Ο έγκριτος νομικός και expert witness του ΠΑΟΚ στην εκδίκαση του CAS, Νίκος Λαγαρίας μίλησε στο Αθλητικό Metropolis 95,5 για την απόφαση του Αθλητικού Διαιτητικού Δικαστηρίου της Λωζάννης.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για τη διαδικασία του CAS:
«Ήταν εξαντλητική υπό την έννοια των νομικών επιχειρημάτων. Ακούστηκαν τα πάντα. Ήταν εξαντλητική και για όσους βρίσκονταν εκεί, καθώς διήρκεσε 11 ώρες. Ακούστηκαν τα πάντα και υπήρξε τελικά αυτή η απόφαση. Δεν ήταν και πολύ δύσκολο για το CAS να πει ότι δεν είναι δεσμευτική η απόφαση της ΕΕΑ. Μην σας φανεί περίεργο. Πριν το πει το CAS το είχε πει το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, το οποίο είχε πει ότι η απόφαση της ΕΕΑ ήταν εκτελεστή μέχρι το σημείο που έπρεπε να αποσταλεί στην ΕΠΟ και να πάει στην ελληνική ποδοσφαιρική δικαιοσύνη. Αυτό σημαίνει ότι η απόφαση της ΕΕΑ είναι πλέον μια διοικητική πράξη γνωμοδοτικού χαρακτήρα. Αυτό τέθηκε υπόψη του CAS. Όλοι προσκόμισαν αυτή την απόφαση και έτσι διευκόλυναν το CAS. Αν ρωτήσει κανείς γιατί η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ δεν την αξιολόγησε με τον ίδιο τρόπο, είναι μια άλλη συζήτηση».
Για το εάν η απόφαση του CAS είναι δεσμευτική για τους Εφέτες:
«Είναι απολύτως, καθώς υπάρχει ο κανόνας στο καταστατικό της ΕΠΟ, το άρθρο 2 που προβλέπει ότι η ΕΠΟ οφείλει να αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία αλλά και να σέβεται τις αποφάσεις του CAS. Όπως ακριβώς ισχύει και στη FIFA και την UEFA. Είναι κάτι γενικό. Είναι όρος απαράβατος. Επομένως, όταν η ΕΠΟ οφείλει να αναγνωρίζει και να σέβεται τις αποφάσεις του CAS, πώς θα ήταν ποτέ δυνατόν ένα πειθαρχικό όργανο της Ομοσπονδίας να πει ότι δεν τη σέβομαι αυτή την απόφαση; ».
Για τη δήλωσή του περί «δίκης ιδεών, αρχών και αξιών»:
«Η δίκη αυτή είναι πολύπλευρη και πολυεπίπεδη. Ασφαλώς οι μη νομικοί εστίασαν στην αντιδικία ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό. Αυτό όμως έρχεται σε δεύτερο χρόνο. Σε πρώτο χρόνο πρέπει κανείς να δει ότι στην Ελλάδα, στα ποδοσφαιρικά πειθαρχικά όργανα, υπήρξε μια πειθαρχική κύρωση αλλά δυστυχώς χωρίς να υπάρξει κατάγνωση της ενοχής. Μια βασική αρχή του δικαίου λέει ότι δεν μπορεί να επιβληθεί ποινή εάν δεν υπάρχει υπαιτιότητα, εάν δεν υπάρχει κατάγνωση της ενοχής, είναι η αρχή nulla poena sine culpa. Υπάρχει ένα συλλογικό πειθαρχικό όργανο, η ΕΕΑ, το οποίο δεν είναι δικαστήριο, ούτε διαιτητικό όργανο που έχει χαρακτηριστικά δικαστηρίου, είναι ένα όργανο της εκτελεστικής εξουσίας. Η ΕΕΑ δεν μπορεί να ασκεί δικαιοδοτικό έργο, παραβιάζεται η αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Είναι ένα ζήτημα ιδεών, αρχών και αξιών το δικαίωμα στη δίκαιη δίκη. Για αυτό το λέω. Είναι πολύ σοβαρό ζήτημα να καταδικάζεται κάποιος πειθαρχικά χωρίς να έχει δικαστεί από δικαστήριο ή διαιτητικό όργανο. Ο αγώνας αυτός έγινε για το δικαίωμα στη δίκαιη δίκη. Και κερδήθηκε».
