Σαν Σήμερα, το 2010, η ανδρική ομάδα χάντμπολ του ΠΑΟΚ κερδίζει στην κατάμεστη Μίκρα τον Δούκα με 26-23, και στέφεται πρωταθλήτρια Ελλάδος για δεύτερη συνεχόμενη φορά.
Για το πρωτάθλημα αυτό μιλούν στο acpaok.gr οι Δημήτρης Τσακίρης, Νίκος Ριγανάς, Νίκος Κοκώνης και Ευριπίδης Ναουμίδης.
Ο Δικέφαλος ξεκινούσε την αγωνιστική περίοδο 2009-10 ως κάτοχος του θεσμού, γεγονός που τον έκανε αυτομάτως και το πρώτο φαβορί για τον τίτλο. Έτσι, οι ιθύνοντες δεν δυσκολεύθηκαν καθόλου να θέσουν τους στόχους, αφού είχε αποφασιστεί ότι εκείνοι θα είναι η διατήρηση των σκήπτρων στο ελληνικό ανδρικό χάντμπολ αλλά και μία αξιοπρεπέστατη πορεία στην Ευρώπη.
Δημήτρης Τσακίρης: «Η ομάδα του ΠΑΟΚ είχε κάνει ένα νέο ξεκίνημα με έναν καινούργιο κορμό από πάρα πολύ καλούς παίκτες, οι οποίοι αποτελούσαν τότε την Α1 Κατηγορία του ελληνικού χάντμπολ».
Νίκος Ριγανάς: «Η ομάδα εκείνη ήταν πάρα πολύ δυνατή και γεμάτη σε όλες τις θέσεις! Εκείνη την χρονιά θα παίζαμε προκριματικούς αγώνες για την είσοδος μας στο ομίλους του Champions League, όπου και καταφέραμε να περάσουμε για πρώτη φορά στην ιστορία του Συλλόγου».
Ευριπίδης Ναουμίδης: «Είναι μια χρονιά που έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μου, λόγω της κατάκτησης του πρωταθλήματος και τη δύσκολη αλλά συνάμα συναρπαστική πορεία που είχαμε στο Champions League. Από τους πιο συγκλονιστικούς για μένα αγώνες ήταν αυτό με την Pick Szeged, και συγκεκριμένα το νικητήριο σουτ που μπήκε στο τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα, το οποίο φυσικά χάρισε και την πρώτη νίκη στην ιστορία του Συλλόγου στους ομίλους της κορυφαίας χαντμπολικής διασυλλογικής διοργάνωσης».
Η κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος δεν ξεκίνησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με τον Δικέφαλο να γνωρίζει την ήττα στην Αττική από τον Δούκα με 21-19 την πρώτη αγωνιστική.
Δημήτρης Τσακίρης: «Η χρονιά θυμάμαι είχε ξεκινήσει με στραβοπάτημα χάνοντας από τον Δούκα, αυτό συνέβη πιστεύω γιατί σε εκείνο το χρονικό διάστημα δεν είχε δέσει η ομάδα, η οποία αποτελούταν από πολλούς νέους παίκτες. Όταν έδεσε όμως όλοι ξέρουμε τι συνέβη…».
Στη συνέχεια, ο ΠΑΟΚ αγνόησε την λέξη ήττα για 13 αγωνιστικές, έχοντας 11 νίκες και 2 ισοπαλίες. Η ήττα ήρθε και πάλι σε εκτός έδρας ντέρμπι, αυτή τη φορά κόντρα στην ΑΕΚ με 26-25.
Στις τελευταίες οκτώ αγωνιστικές της κανονικής διάρκειας, η ομάδα του Στέλιου Σεϊρεκίδη είχε 7 νίκες και μία ανέλπιστη εντός έδρας ήττα από τον Κύδων Κιλκίς.
Στο ντέρμπι του δεύτερου γύρου, οι «ασπρόμαυροι» επικράτησαν εύκολα του Δούκα με 29-20, παίρνοντας μία άτυπη ρεβάνς για την ήττα στον πρώτο γύρο.
