Μετά την μεταγραφή του στην Τουρκία και την Αλάνιασπορ, σε ραδιοφωνικό σταθμό μίλησε ο Μανώλης Σιώπης, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων ότι δεν είπε το «εις το επανιδείν, απλά για να το πει.
Αναλυτικά ,τα όσα ανέφερε ο διεθνής μέσος:
Εκπληρώθηκε ένα μεγάλο σου όνειρο να παίξεις σε ομάδα του εξωτερικού;
Το είχα πει κιόλας πριν έρθω στον Άρη χωρίς βέβαια να γνωρίζω τι σημαίνει Άρης, μετά το ένιωσα. Ήθελα να φύγω στο εξωτερικό αλλά μπήκε στην μέση ο Άρης και έζησα μια τόσο μαγική χρονιά. Δεν το περίμενα ούτε εγώ ο ίδιος να δεθώ τόσο πολύ με τον κόσμο.
Δεν ήσουν δηλαδή τόσο “ζεστός” όταν έμαθες για το ενδιαφέρον της ομάδας;
Δεν το σκεφτόμουν καν στην αρχή γιατί δεν ήθελα να παίξω άλλο στην Ελλάδα, ήθελα εξωτερικό. Όμως ο Άρης εν τέλει ήταν η μοναδική μου ευκαιρία να καταφέρω να “ανεβάσω”ξανά την καριέρα μου.
Πότε κατάλαβες τι σημαίνει Άρης και ότι ταιριάζεις με αυτό;
Στον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης που μπήκα αλλαγή και νικήσαμε 2-0. Εκεί κατάλαβα ότι έχουμε την ίδια τρέλα και επειδή είμαι άνθρωπος που παίζω για την ομάδα και μετά για τον εαυτό μου, είπα ότι θα δώσω και την ψυχή μου για τον κόσμο.
Ποια ήταν η πιο δυνατή στιγμή της σεζόν; Τι κράτησες περισσότερο;
Προσωπικά βοηθήθηκα πολύ από αυτή την χρονιά γιατί δεν είχα πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια μεγάλη ομάδα και αυτό ήταν για εμένα ένα συν σκαλοπάτι για να παίξω σε μεγάλη ομάδα με την πίεση που είχε λόγω του κόσμου. Η πιο δυνατή στιγμή ήταν ο αγώνας με την Ξάνθη. Θα το λέω και θα το θυμάμαι μια ζωή.
Το παιχνίδι στα Πηγάδια;
Ναι ακριβώς. Εκεί λες “παίζεται η ζωή σου, η καριέρα σου, παίζεις για τον σύλλογο” και εκεί που ο κόσμος ήταν εκπληκτικός και μας στήριξε χωρίς να ξέρει τι θα δει, γινόμαστε εν τέλει μια αγκαλιά όλοι μαζί. Ήταν μια μαγική στιγμή.
Πως αντιμετώπισες τις δύσκολες στιγμές της συγκεκριμένης περιόδου;
Στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, ο κόσμος ήταν κοντά μου, με στήριξε απίστευτα και δεν το περίμενα. Με τον Παναιτωλικό που η ψυχολογία μου ήταν στα τάρταρα, εκεί ήθελα να το γυρίσω εννοείται ομαδικά αλλά και προσωπικά, μόνος μου. Και έβαλα το κεφάλι κάτω, με την βοήθεια του ατζέντη μου επί 15 μέρες μόνο δούλευα.
Πότε ήταν η στιγμή που ένιωσες ότι οι κόποι σου δικαιώθηκαν;
Μετά το ματς της Τρίπολης. Τότε ένιωσα ο εαυτός μου.
Πόσο βοήθησε ο Σάββας Παντελίδης σε ομαδικό αλλά και προσωπικό επίπεδο;
Πριν το ματς με την Ξάνθη έδωσε μια τρομερή ομιλία. Ήταν σαν να έλεγε “παίξτε για εμένα, για τους εαυτούς σας, για τον κόσμο, στα εύκολα όλα φαίνονται εύκολα, στα δύσκολα φαίνονται οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές, αυτό θέλω να δω”. Και προσωπικά όμως μου μίλησε πριν από αυτούς τους αγώνες που δεν ήμασταν καλά και μου ζήτησε κάποια πράγματα και εγώ προσπάθησα να τα υλοποιήσω.
Είναι ο Σάββας Παντελίδης ο άνθρωπος που μπορεί να οδηγήσει τον Άρη σε πιο “υψηλά σκαλοπάτια”;
Είναι ναι, επειδή είναι άνθρωπος που θέλει παίκτες να μην βάζουν το εγώ τους πάνω από την ομάδα, να δουλεύουν όλοι για την ομάδα. Μπορεί να την σταθεροποιήσει σε ένα υψηλό επίπεδο.
