Ο Βασίλης Οικονομίδης υπηρέτησε την ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟΚ σε πολύ διαφορετικές εποχές από τη σημερινή, ωστόσο παρακολουθεί την τρέχουσα κατάσταση και νοιάζεται για την επόμενη ημέρα.
Στη συνέντευξη του στη FORZA δεν περιορίζεται στην περιγραφή της σημερινής εικόνας σε αγωνιστικό και διοικητικό επίπεδο, αλλά προτείνει και λύσεις.
Ποια είναι η γνώμη σας για την κατάσταση της ΚΑΕ;
«Είναι σαφές ότι στην τωρινή διοίκηση πρωτοδικείου υπάρχει μια κόπωση, άλλωστε κι ο Πρέλεβιτς είπε ότι αυτή θα είναι και η τελευταία του χρονιά. Απαιτείται να σημάνει συναγερμός μεταξύ των μπασκετικών ανθρώπων της ομάδας, τον οποίο έπρεπε να είχε προκαλέσει ο ερασιτέχνης. Κι ο οποίος έχει μια τάση απομονωτισμού από το συγκεκριμένο άθλημα. Μου κάνει τρομερή εντύπωση ότι ενώ σε άλλα τμήματα υπάρχουν επιτυχίες και πρόοδος, με τη στάση του στο μπάσκετ σαν να λέει ότι μας βολεύει αυτή η διοίκηση. Δεν μπορεί ο ΠΑΟΚ να έχει, επί σειρά ετών, διοίκηση πρωτοδικείου. Μια τέτοια διοίκηση έχει ένα συγκεκριμένο ρόλο. Και μέσα στις υποχρεώσεις της είναι και η αναζήτηση επενδυτή. Αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, κάνεις μια διαχείριση στο εξάμηνο που σου βάζει ο νόμος, ώστε να μη δημιουργήσεις χρέη στη διάρκεια της θητείας σου, παραδίδοντας στη συνέχεια την εντολή».
Τι γίνεται στην περίπτωση, που δεν βρίσκεται επενδυτής;
«Δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχουμε μείνει στο να βρούμε έναν χορηγό με πολλά χρήματα για να κάνουμε… ομαδάρα. Πάνω σ’ αυτό ακούμπησαν τα τελευταία χρόνια, ελπίζοντας ότι ο κ. Σαββίδης θ’ αναλάμβανε και το τμήμα μπάσκετ. Κι όμως. Μέσα από τους νέους παράγοντες που, δυστυχώς με τις διοικήσεις πρωτοδικείου είναι μακριά από την ομάδα, θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα γκρουπ ανθρώπων, που να πάρουν τις τύχες της ομάδας στα χέρια τους. Χωρίς απαραίτητα να έχουν την πολύ μεγάλη οικονομική επιφάνεια, αλλά να έχουν οπωσδήποτε διάθεση προσφοράς. Κι έτσι θα συμπαρασύρουν μαζί τους και τον κόσμο. Όταν από την πλευρά των φιλάθλων διαπιστώνεται ότι γίνονται σωστές κινήσεις, αγκαλιάζουν τις εκάστοτε διοικήσεις. Από την άλλη, θα ήταν άδικο να αναλάβει κάποιος την ομάδα, να ξοδέψει κάποια εκατομμύρια ευρώ-όπως κάνει τώρα ο χορηγός στην ΑΕΚ- και να περιμένει αρκετό χρονικό διάστημα για να δει αποτελέσματα. Το ζητούμενο είναι, με μια χρηστή διαχείριση, να έρθουν παράγοντες, ικανοί να προσφέρουν ένα μίνιμουμ οικονομικό βοήθημα, και να δημιουργηθεί στους φιλάθλους το συναίσθημα, που αυτή τη στιγμή λείπει. Είναι φανερό ότι δεν δίνεται το όραμα και η προοπτική στην ομάδα για να πάει ο κόσμος στο γήπεδο και να την αγκαλιάσει. Όταν μπασκετικά ο ΠΑΟΚ είναι κέντρο διερχομένων, όταν παίκτες τον χρησιμοποιούν ως σκαλοπάτι για το επόμενο βήμα στην καριέρα τους, όταν κάθε χρόνο αλλάζει ο βασικός κορμός, είναι φυσιολογικό να μην πηγαίνει ο κόσμος στο γήπεδο. Δυστυχώς, η ομάδα έχει βουλιάξει εδώ και πολλά χρόνια».