Η κανονική διάρκεια έκλεισε με τον ΠΑΟΚ πρωτοπόρο με 36 βαθμούς, με την τετράδα των πλέι οφ να συμπληρώνουν ο Δούκας με 31 βαθμούς, ο Φίλιππος Βέροιας με 30 βαθμούς και η ΑΕΚ με 30 βαθμούς επίσης. Στα πλέι οφ, οι ομάδες μετέφεραν τους μισούς από τους βαθμούς που πήραν στην κανονική περίοδο. Ο Δικέφαλος ως πρωτοπόρος είχε το προνόμιο στα πλέι οφ να δώσει και τους τρεις αγώνες εντός έδρας.
Έτσι, η βαθμολογία των πλέι οφ διαμορφώθηκε σε: ΠΑΟΚ 18, Δούκας 16, Φίλιππος Βέροιας 15 και ΑΕΚ 15.
Νίκος Ριγανάς: «Η χρονιά αυτή είχε πολλούς αγώνες, πολλά ταξίδια και πολύ προπόνηση, αλλά ήμασταν πολύ προπονημένοι. Φυσικά αυτό το χρωστάμε στον τότε φυσικοθεραπευτή μας, Σάββα Ελαβανόγλου, ο οποίος έκανε τα πάντα ώστε να είμαστε πάντα έτοιμοι. Κάναμε μια αξιοπρεπή πορεία στην Ευρώπη, παίζοντας με μεγαθήρια όπως η Μονπελιέ και η Τσεχόφσκι Μεντβέντι. Στο πρωτάθλημα καταφέραμε να είμαστε στα πλέι οφ αλλά και στο φάιναλ φορ του κυπέλλου, το οποίο δυστυχώς δεν έγινε ποτέ, για εμένα αδίκως η τότε ομοσπονδία θεώρησε να τιμωρηθούν οι δύο ομάδες (ΠΑΟΚ-ΑΕΚ), και να μην παίξουν στο φάιναλ φορ, πράγμα αδιανόητο ακόμα και σήμερα».
Για την πρώτη αγωνιστική αυτού του μίνι-πρωταθλήματος, ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε την ΑΕΚ στην Μίκρα, την οποία και νίκησε με 26-23. Στο άλλο παιχνίδι, ο Δούκας επιβλήθηκε στην έδρα του δύσκολα επί του Φιλίππου με 30-29.
Στην δεύτερη αγωνιστική, ο Δούκας γνώρισε την ήττα στην έδρα του από την ΑΕΚ με 23-26, πράγμα που σήμαινε πως ο ΠΑΟΚ έπαιζε για δύο αποτελέσματα κόντρα στον Φίλιππο Βέροιας, καθώς και η ισοπαλία του… έκανε. Το τελικό 33-33 βρήκε τον Δικέφαλο μαθηματικά πρωταθλητή, μετατρέποντας το παιχνίδι της τρίτης και τελευταίας αγωνιστικής απέναντι στον Δούκα ως φιέστα πρωταθλήματος.
Νίκος Ριγανάς: «Απαιτητικά παιχνίδια, που μου ξύπνησαν αναμνήσεις. Γνώρισα τον ΠΑΟΚ όταν ήρθα στην Θεσσαλονίκη και αγωνίστηκα για αυτόν. Για να δείξω στους συμπαίκτες μου ότι αγάπησα τον ΠΑΟΚ, όταν κερδίζαμε έναν δύσκολο αγώνα ξεκινούσα το αγαπημένο μου σύνθημα, χιλιόμετρα κάναμε πάλι… και το συνεχίζαμε όλοι μαζί. Με παρακινούσαν ο Τσακίρης και ο αρχηγός, Αντώνης Σαουλίδης».
15 Μαΐου 2010, Σαν Σήμερα: «Πανικός» στην Μίκρα, Πρωταθλητές οι «μάγκες»!
Αν κάποιος σας προκαλούσε τότε στην Μίκρα να βάλετε στοίχημα για το αν θα πέσει κάτω η καρφίτσα που θα πετάξει, οι πιθανότητες δεν θα ήταν υπέρ σας! Σε μία κατάμεστη Μίκρα, ο Λαός του ΠΑΟΚ έδωσε δυναμικό παρών, ώστε να πανηγυρίσει με τους «μάγκες με τα ασπρόμαυρα» έναν ακόμα τίτλο.