Αγωνιστικά, ήταν η καλύτερη χρονιά της καριέρας σου;
Δεύτερου γύρου ναι, ήταν. Γιατί είχα φτιάξει πολλά πράγματα και σε θέμα ανάπτυξης αλλά και να βοηθάω την ομάδα ανασταλτικά και να βγαίνουμε στην κόντρα επίθεση.
Η ασίστ στην Τρίπολη πρέπει να είναι από τις καλύτερες στην καριέρα σου έτσι;
Μου το είχε πει από πριν ο προπονητής. Ότι όποτε κλέψεις την μπάλα, θα κοιτάξεις στην πλάτη της άμυνας. Αυτό έκανα και βγήκε η ασίστ.
Τι κρατάς από την σεζόν 2018-2019;
Την αγάπη του κόσμου και το γεγονός ότι δέθηκα μαζί τους, δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Δεν έχω ζήσει τόσο έντονα συναισθήματα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Δεν το περίμενα πραγματικά. Είναι απίστευτο συναίσθημα που αν δεν το έχει ζήσει κάποιος δεν μπορεί να το καταλάβει. Εύχομαι σε κάθε ποδοσφαιριστή να το ζήσει. Εγώ αυτό κρατάω, ήταν ότι πιο σημαντικό έχω ζήσει σε μία ομάδα.
Αν ερχόσουν στο γήπεδο, θα πήγαινες στα επίσημα ή στην θύρα 3;
Αν πήγαινα στην θύρα 3 με αυτά που θα έκανα με τον κόσμο πιστεύω θα τραυματιζόμουν οπότε θα επέλεγα τα επίσημα. (γέλια).
Τι σκεφτόσουν την στιγμή που είδες την μπάλα στα δίχτυα;
Δεν σκέφτηκα τίποτα, ήθελα μόνο να μπει το γκολ. Και μόλις το έβαλα δεν καταλάβαινα τίποτα. Νόμιζα ότι ο διαιτητής σφύριξε για την σέντρα και όταν κατέβηκα πήγα κατευθείαν για την σέντρα και ο Ντιγκινί μου είπε “Που πας; Τελείωσε.” Και σκέφτηκα “Γιατί δεν έκατσα κι άλλο στα κάγκελα;”.
Έγινες το πρόσωπο της ομάδας την προηγούμενη χρονιά. Έχεις καταλάβει τι κληρονομιά έχεις αφήσει;
Θα σου πω κάτι. Όταν ήμουν στο αεροπλάνο για να πάω στην Αθήνα, διάβαζα τα μηνύματα και επειδή ήμουν τόσο έντονα συναισθηματικά φορτισμένος εκείνη την στιγμή από όλα αυτά τα μηνύματα, έκλαιγα για πέντε συνεχόμενα λεπτά. Έχω βγάλει φωτογραφία τον εαυτό μου για να θυμάμαι εκείνη την στιγμή.
Για αυτό και το “εις το επανιδείν” και όχι το “αντίο”;
Αυτό εννοείται. Είναι μέσα στο μυαλό μου και δεν θα φύγει μέχρι το τέλος της καριέρας μου.
Νιώθεις ότι έγινες μέλος αυτής της οικογένειας; Θα στηρίζεις Άρη;
Θα στηρίζω πάντα τον Άρη. Το “εις το επανιδείν” δεν το είπα απλά για να το πω, έτσι νιώθω.
Τι σκεφτόσουν πριν από τις δύο εκτελέσεις πέναλντι;
Ήμουν σίγουρος πως το δεύτερο πέναλντι θα το βάλω. Αλλά στο πρώτο, που πήραμε το ριμπάουντ και πανηγυρίζαμε ήρθε ο Τζανακάκης και μου είπε “Δεν θα βάλεις ποτέ γκολ” και στο καπάκι ένας άνθρωπος από την κερκίδα μου λέει “Δεν πειράζει, θα βάλεις το επόμενο” και του απαντάω “Μα είναι δυνατόν; Δεν θα βάλω γκολ ποτέ” (γέλια).
Μέσα σε όλα όμως, κάτι επίσης πολύ σημαντικό ήταν και η κλήση σου στην Εθνική ομάδα.
Όλα όμως χάρη στην ομάδα και την στήριξη της. Δεν είμαι αχάριστος και δεν θα είμαι. Μου έδωσε μια τεράστια στήριξη και η διοίκηση σε πολύ δύσκολες στιγμές μου για να μπορέσω να συνεχίσω. Όλα λοιπόν έγιναν χάρη στον Άρη.
Ένα “απωθημένο” της περσινής χρονιάς ίσως είναι ο αγώνας με τον Εργοτέλη;
Σε ομαδικό επίπεδο ναι. Δεν είχαμε καταλάβει ότι υπάρχει περίπτωση να μείνουμε έξω και πολλοί παίκτες δεν ήξεραν ακόμη τι σημαίνει Άρης. Με λίγα λόγια η ετοιμότητα μας δεν ήταν τόσο καλή.
