Η φιλοσοφία του Αμπέλ Φερέιρα έχει ελληνικές ρίζες
Η διαλεκτική και η μαιευτική μέθοδος του Σωκράτη και οι πολεμικές τακτικές του Μέγα Ναπολέωντα είναι ανάμεσα στα εργαλεία δουλειάς του Αμπέλ Φερέιρα!
Στους γονείς του οφείλει το ζην. Στον δάσκαλό του όμως το εύ ζην! Διότι άλλο πράγμα είναι να προπονείς κι άλλο να διδάσκεις. Το κατάλαβε αυτό όταν 24 ετών παίκτης ακόμα έπεσε στα χέρια του Ζεσουάλδο Φερέιρα, ο οποίος εκτός από προπονητής ήταν όντως και δάσκαλος. Μαζί του, εμμέσως, έμαθε την μαιευτική μέθοδο του Σωκράτη. Εκεί κατάλαβε ότι κάποια στιγμή θα καθίσει κι αυτός σε πάγκο. Γι’ αυτό και κρατούσε ημερολόγιο. Κάθε μέρα μετά την προπόνηση πήγαινε και σημείωνε τι του έμεινε. Λόγια, στρατηγικές, ασκήσεις, τακτικές. Κάθε μέρα.
Πίσω από κάθε ενέργεια, πίσω από κάθε κίνηση, πίσω από κάθε επαφή με την μπάλα, υπήρχε και μία ερώτηση. «Που πας;», «Γιατί πας εκεί;», «Αν υπήρχε κι άλλος ένας επιθετικός εδώ, ποιον θα επέλεγες να μαρκάρεις;», «Γιατί;», «Πότε πρέπει να πιέσεις», «Πως;», «Ποιόν»; Ένα αλλεπάλληλο παιχνίδι ερωτήσεων που σαν σκοπό είχε να ακονίσει το μυαλό κάθε παίκτη, που όχι μόνο έπρεπε να ξέρει τι πρέπει να κάνει, αλλά γιατί πρέπει να το κάνει. Πρώτα η θεωρία, μετά η πράξη.
Ως λάτρης της σωκρατικής θεωρίας, ο Αμπέλ Φερέιρα ομολογεί πως «εν οίδα ότι ουδέν οίδα»: «Θα σας πω το εξής. Δεν υπάρχει μαγική συνταγή. Δεν υπάρχει το τέλειο πλάνο, παρά μόνο αυτό που πιστεύεις. Μπορεί να επιλέγεις το δικό μου, του Γκουαρντιόλα ή του Σιμεόνε. Το σημαντικό όμως είναι να εξηγείς στους παίκτες τι ακριβώς θέλεις. Αυτό πρέπει να κάνει ένας καλός προπονητής».
Του αρέσει η διαλεκτική μέθοδος, το κατάλαβαν αυτό οι παίκτες του ΠΑΟΚ από το πρώτο δευτερόλεπτο που συγχρωτίστηκαν μαζί του: «Άφησα την οικογένεια μου για να είμαι εδώ μαζί σας. Τώρα εσείς είστε η οικογένεια μου. Η πόρτα μου είναι ανοιχτή για εσάς 24 ώρες το 24ωρο». Του αρέσει να
Παρομοιάζει το ποδόσφαιρο σαν ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι. Έχει εναλλακτικό πλάνο και για τα δύο ενδεχόμενα. Τόσο για τον ρόλο της γάτας, όσο και για αυτόν του ποντικιού. Τον γοητεύει περισσότερο ο δεύτερος ρόλος, γι’ αυτό και στο Football Manager παίρνει ομάδες ζόρικες, όπως η Πεναφιέλ ή όπως η Τότεναμ που δεν έχει ξεχάσει από ποτέ έχει να πάρει τίτλο.
