Συνέντευξη εφ όλης της ύλης παραχώρησε ο Αντρέ Βιεϊρίνια στα παιδιά της Κ12 των ακαδημιών του ΠΑΟΚ, μέσω τηλεδιάσκεψης, μιλώντας για την επιστροφή του στον Δικέφαλο αλλά και τις καλύτερες και τις πιο δύσκολες στιγμές της καριέρας του.
Αναλυτικά τα όσα είπε ο Πορτογάλος:
Για το πως νιώθει που επέστρεψε ξανά στον ΠΑΟΚ, μετά από τρεις μήνες:
«Νιώθω καλά, πλέον είμαι καλά. Ήταν δύσκολοι αυτοί οι τρεις μήνες που ήμουν εκτός ομάδας. Δούλευα και με τον προπονητή σου και αυτό με βοηθούσε να διατηρηθώ σε κάποια καλή φυσική κατάσταση. Όπως έχω πει επέστρεψα στο σπίτι μου και είμαι καλά και χαρούμενος».
Για το ποιά ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας του:
«Από τις πιο δύσκολες, πέραν των τραυματισμών γιατί είναι κάτι που εμείς και εσείς αν φτάσετε σε αυτό το επίπεδο είναι κάτι που θέλεις να αποφύγεις. Δυστυχώς εγώ είχα δύο μεγάλους τραυματισμούς κατά τη διάρκεια της καριέρας μου και με άφησαν συνολικά εκτός για δύο χρόνια. Πέρα από αυτά, τα πιο δύσκολα ήταν οι αδικίες που βίωσα εδώ στον ΠΑΟΚ και στην πρώτη μου θητεία, όταν είχαμε δύσκολες διαιτησίες και φυσικά το 2017-18 όταν μας κλέψανε το πρωτάθλημα. Όλα αυτά ήταν από τις πιο δύσκολες στιγμές της καριέρας μου».
Για το πως νιώθει που αποτελεί πρότυπο για τα παιδιά των ακαδημιών, όντας έναν εκ των σημαντικότερων ποδοσφαιριστών στην ιστορία του ΠΑΟΚ:
«Η αλήθεια είναι ότι εγώ δεν σκέφτομαι ότι ένας από τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές που έχουν περάσει από την ομάδα. Εγώ αγαπάω το ποδόσφαιρο, αγαπάω τον ΠΑΟΚ και θέλω να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου σε κάθε παιχνίδι και σε κάθε προπόνηση. Μακάρι όλοι σας να είστε τυχεροί, να παίζετε σε τέτοιο επίπεδο και να έχετε τα συμβόλαια που έχουν οι ποδοσφαιριστές, για να κάνετε αυτό που αγαπάτε. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Ότι και να πούμε έχουμε την καλύτερη δουλειά στον κόσμο. Πληρωνόμαστε καλά από την αγάπη μας, το ποδόσφαιρο. Εγώ προσπαθώ να είμαι πάντα ειλικρινής με τον εαυτό μου, να δώσω τα πάντα σε κάθε παιχνίδι και προπόνηση. Μάλλον για αυτό το λόγο κάποιοι πιστεύουν ότι είμαι πρότυπο για τα παιδιά των ακαδημιών και είμαι πολύ περήφανος για αυτό. Σημαίνει ότι οι βάσεις που μου έχουν δώσει οι γονείς μου και οι προπονητές μου, τις έχω κρατήσει και μπορώ να περάσω αυτό σε εσάς και σε άλλα παιδιά θέλουν να συνεχίσουν στο ποδόσφαιρο».
Για το πιο ωραίο γκολ που έχει βάλει:
«Τώρα με δυσκολεύεις. Το καλύτερο γκολ που έχω βάλει μάλλον δεν το έχετε δει ποτέ. Ήμουν 17 χρονών στο Μουντιάλ Κ17, σε παιχνίδι της Πορτογαλίας με τη Νιγηρία. Ήταν από τα 55 μέτρα, πίσω από το κέντρο και το παιχνίδι τελείωσε 5-5».
Για το πως θα ξεπεράσει ένα μεγάλο λάθος κατά την διάρκεια ενός σημαντικού παιχνιδιού:
«Να βάλω και εγώ γκολ (γέλια). Όχι, δεν είναι εύκολο και το έχω ζήσει πρόσφατα αυτό, στο περσινό παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Σίγουρα δεν είναι εύκολο αλλά πρέπει να ζεις με αυτό, είσαι ποδοσφαιριστής. Δεν μπορείς να είσαι σε κάθε παιχνίδι ο καλύτερος. Προσπαθείς να κρατήσεις τη συγκέντρωση σου, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Όπως αν θα βάλεις γκολ σε ένα κρίσιμο παιχνίδι, ένα ντέρμπι ή τελικό, αν πιστεύεις ότι έχεις τελειώσει την δουλειά σου, μπορεί να το πληρώσεις. Είναι το ίδιο με αυτό που με ρώτησες, για το αν θα κάνεις ένα λάθος. Είναι δύσκολο αλλά θα προσπαθήσεις να το ξεχάσεις να κοιτάξεις μπροστά και να μην ξανακάνεις το ίδιο λάθος, γιατί μόνο έτσι μαθαίνεις. Να προσπαθήσεις να βελτιωθείς στην επόμενη φάση, για να μπορέσεις να πάρεις αυτοπεποίθηση για το υπόλοιπο παιχνίδι».
Για το Euro με την Πορτογαλία:
«Πέραν από τους ομαδικούς τίτλους που έχω κατακτήσει και στην Ελλάδα και στη Γερμανία, άλλο είναι να κατακτήσεις κάτι με την χώρα σου, να παίζεις για έναν λαό. Ήμουν τυχερός γιατί ήταν η δεύτερη φορά που πήρα έναν ευρωπαϊκό τίτλο με την Εθνική, η προηγούμενη ήταν στην Κ17, πριν πολλά χρόνια και το πέτυχα και στην πρώτη Εθνική .Ένιωθα καλά γιατί είναι το πιο υψηλό επίπεδο που μπορείς να παίξεις ως ποδοσφαιριστής. Να φτάσεις σε τέτοιο τουρνουά και να κερδίσεις, να είσαι μέλος μιας ομάδας με τόσους μεγάλους παίκτες και τόση ποιότητα όπως εκείνη η Πορτογαλία. Είμαι πολύ περήφανος που ήμουν μέλος εκείνης της ομάδας και δώσαμε τόση χαρά στη χώρα μας».
Για το αν θα ήθελε να προπονήσει τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ:
«Τώρα που ήμουν τρεις μήνες εκτός ομάδος, είχα χρόνο να σκεφτώ πράγματα που θέλω να κάνω μετά το ποδόσφαιρο. Δεν ξέρω αν θα γίνω προπονητή, θα μου άρεσε να είμαι στις ακαδημίες με παιδιά της ηλικίας ή πιο μικρά, παρά την πρώτη ομάδα. Στην πρώτη ομάδα είναι πιο δύσκολο, υπάρχουν δύσκολοι χαρακτήρες. Θα μου άρεσε να μπορώ να περάσω αυτό που έχω μάθε όλα αυτά τα χρόνια στα παιδιά, για να τους βλέπω να ανεβαίνουν ψηλά στον ΠΑΟΚ και σε άλλες ομάδες».
