Το πρωτάθλημα του μπάσκετ τελείωσε… Κάποιοι πανηγυρίζουν και χαίρονται για την 3η θέση, άλλοι προβληματίζονται και ανησυχούν για το τέλμα, στο οποίο έχει πέσει ο ΠΑΟΚ και χρόνο με το χρόνο μικραίνει ως μπασκετικό μέγεθος.
Κάποιοι είναι λογικό να χαίρονται με την 3η θέση, που κανείς δεν ξέρει τι διαφορά έχει από την 5η, την οποία κατέλαβε η κυπελλούχος Ελλάδας και νικήτρια του Basketball Champions League, AEK, η οποία έστω και σε πέντε – έξι ματς, κατάφερε να γεμίσει το γήπεδό της.
Όταν ο ΠΑΟΚ έχει σχεδόν 20 χρόνια να πρωταγωνιστήσει, είναι λογικό κάποιοι να χαίρονται. Είναι αυτοί, που δεν έζησαν τον ΠΑΟΚ να πρωταγωνιστεί, δεν ξέρουν τι είναι! Αυτός ο γίγαντας, εδώ και χρόνια κοιμάται!
(Άλλοι, πάλι, πανηγυρίζουν γιατί έτσι βολεύει. Αυτό είναι το πρόβλημα και μια πραγματική πληγή, αλλά, το ουδείς κατάφερε να κοροϊδέψει τους πάντες για πάντα, έχει ξεφύγει από τα όρια του κανόνα και τείνει να γίνει νόμος)
Οι παλαιότεροι έχουν ζήσει τον ΠΑΟΚ πρωταγωνιστή, τον έχουν δει να παίρνει πρωτάθλημα και κύπελλα, να παίρνει δύο κύπελλα Ευρώπης πριν αυτά γίνουν κάτι «γήινο» για το ελληνικό μπάσκετ, τον έχουν δει να χάνει ευρωπαϊκούς τελικούς, έχουν δει να του κλέβουν πρωταθλήματα, όπως εκείνο το 1994 στο ΣΕΦ.
Έχουν δει τον ΠΑΟΚ σε ρόλο οδηγού και μεγάλες δυνάμεις του ελληνικού μπάσκετ και μεγάλου βεληνεκούς πολύ-επιχειρηματίες, να προσπαθούν να τον γκρεμίσουν και το Παλέ να μοιάζει με ηφαίστειο.
Σήμερα έχουμε φτάσει στον ΠΑΟΚ, που πανηγυρίζει το τίποτα και στοχευμένα εφήμερες νίκες, αλλά εξακολουθεί να παίζει σε ένα αραχνιασμένο παλάτι. Ένα ιδιόκτητο παλάτι, που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί.
Ο κόσμος, στον οποίο συχνά – πυκνά πολλοί κουνούν το δάχτυλο, θα πάει στο γήπεδο, όταν νιώσει να γίνεται κάτι. Δεν το νιώθει, γι΄ αυτό και γύρισε την πλάτη. Είναι πολύ απλό.
Κι η αυτή είναι η μεγαλύτερη αποτυχία της σημερινής κατάστασης.
ΤΙ ΣΤΟΧΟ ΕΧΕΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ;
Ο ΠΑΟΚ έχει σήμερα μία διοίκηση, διορισμένη από το πρωτοδικείο, που κοντεύει να συμπληρώσει 10 χρόνια ως τέτοια. Οι διορισμένες από το πρωτοδικείο διοικήσεις, έχουν αποστολή να μειώσουν τα χρέη και να βρουν χρηματοδότη. Το πρώτο έγινε λόγω Σαββίδη. Το δεύτερο; Ασχολήθηκε κανείς ποτέ σοβαρά να βρει χρηματοδότη; Θέλει πράγματι να βρει, ή… καλά είναι κι έτσι;
Η ΑΕΚ βρήκε τον Αγγελόπουλο, όχι κατ΄ ανάγκη τον Μελισσανίδη. Ο Ολυμπιακούς βρήκε παλιότερα τους Αγγελόπουλους, όχι κατ΄ ανάγκη τον Μαρινάκη. Η Κύμη έχει έναν εφοπλιστή που βάζει χρήματα, μπορεί να πληρώνει Αμερικάνους των 15.000 δολαρίων το μήνα, και θα βάλει περισσότερα. Ο Προμηθέας έχει έναν πολύ δυνατό επιχειρηματία με 400 καταστήματα σε όλη τη χώρα και θα βάλει του χρόνου περισσότερα. Στον Κολοσσό κάποιοι βάζουν λεφτά. Σε όλες τις ομάδες κάποιοι βάζουν πολλά ή λίγα χρήματα.
