Είναι μια δύσκολη περίοδος, που κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει, μια περίοδος στην οποία δοκιμάζονται οι πάντες και τα πάντα… Το ποδόσφαιρο και όλα τα συναφή έχουν μπει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα, ωστόσο δεν παύει να είναι μια συζήτηση, που πολλές φορές, μας καθαρίζει το μυαλό σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις.
Το πότε θα ξαναπαιχτεί ποδόσφαιρο, κανείς δεν το ξέρει. Κάποια στιγμή θα ξαναγίνει κι αυτό. Και όταν θα συμβεί, θα πρέπει όλοι να είναι προετοιμασμένοι.
Ανεξάρτητα από το ποια κατάληξη θα έχει αυτή η σεζόν, σίγουρα δεν θα ήταν μια πετυχημένη σεζόν για τον ΠΑΟΚ. Πέρα από τα όσα έγιναν εξωαγωνιστικά, ο ΠΑΟΚ ήρθε αντιμέτωπος και με τις δικές του αδυναμίες, με τα δικά του λάθη.
Σε αγωνιστικό επίπεδο, ο ΠΑΟΚ πρέπει να ανοίξει μια καινούρια σελίδα και να αναδομήσει την ομάδα του. Αυτή, στη σημερινή της μορφή, έχει φτάσει στο τέρμα.
Για να χαράξεις καινούρια πολιτική, θα πρέπει να δεις τι έκανες λάθος μέχρι τώρα.
Το πρόβλημα του ΠΑΟΚ σήμερα, είναι πως έχει μια σχετικά γηρασμένη ομάδα, με πολλούς σημαντικούς παίκτες σε μεγάλη ηλικία, με ακριβά συμβόλαια.
Είναι μια ομάδα, που δεν σφίζει από ενέργεια, δεν κολυμπάει στο κίνητρο, δεν μπορεί να παίξει σε υψηλό τέμπο, δεν έχει μεταπολιτική αξία, και κοστίζει πολύ περισσότερο από τα έσοδά της.
Θα μπορούσε κανείς να βρει αρκετά κοινά με τον ΠΑΟΚ της διετίας 2009-11, ο οποίος οδηγήθηκε στην αποσύνθεση.
Σήμερα, ο ΠΑΟΚ δεν κινδυνεύει με αποσύνθεση, διότι υπάρχει η ασφάλεια, που του προσφέρει ο Ιβάν Σαββίδης. Είναι, όμως, αυτοκαταστροφικό, να ποντάρει κανείς πάντα στην οικονομική δύναμη του ιδιοκτήτη, για να… καθαρίζει μπουγάδες.
Ο ΠΑΟΚ πρέπει να φτιάξει στην πράξη μια καινούρια ομάδα και χρειάζεται μια καινούρια κατάσταση για να την φτιάξει. Μου φαίνεται πως είναι δύσκολο να προχωρήσει με τη σημερινή συνταγή.
Αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω, θα δούμε ότι υπήρξαν δύο τεχνικοί διευθυντές, που στην πράξη άλλαξαν τη φιλοσοφία του ΠΑΟΚ.
Ο πρώτος ήταν ο Άρνεσεν, για μένα ο καλύτερος. Προσπάθησε να κάνει τον ΠΑΟΚ πιο γρήγορο, πιο νεανικό. Αγόρασε παίκτες όπως ο Ροντρίγκεζ, ο Τσίμιροτ, ο Όλσεν, ο Σάμπο, που έφεραν ή θα μπορούσαν να φέρουν και λεφτά. Δυστυχώς, έκανε τραγική επιλογή προπονητή (Τούντορ), που χάλασε το πρότζεκτ.
Ο δεύτερος ήταν ο Μίχελ. Έφερε έναν προπονητή (Λουτσέσκου) και παίκτες (Μπίσεσβαρ, Μάτος, Σάκχοφ, Κρέσπο, Τζάλμα Κάμπος, Κάνιας, Πασχαλάκης κ.α.), που αποτέλεσαν τον πυρήνα, που οδήγησε τον ΠΑΟΚ στους τίτλους. Το κακό στην περίπτωσή του, είναι ότι έφερε παίκτες, που δεν είχαν μεγάλο ηλικιακό ορίζοντα και ήταν και ακριβοί.
Για τον ΠΑΟΚ της σεζόν 2020-21, χρειάζεται ένα μείγμα απ΄ όλα αυτά.
Ποιότητα και προσωπικότητα, σε πιο μικρές ηλικίες, που έχουν και ενέργεια και κίνητρο, σε πιο μικρό κόστος.
Δεν είναι εύκολο. Γι΄ αυτό και το ποιος θα φτιάξει την καινούρια ομάδα, είναι ΠΟΛΥ ΚΟΜΒΙΚΗΣ σημασίας. Και είναι μια πολύ σοβαρή απόφαση… Κι αν δεν την πάρει στα σοβαρά, θα το πληρώσει και στο μέλλον.