Δημήτρης Τσακίρης: «Το τελευταίο παιχνίδι με τον Δούκα είχε τελειώσει πριν καν σφυρίξει ο διαιτητής την έναρξη. Ένα πρωτόγνωρο πράγμα! Η Μίκρα ήταν γεμάτη τόσο μέσα αλλά και έξω, εμείς ήμασταν διψασμένοι για έναν ακόμα τίτλο. Πριν τον αγώνα, στα αποδυτήρια έβλεπα διψασμένα μάτια, αγωνία, κανείς δεν μιλούσε, όλοι ήταν αφοσιωμένοι στον στόχο, ο οποίος ήταν να νικήσουμε. Βγήκαμε έξω να κάνουμε ζέσταμα και οι περισσότεροι κοιτούσαν την κερκίδα. Εγώ τους παρότρυνα να μην κοιτάνε την κερκίδα αλλά το παιχνίδι, για να μην μας παρασύρει ο κόσμος».
Ευριπίδης Ναουμίδης: «Όταν μπήκαμε στο γήπεδο η ατμόσφαιρα ήταν εντυπωσιακή από τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Ήταν πολύ σημαντικό το ότι ο κόσμος ήταν δίπλα μας και επιβράβευσε την προσπάθεια μας».
Νίκος Κοκώνης: «Τα πλέι οφ και ειδικά το τελευταίο παιχνίδι ήταν τυπική διαδικασία και είχε γιορτινό χαρακτήρα».
Με τον Στέλιο Σεϊρεκίδη να μοιράζει τον χρόνο συμμετοχής σε όλους τους αθλητές του, ο ΠΑΟΚ βρέθηκε πίσω στο σκορ με τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, 11-12.
Δημήτρης Τσακίρης: «Όταν μπήκαμε στα αποδυτήρια στο ημίχρονο υπήρχε έντονη ησυχία. Προσπαθούσαμε να χαλαρώσουμε γιατί υπήρχε η πίεση του κόσμου, την οποία δεν είχαμε ξαναζήσει σε τέτοιο βαθμό, ήταν βάρος να παίζεις στην έδρα σου με τόσο κόσμο όσο παράξενο και αν ακούγεται».
Στο δεύτερο ημίχρονο, οι «μάγκες με τα ασπρόμαυρα» έβγαλαν τον καλύτερο τους εαυτό στο γήπεδο, κάνοντας πολύ γρήγορα την ανατροπή και μπαίνοντας σε θέση ισχύος. Η διαφορά έφτασε μέχρι και τα τέσσερα τέρματα, με το παιχνίδι να κλείνει στο 26-23 και τον ΠΑΟΚ να είναι Πρωταθλητής Ελλάδος για δεύτερη συνεχόμενη φορά.
Ευριπίδης Ναουμίδης: «Αυτό που θυμάμαι κατά την διάρκεια εκείνου του παιχνιδιού είναι που φώναζαν οι παίκτες που ήταν στον πάγκο με τον κόσμο το «εμπρός αετέ, Δικέφαλε!». Στο τέλος του παιχνιδιού ο κόσμος μπήκε στο γήπεδο να μας αποθεώσει και από κείνη την στιγμή ξεκίνησε το πάρτι».
Νίκος Ριγανάς: «Πήραμε το πρωτάθλημα σχετικά εύκολα στα πλέι οφ επειδή είχαμε κάνει πολύ δουλειά κατά την διάρκεια της κανονικής περιόδου. Ήμασταν πάρα πολύ συγκεντρωμένοι στους στόχους μας!».
Δημήτρης Τσακίρης: «Ήταν το επιστέγασμα μιας πετυχημένης χρονιάς. Ο κόσμος ανταποκρίθηκε, γεμάτο το γήπεδο, χαρά. Όλος ο Τύπος μιλούσε για την κατάκτηση αυτού του πρωταθλήματος, δώσαμε στον ΠΑΟΚτσή χαρά, την οποία την είδαμε και από αυτά που μας μετέφερε ο κόσμος. Ήμασταν χαρούμενοι που πήραμε το πρωτάθλημα. Χαρακτηριστικά θυμάμαι πολλούς στην κερκίδα, ακόμα και μεγάλης ηλικίας άτομα, να κλαίνε στην κερκίδα για την κατάκτηση αυτού του πρωταθλήματος».