Στον ΠΑΟΚ; Πως γίνεται να μην έχει βρει όόόόλα αυτά τα χρόνια κάποιον να χρηματοδοτήσει ένα μεγάλο καράβι, με τέτοιο ιδιόκτητο γήπεδο, με τέτοιες προοπτικές. Ποιος και πότε τον έψαξε;
Τη σημερινή διοίκηση φαίνεται πως αυτό, που την ενδιαφέρει αυτή την εποχή, είναι να πείσει τον Ιβάν Σαββίδη να της δώσει λίγα περισσότερα χρήματα για να διαχειριστεί η ίδια. Και κάπου εδώ τελειώνει η ατζέντα της.
Είναι προφανές ότι η ΚΑΕ ΠΑΟΚ έχει μείνει όρθια χάρη στον Ιβάν Σαββίδη, με τα χρήματα, του οποίου πληρώνονται τα χρέη. Είναι επίσης προφανές, ότι ο Ιβάν Σαββίδης δεν τρελαίνεται με την ιδέα να πάρει την ΚΑΕ ΠΑΟΚ. Χαρίζει χρήματα στο μπάσκετ, όπως βοηθά το χάντμπολ, το βόλεϊ, όλο τον Ερασιτέχνη. Ο Σαββίδης είναι αυτή την εποχή ο ευεργέτης του ΠΑΟΚ, δεν έχει δείξει, όμως, τάσεις να γίνει ιδιοκτήτης άλλης έκφρασης του ΠΑΟΚ, πλην της ΠΑΕ.
Κι από ένα σημείο και μετά, είναι ίσως και γι΄ αυτόν λίγο άδικο, να τον ταυτίζουν με μετριότητες και να του τις χρεώνουν και να του φορτώνουν κομμάτια της φθοράς του μπασκετικού ΠΑΟΚ.
(Είναι για παράδειγμα άδικο να του χρεώνουν και την αλλαγή προπονητή, για την οποία αποδεδειγμένα δεν είχε ιδέα, ενώ όλοι ξέρουν ότι αυτή έγινε από την διοίκηση ΟΧΙ για μπασκετικούς λόγους, αλλά για λόγους, που όλοι έχουν καταλάβει και μικραίνουν περισσότερο τον ΠΑΟΚ).
ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΓΙΝΕΤΑΙ… ΓΑΤΑΚΙ
Είναι φανερό ότι ο μπασκετικός ΠΑΟΚ δεν μπορεί να πορευτεί επί μακρόν μ΄ αυτή την ερμαφρόδιτη κατάσταση. Τα χαμένα χρόνια είναι πολλά και στην πορεία του χρόνου χάνεται και το DNA του μπασκετικού ΠΑΟΚ. Ένα λιοντάρι σε ζωολογικό κήπο, μετά από δυο γενιές, περισσότερο με γατάκι θα μοιάζει.
Το προηγούμενο καλοκαίρι χτίστηκε μια ομάδα, που αν έμενε ως είχε, δεν θα έμπαινε ούτε στα πλέι οφ. Στα μέσα της σεζόν, έγιναν αναγκαστικά προσθήκες ακριβών παικτών, που ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να πληρώσει για 10 μήνες, αλλά μόλις για 3-4 (όπως ο Πέτεγουεϊ, που έφυγε αμέσως, μόλις βρήκε 20.000 δολάρια το μήνα), προκειμένου να μην πάθει κανένα κάζο και χαθεί η ευκαιρία να πειστεί ο Σαββίδης ότι εδώ υπάρχει ένα… πρότζεκτ. Ο στόχος της χρονιάς επετεύχθη. Ο ΠΑΟΚ αποτυγχάνει, κάποιοι επιτυγχάνουν. Και του χρόνου μια από τα ίδια.
Κάποια στιγμή, θα πρέπει όλοι οι ιθύνοντες, να αποφασίσουν τι μπασκετικό ΠΑΟΚ θέλουν. Αν θα συνεχίσει αυτή η ομάδα να φυτοζωεί και να στοιχειώνει περισσότερο αυτό το γήπεδο, ή αν θα αλλάξει ρότα.
(Πολλοί λένε για Ευρωλίγκες και κλειστά συμβόλαια. Η Μπάγερν μόλις έπεισε ότι είναι ένα δυνατό πρότζεκτ, πήρε τη θέση. Η Ευρωλίγκα δεν χαρίζει, όταν δει, σε φωνάζει, αλλά κι αυτή δεν είναι πανάκεια. Συμβόλαιο στην Ευρωλίγκα δεν είχε ούτε η ΑΕΚ, για να την πάρει ο Αγγελόπουλος)
Ο ΠΑΟΚ ΕΧΕΙ ΜΙΚΡΥΝΕΙ ΤΟΣΟ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΠΙΑ ΚΑΜΙΑ ΕΝΤΥΠΩΣΗ, ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΔΑΝΕΙΚΟ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ ΦΕΥΓΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΛΕΙ ΟΦ ΓΙΑ ΝΑ «ΜΟΣΤΡΑΡΕΙ» ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΜΠ ΣΤΟ ΤΡΕΒΙΖΟ. ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙ΄ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΑΟΚ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ.
(Aπό τη FORZA, 16/06)