Πόσο πιθανό θεωρείται να υπάρξει αλλαγή της κατάστασης προς το καλύτερο;
«Είμαι φύσει αισιόδοξος, αλλά και ρεαλιστής. Καταλαβαίνω ότι πολύ δύσκολα αντιμετωπίζονται οι σημερινές συνθήκες, υπάρχει τεράστια ύφεση, γεγονότα που αντανακλούν και στον αθλητισμό. Σήμερα, όμως, ο κόσμος δεν έχει τις απαιτήσεις του παρελθόντος. Τα παλιά χρόνια, αν έχανες από τον Άρη, έκανες μια εβδομάδα να βγεις από το σπίτι σου. Έχασε ο ΠΑΟΚ από το Φάρο Κερατσινίου-προσωπικά δεν θυμάμαι πιο ντροπιαστική ήττα-και δεν άνοιξε μύτη. Μετά από τέτοιες αποτυχίες, δεν μπορώ ν’ ακούω δηλώσεις του στυλ, ότι είμαστε μια οικογένεια, συνεχίζουμε κλπ. Με ενοχλεί τρομερά να ακούω το ‘δεν ασχολούμαι με το μπάσκετ’. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα, για ένα τμήμα, που κράτησε το σύλλογο, όταν το ποδόσφαιρο βρίσκονταν σε παρακμή».
Με την εμπειρία του μακροβιότερου προέδρου του ΕΣΑΚΕ, πώς κρίνετε τα πράγματα στο χώρο της Α1;
«Από την πρώτη στιγμή της ύπαρξης του ο ΕΣΑΚΕ αντιμετωπίστηκε εχθρικά από την ομοσπονδία. Αυτή είναι μια αλήθεια, που δεν τη λέει κανείς. Δεν μπορεί ακόμη και τις εκλογές του ΕΣΑΚΕ να τις καθορίζει άλλος παράγοντας, εκτός από τη βούληση των προέδρων. Και είμαι σαφής. Να πούμε και το άλλο. Τα οικονομικά μεγέθη έχουν συρρικνωθεί. Επί των ημερών μου, υπήρχε η δυνατότητα για τις ομάδες που ανέβαιναν από την Α2 κατηγορία, να έχουν ένα μίνιμουμ βιωσιμότητας, που ξεπερνούσε τις 400 χιλιάδες ευρώ. Σήμερα, αυτά τα ποσά δεν υπάρχουν. Το μόνο ευχάριστο που βλέπω είναι ότι στις αποκαλούμενες ‘μικρές’ ομάδες, υπάρχουν πραγματικοί ιδιοκτήτες, όπως, παραδείγματος χάρη, συμβαίνει στον Προμηθέα και στην Κύμη. Κι αυτοί οι παράγοντες αναπτύσσουν τις ομάδες και τις ακαδημίες τους. Είναι άνθρωποι, που αγαπούν το μπάσκετ κι αποτελούν την ελπίδα του αθλήματος. Τη μεγαλύτερη ζημιά εδώ και πολλά χρόνια, την προκαλούν, υπό μορφή απορροφητήρα, οι δύο μεγάλοι. Θα έπρεπε να τους ενδιαφέρει η ανάπτυξη του αθλήματος και ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, έτσι ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερη δυναμική και στην Ευρωλίγκα. Σας λέω ότι επί προεδρίας μου, δεν πήρα στα χέρια μου καμία πρόταση από Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό προς την κατεύθυνση βελτίωσης του πρωταθλήματος».
