Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου ο Σπύρος Βούγιας θυμήθηκε, μιλώντας σε αθλητικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, το τι είχε συμβεί εκείνη την ημέρα.
Αναλυτικά όσα είπε στο «Αθλητικό Metropolis»:
«Μάθαμε ότι στην Αθήνα το βράδυ της 17ης μπήκαν τα τανκς και αποφασίσαμε εδώ στη Θεσσαλονίκη να βγούμε ήρεμα και συντεταγμένα. Η Χούντα προς το τέλος της είχε αρχίζει να δείχνει πως δεν αντέχει άλλο. Υπήρχαν εξεγέρσεις. Είχαμε ένα ματς με τον ΠΑΟΚ και σαν μορφή αντίστασης είχα αφήσει γένια. Αυτό ήταν σημάδι μιας αντιπαράθεσης. Μπήκα να παίξω, είχα παίξει σε δύο τρία παιχνίδια.
Είχα ξεκινήσει καλά εκείνη την εποχή. Όταν μπήκα στο παρκέ, ο διαιτητής με έβγαλε έξω και μου είπε ότι δεν μπορώ να παίξω. Μου είπε ο προπονητής να μου φέρει ένα ξυράφι να ξυριστώ και επέμεινα να μην το κάνω.
Δεν έπαιξα στο παιχνίδι και σταμάτησα να παίζω εκείνη τη χρονιά. Το καθεστώς χρησιμοποιούσε τον αθλητισμό για να δικαιολογήσει την επαφή του με τον κόσμο. Ο Παναθηναϊκός του Γουέμπλεϊ ήθελε να αξιοποιήσει η χούντα.
Τότε ήμουν φοιτητής στο Πολυτεχνείο. Οργανώσεις ακόμη δεν υπήρχαν. Τα γεγονότα τα μάθαμε εκείνη τη στιγμή. Δυσφήμησαν το στόχο της εξέγερσης. Ο κόσμος είχε καταλάβει τι είχε γίνει και εξαιτίας αυτού ο Παπαδόπουλος έπεσε και τον αντικατέστησε ο Ιωαννίδης.
Τώρα ζούμε σε μια φιλελεύθερη εποχή και δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης. Το Πολυτεχνείο δεν έχει ανάγκη από την πορεία, έχει συμβολικό χαρακτήρα και θα πρέπει να θυμόμαστε τι μας πρόσφερε. Η γενιά του Πολυτεχνείου είναι ένα κομμάτι πολιτικοποιημένων νεαρών της εποχής και αγωνίστηκαν για την ελευθερία και όχι υποχρεωτικά για το σοσιαλισμό και άλλα ζητήματα που αναπτύχθηκαν την επόμενη ημέρα. Είναι μια γλυκιά ανάμνηση».
