Στη ζωή μας μπήκε ξαφνικά. Ήταν 20 Ιουνίου, όταν ακούσαμε ότι ο ΠΑΟΚ αγόρασε έναν νεαρό Βραζιλιάνο, ονόματι Λέο Ζαμπά από την Τέρεκ Γκρόζνι, έναντι 5 εκατομμυρίων ευρώ και δύο μέρες αργότερα, τον είδαμε στη Θεσσαλονίκη.
Ο 20χρονος Βραζιλιάνος έκλεψε γρήγορα καρδιές με τον τρόπο παιχνιδιού του κι άρχισε να συστήνεται σιγά σιγά στον κόσμο.
Για τον Ζαμπά, γνωρίζουμε ακόμη λίγα πράγματα. Ο νεαρός “ζογκλέρ”, συστήνεται σήμερα μέσα από τη FORZA, στην πρώτη του συνέντευξη στην Ελλάδα!
– Το όνομά σου είναι Λεονάρντο Ροντρίγκες Λίμα. Γιατί σε λένε Ζαμπα;
“Στη Βραζιλία χρησιμοποιούν όλοι παρατσούκλια. Ζαμπά, είναι ένα κομμάτι αποξηραμένο κρέας. Αρέσει πολύ στον πατέρα μου. Δεν ήθελε πολύ να γίνει αυτό το παρατσούκλι μου!”
– Είσαι μια από τις πιο ακριβές μεταγραφές του ΠΑΟΚ. Σημαίνει αυτό κάτι για σένα; Σου δίνει μεγαλύτερη πίεση;
“Είμαι χαρούμενος, που συμβαίνει αυτό, μπορεί να δείχνει κι ότι αξίζω! Δεν μου προκαλεί καμιά ιδιαίτερη πίεση. Είμαι έτοιμος να δείξω την ποιότητά μου μέσα στο γήπεδο”
-Πως προέκυψε ο ΠΑΟΚ στη ζωή σου;
“Ήμουν στη Βραζιλία, κάπου εκεί στον Μάιο μου είπε ο ατζέντης μου ότι έχει κάποιες προτάσεις για μένα και μου είπε ότι κατά τη γνώμη του, θα έπρεπε να αποδεχτούμε αυτή του ΠΑΟΚ, γιατί ήταν η καλύτερη για να εξελιχτώ σαν ποδοσφαιριστής. Τον εμπιστεύτηκα, και κάπου στις αρχές του Ιουνίου το πήρα απόφαση”
-Όταν άκουσες ότι σε θέλει ο ΠΑΟΚ, τι σκέφτηκες; Μίλησες με κάποιον για να πάρεις πληροφορίες;
“Είχα ακούσει κάποια πράγματα για τον ΠΑΟΚ, δεν μου ήταν μια άγνωστη ομάδα. Ήξερα ότι από την αρχή ότι έχει φοβερό κόσμο, ότι είναι πολύ δυνατός και καυτός, όπως της Κορίνθιανς, της ομάδας, που έπαιζα στη Βραζιλία, πριν έρθω στην Ευρώπη. Ήξερα φυσικά και την ιστορία για τον πρόεδρό μας, που είναι από Ρωσία και είναι πολύ γνωστός εκεί”
– Μίλησες με κάποιον για να πάρεις πληροφορίες;
“Στη Ρωσία ο Μιρτσέα Λουτσέσκου είναι σημαντικός προπονητής, όλοι ξέρουν ότι υπό τις οδηγίες του, πολλοί νεαροί Βραζιλιάνοι εξελίσσονται και κάνουν μεγάλη καριέρα. Αυτό λειτούργησε υπέρ του να αποφασίσω να έρθω στον ΠΑΟΚ. Σκέφτηκα ότι, όπως είναι ο μπαμπάς, θα είναι κι ο γιος!”
