Σε ραδιοφωνικό σταθμό της Ουρουγουάης μίλησε ο Πάμπλο Γκάρσια κάνοντας μια αναδρομή στην ποδοσφαιρική του καριέρα, ενώ παράλληλα εξέφρασε τα πλάνα του για το μέλλον.
Ο προπονητής της Κ19 του ΠΑΟΚ αποκάλυψε το… μπάχαλο στα αποδυτήρια της Ρεάλ Μαδρίτης όταν αγωνιζόταν εκεί, αναφέροντας και ένα περιστατικό κατά την διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας “Goal” στο προπονητικό κέντρο των “μερένχες”.
“Σταμάτησα να παίζω στην Ελλάδα και είμαι εδώ για έντεκα χρόνια. Πέρασα περίπου ένα μήνα δουλεύοντας με έναν Ολλανδό αθλητικό διευθυντή (σ.σ τον Φρανκ Άρνεσεν) που ήρθε στην ομάδα, αλλά συνειδητοποίησα ότι το να είμαι στο γραφείο δεν ήταν για μένα. Πήγα ως βοηθός προπονητή στην ομάδα του ΠΑΟΚ U17, μου άρεσε, ήμασταν πρωταθλητές. Μου άρεσε να είμαι ο πρώτος προπονητής. Μου έδωσαν την ευκαιρία να πιάσω την ομάδα κάτω των 19 ετών. Η πρώτη χρονιά ήταν δύσκολη για μένα, όχι μόνο λόγω της γλώσσας αλλά και λόγω της εμπειρίας. Αλλά τότε ήμουν τυχερός που βρήκα ανθρώπους που ήξερα ήδη στο ποδόσφαιρο και με βοήθησαν πολύ. Είναι κάτι που μου αρέσει πολύ, ειδικά σε αυτήν την ηλικία των 18 ή των 19 ετών. Έχουμε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα, είμαστε δυο χρόνια αήττητοι και όλοι είναι χαρούμενοι”, είπε αρχικά ο Γκαρσία.
Για το αν θέλει να προπονήσει ομάδα στην Ουρουγουάη : “Θέλω να προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα και να συνεργαστώ με μεγαλύτερους σε ηλικία παίκτες. Για να μην αναφέρω ότι έχω στο μυαλό μου, υπάρχει ένας στόχος. Αυτός είναι να τελειώσω την μελέτη για να πάρω το UEFA A για να μπορώ να προπονώ και ομάδες πέραν των ακαδημιών, αλλά αυτό που συμβαίνει με τον κορονοϊό με αναγκάζει να αναβάλω μέχρι το καλοκαίρι. Φυσικά θέλω να προπονήσω μια ομάδα με “μεγάλους” και ποτέ δεν ξέρεις τι δεν μπορεί να συμβεί. Γνωρίζω ότι υπάρχουν πολλοί προπονητές στην Ουρουγουάη και περιμένουν μια ευκαιρία. Δεν είναι εύκολο, αλλά ποτέ δεν ήταν κάτι εύκολο για μένα. Έχω συνηθίσει να θέτω έναν στόχο και να δουλεύω, να δουλεύω ασταμάτητα”.
Για τον Βαλβέρδε της Ρεάλ Μαδρίτης και την νέα γενιά του ποδοσφαίρου στην Ουρουγουάη : “Χαίρομαι που υπάρχει Ουρουγουανός όχι μόνο στην Ρεάλ Μαδρίτης αλλά και σε άλλες μεγάλες ομάδες. Οι περισσότεροι από αυτούς τους παίκτες έχουν δουλέψει πολύ και δυσκολεύτηκαν να φτάσουν εκεί. Βλέπω τον Βαλβέρδε περισσότερο ως “οκτάρι” και όχι ως κεντρικό μέσο. Χαίρομαι για αυτόν και το καλό είναι ότι ήρθε νέος στην Ρεάλ Μαδρίτης. Δεν θέλω να τον συγκρίνω με εμένα, εγώ έφτασα λίγο μεγαλύτερος στην Μαδρίτη. Έχει όλη την δύναμη και την επιθυμία, το βλέπω πολύ καλά, κέρδισε μια θέση στην ομάδα με την αξία του”.
Για αν το θα ήθελε να παίξει με αυτή την νέα “φουρνιά” των παικτών της πατρίδας του : “Δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτα. Έχουμε κάνει όλοι λάθη, κακές αποφάσεις που τώρα με την εμπειρία που έχω αποκτήσει τα καταλαβίνω. Δεν υπάρχει καμία επιστροφή και δεν μετανιώνω τίποτα. Μερικά χρόνια μετά να έπαιζα θα ήθελα, για να παίξω με αυτούς τους παίκτες. Φυσικά, θα ήθελα, αν και στην εποχή μου υπήρχαν και σπουδαίοι παίκτες”.
