Από τα πρώτα κιόλας χρόνια, της παιδικής του ηλικίας, ο Καλούδης γνώριζε μέσα του τι ήθελε να γίνει. Η κλίση του προς το ποδόσφαιρο, κάτι περισσότερο από εμφανής, αν και τα πηγαίνει καλά και με το beach volley.
Πλέον, διανύοντας το 23ο έτος της ζωής του, έφτασε σε σημείο να έχει κάνει το αγαπημένο του χόμπι επάγγελμα, όπως ο ίδιος μου είπε.
Ο Καλούδης Λεμονής, απασχόλησε στο παρελθόν τα ελληνικά ΜΜΕ και το ποδόσφαιρο της χώρας, ενώ είμαι σχεδόν σίγουρος πως το ίδιο θα συμβεί στο εγγύς μέλλον, αφού ο ίδιος έχει αρκετά ακόμη να δώσει.
-Όντας πλέον ελεύθερος απ’ την Δόξα Δράμας, την δεδομένη χρονική στιγμή έχεις αποφασίσει για το μέλλον σου;
«Αυτή τη στιγμή περιμένω, συνεχίζω τις ατομικές προπονήσεις μου με τον γυμναστή μου, προκειμένου να κρατιέμαι σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση γίνεται και να βρίσκομαι σε ετοιμότητα για την νέα σεζόν. Ακόμη δεν έχω καταλήξει για το που θα αγωνίζομαι του χρόνου, τα πάντα είναι ανοιχτά.»
Η έντονη φημολογία για τον Παναθηναϊκό
Πέρσι το καλοκαίρι, υπήρξε έντονη φημολογία πως ο Λεμονής βρισκόταν στο στόχαστρο του Παναθηναϊκού. Μάλιστα, αρκετά δημοσιεύματα έφεραν τον Έλληνα μέσο ως κλεισμένο απ’ το «τριφύλλι», ωστόσο κάτι τέτοιο εν τέλει δεν συνέβη ποτέ.
Ήταν η χρονική περίοδος, όπου τα οικονομικά προβλήματα των πράσινων ξεκίνησαν να βγαίνουν στην επιφάνεια και να επηρεάζουν το αγωνιστικό τμήμα της ομάδας, η οποία έκανε μια νέα αρχή με νεαρούς ‘Ελληνες ποδοσφαιριστές.
«Η αλήθεια είναι πως πέρσι είχε ακουστεί το σενάριο αυτό αρκετά. Παρόλα αυτά, εγώ προσωπικά δεν είχα μιλήσει με κάποιον άνθρωπο του Παναθηναϊκού. Δεν είχε γίνει κάποια επαφή μαζί μου, κάποια επίσημη κρούση. Έτσι λοιπόν, πήρα την απόφαση όταν ήρθε η πρόταση από την Ολλανδία, να φύγω για το εξωτερικό.»
Το κεφάλαιο Ολλανδία
-Στην Ολλανδία παρέμεινες για ένα εξάμηνο. Πως βίωσες όλη αυτή την εμπειρία του εξωτερικού;
«Η αλήθεια είναι πως αγωνιστικά τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμενα. Ωστόσο στην ζωή μας μαθαίνουμε πράγματα, από το οτιδήποτε. Κάτι “κρατάμε”. Για μένα όλο αυτό ήταν μια τεράστια εμπειρία.»
Ο ίδιος εξομολογείται, πως στο μέλλον θα ήθελε να δοκιμάσει την τύχη του ξανά στο εξωτερικό, ευελπιστώντας να είναι πιο τυχερός, απ’ την πρώτη του φορά.
-Ποιες οι διαφορές που διέκρινες ανάμεσα στα δύο πρωταθλήματα;
«Υπάρχει μια μικρή διαφορά ναι στα δύο αυτά επίπεδα. Στο εξωτερικό τα πράγματα είναι αρκετά πιο οργανωμένα. Αυτό που παρατήρησα και πιστεύω είναι και η μεγαλύτερη διαφορά, είναι το γεγονός πως ο ρυθμός των αγώνων εκεί είναι αρκετά γρηγορότερος, σε σχέση με εδώ, ακόμη και στις προπονήσεις.
Νομίζω πως μου έκανε καλό το ότι βρέθηκα έστω και για έξι μήνες εκεί, αφού έμαθα αρκετά πράγματα».