Για το εάν καταρρίπτεται η δεσμευτικότητα του πορίσματος της ΕΕΑ, γενικά:
«Το CAS ό,τι έχει πει, είναι για την κύρωση της αφαίρεσης των βαθμών. Υπάρχει και ένα διοικητικό πρόστιμο, μην το ξεχνάμε, το οποίο σαν πράξη δεν προσβλήθηκε στο Αθλητικό Διαιτητικό Δικαστήριο, δεν θα μπορούσε άλλωστε λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας. Η πράξη επιβολής του προστίμου από την ΕΕΑ είναι μια εκτελεστή διοικητική πράξη. Στο CAS όμως δεν προσβλήθηκε αυτή αλλά μόνο η αφαίρεση βαθμών που είναι αθλητική κύρωση. Στο CAS κρίθηκε ότι η πράξη επιβολής αθλητικής κύρωσης και μόνο, δεν είναι εκτελεστή πράξη αλλά γνωμοδοτικού χαρακτήρα. Άλλες πράξεις της ΕΕΑ, είναι εκτελεστές. Δεν σημαίνει ότι αυτή η υπόθεση έχει αποδομήσει την ΕΕΑ στο σύνολό της, αλλά σίγουρα είναι ένα μεγάλο πλήγμα».
Για το εάν η υπόθεση μπορεί να έχει την ίδια πορεία, να μην δικαστεί:
«Αυτό είναι βαθύ ζήτημα και έχει να κάνει με τη διάκριση των εξουσιών. Έχω θέσει ένα ζήτημα σχετικά με την διασταύρωση ανάμεσα στην πολιτειακή εκτελεστική εξουσία και τη δικαιοδοτική εξουσία του ποδοσφαίρου. Υπάρχει μια συνταγματική επιταγή υπερεθνικής εμβέλειας. Πρέπει να διακρίνονται οι εξουσίες. Δεν είναι νοητό, γενικά, η εκτελεστική εξουσία να διεισδύει μέσα στην δικαστική και να τη διεμβολίζει. Ένα όργανο της εκτελεστικής εξουσίας έχει διεισδύσει μέσα στο ποδόσφαιρο και έχει διασταυρωθεί με τη δικαιοδοσία του, την πειθαρχική. Η ΕΕΑ δεν είναι ένα δικαστικό όργανο, υποτίθεται ότι δίκασε αλλά αυτό δεν έπρεπε να συμβεί».
Πρόσθεσε:
«Ο κανόνας του άρθρου 30 του ΚΑΠ, που καταργήθηκε από την ΕΠΟ, αναρωτήθηκε κανείς εάν υπάρχει στους κανονισμούς της UEFA και της FIFA; Όχι, δεν υπάρχει. Θα σας το αποδείξω καθώς το αναφέρει η ίδια η Επιτροπή Εφέσεων στην υπ΄αριθμόν 20 απόφαση της του 2020, που προσβλήθηκε στο CAS. Έκανε έναν συλλογισμό και είπε «ψάχνω να βρω έναν κανόνα που να προβλέπει ποινές για την πολυϊδιοκτησία και δεν βρίσκω στους κανονισμούς και το καταστατικό της ΕΠΟ. Έψαξε να βρει τέτοιους κανόνες και στους κανονισμούς της UEFA και της FIFA, και δεν βρήκε. Αφού έκανε αυτό το συλλογισμό, η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ «γύρισε» νοητικά πίσω στην Ελλάδα και είπε, ας πάμε να δούμε την τροπολογία. «Βρήκα μια ποινή, ας την επιβάλλω».
Η Επιτροπή Εφέσων ψάχνοντας δεν βρήκε πουθενά καμία ποινή ούτε στη Ελλάδα ούτε στις υπερεθνικές ποδοσφαιρικές Ομοσπονδίες. Αυτό συμβαίνει διότι το Ομοσπονδιακό ποδόσφαιρο δεν αντιμετωπίζει έτσι την πολυϊδιοκτησία. Η τελευταία πολύκροτη υπόθεση υπόνοιας πολυιδιοκτησίας που είναι γνωστή, είναι αυτή ανάμεσα σε Λειψία και Σάλτσμπουργκ. Αναρωτήθηκε κανείς σε ποιο όργανο της UEFA κρίθηκε αυτή η υπόθεση; Ήταν σε πειθαρχικό όργανο; Όχι, καθόλου. Αυτά είναι ακουστά στην Ελλάδα; Δεν πήγε στην πειθαρχική επιτροπή της UEFA αλλά στο UEFA Club Financial Control Body. Το θέμα της πολυιδιοκτησίας δεν είναι ζήτημα πειθαρχικό αλλά ζήτημα αδειοδότησης και financial fair play».
Για το εάν είναι πρόκριμα η απόφαση του CAS για την Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ:
«Η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ δεσμεύεται απολύτως από τις κρίσεις του CAS στην υπόθεση».
Για το εάν θα μπορέσει να δικάσει η Επιτροπή Εφέσεων:
«Ζούμε σε μια οργανωμένη πολιτεία. Πρέπει να ανασυγκροτηθεί άμεσα η Επιτροπή».