Εμπνέεται από τις στρατηγικές τακτικές του Ναπολέοντα: «Αν ο αντίπαλος είναι στο ίδιο επίπεδο, τότε ναι, μπορώ να επιτεθώ. Όμως αν πρέπει να επιτεθείς σε ένα βουνό, πρέπει να το κάνεις διαφορετικά. Σε άλλα παιχνίδια οφείλεις να είσαι ο πρωταγωνιστής, να έχεις την απόλυτη κατοχή. Κάποιες φορές όμως πρέπει να αποδεχθείς ότι ο αντίπαλος είναι ισχυρότερος από σένα και τότε πρέπει να είσαι πιο ισορροπημένος. Πρέπει κάθε φορά να προσαρμόζεσαι τακτικά στις ανάγκες του αντιπάλου και του παιχνιδιού».
Ωστόσο, η νίκη δεν είναι ο Θεός του. «Σήμερα είσαι καλός κόουτς, μόνο αν κερδίζεις. Αν χάνεις είσαι λίγος. Για μένα όμως, αυτό είναι ένα ψέμα. Δεν πρέπει απλώς να περάσεις τις εξετάσεις, αλλά να μελετήσεις καλά. Αν είσαι καλά διαβασμένος, μη φοβάσαι. Ασχολήσου καλά με την διαδικασία και το αποτέλεσμα θα έρθει».
ΑΠΟΒΛΗΘΗΚΕ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΦΕΤΟΣ!
Φωνακλάς και σαματατζής!
Στην Μπράγκα βίωσε την σκληρή πλευρά του ποδοσφαίρου, αλλά δεν την περίμενε έτσι. Μετά από ένα ντέρμπι απέναντι στην Σπόρτινγκ, όπου είδε την ομάδα του να αδικείται για πολλοστή φορά από την διαιτησία, δεν άντεξε και έριξε ένα επικό ξέσπασμα: «Αποβλήθηκα άλλες δύο φορές φέτος και η αποβολή μου ήταν δίκαιη. Τώρα όμως είναι αλλιώς. Ποτέ δεν περίμενα ότι θα βίωνα την αδικία τόσο έντονη μέσα από το ποδόσφαιρο».
Σχεδόν μετά από κάθε ντέρμπι με τους μεγάλους γινόταν έξω φρενών, με ξεσπάσματα που ήθελαν να δείξουν το μέγεθος της ανισότητας που υπάρχει στο πορτογαλικό ποδόσφαιρο: «Από τις τρεις μεγάλες ομάδες μας χωρίζει τεράστια απόσταση. Κοινωνική, οικονομική, πολιτική. Εμένα η δουλειά μου είναι να προετοιμάζω την ομάδα μου για να είναι ίση απέναντι τους στο μοναδικό μέρος που μπορεί. Εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου. Ακόμα κι εκεί όμως υπάρχουν κάποιοι (σ.σ. διαιτητές) που δεν μας σέβονται. Όταν ρώτησα τον προπονητή της Σπόρτινγκ (σ.σ. Μαρσέλ Κάιζερ) να μου πει αν η ομάδα του ευνοήθηκε κούνησε το κεφάλι και απλά μου είπε: «αυτό είναι το ποδόσφαιρο σας».
Το μοντέλο Μπράγκα και ρεκόρ των 75 βαθμών!
Ο Αμπελ Φερέιρα άφησε πίσω του σημαντικά επιτεύγματα
Όταν ανέλαβε το πηδάλιο το καλοκαίρι του 2017, η χρηματιστηριακή αξία των παικτών της Μπράγκα αθροιζόταν στα 53 εκατομμύρια ευρώ. Σήμερα, δύο χρόνια μετά το ρόστερ της κοστολογείται στα 103! Σε αυτά τα δύο χρόνια οι αρσεναλίστας έβαλαν στα ταμεία τους 52,6 εκατομμύρια ευρώ από πωλήσεις παικτών, ξοδεύοντας «μόλις» 11,2.
