Μέσα στη βδομάδα αναμένουμε την απόφαση της πειθαρχικής επιτροπής της Λίγκας για το παιχνίδι του ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ.
Ένα είναι το βέβαιο. Από τον ΠΑΟΚ έχει κλαπεί εν ψυχρώ ένα πρωτάθλημα, το οποίο κέρδισε μέσα στα γήπεδα. Και του το έκλεψαν με τον μοναδικό τρόπο, που θα μπορούσαν να τον σταματήσουν. Τον έστησαν (σε μια γωνιά). Αλλιώς δεν μπορούσαν!
Αν υπήρχε μια κανονική εκδίκαση, χωρίς την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και την επιθυμία της κοινής γνώμης για «αίμα», το παιχνίδι θα είχε κατακυρωθεί στον ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ θα είχε μηδενιστεί, καθώς δεν βγήκε να συνεχίσει το παιχνίδι.
Πρωτοετής της Νομικής να καλούνταν να αποφασίσει, μ΄ αυτά που παρατέθηκαν από τις δύο πλευρές στην εκδίκαση, τις δηλώσεις του Κονέ στην ΕΡΤ και του Χιμένεθ στην Ισπανία, συν το ΓΕΓΟΝΟΣ ότι ο Κομίνης σφύριξε στον διάδρομο των αποδυτηρίων και ζήτησε από τις ομάδες να βγουν να παίξουν, με την ΑΕΚ να αρνείται αν το σκορ θα είναι 1-0, θα έκλεινε την υπόθεση σε 2 λεπτά.
Τώρα, ο ΠΑΟΚ θα εξοντωθεί, διότι έτσι πρέπει να γίνει και η δυνατή εικόνα της Κυριακής, είναι το τέλειο άλλοθι.
Το θέμα είναι και ποδοσφαιρικό, διότι είναι στη μέση και τα 30 εκατομμύρια του Τσάμπιονς Λιγκ, που είναι η κινητήριος δύναμη για να ανάβει το κέφι στο πάρτι, που γίνεται κάθε χρόνο στην Αθήνα. Θα μείνει κόσμος χωρίς δουλειά και μεροκάματο, αν σταματήσει το πάρτι.
Είναι, όμως, προφανές, ότι το θέμα είναι κυρίως πολιτικό και οικονομικό.
Στην επιχειρηματική σκηνή της χώρας δραστηριοποιούνται συγκεκριμένοι «παίκτες». Καινούριοι και πολύ δυνατοί παίκτες, δεν είναι εύκολο να μπουν στο παιχνίδι, χωρίς να περάσουν από τη διαδικασία της «πόρτας». Όπως παλιά στα κλαμπ.
Κυρίως, το θέμα είναι πολιτικό.
Είναι προφανές ότι ο Σαββίδης είναι ανεπιθύμητος από την κατεστημένη πολιτική σκηνή της χώρας. Κι ας μην έχει μπλέξει ποτέ με τη δικαιοσύνη, κι ας είναι τα χρήματά του καθαρά. Όπως αυτά, που παίρνει από τους Ιάπωνες.
Το ότι το mediaκό κατεστημένο έχει ξεσαλώσει και επιτίθεται καθημερινά και με κάθε τρόπο (ακόμη κι αυτές που λένε τα ζώδια στις εκπομπές του επιτίθενται…) εναντίον ενός επιχειρηματία, που δεν έχει το παραμικρό «πάρε δώσε» με τη δικαιοσύνη και το μόνο, που κάνει είναι να πληρώνει και μάλιστα στην ώρα του, μιλά από μόνο του. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, τίποτα δεν είναι αθώο.
Χτυπούν έναν επιχειρηματία, που δεν πρωταγωνίστησε ποτέ σε αρνητική είδηση, πριν της κυριακάτικης εικόνας, χτυπούν έναν επιχειρηματία, που αυτές τις μέρες βρέθηκε με 1,6 δισ. καθαρά, γιαπωνέζικα, δολάρια στην τσέπη, τα οποία πρέπει κάπου να επενδυθούν.
Δεν είναι παρανοϊκό, δείχνει απλά τη δύναμη των συμφερόντων.
Ο Σαββίδης δίνει μια μεγάλη μάχη, να παίξει μπάλα στην πατρίδα του, αλλά fair play δεν υπάρχει σε κανένα επίπεδο. Ούτε επιχειρηματικό, ούτε πολιτικό, ούτε ποδοσφαιρικό.
Τα χτυπήματα είναι μεγάλα κι από πολλές πλευρές και ο ΠΑΟΚ είναι παράπλευρη απώλεια.
Ή θα συμβιβαστεί ή θα χάσει και θα φύγει ή θα τους κερδίσει.
Αν καταφέρουν να τον αναγκάσουν να φύγει, να δείτε τι πανηγύρι θα κάνουν!
Πριν ποντάρουμε, όμως, ας δούμε -ως συνήθως- την… προϊστορία κι ας ψάξουμε να βρούμε πότε έχασε τελευταία φορά.
