Στο «Εθνοσπόρ της Κυριακής» μίλησε ο ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ, Ντιέγκο Μπίσεσβαρ, αποκαλύπτοντας πως όλοι στην ομάδα είπαν το καλοκαίρι πως: «Πάµε να γράψουµε Ιστορία».
Παράλληλα, μίλησε για το γεγονός πως σε περίπτωση που ο Δικέφαλος πάρει το νταμπλ, τότε ο ίδιος πιάνει τον Κώστα Ιωσηφίδη στη λίστα με τους ποδοσφαιριστές με τα περισσότερα τρόπαια στο σύλλογο.
Επιπλέον, απάντησε στο πως διαχειρίστηκε η ομάδα της απώλεια του Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς, την πορεία στο Europa League, αλλά και το πως έγινε η ανανέωση του συμβολαίου του.
Αναλυτικά τα οσα είπε:
Βρίσκεστε κοντά στο θριαµβευτικό τέλος µιας δύσκολης διαδροµής, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την εκκίνησή της. Θέλεις να γυρίσουµε έναν χρόνο πίσω, στον Μάρτιο του 2018; Τι θυµάσαι; Τι σου µένει;
Περίµενα πως θα ξεκινούσαµε έτσι… Να σου πω κάτι; Τα έχω ξεχάσει όλα. Μάλλον, για να είµαι ειλικρινής, τα έχω ξεπεράσει όλα. ∆εν τα έχω ξεχάσει. Τα έχω αφήσει πίσω µου. Τίποτε απ’ όσα έγιναν πριν από έναν χρόνο δεν µας άρεσε. Μας άφησε µια πολύ πικρή γεύση, κυρίως λόγω της µεγάλης προσπάθειας που καταβάλαµε.
Ελήφθησαν κάποιες αποφάσεις τότε που µας οδήγησαν στη δεύτερη θέση, αν και νοµίζω ότι στον αγωνιστικό χώρο δείξαµε σε όλους ότι αξίζαµε να κατακτήσουµε το πρωτάθληµα. Μου είχαν πει ότι πολλές φορές ο ΠΑΟΚ είχε αδικηθεί στο παρελθόν και πως αυτό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο. ‘Eπρεπε όλα αυτά να τα αφήσουµε πίσω.
Ξέρεις, µερικές φορές, όταν κάτι σε πληγώνει, µπορεί να σου δώσει κίνητρο για να συνεχίσεις να παλεύεις, µπορεί όµως και να σου θολώσει το µυαλό και να αποδειχθεί πως είναι ένας κακός σύµβουλος.
Όταν ξεκινήσαµε το καλοκαίρι, είπαµε: «Πάµε να γράψουµε Ιστορία». Βρισκόµαστε κοντά στο να τα καταφέρουµε. Και όταν βρίσκεσαι κοντά, είναι ίσως η πιο δύσκολη στιγµή, διότι µπορεί να πεις «τα κατάφερα» πριν από το τέλος και να χαλαρώσεις.
Δεν έχουµε χαλαρώσει ούτε σε ένα παιχνίδι, ούτε µία µέρα, ούτε ένα λεπτό. Και δεν θα το κάνουµε µέχρι το τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς, που ελπίζω να είναι ο τελικός του Κυπέλλου, διότι ο στόχος µας είναι να κατακτήσουµε και τα δύο τρόπαια τα οποία διεκδικούµε.
Αν το τέλος της φετινής διαδροµής σάς βρει πρωταθλητές και κυπελλούχους Ελλάδας, θα φτάσεις στα τέσσερα τρόπαια µε τον ΠΑΟΚ, κάτι που µέχρι τώρα το έχει καταφέρει µόνο ένας ποδοσφαιριστής του στο παρελθόν, ο Κώστας Ιωσηφίδης. Αλήθεια, πώς νιώθεις που βρίσκεται κοντά στο να γράψεις ξεχωριστή Ιστορία µε έναν σύλλογο;
Αυτό δεν το ήξερα! Είχα µάθει πως η οµάδα δεν έχει καταφέρει ποτέ να κατακτήσει το νταµπλ, αλλά αυτό που µου ανέφερες δεν το γνώριζα. Θα είναι τιµή µου να µπω σε αυτήν τη λίστα ποδοσφαιριστών. Και χαίροµαι που το έµαθα, διότι ακόµα και αυτό είναι ένα επιπλέον κίνητρο για να φτάσουµε µέχρι το τέλος της διαδροµής και στο πρωτάθληµα και το Κύπελλο και να τελειώσουµε αυτές τις διοργανώσεις µε τα τρόπαια στα χέρια µας.