Θ’ αλλάζατε κάποιες από τις βασικές σας επιλογές ως πρόεδρος της ΚΑΕ ΠΑΟΚ;
«Υπήρξα παράγοντας στη διοίκηση Βεζυρτζή ως γενικός αρχηγός του τμήματος, την εποχή που είμασταν μια παρέα και όλοι μας είχαμε τρέλα για την ομάδα. Δίναμε την ψυχή μας γι’ αυτήν. Σκεφτείτε ότι εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ούτε τηλεοπτικά δικαιώματα, ούτε ΟΠΑΠ, ούτε τίποτα. Κάναμε μεγάλες θυσίες και, χωρίς να το καταλάβουμε εκείνη την εποχή, γράψαμε ιστορία. Ανέλαβα την προεδρία από ανάγκη. Υπήρχε για ένα μικρό χρονικό διάστημα, επί εποχής Μπατατούδη, μια κατ’ επίφαση ντριμ τιμ. Ξαφνικά η ομάδα έλαβε μέρος στην Ευρωλίγκα και στο έκτο παιχνίδι διαλύθηκε κιόλας. Ήταν μια δύσκολη περίοδος, παραδείγματος χάρη θυμάμαι ότι η εφορεία δεν μας σφράγιζε τα εισιτήρια. Αλλά μπήκα μπροστά εξαιτίας της αγάπης μου για την ομάδα. Καταφέραμε και πήραμε παιδιά, που θα μπορούσαν ν’ αποτελέσουν τη σπονδυλική στήλη για το μέλλον του ΠΑΟΚ. Κι αυτοί ήταν οι Μαυροκεφαλίδης, Βασιλόπουλος και Βασιλειάδης, παίκτες που τα επόμενα χρόνια πρωταγωνίστησαν, ακόμη και στο εξωτερικό. Παράλληλα, με τη συνδρομή ελάχιστων ανθρώπων, καταφέραμε να γίνει κι ο νόμος της ειδικής εκκαθάρισης, όταν οι περισσότεροι κορόιδευαν κι έλεγαν ότι δεν θα γίνονταν ποτέ. Και συνέβη το εξής τραγελαφικό. Το χρέος έφυγε από την ομάδα και ήρθε στους ιδιώτες. Το αποτέλεσμα είναι, σήμερα που μιλάμε, να βασανίζομαι με αστικά δικαστήρια, διότι το δημόσιο και η εφορεία διεκδικούν από μένα 25 εκ. ευρώ και το ΙΚΑ άλλες 614 χιλιάδες ευρώ. Έχω αθωωθεί στα ποινικά δικαστήρια, κανένας δεν ενδιαφέρεται, ούτε εισπράξαμε κανένα ‘μπράβο’, που γλιτώσαμε την ομάδα από τα χρέη. Και υπάρχει η πικρία, γιατί να τρέχω τόσα χρόνια, για κάτι που κάναμε, επειδή μόνο και μόνο αγαπούσαμε την ομάδα».
Θα ξανακάνετε την επιλογή προπονητή στο πρόσωπο του Σούμποτιτς;
«Τον θεωρούσα καλό προπονητή. Δεν είχα προκαταλήψεις αν κάποιος ήταν Αρειανός ή ΠΑΟΚτσής, όλοι ήταν επαγγελματίες. Σας λέω ότι ήταν και μια συνάρτηση και μ’ ένα συμβόλαιο της τάξης των 750 εκ. δραχμών, που μας έδινε η Nova. Εκείνο το συμβόλαιο τορπιλίστηκε, μετά τη συμφωνία της τηλεόρασης του Alpha με το τότε κανάλι του ΠΑΟΚ. Και για εκείνο το λόγο, ο κ. Μπατατούδης διέθεσε στην ομάδα μπάσκετ ένα ποσό γύρω στα 500 εκ. δραχμές. Δεν υπήρχε και διαφορετικός τρόπος για να διοικήσω την ομάδα. Αλλά είχαμε καλή ομάδα, με Λιαδέλη, Σιγάλα, Νόλαν κι άλλους».