Για το ποια ήταν η μεγαλύτερη χαρά στην καριέρα του και τα λάθη του : “Δεν ξέρω. Έχω πάρει πολλές κακές αποφάσεις σε λάθος στιγμές. Οι κακές αποφάσεις είναι δικό μου λάθος. Πολλές είναι προσωπικές, και δεν είναι ωραίο να το πω. Στο ποδόσφαιρο για παράδειγμα, ήμουν στην Οσασούνα και μου πρόσφεραν πολυετές συμβόλαιο, αλλά ήρθε η πρόταση από την Ρεάλ Μαδρίτης και έφυγα. Αυτό που θα ήθελα να κερδίσω. Εκείνη την περίοδο με ήθελε και η Μπαρτσελόνα, που είχε τον Φρανκ Ράικαρντ προπονητή. Άφησα τον εαυτό μου να ξεφύγει από τον σεβασμό που έδειχνα και γιατί πάντα χειριζόμουν τον εαυτό μου έτσι. Πέρασα πολύ καιρό χωρίς ομάδα, χωρίς να παίζω, έπαιξα μόνο στην εθνική ομάδα, πήγα στην Ατλέτικο Μαδρίτης και δεν ήμουν αρκετά τυχερός για να παίξω. Μου κόστιζε πάντα τα πάντα. Η ευκαιρία της Ρεάλ Μαδρίτης βγήκε. Αν έπρεπε να επιστρέψω, θα άλλαζα πολλά πράγματα. Δεν ξέρω αν θα πήγαινα στην Ρεάλ, δεν ξέρω αν θα υπέγραφα αυτό το συμβόλαιο”.
Για το τι συνέβη στην Ρεάλ Μαδρίτης και έχει τόσο κακές αναμνήσεις : “Μερικές φορές δεν είναι όλα ρόδινα, δεν είναι εύκολο όπως φαίνεται. Ήμουν την Ρεάλ σε μια περίοδο όπου είχε αποσυρθεί ο Ζιντάν, ο Ρομπέρτο Κάρλος ήταν στην τελευταία του σεζόν, ο Ραούλ το ίδιο, όπως επίσης και οι Μπέκαμ, Ρονάλντο, Σαλγκάδο και Ελγκέρα. Δεν ήταν εύκολο. Είχαν κερδίσει τα πάντα και δεν ήταν τόσο εύκολο να παίζεις εκεί. Θυμάμαι εκείνη την ημέρα που κάναμε προπόνηση και ήταν τα γυρίσματα της ταινίας “Goal” με τις κάμερες να έρχονται στο προπονητικό, ενώ κάθε μέρα είχαμε φωτογράφους στις προπονήσεις μας. Δεν ήμουν προετοιμασμένος για αυτά. Ήρθα από την Οσασούνα και στην Μαδρίτη είχα μπροστά μου περισσότερους ανθρώπους και περισσότερο εξοπλισμό γενικότερα, αλλά στην Παμπλόνα είχα έναν καλό προπονητή όπως ο Χαβιέρ Αγκίρε και κάθε Πέμπτη στήναμε μπάρμπεκιου. Μου κόστισε αυτή η μετακίνηση, δεν μου άρεσε. Ήμουν στην καλύτερη ομάδα του κόσμου και ήταν μια αξέχαστη εμπειρία, αλλά μου κόστισε!”.
Για το πως ήταν ο Ζινεντίν Ζιντάν : “Θα συμφωνήσω με αυτό που είχε πει ο Πάολο Μοντέρο. Ήταν και είναι ένας απλός άνθρωπος. Δύσκολα να υψώσει την φωνή του για κάτι. Πάντα χαμογελαστός και ταπεινός. Το ίδιο ισχύει και για τον Πάολο Μαλντίνι. Αυτοί οι άνθρωποι είναι σπουδαίοι παίκτες και είναι οι απλούστεροι χαρακτήρες”.
Για τα αποδυτήρια της Ρεάλ Μαδρίτης : “Ήταν δύσκολα τα αποδυτήρια, ήταν χωρισμένα σε ομάδες. Ο Μπέκαμ ήταν στην ομάδα αλλά δεν μιλούσε Ισπανικά. Μετά ήταν μια άλλη ομάδα με τους Ισπανούς παίκτες. Υπήρχαν μικρές ομάδες και ήταν δύσκολο να μπεις σε αυτές. Είχα παίξει στην Οσασούνα και είχα μια εμπειρία από ένα παιχνίδι με την Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά δεν περίμενα την πρώτη μέρα που πήγα στην ομάδα να έχω προβλήματα. Μόλις την πρώτη μέρα ένας συμπαίκτης μου μου έκανε μια άσεμνη χειρονομία! Ήρθαμε στα χέρια και μόλις την πρώτη μέρα φάνηκε ότι έπρεπε να πολεμήσω! Δεν θα σας πω ονόματα. Αμυντικός έπαιζε… συμβαίνουν αυτά τα πράγματα!”.
Για το παιχνίδι που το “Μπερναμπέου” αποθέωσε τον Ροναλντίνιο στην βαριά ήττα της Ρεάλ από την Μπαρτσελόνα : “Ήταν ενα πολύ δύσκολο παιχνίδι. Είχα επιστρέψει στην ομάδα από την εθνική και ταξίδευα για 24 ώρες, όταν έφτασα στην Μαδρίτη σχεδόν… κοιμόμουν”.
