Συνέντευξη σε πορτογαλική ιστοσελίδα παραχώρησε ο Μπρούνο Γκάμα, ο οποίος μίλησε για την καριέρα του, γενικώς, τη θητεία του σε ομάδες της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, αλλά και της Ουκρανίας, τον Άρη και τις σκέψεις παραμονής, ενώ εξιστόρησε κι ένα απίστευτο περιστατικό που έζησε στην Κριμαία.
Παρακάτω το απόσπασμα στο οποίο αναφέρεται στον Άρη:
Πώς αποφάσισες να πας στην Ελλάδα;
«Πάντα περιμένουμε κάτι καλύτερο να έρθει. Δημιουργούμε προσδοκίες και πάντα θέλουμε περισσότερα. Η πρόταση ήρθε νωρίς τον Ιούνιο (σ.σ. του 2018), ενώ την ίδια στιγμή ήμουν σε επαφές και με μία άλλη ελληνική ομάδα την ΑΕΚ. Μου παρουσίασαν την πρόταση του Άρη. Ήδη γνώριζα για την ομάδα, ήξερα ότι προερχόταν από μία δύσκολη περίοδο, αλλά ήξερα πως είναι ένας ιστορικός σύλλογος στην Ελλάδα. Μιας και ήταν Ιούνιος αποφάσισα να περιμένω, ήθελα περισσότερο χρόνο να το σκεφτώ. Στο μεταξύ ήρθαν κι άλλες προσφορές από την Πορτογαλία, αλλά και την β΄ κατηγορία της Ισπανίας».
Ποια ήταν η πρώτη εντύπωσή σου και πόσο εύκολη η προσαρμογή;
«Από την αρχή ήταν πολύ καλά. Έχουμε κι έναν ακόμη Πορτογάλο εδώ, τον Ούγκο Σόουζα, κάτι πολύ σημαντικό γιατί με έκανε να αισθάνομαι ωραία. Ο κόσμος επίσης με αγκάλιας κι αυτό μου έδωσε δύναμη κι έτσι η προσαρμογή μου έγινε πολύ εύκολη. Και η σύζυγός μου αισθάνεται καταπληκτικά εδώ»
Λέγεται ότι οι Έλληνες οπαδοί είναι ιδιαίτερα… ζωντανοί όταν μιλούν για ποδόσφαιρο. Το αισθάνεσαι αυτό;
«Ναι, ναι. Έχω παίξει σε γήπεδο με περισσότερο κόσμο απ’ ότι εδώ, αλλά αυτοί εδώ είναι καταπληκτικοί, «ακούγονται» πολύ. Πετούν πυροτεχνήματα και τέτοια πράγματα. Οι οπαδοί είναι ιδιαίτερα θερμοί και αρκετά αναστατωμένοι όταν δεν κερδίζεις».
Το ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό απ’ ότι περίμενες;
«Όχι. Είναι πολύ ανταγωνιστικό. Υπάρχουν 5-6 ομάδες σε πολύ καλό επίπεδο. Οι άλλες είναι περισσότερο ομάδες που στηρίζονται στη δύναμη»
Μέχρι πότε έχεις συμβόλαιο;
«Ολοκληρώνεται το καλοκαίρι»
Γνωρίζεις αν θα συνεχίσεις ή θα προτιμούσες να πας σε άλλη ομάδα;
«Δεν έχω ακόμη κάτι. Η ομάδα ήδη με ενημέρωσε ότι θα μου κάνει πρόταση ανανέωσης, αλά ακόμη δεν έχω κάτι γραμμένο σε χαρτί. Υπήρξαν κάποιες κρούσεις, αλλά όχι κάτι συγκεκριμένο ακόμη».
Από τα υπόλοιπα που είπε εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει μία ιστορία από την περίοδο που έπαιζε στην Ουκρανία με τη φανέλα της Ντνίπρο.
«Το καλοκαίρι του 2014, τον πρώτο χρόνο μου στην Ουκρανία, γινόταν πόλεμος με τη Ρωσία για την περιοχή της Κριμαίας. Τον Μάρτιο έπρεπε να πάμε εκεί για να παίξουμε για το πρωτάθλημα, αλλά δε γινόταν να πάρουμε αεροπλάνο γιατί η περιοχή είχε καταληφθεί από τους Ρώσους. Η μόνη επιλογή ήταν να κάνουμε ένα ταξίδι 8-9 ωρών με το λεωφορείο. Όταν μπαίναμε στην περιοχή της Κριμαίας, υπήρχαν δύο σύνορα, ένα με Ουκρανούς στρατιώτες, όπου όλα ήταν ήρεμα κι ένα χιλιόμετρο πιο μετά ήταν τα ρώσικα σύνορα, όπου τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά. Όταν πλησιάζαμε, μας σημάδευαν με τα όπλα και πήραν θέση για να πυροβολήσουν! 2-3 από αυτούς μπήκαν με τα όπλα μέσα στο λεωφορείο για να ελέγξουν τα διαβατήριά μας. Ήταν περίεργη κατάσταση γιατί παίζαμε για το δικό μας πρωτάθλημα κι έμοιαζε σα να πηγαίνουμε σε άλλη χώρα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το περίεργο επεισόδιο, όπως και τον φόβο που ένιωσα γιατί ποτέ δεν είχα βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση ούτε είχα φανταστεί ότι μπορεί να τη ζήσω».
