Είναι λίγο θλιβερό να βλέπεις να γίνεται συνέντευξη τύπου από την ΚΑΕ ΠΑΟΚ και ειδικότερα από τον Μπάνε Πρέλεβιτς για να μαζευτούν λίγες χιλιάδες ευρώ και να ανασάνει λίγο η ΚΑΕ.
Άλλο τόσο θλιβερό είναι να ακούς ότι η ΚΑΕ Άρης έχει ακόμη απαγόρευση μεταγραφών από τη ΦΙΜΠΑ και δεν μπορεί να πάρει παίκτες από το εξωτερικό, επειδή έχει εκκρεμότητες με κάποιους παίκτες και π.χ. δεν έχει να δώσει προκαταβολή στον Ντάνστον, για να δεχτεί αυτός έναν διακανονισμό.
Μάλλον δεν είναι ο γιαλός στραβός, είναι βέβαιο ότι κάποιοι στραβά αρμενίζουν!
Το ελληνικό μπάσκετ ή καλύτερα την ελληνική Λίγκα, την έχουν καταστρέψει Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, έχουν δημιουργήσει ένα πρωτάθλημα της πλάκας, που δεν είναι ελκυστικό σε κανέναν. Μειωμένο ενδιαφέρον, μειωμένα έσοδα, ανυπαρξία μιας διαδικασίας δημιουργίας ελκυστικού προϊόντος, το οποίο αν αμπαλαριστεί σωστά, μπορεί να κινήσει τα γρανάζια. Τίποτα…
Τους δύο καταστροφείς της ελληνικής Λίγκας δεν τους ενδιαφέρει να γεμίσουν τα γήπεδα, να ζωντανέψει το πρωτάθλημα, να γίνεται ντόρος κάθε Σάββατο να αρχίσει να γίνεται τζίρος.
Ο ΠΑΟΚ και ο Άρης θα έπρεπε να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο σ΄ αυτή την κατεύθυνση, να τεθεί επί τάπητος η αλλαγή ρότας της υπνωτισμένης Λίγκας, για να δημιουργηθεί ένα πρωτάθλημα, που θα τονώσει το ενδιαφέρον του κόσμου, για να αρχίζουν να γεμίζουν τα κλειστά. Είναι αυτοί που θίγονται περισσότερο απ΄ όλους από τη σημερινή κατάσταση, μαζί ενδεχομένως με ομάδες όπως ο Πανιώνιος.
Τις προηγούμενες δύο δεκαετίες, επένδυσαν στον οπαδισμό και στους οπαδούς της νίκης κι όταν οι νίκες χάθηκαν, λόγω του ανοίγματος της ψαλίδας με τους καταστροφείς του πρωταθλήματος, χάθηκαν κι οι οπαδοί.
Δεν δημιουργήθηκε πραγματικό μπασκετικό κοινό, ούτε υπάρχει καμιά διάθεση να δημιουργηθεί και τώρα, που είναι περισσότερο απαραίτητο, από ποτέ.
Αντ΄ αυτού ΠΑΟΚ και Άρης, κάθονται και κλαίνε τη μοίρα τους, παρακαλώντας τον κόσμο να κόψει κανένα εισιτήριο παραπάνω, να δουν κανένα ευρώ παραπάνω στο ταμείο τους, να πληρώσουν καμιά υποχρέωση, μέχρι να αρχίσουν πάλι να τους πνίγουν οι επόμενες.
Την Κυριακή στη Γερμανία έπαιζαν Φοίνιξ Χάγκεν – Άλμπα, και κόπηκαν 3.145 εισιτήρια. Τόσα εισιτήρια κόβονται σε κάθε παιχνίδι της ομάδας του Χάγκεν, ενός μεγάλου χωριού κάπου στη Βεστφαλία. Τόσους χωράει το γήπεδό της, τόσοι πηγαίνουν σε κάθε ματς.
Ποιοτικά, τα παιχνίδια είναι της πλάκας, αλλά ο κόσμος γεμίζει τα κλειστά, γιατί η κάθε Χάγκεν «κλέβει» θεατές από τον κινηματογράφο, το θέατρο και τα εστιατόρια, κι όχι από την γειτονική, ποδοσφαιρική, Μπορούσια Ντόρτμουντ.
Εκεί δεν φταίει το ποδόσφαιρο, δεν φταίει το στοίχημα, δεν φταίνε οι εφημερίδες που δεν προλάβουν το μπάσκετ. Όντως δεν τον προβάλουν, στον Τύπο το μπάσκετ ήταν και είναι μονοστηλάκι (και αν…), αλλά τα κλειστά γεμίζουν. Εκεί έφταιγε το ίδιο το μπάσκετ και μόνο του άλλαξε τη μοίρα του.
Στην Ελλάδα, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει, πώς γεμίζουν τα γερμανικά κλειστά, όταν τα ελληνικά αραχνιάζουν.
Σκεφτείτε απλά τι έσοδα και μπάτζετ, αλλά και εικόνα γηπέδου, θα είχαν ο ΠΑΟΚ ή ο Άρης με μ.ο. 3.145 εισιτήρια. Όπως η Φοίνιξ Χάγκεν.
Το πρόβλημα δεν είναι ο κόσμος, αλλά αυτοί που δεν μπορούν να τον οδηγήσουν στα κλειστά. Κι αυτό δεν αφορά προσωπικά τον Μπάνε και τον κάθε Μπάνε.