–Φοβήθηκες το άγνωστο στην αρχή;
“Στην αρχή ήμουν λίγο “μαζεμένος” γιατί δεν μιλάω άλλη γλώσσα πλην των πορτογαλικών, το φοβόμουν λίγο αυτό, αλλά βρήκα πολύ ωραία κατάσταση! Βρήκα Βραζιλιάνους, τον Μαουρίσιο και τον Μάτος, που είναι σαν την οικογένειά μου, γενικά ανθρώπους, που μιλούν πορτογαλικά κι όλοι με βοήθησαν να γίνω γρήγορα μέλος του γκρουπ”
-Από την πρώτη στιγμή εδώ, ο κόσμος σ΄ αγάπησε. Το είχες φανταστεί;
“Και στη Βραζιλία ο κόσμος αγαπά τους ποδοσφαιριστές και τους σταματά στο δρόμο, αλλά εδώ είναι άλλο πράγμα. Καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή, πόσο σημαντική είναι η ομάδα γι΄ αυτή την πόλη, για τον κόσμο. Ακόμη κι όταν σταματάω στο φανάρι με το αυτοκίνητο, ανοίγουν τα παράθυρα και φωνάζουν “πάμε ΠΑΟΚάρα”. Έχει πλάκα!”
– Τι δεν έχουμε δει ακόμη από τον Ζαμπά;
“Τι να σου πω… Δουλεύω συνέχεια με στόχο να γίνομαι καλύτερος. Πρέπει να δείξω περισσότερα πράγματα. Ξέρω ότι είμαι μικρός κι έχω πολύ δρόμο μπροστά μου”
-Ποιο νομίζεις ότι είναι το μεγαλύτερο προσόν σου και τι θα έπρεπε να βελτιώσεις;
“Στα θετικά μου, είναι σίγουρα η ταχύτητα και δύναμη, είναι τα βασικά προσόντα μου. Τι πρέπει να βελτιώσω… Νομίζω το τελείωμα των φάσεων. Κυρίως την απόφαση, που παίρνεις όταν έχεις τη μπάλα στα πόδια σου. Το χρονικό σημείο, που θα δώσεις την πάσα κ.α. Δουλεύω πολύ, μ΄ αρέσει!”
-Τι νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις στο γήπεδο, εκτός από τα παίζεις αριστερά στην επίθεση;
“Για μένα είναι το ίδιο, είτε παίζω δεξιά, είτε αριστερά. Από αριστερά μπορώ να συγκλίνω, να σουτάρω. Από τα δεξιά μπορώ να παίξω πιο πολύ στη γραμμή. Μ΄ αρέσουν και οι δύο πλευρές”
– Σε ένα παιχνίδι στη Βασιλεία, ήσουν εκνευρισμένος που έπαιξες λίγο, στο παιχνίδι στη Λισαβόνα, πανηγύρισες με ιδιαίτερο πάθος το γκολ του Ουάρντα με τον Λουτσέσκου. Τι άλλαξε;
“Είναι νορμάλ, ένας παίκτης θέλει πάντα να παίζει κάθε ματς, αλλά καταλαβαίνω ότι η συμπεριφορά μου δεν ήταν καλή και δεν έπρεπε να αντιδράσω έτσι. Ήμουν πολύ χαρούμενος για το γκολ, που πετύχαμε στην Λισαβόνα και πήγα να το πανηγυρίσουμε όλοι μαζί, μαζί με τον προπονητή. Ότι συνέβη είναι παρελθόν, προχωράμε μπροστά. Αυτά τα αφήνεις πίσω σου”.
– Οι ντρίμπλες αρέσουν στον κόσμο, αλλά καμιά φορά δεν αρέσουν στους προπονητές!
“Εντάξει, μη νομίσετε ότι ο προπονητής μου απαγορεύει να κάνω ντρίπλες! Απλά, μου είπε να το κάνω, αλλά να μπορώ να καταλάβω πότε και που, και κυρίως τις συνθήκες του αγώνα. Είμαι Βραζιλιάνος κι εμάς τους Βραζιλιάνους μας αρέσουν οι ντρίπλες!”
-Πως θα χαρακτήριζες τον Λουτσέσκου με λίγες λέξεις;
“Ένας φίλος μου, Βραζιλιάνος, που δούλευε για τη Σαχτάρ και ήξερε τον μπαμπά Λουτσέσκου, με ρώτησε πως είναι ο γιος. Του είπα ότι είναι ένας πολύ ευγενικός άνθρωπος, που του αρέσει να δουλεύει πολύ, του αρέσει να δημιουργεί ωραία ατμόσφαιρα μέσα στην ομάδα, δίνει σημασία σ΄ αυτό. Υπάρχει οικογενειακό κλίμα, η προπόνηση του Λουτσέσου είναι πολύ εντονη και σκληρή. Μ΄ αρέσουν όλα αυτά”.