Θα γυρίσω και πάλι τον χρόνο πίσω, αλλά σε κάτι πιο πρόσφατο: στην παραχώρηση του Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς. Ο τρόπος µε τον οποίο εσείς διαχειριστήκατε στα παιχνίδια την αποχώρησή του ήταν εντυπωσιακός. Τολµώ να πω ότι κανείς δεν το περίµενε αυτό…
Νοµίζω ότι το θέµα της αποχώρησης του Πρίγιοβιτς συζητήθηκε περισσότερο από τη διοίκηση, που έπρεπε να χειριστεί την υπόθεση, τον ίδιο τον Αλεξ που πήρε τη µεταγραφή, εσάς τους δηµοσιογράφους, που ήταν λογικό να γράψετε τις απόψεις σας από τη στιγµή που αποχώρησε ο πρώτος σκόρερ, καθώς και τους φιλάθλους, που ήθελαν να δουν την οµάδα να συνεχίσει µε νίκες.
Αυτό που έγινε µε τον Αλεξ είναι κάτι φυσιολογικό στο ποδόσφαιρο. Ήρθε µια πρόταση, την οποία την αποδέχθηκε και αποχώρησε. Είτε την αποδεχόταν είτε όχι, η ζωή θα συνεχιζόταν, ο ΠΑΟΚ θα συνέχιζε. Ξέρω ότι πολλοί λένε πως παίζουµε καλύτερα από τότε που έφυγε ο Πρίγιοβιτς, ότι βάζουµε περισσότερα γκολ.
Συνέχεια λέτε πως από τότε που έφυγε ο Πρίγιοβιτς σκοράρουν περισσότεροι ποδοσφαιριστές. Εγώ θα σου πω πώς το βλέπω από την πλευρά µου. Ο ΠΑΟΚ σηµείωσε νίκες µε τον Αλεξ και συνέχισε να επιτυγχάνει νίκες χωρίς αυτόν.
Αυτό µετράει. Προχωρήσαµε, δεν µείναµε εκεί. Στην Τρίπολη δώσαµε το πρώτο παιχνίδι πρωταθλήµατος της νέας χρονιάς και ξέραµε πως θα ήταν δύσκολο. Και καταφέραµε να το κερδίσουµε. Μέχρι τον Ιανουάριο ήµασταν όλοι χαρούµενοι, διότι πηγαίναµε καλά. Πλέον συνεχίζουµε να είµαστε χαρούµενοι, διότι συνεχίζουµε να πηγαίνουµε καλά. Αυτό µετράει. Είµαστε χαρούµενοι και εµείς και ο κόσµος, και αυτό φαίνεται σε κάθε γήπεδο που πάµε.
Ο ΠΑΟΚ απέτυχε να προκριθεί από τον όµιλο του Europa League. Μήπως οι… επιτυχίες του κάθε Σαββατοκύριακου ήταν απάντηση στις αποτυχηµένες Πέµπτες;
Φτάσαµε και σε αυτό το θέµα… Από τον Δεκέµβριο πάντα αυτό ρωτάτε, αλλά τώρα το έθεσες διαφορετικά. Δεν µπορώ να πω ότι οι αποτυχίες στην Ευρώπη µάς πείσµωσαν. Σίγουρα µας έκαναν να σκεφτούµε τι κάνουµε λάθος. Κατά πρώτον θεωρώ πως στην Ευρώπη δεν είχαµε ούτε στο ελάχιστο την τύχη µε το µέρος µας.