Όσον αφορά ατομικές διακρίσεις, MVP του πρωταθλήματος είχε αναδειχθεί ο αθλητής του ΠΑΟΚ, Νίκος Ριγανάς.
Δημήτρης Τσακίρης: «Θυμάμαι στην λήξη του παιχνιδιού είχα πιάσει τον Μισυρλή και κλαίγαμε σαν μικρά παιδιά. Ήμασταν μαζί πολλά χρόνια. Είχαμε πέσει ο ένας πάνω στον άλλον, είχαμε γίνει ένα κουβάρι και κλαίγαμε σαν μικρά παιδιά, το λέω και ανατριχιάζω. Με εκείνο το πρωτάθλημα, όλοι οι κόποι που είχα κάνει ανταμείφθηκαν».
Νίκος Κοκώνης: «Εγώ το κλάμα το έχω εύκολο, δε νομίζω ότι είναι καμία αποκάλυψη αν το πω. Σε κάθε τίτλο με το που τελείωνε το παιχνίδι έβγαινε όλη η ένταση και το άγχος της εβδομάδας και ξεσπούσα».
Ημίχρονο: 11-12
Τελικό: 26-23
Δημήτρης Τσακίρης: «Όταν μπήκαμε στα αποδυτήρια, δεν υπήρχαν αποδυτήρια, υπήρχε κερκίδα! Είχαν μπει μέσα 150 άτομα ενώ χωρούσαν 20. Ένα πράγμα που δεν μπορώ να περιγράψω. Οι μισοί έκλαιγαν, οι άλλοι αγκαλιάζονταν. Κόσμο που δεν είχαμε ξαναδεί στη ζωή μας ήταν λες και γνωριζόμασταν μία ζωή. Μια οικογένεια, σαν αδέρφια. Το χάρηκαν όλοι όσο τα χαρήκαμε και εμείς».
Η σύνθεση του ΠΑΟΚ στο παιχνίδι με τον Δούκα:
ΠΑΟΚ (Σεϊρεκίδης): Κόμινεκ, Μισυρλής 1, Παλάσκας 1, Γουργούμης, Σαουλίδης 1, Κοκώνης 3, Αποστολίδης 1, Πετρίδης, Ναουμίδης 3, Τσακίρης 2, Ευαγγελίδης 3, Μάρκοβιτς 4, Σεβαστίδης 3, Ριγανάς 4.
Νίκος Ριγανάς: «Πέρα από τις πολύ όμορφες στιγμές που έχω να θυμάμαι, έχω να ξεχωρίσω τρία πράγματα. Πρώτον, την αγάπη και η τρέλα που έχει ο ΠΑΟΚτσής για την ομάδα του. Δεύτερον, λίγες μέρες πριν τα πλέι οφ έμαθα ότι ο συναθλητής του αδερφού μου και πολύ καλός μας φίλος, πέθανε από ανακοπή κατά την διάρκεια πρωταθλήματος κωπηλασίας. Αυτός ήταν και ο λόγος που φορούσα διαφορετικό μπλουζάκι στην απονομή. Τρίτον, το ότι ψηφίστηκα MVP πρωταθλήματος και λόγω αυτής της χρονιάς μου στον ΠΑΟΚ, κατάφερα να φύγω στο εξωτερικό».
Δημήτρης Τσακίρης: «Κυκλοφορούσαμε στον δρόμο και μας αγκάλιαζαν σα να είμαστε διάσημοι. Παίκτες του χάντμπολ ήμασταν, κανείς δεν μας ήξερε πιο πριν. Κάναμε το όνειρο μας πραγματικότητα. Μας αντιμετώπιζαν σα να ήμασταν ποδοσφαιριστές ή μπασκετμπολίστες. Αυτό που ζήσαμε εύχομαι να το ζήσουν και άλλα παιδιά. Αυτή η αναγνωρισιμότητα μας βοήθησε να κάνουμε την πορεία την οποία κάναμε
Ήταν ωραία χρόνια, μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να τα ξαναζούσα. Ν’ακούς το όνομα σου από την κερκίδα και να σε χειροκροτάνε όλοι. Οι χαρές δεν πρέπει να ξεχνιούνται, πρέπει να μένουν στην μνήμη μας».