– Τι σου κάνει εντύπωση σ΄ αυτόν;
“Πιστεύω ότι είναι ο κατάλληλος προπονητής για μένα, να μάθω πράγματα, να βελτιωθώ. Ήταν πράγματι καλή επιλογή για μένα. Το τημ του με βοηθάει πολύ, τεχνικά και τακτικά”
– Πως σου φαίνεται το ελληνικό πρωτάθλημα μετά από τις πρώτες δύο αγωνιστικές; Τι σου κάνει εντύπωση;
“Μέχρι τώρα, είδαμε τον ΠΑΟΚ να παλεύει με ομάδες, που προσπαθούν κυρίως να αμυνθούν. Δεν είναι εύκολο να παίζεις με ομάδες, που παίζουν πολύ κλειστά. Βέβαια αυτό είναι νορμάλ. Και στη Ρωσία έτσι ήταν”
– Έχεις καταλάβει ότι ο κόσμος εδώ ζει για να πάρει τι πρωτάθλημα;
“Ε, βέβαια! Κάθε μέρα το νιώθουμε, ότι όλος ο κόσμος περιμένει από μας το πρωτάθλημα. Είναι ένα μεγάλο κίνητρο για όλους μας, να δώσουμε αυτή τη χαρά στον κόσμο”
– Τι σου έχουν πει για όσα έγιναν πέρσι;
“Τους ποδοσφαιριστές δεν τους αρέσει να μιλούν για αυτά. Μου είπε αρκετά πράγματα ο Μαουρίσιο, και για όσα έγιναν πέρσι, και για το κύπελλο, που πήρε ο ΠΑΟΚ τον Μάιο”.
– Όταν ο ΠΑΟΚ πήρε το τελευταίο του πρωτάθλημα, το 1985, δεν είχες γεννηθεί…
“Το ξέρω και να σου πω την αλήθεια, φέτος αυτός είναι ένας ωραίος τρόπος να μείνω στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Να πάρουμε το πρωτάθλημα. Θέλω να γίνω κομμάτι της ιστορίας, να λένε όλοι ότι μετά από τόσα χρόνια το πήραμε μαζί, ότι ήμουν κι εγώ εδώ. Ξέρω την ιστορία. Για μένα θα είναι ένας σημαντικός τίτλος”
– Θεωρητικά, ο ΠΑΟΚ θα παλέψει με ΑΕΚ και Ολυμπιακό για τον τίτλο. Πως βλέπεις αυτή τη μάχη;
“Ξέρω ότι μ΄ αυτές τις ομάδες υπάρχει αντιπαλότητα, είναι σημαντικό να τους κερδίζεις, όχι μόνο για τους βαθμούς της νίκης. Ξέρω που βρίσκομαι, είμαστε εδώ για να τους κερδίζουμε όλους. Δε νομίζω ότι είναι κανείς καλύτερος από μας”.
– Πως σου φάνηκε η βραδιά με την Μπενφίκα στην Τούμπα;
“Δύσκολη βραδιά… Μετά το 1-1 εκεί, προηγηθήκαμε, ήμασταν τόσο κοντά και το χάσαμε το ματς. Έγιναν λάθη, από τα οποία πρέπει να μάθουμε. Αλλά δεν ωφελεί να μιλάμε άλλο γι΄ αυτό. Πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε στο Γιουρόπα Λιγκ”
– Πως σου φάνηκε η Τούμπα εκείνο το βράδυ;
“Ήταν απίστευτο το συναίσθημα, που ζήσαμε. Να είστε σίγουροι ότι στον αγωνιστικό χώρο το νιώθουμε σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό. Είναι φοβερό αυτό, που γίνεται με τον κόσμο σ΄ αυτό το γήπεδο!”
– Τι λείπει από τον ΠΑΟΚ για να είναι μια ομάδα Τσάμπιονς Λιγκ;
“Δουλειά, δουλειά, δουλειά. Αλλά να σου πω την αλήθεια, δε νομίζω ότι είμαστε τόσο μακριά”
– Έρχεται και το Γιουρόπα Λιγκ, ο ΠΑΟΚ ξεκινάει με την Τσέλσι. Τι είναι πιο σημαντικό, το πρωτάθλημα ή η Ευρώπη;
“Και τα δύο είναι σημαντικά. Το σημαντικό, κι αυτό που χαρακτηρίζει τις μεγάλες ομάδες, είναι να κλείνεις τον έναν διακόπτη και να ανοίγεις τον άλλο. Είναι δύο ματς τη βδομάδα. Κερδίζεις το πρώτο, τελείωσε, πας στο δεύτερο. Έχουμε καλή ομάδα, θέλουμε να κερδίζουμε παντού”.
