από χειρότερες ομάδες φέτος, όπως για παράδειγμα τα Τρίκαλα και τον ΓΛ Φάρο, γεμίζοντας σελίδες στο βιβλίο της ντροπής.
Στη Λάρισα από τον Φάρο (των 2,5 ξένων) έχασε με 101-89, στα Τρίκαλα με 87-78, στο Λαύριο με 90-72, από το δε Προμηθέα, έχασε τόσο εντός, όσο και εκτός.
Κι όλα αυτά σε μια χρονιά, που αυτό που γίνεται στον μπασκετικό ΠΑΟΚ παρουσιάζεται ως το… πρότζεκτ, που στο μέλλον θα φέρει στον Δικέφαλο στην ιστορική του θέση στο μπάσκετ.
Σε μια σεζόν με το μπάτζετ αισθητά αυξημένο σε σχέση με πέρσι, ο ΠΑΟΚ χάνει ακόμη κι από ομάδες που είναι πιο κοντά στη διάλυση παρά στην υγεία (Τρίκαλα, Φάρος), και μετά από 16 αγωνιστικές, έχει 8 νίκες και 8 ήττες! Ο ΠΑΟΚ έχει μόλις 2 νίκες περισσότερες από τον Άρη, που την Τετάρτη έκανε νίκη σωτηρίας επί του Λαυρίου.
Προς το παρόν, τίποτα δε δείχνει ότι η σημερινή κατάσταση στον μπασκετικό ΠΑΟΚ είναι μια ευοίωνη κατάσταση και σ΄ αυτή τη φάση, ο Δικέφαλος είναι στην 7η θέση, κινδυνεύοντας να μπει με μειονέκτημα ακόμη και στην 1η φάση των πλέι οφ (5-8, 6-7) και να μείνει κι εκτός 6άδας. Η δε είσοδος στην 4άδα, μοιάζει για την ώρα όνειρο απατηλό.
Το πιο τραγικό στον ΠΑΟΚ, των δύο ευρωπαϊκών τίτλων (που πανηγυρίζει ως μεγάλη επιτυχία την πρόκριση επί της ανύπαρκτης Βέντσπιλς), είναι η προσπάθεια να δικαιολογηθεί η κακή πορεία και κυρίως η κακή εικόνα της ομάδας, ειδικά εκτός έδρας, που δέχεται 85+ πόντους με χαρακτηριστική ευκολία από αδύναμες ομάδες.
Στον ΠΑΟΚ επιλέγουν να τα ρίχνουν όλα στους διαιτητές κι αυτό έκαναν και για την ήττα στην Κύμη. Έφταιγαν οι 12 βολές παραπάνω, που εκτέλεσε η Κύμη, τα φάουλ που δόθηκαν εις βάρος του ΠΑΟΚ κ.ο.κ.
Είναι φανερό ότι προκειμένου να δικαιολογηθούν οι κακές επιλογές (με κάποιες να μην είναι μπασκετικές, αλλά να έχουν γίνει για άλλους λόγους), προτιμούν να αποπροσανατολίζουν τον κόσμο, που μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, εξακολουθεί να μην πηγαίνει στο γήπεδο, βλέποντας μια κατάσταση, που δεν δίνει προοπτική.