Ο πάγκος της Μπράγκα ανέκαθεν ήταν το πανεπιστήμιο για κάτι μεγαλύτερο. Εκεί «ψήθηκαν» ο Ζόρζε Ζεσούς, ο Ντομίνγκος Πασιένσια, ο Σέρτζιο Κονσεϊσάο, ο Πάολο Φονσέκα, ήταν φανερό ότι ο Αμπέλ Φερέιρα ήταν ο επόμενος.
Η απόφαση της διοίκησης να του βάλει ρήτρα αποδέσμευσης 12,5 εκατομμυρίων ευρώ έδειχνε το πόσο πολύ τον υπολόγιζε, πόσο πολύ φοβόταν μη τον χάσει.
Σε μία ομάδα που τις 6 από τις 10 τελευταίες σεζόν τερμάτισε στην 4η θέση, ο Φερέιρα δεν άλλαξε δραστικά την βαθμολογική μοίρα του συλλόγου. Κι αυτός τέταρτος τερμάτισε στις δύο σεζόν που έμεινε στο πρωτάθλημα (οι Big-3 είναι ανέγγιχτοι στην Πορτογαλία), όμως οι 75 βαθμοί συγκομιδής στην πρώτη του σεζόν, οι 24 νίκες και τα 74 γκολ (σε 34 αγωνιστικές) παραμένουν ακατάρριπτο ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου, ενώ οι 67 βαθμοί φέτος είναι το τρίτο καλύτερο ρεκόρ συγκομιδής στην ιστορία του συλλόγου.
Ωστόσο, δεν ήταν όλα ρόδινα. Στις 11 φορές που αντιμετώπισε Πόρτο και Μπενφίκα, η Μπράγκα του Φερέιρα δεν κατάφερε να κερδίσει ούτε μία φορά (μόλις δύο ισοπαλίες), αν και το ρεκόρ απέναντι στην Σπόρτινγκ ήταν σαφές καλύτερο (3 νίκες, ισάριθμες ήττες και μία ισοπαλία).
Η Μπράγκα επί των ημερών του δεν κατάφερε να φτάσει ποτέ σε έναν τελικό Κυπέλλου ή Λιγκ Καπ, ενώ φέτος κόστισε πολύ (ηθικά και οικονομικά) ο ηχηρός αποκλεισμός στον τρίτο προκριματικό του Europa League από την ουκρανική Ζόρια Λουχάνσκ με δύο ισοπαλίες.
Στην ρούκι σεζόν του πάντως, ο Φερέιρα οδήγησε την Μπράγκα ως τους 32 της διοργάνωσης (αποκλεισμός από Μαρσέιγ), αποκλείοντας το καλοκαίρι ΑΙΚ Στοκχόλμης και Χαφναρφιόρντουρ, ενώ τερμάτισε στην πρώτη θέση σε όμιλο με Χόφενχαϊμ, Μπασάκσεχιρ και Λουντογκόρετς.
Προορισμένος για προπονητής
Ήταν κάτι παραπάνω από ένας αξιοπρεπής μπακ. Από την τοπική Πεναφιέλ έφτασε μέχρι την Σπόρτινγκ Λισσαβόνας και μάλιστα έχει να θυμάται ένα γκολ στο «Ολντ Τράφορντ» σε αγώνα του Champions League στις 27 Νοεμβρίου του 2007.
Δεν ήταν καμιά μεγάλη κλάση, στεκόταν όμως γιατί ήταν έξυπνος και μπορούσε να αναλύσει το παιχνίδι. Ήταν ένας χρήσιμος παίκτης ομάδας, όμως ένας τραυματισμός στο γόνατο -ο πρώτος σοβαρός της καριέρας του- τον ανάγκασε να αποσυρθεί μόλις σε ηλικία 32 ετών και μετά από 234 συμμετοχές στην μεγάλη κατηγορία.
