Ο Γιώργος Κούδας μίλησε στον Libero για την κατάκτηση του Κυπέλλου, το παρελθόν όπως και για το μέλλον.
Ο παλαίμαχος παίκτης του ΠΑΟΚ αναφέρθηκε στο νέο γήπεδο λέγοντας πως πριν φύγει θέλει να δει έτοιμη την νέα έδρα του Δικεφάλου.
Διαβάστε όσα είπε:
Για το Κύπελλο: «Ο ΠΑΟΚ έβαλε τη σφραγίδα και είπε «κύριοι, εδώ είναι το Κύπελλο, αλλά έχουμε πάρει και το πρωτάθλημα», με αυτή την εμφάνιση που έκανε. Ακόμα χτυπάει η καρδιά και περίμενα αυτό το Κύπελλο. Μετά από τόσους τελικούς που έχω συμμετάσχει και μετά από τόσα “κλεμμένα” πρωταθλήματα, το περίμενα αυτό το Κύπελλο γιατί σε αυτό το γήπεδο στον τελευταίο τελικό που έπαιξα είχαμε χάσει άδικα και με ακύρωση ενός γκολ αλλά και γιατί δεν μας ήθελε η τύχη το 1983».
Για το αν έχει αδικηθεί ο ΠΑΟΚ: «Εγώ έλεγα πάντα την αλήθεια στην ποδοσφαιρική μου καριέρα και σαν άνθρωπος. Όταν δεν παίζαμε καλά και χάναμε καθόμασταν κάτω να δούμε τι δεν κάναμε σωστά. Και παραδεχόμασταν ότι το χάσαμε γιατί δεν παίξαμε και έδινα συγχαρητήρια στην ομάδα που έπαιξε καλύτερα ή ήταν πιο τυχερή. Δεν μιλάμε για τα κλεμμένα, που έβγαινα εκτός εαυτού. Έχουμε να θυμόμαστε πολλά, αλλά δεν υπήρχε και η τεχνολογία τότε. Έπαιξα σε 10 τελικούς. Ας γίνονταν οι 5 στη Θεσσαλονίκη και οι 5 στην Αθήνα, να δούμε ποιος θα είχε την έδρα για να κερδίσει; Γιατί σίγουρα παίζει ρόλο και αυτό. Εγώ σταμάτησα το 1984 και το 1985 χάσαμε τον τελικό με τη Λάρισα. Τότε πήραμε το πρωτάθλημα και πριν τον τελικό μας πήραν τον Δημόπουλο μέσα από το αεροπλάνο και μας έκαναν ομάδα που να μην ξέρουμε που πηγαίνουμε. Μας πήγαν σε ξενοδοχείο του Παναθηναϊκού, που τότε μαζί με το ΠΟΚ δεν ήθελαν να πάρουμε το κύπελλο. Η ομάδα δεν ήταν στην κατάσταση που ήταν πριν και εγώ το θεώρησαν κλοπή όλο αυτό. Σίγουρα η Λάρισα έπαιξε καλύτερα, αλλά εμείς δεν ήμασταν σε καλή κατάσταση εξαιτίας άλλων. Το παιχνίδι κερδήθηκε εκτός γραμμών, πριν διεξαχθεί. Προχθές η ομάδα πήγε προετοιμασμένη για όλα, όπως και σε όλη τη σεζόν και έδειξε μέσα στο γήπεδο ποια είναι και έβαλε τη σφραγίδα της σε αυτό το παιχνίδι».
Για την… συμπαράσταση του Άγγελου Αναστασιάδη στις χαμένες ευκαιρίες: «Εκεί είχε πιαστεί λίγο η φωνή μου. Αλλά ευτυχώς είχα τον Άγγελο Ανασταστιάδη δίπλα μου. Έναν προπονητή που τον αγαπώ πολύ. Και χάρη στη συμπαράστασή του έφυγα από το γήπεδο, αλλιώς θα έμενα εκεί. Συνέχεια με καθησύχαζε. Μου έλεγε «μη στεναχωριέσαι». Ξέρουμε όλοι και πως μιλάει και στους παίκτες του, όχι με ύβρεις, αλλά με σχόλια όπως «πεθαμένο, κατσίκι» και τέτοια. Όταν σφιγγόμουν στις ευκαιρίες του Μπίσεσβαρ μου έλεγε «είναι ψοφίμια, είναι πεθαμένα, θα κερδίσουμε, μη στεναχωριέσαι». Ήταν σίγουρος για τη νίκη, γιατί είναι και κόουτς».
Για τον Λουτσέσκου: «Αξίζουν συγχαρητήρια στον κόουτς. Πήρε την ομάδα και μετά από πολλές παλινωδίες και με την αμφισβήτηση του κόσμου έκανε αυτό που έπρεπε. Και προπόνησε σωστά την ομάδα και έκανε καλή διαχείριση του υλικού, γιατί έχει παίκτες ο ΠΑΟΚ και προσωπικότητες. Και ήταν ομάδα. Τι να πεις για τον Πρίγιοβιτς, τον Μπίσεσβαρ, τον Κάνιας, όλοι έτρεχαν για την ομάδα και αυτό χάρηκα εγώ το Σάββατο».