«Είχα πρόταση ανανέωσης από τον ΑΟΧ Κισσαμικό»
«Πέρσι το καλοκαίρι, εκτός απ’ την πρόταση της Τέλσταρ, ο Κισσαμικός μου είχε κάνει πρόταση ανανέωσης συνεργασίας. Ωστόσο όταν ήρθε στα χέρια μου η πρόταση από Ολλανδία ήθελα να κάνω το βήμα αυτό, να δω πως είναι στο εξωτερικό για αυτό και πήρα την απόφαση να φύγω».
«Ο Άρης και τα συναισθήματά μου για την ομάδα»
Έχοντας λοιπόν αναλύσει το τι έγινε πέρσι με την μεταγραφή του στην Ολλανδία, θέλησα να πάω τον χρόνο πίσω. Όταν εντάχθηκε στις ακαδημίες του Άρη…
«Στις ακαδημίες του Άρη κατέληξα από τους Μπέμπηδες 2000, του Παναγιώτη Κερμανίδη, όπου ήμουν από μικρή ηλικία. Μιλάμε για μια ακαδημία που η δουλειά που γίνεται είναι επαγγελματική, εξελίσσονται τα μικρά παιδιά μέσα απ’ τις προπονήσεις και τους αγώνες που δίνονται.
Όλα αυτά τα παιδιά, έχουν την δυνατότητα να τους δουν ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ, ο Άρης, ο Ηρακλής και άλλοι αρκετά μεγάλοι σύλλογοι, ώστε να κάνουν το μεγάλο βήμα»
-Ποια ήταν τα συναισθήματά σου όταν σε πήραν στην πρώτη ομάδα;
«Πολύ έντονα. Ήμουν χαρούμενος που είχα καταφέρει να φορέσω την φανέλα της ομάδας, αφού είχα αγωνιστεί στις ακαδημίες του συλλόγου. Πέρασα πολύ όμορφες στιγμές στον Άρη.
Μάλιστα με την Κ17 είχαμε πάρει το Κύπελλο. Έχω μόνο όμορφες αναμνήσεις και φυσικά μέσω της ομάδας έκανα νέες γνωριμίες και με αρκετά παιδιά έγινα φίλος. Γενικά το δέσιμό μου με την ομάδα τότε ήταν μεγάλο»
-Πιστεύεις πως άξιζες περισσότερες ευκαιρίες στην πρώτη ομάδα του Άρη;
«Έτσι πιστεύω ναι. Σίγουρα κάθε νέος ποδοσφαιριστής θέλει να αγωνίζεται, ειδικά στην ομάδα στην οποία μεγάλωσε. Θα μπορούσαν να μου είχαν δοθεί κάποιες ευκαιρίες παραπάνω, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο»
Φάκελος: ΑΟΧ Κισσαμικός
Την πιο παραγωγική και συνάμα πιο πετυχημένη χρονιά πραγματοποίησε ο Λεμονής στην καριέρα του, φορώντας την φανέλα του ΑΟΧ Κισσαμικού, την σεζόν 2017/18.
Το γεγονός αυτό παραδέχεται και ο ίδιος μέσα απ’ την κουβέντα μας, αφού εκείνη την χρονιά ο αμυντικός μέσος είχε αγωνιστεί σε 28 αγώνες, πετυχαίνοντας μάλιστα 3 γκολ ενώ μοίρασε ένα στην ομάδα του.
Εξάλλου, οι εμφανίσεις του εκείνες ήταν που τον πήγαν στην Ολλανδία και έφτασε σε σημείο το όνομά του να ακούγεται στο ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού, άσχετα αν τελικά δεν υπήρξε ποτέ κάτι επίσημο.
«Στο Κισσαμικό πέρασα καταπληκτικά. Είχαμε πραγματοποιήσει μια εξαιρετική πορεία εκείνη την χρονιά», περιγράφει ο ίδιος.
-Στα Χανιά κάνεις το «restart» στην καριέρα σου, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις. Ποιο ήταν το «κλειδί» και μπόρεσες να το πετύχεις αυτό;
«Νομίζω πως τα δύο βασικά συστατικά, ήταν η ψυχολογία και η εμπιστοσύνη που είχα στους συμπαίκτες μου και γενικά υπήρχε εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Εκείνη η χρονιά δεν ξεχνιέται. Δέσαμε όλοι μαζί, δημιουργώντας ένα εξαιρετικό κλίμα και ένα φοβερό σύνολο.
Ακόμη κρατάω επαφές με πολλούς ανθρώπους από εκεί. Νομίζω αυτό ήταν το μυστικό.»
