Ο βοηθός του Βαγγέλη Αγγέλου και μέλος του προπονητικού τιμ Θανάσης Μολυβδάς μίλησε στο Yello Radio για τον απολογισμό της χρονιάς, την έλευση του προπονητή ενώ αναφέρθηκε και στην επόμενη μέρα στους “κιτρινόμαυρους”.
Αρχικά για την επιστροφή του στον Άρη και το πρώτο παιχνίδι με τον Προμηθέα είπε:
Επειδή αυτοί που βρεθήκαμε στον Άρη αυτήν την συγκυρία είχαμε συνεργαστεί και πάλι, αυτό αυτομάτως για τις μεταξύ μας σχέσεις έκανε τα πράγματα πολύ πιο εύκολα.
Ήξερε ο καθένας τον ρόλο του, ξέραμε τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε, τι έχει να περιμένει ο ένας από τον άλλον.
Τώρα από εκεί και πέρα να πούμε ότι κάναμε κάτι εμείς για το παιχνίδι με τον Προμηθέα θα πούμε ψέματα.
Η αλήθεια είναι ότι οι προπονητές είναι πολλές φορές τα εύκολα θύματα οπότε γίνονται οι αλλαγές στις ομάδες.
Αυτό ταρακουνάει τους αθλητές, και αυτό έχει ένα αντίκτυπο στο γήπεδο.
Η ομάδα πάντως και νωρίτερα είχε δείξει μια συσπείρωση, είχα πάρει και ένα πολύ καλό αποτέλεσμα με το Λαύριο, και νομίζω ότι και η αλλαγή βοήθησε να έρθει αυτό το πολύ καλό αποτέλεσμα με τον Προμηθέα.
Για τις αλλαγές που έγιναν από την έλευση του Βαγγέλη Αγγέλου και έπειτα:
Το παιχνίδι της ομάδας ανέβηκε περίπου κατά 10 κατοχές ανά αγώνα, μετά παρότι κάναμε πολύ μεγάλη προσπάθεια να βελτιώσουμε το κομμάτι της επίθεσης, -το οποίο είναι πολύ δύσκολο-, η άμυνα πάντως συνέχισε να βελτιώνεται.
Ένα βασικό σημείο είναι ότι από εκεί που η ομάδα ανάγκαζε τους αντιπάλους σε 11 λάθη, φτάσαμε σε ένα σημείο να αναγκάζουμε τους αντιπάλους σε 19 λάθη ανά αγώνα!
Για το εάν ήταν το παιχνίδι με το Ρέθυμνο το καλύτερο του Άρη επί Βαγγέλη Αγγέλου:
Το παιχνίδι με το Ρέθυμνο ήταν ίσως το παιχνίδι με τα λιγότερα «πρέπει» μέσα στο γήπεδο, αυτομάτως όταν έχει φύγει το άγχος από πάνω σου αποδίδεις καλύτερα σε όλο το αγωνιστικό φάσμα.
Για την κατάσταση της ομάδας όταν ήρθε ο Βαγγέλης Αγγέλου:
Η ομάδα ήταν μαγκωμένη, οι παίκτες είχαν αρχίσει να αισθάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι κάτι πρέπει να κάνουμε και εμείς.
Όταν γίνεται μια αλλαγή αισθάνονται ότι βάρος πέφτει και σε αυτούς πιο ξεκάθαρα.
Εγώ αυτήν την εικόνα έχω, ότι ήταν τα παιδιά λίγο σφιγμένα, λίγο μαγκωμένα.
Κατά τα άλλα είχαν μια θετική αντίδραση σε ότι τους ζητούσε ο κόουτς, οπότε εμένα αυτή η αίσθηση είναι που μου έχει μείνει μετά από δυο μήνες.
Για την έλλειψη εμπειρίας των «κιτρινόμαυρων»:
Είναι μια ομάδα που δεν είχε πολύ μεγάλη εμπειρία, οι έμπειροι παίκτες μας ήταν ο Αθηναίου, ο Μάρας και ο Τσαιρέλης, τα υπόλοιπα παιδιά όπως και οι Αμερικάνοι δεν είχαν ιδιαίτερη εμπειρία.
Επίσης αξίζει να πούμε ότι το Ελληνικό μπάσκετ είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι από το Ευρωπαικό μπάσκετ, υπάρχουν πρωταθλήματα που το παιχνίδι είναι γρήγορο και σχετικά απλό, στην Ελλάδα ίσως το παιχνίδι παίζεται σε πιο χαμηλό tempo, αλλά δίνεται πολύ μεγαλύτερη βάση στην τακτική.
Για την «επόμενη μέρα» των παικτών μετά το τέλος του πρωταθλήματος:
Είναι ο χρόνος της ανάκαμψης, η ώρα να ηρεμήσει λίγο το σώμα των αθλητών και να επανέλθει, και θεωρητικά ο χρόνος που θα παρθούν κάποιες αποφάσεις.
Για τους Αμερικάνους:
Οι περισσότεροι όταν γυρίζουν στην Αμερική έχουν δικούς τους προπονητές και δικούς τους γυμναστές.
Πολλοί Αμερικάνοι ψάχνουν κάποια πρωταθλήματα μικρής διάρκειας για να αγωνιστούν.
Για την Εθνική ομάδα στην οποία είναι επίσης μέλος του τεχνικού τιμ:
Παίζουμε στο Ισραήλ και την Εσθονία, θέλουμε να κάνουμε δυο νίκες, καθώς έχει σημασία να έχουμε όσες περισσότερες νίκες μπορούμε εν όψει της δεύτερης φάσης.
Επειδή «κουβαλάς» τα αποτελέσματα, εάν πάμε με έξι νίκες στον δεύτερο γύρο θα είναι μεγάλο πλεονέκτημα.
Για την δουλειά του προπονητή και τις «ώρες» που καταναλώνει στα βίντεο:
Ο αθλητής σαν αθλητής έχει κάποια πράγματα που πρέπει να κάνει έξω από το γήπεδο, αλλά και ο προπονητής δίνει πολλές ώρες έξω από το γήπεδο ώστε να είναι έτοιμος να βοηθήσει τους παίκτες του και να γίνει σωστά η δουλειά.