Η Μπουντεσλίγκα είναι το αγαπημένο μου πρωτάθλημα. Στις εποχές της κανονικότητας, προσπαθούσα να πηγαίνω κανά δυο ΠΣΚ το χρόνο στη Γερμανία για να βλέπω 2-3 παιχνίδια μαζεμένα. Ότι να ‘ναι. Έχω δει και Κολωνία – Άουγκσμπουργκ, παλιότερα Μπόχουμ – Μάιντς, μια φορά πήγα και είδα Ομπερχάουζεν – Καρλσρούη…
Πέρα από τα γύρω – γύρω, που κάνουν το ποδόσφαιρο πολύ ελκυστικό και πολύ διαφορετικό απ΄ αυτό, που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως ποδόσφαιρο, έχει μεγάλο ενδιαφέρον αυτό, που βλέπεις στον αγωνιστικό χώρο.
Οι εντάσεις είναι πολύ μεγάλες, η μπάλα φεύγει πολύ γρήγορα, οι ποδοσφαιριστές είναι πολύ αθλητικοί, όποιο κι αν είναι το σκορ, κανείς δε σταματά να τρέχει μέχρι να ακουστεί το σφύριγμα της λήξης. Στις κερκίδες δε βαριέται κανείς.
Σε ένα παιχνίδι της ομάδας μου, της Γκλάντμπαχ, μου έκανε εντύπωση πόσο έτρεχαν όλοι. Είδα ότι ο μοναδικός 30άρης, ήταν ο τερματοφύλακας, οι τέσσερις χαφ στον ρόμβο, μάλιστα, είχαν ένα κοινό. Ήταν όλοι τους 22 ετών!
Προπονητής είναι ο Μάρκο Ρόζε, ένας τύπος 43 ετών, που τρελαίνεται για το “gegenpressing”. Ξεκίνησε από την Κ16 της Σάλτσμπουργκ και έφτασε στην πρώτη ομάδα. Έμαθε να παίζει ένα ξέφρενο ποδόσφαιρο.
Τεχνικός διευθυντής της Γκλάντμπαχ, που δεν διάλεξε τυχαία αυτόν τον προπονητή, είναι ο Μαξ Έμπερλ. Είναι 47 ετών και είναι σ΄ αυτή τη θέση 12 χρόνια. Ανέλαβε το 2008, στα 35 του, όταν η Γκλάντμπαχ ανέβηκε από την Β’ Εθνική. Εκείνα τα χρόνια ήταν λίγο ασανσέρ.
Για τις ελληνικές μπαλαδόφατσες, ο Έμπερλ είναι αποτυχημένος. Η Γκλάντμπαχ έχει να πάρει πρωτάθλημα από το 1977, κύπελλο ΟΥΕΦΑ από το 1979 και κύπελλο Γερμανίας από το 1995.
Εμείς, πάντως, είμαστε πολύ χαρούμενοι. Έχουμε μια ομάδα που είναι σταθερά στην 6άδα, έχουμε βγει Τσάμπιονς Λιγκ, η Μπορούσια εξελίχτηκε, έφτιαξε γηπεδάρα 54.000 θέσεων, παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο, αγοράζει καλούς παίκτες σε μικρές ηλικίες, πουλάει σε καλές τιμές και σήμερα, πρωταγωνιστεί με χαμηλό μέσο όρο ηλικίας. Τα αστέρια της, που μπορεί να της φέρουν δεκάδες εκατομμύρια, είναι 22-26 ετών. Η Μπορούσια είναι μια υγιής ομάδα.
Πάνω – κάτω, αυτής της φιλοσοφίας είναι οι περισσότερες γερμανικές ομάδες…
Για να είμαι ειλικρινής, τον Όλαφ Ρέμπε δεν τον ήξερα. Η Βόλφσμπουργκ ήταν πάντα μια ομάδα, που δεν μου άρεσε να παρακολουθώ.
Δεν έχω ιδέα τι ψάρια πιάνει, γελάω με όσους προσπαθούν να δείξουν ότι είναι καλός, με βάση τους παίκτες, που πουλήθηκαν επί των ημερών του και μ΄ αυτούς, που παλεύουν να δείξουν ότι είναι αποτυχημένος, με βάση τους παίκτες, που αγόρασε και τη πορεία της Βόλφσμπουργκ.
Ο Ρέμπε δεν είναι σήμερα το πιο καυτό όνομα αθλητικού διευθυντή στη Γερμανία. Αν ήταν, θα έπρεπε να είναι και ηλίθιος για να έρθει στα 42 του στην Ελλάδα. Αντιλαμβάνομαι ότι είναι ένας τύπος, που έχει πρόσβαση στην κεντρική ποδοσφαιρική σκηνή της Γερμανίας, σίγουρα θα έχει μια μεγάλη ατζέντα, είναι ένας τύπος, που δούλεψε 14 χρόνια στην ποδοσφαιρική βιομηχανία της Μπουντεσλίγκα.
Να τον δούμε…