Σε κάποια σηµαντικά παιχνίδια ο αντίπαλος σηµείωνε γκολ στην πρώτη φάση του ή, ακόµα, και στη µοναδική φάση του. Είναι όµως και κάτι άλλο: Στα παιχνίδια που τελικά παίχτηκε η πρόκριση, οι αντίπαλοι κλείστηκαν και µας άφησαν την µπάλα. Εµείς ανεβήκαµε αρκετά στο γήπεδο, αφήνοντας πολλούς χώρους στην πλάτη µας.
Μας έπαιξαν έξυπνα τακτικά, και κατάφεραν να αξιοποιήσουν µε τον καλύτερο τρόπο τους µεγάλους χώρους που δώσαµε. Τα ευρωπαϊκά παιχνίδια πήγαν περισσότερο στην τακτική, στη συγκεκριµένη τακτική που εξήγησα.
Για να επιστρέψω στην ερώτησή σου, δεν νοµίζω ότι σκεφτήκαµε ποτέ «χάσαµε στην Ευρώπη, τώρα πάµε να κερδίσουµε στην Ελλάδα». Το να κερδίσουµε στο επόµενο παιχνίδι ήταν η πρώτη µας σκέψη, η πρώτη µας κουβέντα µε τον προπονητή, ανεξάρτητα από το αποτέλεσµα του προηγούµενου αγώνα.
Η ανανέωση του συµβολαίου σου δεν έγινε µέσα σε µια µέρα. Ειπώθηκε ότι ζήτησες περισσότερα λεφτά, πως έθεσες θέµα χρόνου συµµετοχής, ότι συζήτησες και µε αθηναϊκή οµάδα. Τι απ’ όλα συνέβη;
Τα περισσότερα από αυτά, µου τα µετέφεραν, τα γνωρίζω… Τα λεφτά είναι κάτι που πάντα τα συζητάς, σε όποια δουλειά και να είσαι. Οσο γι’ αυτό που λες, για τον χρόνο συµµετοχής ή τις συµµετοχές, είναι δυνατόν να σου εγγυηθεί κάποιος ότι θα παίζεις; Μπορεί να µην παίξω σε κανένα παιχνίδι, µπορεί να αγωνιστώ και σε 45 παιχνίδια.
Εγώ αυτό που ξέρω, και το γνωρίζω από την πρώτη µέρα της καριέρας µου, είναι να δουλεύω όπως πρέπει. Οσο για την παραµονή µου στον ΠΑΟΚ, είναι κάτι που το συζήτησα πρώτα µε την οικογένειά µου.
Έχω τη γυναίκα µου, έχω τα παιδιά µου, και πάντα προσπαθώ να κάνω το καλύτερο και για εµένα και για εκείνους.
Τους αρέσει πολύ η Θεσσαλονίκη. Και είναι ένα καλό µέρος για να µεγαλώσουν τα παιδιά µου. Όταν τέθηκε θέµα παραµονής µου στον ΠΑΟΚ, εκείνοι είπαν αµέσως «ναι», εγώ το ήθελα, το συζητήσαµε και έγινε.
Ας υποθέσουµε ότι δεν έµενες στον ΠΑΟΚ, δεν είχες µάνατζερ και πρότεινες τον εαυτό σου σε οµάδες. Έστω ότι εγώ έχω οµάδα και σε ρωτάω «τι ποδοσφαιριστής είσαι;»
Με έχουν ρωτήσει πολλά σχετικά µε εµένα, αλλά τώρα µε έβαλες σε σκέψη. Τι να σου πω; Περίµενε να σκεφτώ.
«Είναι καλός παίκτης, πολύ καλός! Λοιπόν… σοβαρά τώρα. Ο Ντιέγκο είναι ένας ποδοσφαιριστής που παίζει στη µεσαία γραµµή και του αρέσει να αναλαµβάνει πρωτοβουλίες.
Να παίρνει την µπάλα, να την κρατάει και να ψάχνει να βγάλει µια καλή πάσα για συµπαίκτη του. Α, ναι, ο Ντιέγκο βάζει και γκολ, φυσικά! Βάζει και γκολ, ψάχνει να βρει τον χώρο για να κάνει ένα καλό σουτ». Αυτά! Φτάνουν;