Επιστροφή στο σήμερα
-Επιστρέφοντας λίγο στο σήμερα, κάνε μας τον προσωπικό σου απολογισμό για την σεζόν που πέρασε
«Περίμενα αλλιώς την εξέλιξη της χρονιάς. Η αρχή της με έκανε να πιστεύω πως θα εξελιχθεί διαφορετικά, μα τα πράγματα αγωνιστικά δεν ήρθαν όπως τα ήθελα. Το τελευταίο εξάμηνο στον Δόξα, παλέψαμε για την άνοδο, έχοντας πάντα στο πλευρό μας τον κόσμο.
Προσωπικά, όσο αγωνίστηκα προσπάθησα να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της και να φτάσουμε όσο πιο ψηλά μπορούμε. Τα συναισθήματα που μου άφησε το πέρασμά μου από την Δόξα είναι όμορφα, τώρα το τι θα γίνει στην συνέχεια δεν το γνωρίζω.»
-Ποιοι οι στόχοι σου ενόψει της νέας σεζόν;
«Στόχος πρώτα απ’ όλα είναι να βρεθεί μια ομάδα και να είμαι καλά σε αυτή παίρνοντας συμμετοχές. Προτεραιότητα είναι να έχω την υγεία μου γιατί έχω ταλαιπωρηθεί αρκετά. Πιστεύω αν υπάρχει η υγεία, με δουλειά και πίστη στις δυνατότητές σου όλα θα έρθουν.»
-Τα τελευταία χρόνια άλλαξες αρκετές ομάδες. Πόσο δύσκολο είναι για έναν ποδοσφαιριστή να αλλάζει συνεχώς περιβάλλον;
«Είναι δύσκολο. Αλλά αυτή είναι η φύση της δουλειάς μας, δεν μπορεί να αλλάξει. Προσωπικά δεν μου κακοφάνηκε το ότι άλλαξα περιβάλλον 3-4 φορές στην καριέρα μου, προσαρμόστηκα γρήγορα όπου και αν βρέθηκα. Αλλά ο πρώτος καιρός είναι μεταβατικός, ειδικότερα αν βρίσκεσαι μακριά από την οικογένειά σου.
Όσον αφορά την Ολλανδία, πιστεύω πως για να καταφέρω να προσαρμοστώ μου πήρε σχεδόν ένα μήνα, μέχρι να μάθω τις συνήθειες των ανθρώπων. Είναι διαφορετική η ζωή εκεί απ’ ότι εδώ. Πάντως θεωρώ πως από την στιγμή που το συνήθισα όλο αυτό, μετά δεν αντιμετώπισα κανένα θέμα.»
«Ο ρόλος των μάνατζερ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και οι τραυματισμοί»
-Κατά καιρούς έχουμε ακούσει αρκετά περιστατικά, που αρκετοί μάνατζερ πλησίασαν γονείς νεαρών ποδοσφαιριστών και χρηματίστηκαν προκειμένου να προσφέρουν στο παιδί τους μια μεταγραφή ή ακόμη χειρότερα μια θέση στην Εθνική. Το έχεις βιώσει εσύ αυτό;
«Προσωπικά όχι. Δεν πιστεύω πως μονάχα απ’ την βοήθεια ενός μάνατζερ θα καταφέρεις να πετύχεις. Αν εσύ δουλεύεις σωστά, αν προπονείσαι σκληρά, αν κάνεις αυτά που πρέπει, τότε μπορείς να πετύχεις. Ένας μάνατζερ απλά θα κάνει τις επαφές με κάποια ομάδα. Θα πρέπει ανάμεσα σε σένα και τον μάνατζερ να υπάρχει εμπιστοσύνη και χημεία.»
-Όταν έπαιζες στον Λαγκαδά, αντιμετώπισες έναν σοβαρό τραυματισμό. Πόσο δύσκολο ήταν να επανέλθεις;
«Ήταν τρομερά δύσκολο. Αλλά με βοήθησε που είχα κοντά τους δικούς μου ανθρώπους που με στήριξαν και επίσης μεγάλο ρόλο έπαιξαν οι φυσικοθεραπευτές μου, τους “smart physio” και πιο συγκεκριμένα τον Αθανάσιο Τράμπα, τον Περικλή Βλαχάκη και τον Γιώργο Ντάντο οι οποίοι με βοήθησαν να ξεπεράσω όσο το δυνατόν γρηγορότερα τον τραυματισμό, κάνοντάς με δυνατότερο.»