– Κάπου διάβασα ότι μικρός συμπαθούσες την Τσέλσι. Θα είναι ένα ιδιαίτερο παιχνίδι;
“Οπαδός της Τσέλσι δεν είμαι, απλά είναι μια από τις ομάδες, που μ΄ αρέσει να παίρνω, όταν παίζω video game! Είναι ωραίο, που θα πολεμήσουμε με μεγάλα κλαμπ και μεγάλους παίκτες. Θα έχει ενδιαφέρον”
– Που θα ήθελες να είσαι σε 2-3 χρόνια;
“Θέλω να έχω πετύχει σπουδαία πράγματα με τον ΠΑΟΚ, να έχω γίνει καλύτερος παίκτης και ίσως να βρεθώ στην Αγγλία, την Ισπανία ή την Ιταλία. Σ΄ ένα μεγάλο πρωτάθλημα”
– Πως και ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο; Έπαιζαν στην οικογένεια σου; (σ.σ. η πρώτη φορά, που γελά…)
“Θα σου πω δύο πράγματα. Πρώτον, η μαμά μου ήταν τρελή για τη συμπεριφορά μου, έφερνα πολύ ηλεκτρισμό στο σπίτι, τα έκανα άνω – κάτω! “Εδώ είσαι καταστροφή, πήγαινε έξω να παίξεις ποδόσφαιρο”, μου έλεγε. Ο πατέρας μου με βοήθησε πάρα πολύ. Ήταν το όνειρό του να παίξει ο γιος του ποδόσφαιρο. Με πήγαινε στην προπόνηση, στα παιχνίδια, ήταν πάντα δίπλα μου”.
– Αν δεν ήσουν ποδοσφαιριστής, τι θα ήσουν σήμερα;
“Αυτό είναι δύσκολο να το σκεφτώ, γιατί παίζω ποδόσφαιρο από 4 ετών! Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου”
– Ποιος ήταν το είδωλό σου, όταν ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο;
“Ο Ρονάλντο, ο Ροναλντίνιο κι ο Ριβάλντο. Για τα πιο πολλά παιδιά της γενιάς μου, αυτοί ήταν”.
ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΟ ΠΑΟΛΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΤΣΕΝΙΑ
“Έξι δύσκολοι μήνες και μια καλή εμπειρία”
Λίγο πριν κλείσει τα 19 του, ο Λέο Ζαμπά έφυγε από το Σάο Πάολο για το Γκρόζνι της Τσετσενίας. Μια δύσκολη απόφαση!
“Είχα δύο τρεις προτάσεις, τότε. Μία μεγάλη από την Λοκομοτίβ Μόσχας, μια από την Γαλλία, την Μπορντό, και μία από την Τέρεκ Γκρόζνι. Τελικά διάλεξα την Τέρεκ, γιατί μου υποσχέθηκαν ότι σε ένα χρόνο θα με πουλήσουν σε καλύτερη ομάδα. Το έκαναν!”
Πως ήταν, όμως, τα πράγματα στην Τσετσενία;
“Αν σου πω ότι ήταν εύκολο, θα ήταν ψέμα. Ειδικά οι πρώτοι έξι μήνες, είναι πολύ δύσκολοι. Βρέθηκα σε μια μακρινή χώρα, μόνος μου, σε μια πόλη που δεν ήξερα κανέναν, και δεν μιλούσα καμιά ξένη γλώσσα για να μπορώ να συνεννοηθώ. Γενικά, όσο περνούσε ο καιρός, δεν ήταν άσχημα, ήταν καλή εμπειρία. Στο Γκρόζνι με βοήθησαν να βελτιωθώ ποδοσφαιρικά. Είμαι χαρούμενος, που έφυγα και ήρθα εγώ, σε μια μεγάλη ομάδα, σε μια τόσο ωραία πόλη!”
Πηγή : FORZA