Όπως λέει όμως και ο ίδιος συχνά: «κάθε φορά που κλείνει μία πόρτα, πάντα ανοίγει ένα παράθυρο». Κατά την διάρκεια της αποθεραπείας του, έγινε το δεξί χέρι του προπονητή της ομάδας νέων της Σπόρτινγκ και μόλις αυτός πήρε προαγωγή στην Β’ ομάδα η θέση χήρεψε.
Μέσα σε ένα καλοκαίρι, από παίκτης, ο Άμπελ Φερέιρα έγινε κανονικός προπονητής και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Στην πρώτη του σεζόν στον πάγκο πήρε το πρωτάθλημα στους 17άρηδες κι έφτασε στο Final-4 του Uefa Youth League μαζί με Λίβερπουλ, Τσέλσι και Σαουθάμπτον. Την επόμενη σεζόν πήρε προαγωγή στην Β’ ομάδα της Σπόρτινγκ που αγωνίζεται στην δεύτερη κατηγορία κι όχι μόνο τερμάτισε στην έκτη θέση, αλλά έφτιαξε παίκτες για την πρώτη ομάδα (Κάρλος Μανέ, Ζοάο Μάριο, Έρικ Ντάιερ), που έγιναν όλοι διεθνείς.
Ωστόσο, όλα άλλαξαν μόλις ανέλαβε την προεδρία ο αιρετικός και αμφιλεγόμενος πρόεδρος Μπρούνο Ντε Καρβάλιο. Μία εβδομάδα μετά την έναρξη της σεζόν, απολύθηκε χωρίς λόγο και αιτία. Μετά από μία προπαρασκευαστική διετία στην Β’ ομάδα της Μπράγκα, ήρθε η φυσιολογική προαγωγή στην πρώτη ομάδα το καλοκαίρι του 2017.
Αυτό που ψιθυριζόταν εδώ και πολλά χρόνια έγινε πράξη με τον πιο φυσιολογικό τρόπο. Μέσα σε μία πενταετία, ο Αμπέλ Φερέιρα πήρε όλα τα απαραίτητα διπλώματα, αφού πέρασε από όλα τα στάδια κοουτσαρίσματος στις μικρές κατηγορίες, σε όλες τις συνθήκες και σε όλες τις ηλικίες, ο Πορτογάλος τεχνικός ήταν έτοιμος πια να αναλάβει την πρώτη του μεγάλη αποστολή. Μία προδιαγεγραμμένη πορεία με μικρά, αλλά πάντα σταθερά βήματα.
ΟΠΩΣ Ο ΡΑΖΒΑΝ…
Έλεγε ότι θα μείνει!
Η ομοιότητα του με τον Ραζβάν Λουτσέσκου ήταν πως ερωτηθείς στο τέλος της σεζόν, αν θα παραμείνει στην Μπράγκα και την νέα περίοδο, είχε δεσμευτεί πως δεν θα μείνει για να ολοκληρώσει το έργο του. Που να ‘ξερε…
Είναι στα μαχαίρια με τον Σέρτζιο Κονσεϊσάο, με τον οποίο είχε μία μεγάλη λεκτική διαμάχη τον Ιανουάριο του 2018, όταν ο πρώην τεχνικός του ΠΑΟΚ τον κατηγόρησε ότι έπαιρνε το μέρος της Μπενφίκα στην μάχη τίτλου, εγκωμιάζοντας το έργο του Ρούι Βιτόρια.
Επί των ημερών του δύο παίκτες της Μπράγκα πέρασαν το κατώφλι της Εθνικής Ανδρών κι άλλοι 5 της Ελπίδων, θαυμάζει την δουλειά και το ποδόσφαιρο του Γκουαρντιόλα και του Ποκετίνο, αλλά είναι πρόθυμος να ακολουθήσει και την συνταγή του Τσόλο Σιμεόνε, όταν οι συνθήκες το απαιτούν. Με μία λέξη; Ευέλικτος…
Πηγή : FORZA
