Τον Ιανουάριο, ο ΠΑΟΚ αποφάσισε να αποκτήσει τον 32χρονο Μάρσιο Αζεβέδο από την Σαχτάρ. Πέντε έξι παιχνίδια είχε ο Βραζιλιάνος εκεί, είχε ωστόσο κάμποσα ένσημα στην πλάτη του και παρά την απραξία, ο ΠΑΟΚ τον υπέγραψε.
Τι ήθελαν ο Μίχελ και ο Λουτσέσκου απ΄ αυτόν;
Από την ώρα, που αποφάσισε ο προπονητής να μονιμοποιήσειτον Βιεϊρίνια στο αριστερό άκρο της άμυνας και με δεδομένατα προβλήματα του Λεβέκ,ήθελε απλά ένα «μπακ απ» για τον Βιεϊρίνια. Έναν πολύ ποιοτικό παίκτη, που θα ήταν ευτυχισμένος με τον ρόλο του και δεν θα στράβωνε, που θα κάθονταν στον πάγκο και θα αποτελούσε μια 100% αξιόπιστη λύση, όποτε χρειάζονταν.
(Όταν έχεις έναν Βιεϊρίνια, δεν μπορείς να έχεις έναν ανάλογου επιπέδου αριστερό μπακ πίσω του. Αυτός θα θέλει να παίζει, ο πάγκος θα του ξινίζει τα μούτρα…)
Ακόμη κι αν, χτύπα ξύλο, πάθαινε κάτι ο Βιεϊρίνια, μ΄ αυτόν θα είχε ο Λουτσέσκου το κεφάλι του ήσυχο.
Τι έδειξε το αποτέλεσμα;
Ο Αζεβέδο κλήθηκε να παίξει σε 4 αγώνες πρωταθλήματος και 3 κυπέλλου. Και ήταν μια χαρά. Έκανε το καθήκον του, δεν φάνηκε η απουσία του Βιεϊρίνια στα 419 λεπτά, που έπαιξε, τελείωσε η σεζόν και έφυγε ευτυχισμένος.
Στο διάστημα, που έμεινε έβγαλε τίμια το ψωμί του, ανταποκρίθηκε 100% στον ρόλο του, βοήθησε κι αυτός να δημιουργηθεί ωραία ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια, δεν ήταν πηγή άρνησης.
Και πόσο στοίχισε, θα μου πείτε… Και τι σας νοιάζει; Κάπως έτσι κρίνονται οι μεταγραφές. Ανάλογα με τον ρόλο, που αναλαμβάνει να ενσαρκώσει ο νέος σε μια ομάδα και τις απαιτήσεις, που υπάρχουν απ΄ αυτόν.
Αν από τον Αζεβέδο περίμενε ο ΠΑΟΚ να γίνει ο βασικός αριστερός μπακ, να παίξει όλα τα παιχνίδια και να κάνει παπάδες, θα ήταν αποτυχημένος. Για τον ρόλο, που ανέλαβε, ήταν πετυχημένος.
Τώρα, ο ΠΑΟΚ θα χρειαστεί έναν άλλο «Αζεβέδο» για το αριστερό άκρο της άμυνας.
(FORZA, 26/05)