Τι σημαίνει τελικά “Άρης”;
Άρης για εμένα είναι μια ομάδα που την κρατάει ένας λαός της που έχει φάει μεγάλη πίκρα. Μια ομάδα που πρέπει να θέσει από εδώ και στο εξής υψηλούς στόχους και που διψάει για τίτλους.
Πιστεύεις πως θα έρθει η ώρα να πανηγυρίσει ο Άρης έναν τίτλο;
Πρέπει ο κόσμος να έχει υπομονή γιατί η ομάδα ακόμη χτίζεται. Αν ο τίτλος δεν έρθει φέτος, πιστεύω αργά ή γρήγορα θα έρθει. Το θέμα είναι να πιστεύει ο κόσμος την ομάδα ακόμα και στα δύσκολα. Είναι κάτι που ένιωσα και εγώ.
Έχεις ονειρευτεί τον εαυτό σου να σηκώνει είτε το Κύπελλο Ελλάδας είτε το Πρωτάθλημα με τον Άρη;
Το έχω κάνει εικόνα και το συζητούσαμε και με τα υπόλοιπα παιδιά. Μετά τον αποκλεισμό μας, είδαμε ότι αδικήσαμε τον εαυτό μας και είπαμε “Φανταστείτε να πέρναμε το κύπελλο, τι θα γινόταν στην πόλη!”.
Πήρες την στήριξη που χρειαζόσουν από τον κόσμο του Άρη;
Ο κόσμος ήταν δίπλα μας ακόμα και στα δύσκολα. Στον αγώνα με τον Παναιτωλικό, με βροχή, ήταν 10000 άνθρωποι εκεί να σε χειροκροτήσουν και να σε ωθήσουν να πάρεις το αποτέλεσμα. Ο κόσμος του Άρη συνεχίζει να το κάνει αυτό γιατί αγαπάει και έχει τρέλα για την ομάδα.
Μίλησε μας για τον Θεόδωρο Καρυπίδη, τι έχει προσφέρει;
Έχει μεγάλο πάθος για αυτό που κάνει και αγάπη για την ομάδα και αυτό φαίνεται και από όσα έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει. Προσπαθεί να ανεβάσει κι άλλο το επίπεδο, κάνει τα πάντα για το γήπεδο, τις εγκαταστάσεις, τους παίκτες. Για εμένα, είναι ο κατάλληλος για να ανεβάσει τον Άρη.
Λίγα λόγια για τον Κωνσταντίνο Διαμαντόπουλο.
Είναι ένας άνθρωπος που με έχει βοηθήσει πάρα πολύ στην καριέρα μου, τον ευχαριστώ πραγματικά για όλα. Μπορεί και να φέρει καλούς παίκτες αλλά και να διαπραγματευτεί σωστά. Είναι πολύ καλή η χημεία των δύο και μπορούν να φέρουν την ομάδα στο επίπεδο που της αρμόζει.
Πως βλέπεις τον φετινό Άρη;
Η ομάδα πιστεύω ότι μπορεί να πάει ξανά στην Ευρώπη. Αν γίνει σκληρή δουλειά το πρώτο παιχνίδι θα το πέράσει. Το ζήτημα είναι με ποιον θα κληρωθεί όταν φτάσει στα play off, εκεί νομίζω είναι τα δύσκολα. Αλλά η ομάδα έχει πολύ καλές προσθήκες, έχει κρατήσει τον βασικό της κορμό που αυτό είναι το πιο σημαντικό. Όλοι κάνουν το καλύτερο και πιστεύω πως θα τα πάει πολύ καλά ειδικά στο κύπελλο, εκεί βλέπω τελικό.
Και να το σηκώσει έτσι;
Εννοείται. Εκεί όλα είναι 50-50, αν πάει πιστεύω θα τα δώσουν όλα και θα κάνουν ότι είναι να κάνουν.
Ένα μήνυμα για εσένα λέει: “Όταν πάρουμε το κύπελλο, θα βάλω τον Σιώπη στο σκούτερ και θα γυρνάμε με το τρόπαιο σε όλη την πόλη μέχρι να πάμε στον πύργο, μας το χρωστάει!”. Έχεις αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς έτσι; (γέλια)
Μακάρι να πάνε όλα καλά και στην δική μου καριέρα και στου Άρη και να τους κλείσουμε όπως πρέπει.
Πάντα παραμένεις ένας φίλος της ομάδας και έχουμε πολλά ακόμα χρόνια στο Κλεάνθης Βικελίδης, δεν νομίζω να ξεκολλήσεις από την Θεσσαλονίκη, θα μας επισκέπτεσαι;
Πολύ δύσκολα να ξεκολλήσω, ευχαριστώ πραγματικά για ότι έχω ζήσει.
