Ο πρώην επιθετικός της ΑΕΚ, Νίκος Κατσικοκέρης παραχώρησε συνέντευξη στην οποία μίλησε μεταξύ άλλων και για τον υποβιβασμό των «κιτρινόμαυρων», υποστηρίζοντας πως «ηομάδα αυτό που ήθελε ήταν να «καθαρίσει» και να σβήσουν τα χρέη, για να την πάρει ο κος Μελισσανίδης».
Συγκεκριμένα, ο 31χρονος πλέον επιθετικός μίλησε στο Primasport και είπε χαρακτηριστικά:
«Eκείνη η χρονιά, όπως σας είχα πει ήταν πάρα πολύ δύσκολη, κάτι που ο κόσμος της ΑΕΚ δεν το μάθαινε, δεν το ήξερε. Το μέγεθος είναι τεράστιο. Δεν μπορεί να το ζήσει ένας ποδοσφαιριστής, εάν δεν ενταχθεί σε μια τέτοια ομάδα. Όταν πήγα στην ΑΕΚ τα πρότυπα και οι συνήθειες δεν είχαν αλλάξει καθόλου.
Όμως στο αγωνιστικό κομμάτι η απόδοση κι αυτό που υπήρχε στα αποδυτήρια ήταν κάτι πολύ διαφορετικό. Ο προπονητής ήταν ο Βλάχος, οποίος έκανε τρομερά μεγάλη προσπάθεια να κρατήσει την ομάδα και μα την σπρώξει εκεί που ήθελε. Πρόεδρος ήταν ο Θωμάς Μαύρος, ήταν ο κος Δημητρέλος, τεχνικός διευθυντής ήταν ο Βασίλης Τσιάρτας.
Κάποια στιγμή μέσα στην χρονιά παραιτούνταν κι έφευγαν κι εμείς δεν ξέραμε τι συνέβαινε. Έρχονταν χρήματα από κάποιον κύριο Βυτιάδη. Στην ομάδα ήμασταν απλήρωτοι όλον τον χρόνο. Όλα τα παιδιά πηγαίναμε και παίζαμε για την ΑΕΚ και την ιστορία της. Δεν μας ένοιαζαν τα χρήματα. Θέλαμε μόνο η ομάδα να σωθεί, τίποτε άλλο. Όταν ήρθε ο κος Λίνεν, έγιναν κι άλλα λάθη, λόγω των μεταγραφών.
Πηγαίναμε σε παιχνίδια και δεν ξέραμε τι θα συναντούσαμε και βλέπαμε άλλα πράγματα. Ελληνικό ποδόσφαιρο θα το χαρακτηρίσω εγώ. Απογοητεύτηκαν με την ομάδα, πολλοί και έφυγαν από κοντά της, ώσπου ήρθε ο κος Δέλλας ο οποίος προσπάθησε πραγματικά να μαζέψει τα αμάζευτα. Είναι από τους καλύτερους προπονητές που έχω συνεργαστεί.
Είναι άνθρωπος που έχει κατακτήσει τόσα πολλά πράγματα και έχει παίξει στο υψηλότερο επίπεδο και μας μιλούσε σαν να ήταν φίλος μας. Από εκεί και πέρα εκείνη την χρονιά, στο τέλος, ήρθε το μοιραίο. Η ομάδα αυτό που ήθελε ήταν να «καθαρίσει» και να σβήσουν τα χρέη, για να την πάρει ο κος Μελισσανίδης, να την αναδείξει, όπως και το έκανε. Έβαλε πάρα πολλά χρήματα ώστε η ΑΕΚ, να πάρει πρωτάθλημα, να φτιάξει γήπεδο.
Όμως αυτή η κακή στιγμή είναι χαραγμένη και δυστυχώς στο πέρασμα της τράβηξε πολλά παιδιά που δεν αξίζαμε από τις πορείες που είχαμε σε αντίστοιχες ομάδες, να βρεθούμε σε αυτό το καράβι. Στα αποδυτήρια δεν υπήρχε αυτό που λέμε οικογενειακό κλίμα όπως θα έπρεπε κι όπως ήταν τις προηγούμενες χρονιές στην ΑΕΚ και μας τα είχαν διηγηθεί παλιοί παίκτες, ο Αραμπατζής, ο Κοντοές δεν τα βλέπαμε εκείνη τη χρονιά. O κόσμος όμως ειδικά εμένα, μου είχε μια ιδιαίτερη συμπάθεια.
Πραγματικά δεν συνάντησα ποτέ ακόμη και μάζα φιλάθλων που να με γιουχάρει, να με κατηγορήσει για κάτι, να με βάλει στο στόχαστρο, να με βρίσει, ποτέ ποτέ δεν το είχα αυτό στην ΑΕΚ. Υπήρξαν ποδοσφαιριστές οι οποίοι ήταν στο επίκεντρο. Είχαμε και ένα συμβάν στην προπόνηση. Πάνω από 100 άτομα, ήρθαν με λοστούς και ρόπαλα κι ήταν η μοναδική φορά που είδα να έρχονται κατά πάνω μου και μου είπαν «Εσύ, δεν φταις». Δηλαδή ήταν σαν να ήξερε ο κόσμος ότι κάποιοι έκαναν κάτι».