Για τις φωτοβολίδες που έπεσαν μετά το δεύτερο γκολ: «Έφυγα λιγάκι στεναχωρημένος από το γήπεδο, παρά τη χαρά. Γιατί πας να δεις έναν αγώνα και αυτές τις λογικές δεν τις καταλαβαίνω. Ήμουν με πιασμένη φωνή μετά το ματς και δεν ήξερα που να σταθώ και έτρεχαν τα μάτια μου από τα καπνογόνα που έπεσαν στη θύρα της ΑΕΚ. Εγώ ήθελα να χειροκροτήσω ακόμη και τον αντίπαλο αν έπαιζε καλύτερα. Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά ακόμη στο ελληνικό ποδόσφαιρο»
Για τη διαιτησία: «Η ΑΕΚ δεν ήθελε τον Σιδηρόπουλο γιατί είναι διεθνής και σε ένα τέτοιο παιχνίδι θα έδειχνε αυτό που δείχνει και έξω όταν σφυρίζει. Και πάμε και στο άλλο άκρο. Ο Ισπανός διαιτητής δεν θέλησε να αμαυρώσει την καριέρα του στο τελευταίο του παιχνίδι. Στο τέλος εκείνη η φωτοβολίδα γιατί πετάχτηκε μέσα στο γήπεδο; Δεν υπάρχει λογική. Παίρνεις τον τίτλο και πριν τη λήξη πετάς φωτοβολίδα; Δεν δικαιολογείται. Πανηγυρισμός είναι να κάψω έναν άνθρωπο; Θα μπορούσε ο διαιτητής να το διακόψει ένα λεπτό πριν λήξει και να φάει πάλι καμπάνα ο ΠΑΟΚ και να του αφαιρέσουν τον τίτλο. Έκανε συμβιβασμό ο διαιτητής γιατί ήταν στο τελευταίο λεπτό, νωρίτερα θα το διέκοπτε γιατί έτσι λέει ο κανονισμός. Κάποτε πρέπει να αναλογιστούμε και αυτά τα πράγματα. Ο ΠΑΟΚ φέτος έπρεπε να πάρει το νταμπλ. Πήγαινα στο γήπεδο και χαιρόμουν να βλέπω την ομάδα να παίζει. Έφευγα με ψηλά το κεφάλι».
Για τη σχέση του με τον Πέλκα: «Του έχω πει ότι θέλω να με θεωρεί δεύτερο πατέρα του. Γιατί το παιδί αυτό ήταν φορτωμένο. Του είπα ότι έχασε δύο χρόνια, τα καλύτερα (22-24) που είχε φύγει Πορτογαλία. Του έδωσα κάποιες συμβουλές πατρικά και του είπα κάποια πράγματα τα οποία φέτος τα έβγαλε όλα. Και χαίρομαι ιδιαίτερα, γιατί δεν βγαίνει Κούδας, του είπα «βάλε τη σφραγίδα σου εσύ αγόρι μου, ούτε Κούδας θα γίνεις ούτε Μέσι, εσύ θα γίνεις Πέλκας και θα έχεις τη σφραγίδα σου, μη φορτώνεσαι με τέτοια πράγματα». Και νομίζω ότι φέτος ο Δημήτρης με δικαίωσε».
Για το πόσο έντονα έζησε τη φετινή κατάκτηση του Κυπέλλου: «Το σώμα μπορεί να μην ακούει αλλά εγώ σε κάθε παιχνίδι παίζω με το μυαλό μου. Στον πρώτο τίτλο του 1972 είχα τεράστιο πόθο και τότε το βγάλαμε με τους συμπαίκτες μου στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό το πείσμωμα που έβγαλαν φέτος οι παίκτες το ένιωθα όπως εκείνα τα χρόνια. Και τους είπαν να πάρουνε εκεί μέσα το κύπελλο και να σφραγίσουν το νταμπλ, να δώσουν τα διαπιστευτήρια ότι είναι πρωταθλητές».
Για την επόμενη μέρα: «Έχει τις προϋποθέσεις ο ΠΑΟΚ να πάει ακόμη ψηλότερα. Και η Κ20 πήρε το πρωτάθλημα άρα γίνεται καλή δουλειά εκεί. Ο κ. Σαββίδης είπε ότι ο μπάτζετ θα είναι ανοιχτό. Αλλά ο ΠΑΟΚ έχει τους Λημνιό, Πέλκα που είναι παιδιά 10ετίας για μένα, εάν αγαπήσουν τον σύλλογο και όχι μόνο ένα συμβόλαιο. Υπάρχουν ακόμη οι Ουάρντα, Χαρίσης, Χατζηισαΐας, Πασχαλάκης, Γιαννούλης και άλλα παιδιά που ο ΠΑΟΚ μπορεί να χτίσει ομάδα με αυτούς. Φυσικά ο προπονητής θα κρίνει. Μπορείς μέσα αυτό το πλαίσιο να συμπληρώσεις ποιοτικές μεταγραφές. Και πριν φύγω θέλω ο ΠΑΟΚ να κάνει το γήπεδο και να κάνει ομάδα τέτοια ώστε ξεφύγει από τα ελληνικά πλαίσια και να γίνει από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες. Γιατί κάθε χρόνο κοιτάμε τη μιζέρια μας εδώ πέρα. Πρέπει να δούμε προς το μέλλον που είναι η Ευρώπη».