Πώς και δεν ασχοληθήκατε με τα διοικητικά της ΠΑΕ;
«Ένα πράγμα που δεν γνωρίζετε, είναι ότι μικρός ήμουν ποδοσφαιριστής. Αλλά όλη η παρέα μου ήταν αθλητές του μπάσκετ. Και από μικρός πήγαινα μαζί τους στους αγώνες, μέχρι που αγάπησα το μπάσκετ. Για ν’ ασχοληθείς παραγοντικά με το ποδόσφαιρο, θα πρέπει να σε προτείνει και κάποιος και ν’ αναλάβεις κάποιον ρόλο, που να μπορείς να τον διεκπεραιώσεις».
Πώς βλέπετε τα πράγματα στον ερασιτέχνη;
«Είναι λάθος να γίνεται τη μία μέρα συνέλευση και την άλλη μέρα εκλογές. Στις συνελεύσεις πρέπει να πηγαίνει ο ενδιαφερόμενος, να ακούει τις τοποθετήσεις, να κρίνει και να ψηφίζει. Καθόλου δεν μου αρέσει να βλέπω 60 άτομα στις συνελεύσεις και την άλλη μέρα να πηγαίνουν να ψηφίζουν 300 άνθρωποι, η πλειοψηφία των οποίων είναι από ένα χωριό εδώ έξω. Και οι οποίοι δεν ξέρουν για τι πράγμα ψηφίζουν. Μου φαίνεται τρελό να πηγαίνεις να ψηφίζεις χωρίς προηγουμένως να έχεις την απαραίτητη ενημέρωση. Οι εκλογές θα πρέπει να γίνονται μετά τη λήξη της συνέλευσης, εκείνη την ώρα. Θα μου πείτε ότι όλοι εμπιστεύονται τον νυν πρόεδρο κι ότι πάλι αυτόν θα έβγαζαν. Για ποιον λόγο, όμως, δεν παρίστανται στις συνελεύσεις; Δεν ενδιαφέροντα; Αν είναι έτσι, γιατί πάνε να ψηφίσουν;».
ΓΙΑ ΙΒΑΝ ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ
«Όλοι αξίζουν σεβασμού κι εκτίμησης»
Για τον Ιβάν Σαββίδη αναφέρει: «Δεν θέλω να επαναλάβω τα αυτονόητα και τα τετριμμένα. Νομίζω ότι και στον ίδιο δεν αρέσει διάφοροι παρατρεχάμενοι να του αποδίδουν χαρακτηρισμούς, του τύπου ‘δώρο Θεού’ κι άλλα συναφή. Το ότι λείπει, πάντως, στο εξωτερικό, πιθανολογώ ότι δυσχεραίνει και τη συνεννόηση. Πιστεύω ότι κι ο ίδιος μαθαίνει από λάθη, που γίνονται από διάφορους άλλους. Εξαιτίας, όμως, της οικονομικής του δυνατότητας, θα δώσει στην ομάδα πράγματα, που κανείς άλλος δεν έχει δώσει στο παρελθόν. Θυμάμαι τον ΠΑΟΚ από την εποχή του Συντριβανίου. Πέρασαν άνθρωποι, που λάτρεψαν την ομάδα, δίνοντας και τη ζωή τους γι’ αυτήν. Και υπήρξαν κι άλλοι με μειωμένες ικανότητες. Οποιοσδήποτε όμως ασχολείται με την ομάδα, αξίζει το σεβασμό και την εκτίμηση, για το λόγο ότι ξοδεύει και χρόνο, και χρήματα. Δεν θεωρώ κανέναν πιο ΠΑΟΚτσή από τον άλλο. Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, αλλά μας ενώνει ο ΠΑΟΚ. Θα ήθελα στο μέλλον αυτή η ομάδα και να μεγαλώνει και να είναι πιο συσπειρωμένη, έτσι ώστε να βλέπουμε επιτυχίες, που πάντα ονειρευόμαστε για αυτήν την ομάδα».
Πηγή : FORZA