«Το ελληνικό ποδόσφαιρο, το VAR, η πορεία του Άρη,το πρωτάθλημα, ο Τότι και ο Μέσι»
«Το προϊόν του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα βρίσκεται ακόμη σε χαμηλά επίπεδα. Υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης και αναβάθμισης. Θεωρώ πως οι ομάδες πρέπει να πιστέψουν στους νεαρούς παίκτες. Είναι βασικό συστατικό. Το να βγαίνουν νέοι ποδοσφαιριστές και να τους δίνουν ευκαιρίες οι ομάδες.»
-Ένας νεαρός ποδοσφαιριστής, πιστεύεις όμως πως θα έχει μέλλον στην Ελλάδα; Θα βρει κίνητρο στην ελληνική Super League;
«Πλέον δυστυχώς το κίνητρο είναι μικρό για εδώ. Εκτός από τις καλές, τουλάχιστον οικονομικά ομάδες, δεν θα μπορέσει να βρει κάποιο κίνητρο σε άλλες. Κοιτάζουν πλέον όλοι να φύγουν για το εξωτερικό.
Κακά τα ψέμματα στο εξωτερικό η δουλειά που γίνεται είναι αρκετά πιο οργανωμένη και συστηματική. Παίζει ρόλο και το οικονομικό κομμάτι. Για αυτό και πρέπει να γίνεται σωστότερη δουλειά και εδώ, έτσι ώστε να υπάρχει το κίνητρο.»
-Αφού άνοιξες το κομμάτι του οικονομικού, πόσο ανεπηρέαστος μπορεί να μείνει ένας ποδοσφαιριστής, όταν στην ομάδα του υπάρχουν οικονομικά προβλήματα;
«Είναι αρκετά δύσκολο. Όταν η ζωή σου εξαρτάται από το ποδόσφαιρο, όταν τρέφεσαι από το ποδόσφαιρο τότε προφανώς και δεν γίνεται να μείνεις ανεπηρέαστος. Και αυτό φυσικά κάποιες φορές ίσως έχει αντίκτυπο και στην αγωνιστική εικόνα της ομάδας.»
-Πλέον το VAR έχει μπει στην ποδοσφαιρική καθημερινότητα. Οι απόψεις διίστανται Ποια η δική σου;
«Αν και όντως το VAR διχάζει τις απόψεις, θεωρώ πως η χρήση του επηρεάζει θετικά το ποδόσφαιρο και κάνει καλό. Σε μια δύσκολη φάση, σε μια δύσκολη κατάσταση, βοηθάει τον διαιτητή να πάρει την ορθή απόφαση. Μπορεί να χάνεται ο ρομαντισμός, αλλά τουλάχιστον περιορίζουμε την αδικία.»
-Παρακολουθείς καθόλου τον Άρη; Πως θα τα πάει πιστεύεις;
«Φυσικά, με τη πρώτη ευκαιρία έβλεπα τον Άρη. Μου αρέσει να βλέπω αγώνες του, μου αρέσει ο κόσμος του Άρη.»
Πέρσι η ομάδα πραγματοποίησε μια πολύ καλή χρονιά, ιδίως στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος, παίρνοντας και το εισιτήριο για τα προκριματικά του Europa League. Πιστεύω φέτος μπορεί να τα πάει ακόμη καλύτερα και να τερματίσει ακόμη πιο ψηλά.»
-Πως την βλέπεις φέτος την Super League;
«Θα δούμε ένα δυνατό πρωτάθλημα και φέτος. Υπάρχουν καλές ομάδες και φάνηκε και πέρσι αυτό.»
-Ποιος ήταν ο δυσκολότερος αντίπαλος που ‘χες ποτέ;
«Είχα αντιμετωπίσει τον Φραντσέσκο Τότι στο φιλικό με την Ρόμα στο “Κλ. Βικελίδης”. Νομίζω αυτός είναι με διαφορά.»
-Και για να κλείσουμε, μια old time classic ερώτηση. Μέσι ή Ρονάλντο;
«Λίο. Αυτά που κάνει μέσα στο γήπεδο δεν μπορεί να τα κάνει κανένας άλλος ποδοσφαιριστής. Είναι απλά… μαγεία.»
Δεν θα μπορούσα να μην τον ρωτήσω αφού μου δόθηκε η… πάσα, τον λόγο που ακόμη δεν έχει κατακτήσει τίτλο με την Εθνική Αργεντινής. «Άστο. Είναι πρόβλημα και για μένα αυτό.» (γέλια).
