To τμήμα βόλεϊ γυναικών του ΠΑΟΚ έγραψε ιστορία αφού κατάφερε να κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο στον τελικό με τη Θήρα. Η διεθνής πασαδόρος του Δικεφάλου, Όλγα Βεργίδου, μιλά στη FORZA για τη μεγάλη επιτυχία της ομάδας αλλά και για τις δυσκολίες που συνάντησαν η ίδια και συμπαίκτριες της μέσα στη σεζόν.
Τι γεύση σου αφήνει αυτή η χρονιά μετά και την κατάκτηση του Κυπέλλου που σηματοδοτεί το πρώτο τρόπαιο στην ιστορία του τμήματος;
«Γενικά ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη χρονιά για εμάς, όπως και για όλες τις αθλήτριες. Βιώσαμε μια μεγάλη αβεβαιότητα. Περιμέναμε το πότε και το πως θα ξεκινήσει, τις ανακοινώσεις των αρμοδίων. Ήταν πολύ αγχωτική αυτή η κατάσταση. Τελικά καταφέραμε να παίξουμε έστω και μια διοργάνωση και να κερδίσουμε ένα τρόπαιο, το πρώτο στην ιστορία του τμήματος. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που καταφέραμε να κλείσουμε έτσι αυτή την χρονιά».
Που θέλεις να αφιερώσεις αυτή την επιτυχία;
«Αρχικά το αφιερώνω στα κορίτσια, με τα οποία περάσαμε πολύ δύσκολα φέτος. Επίσης στους δικούς μου ανθρώπους και στον φίλο μου, που με στήριξαν πάρα πολύ. Επίσης φυσικά και στον κ. Αμοιρίδη που έχει στηρίξει πάρα πολύ αυτό το τμήμα και δικαιωματικά αυτός ο τίτλος φέρει την υπογραφή του».
Ο ΠΑΟΚ δείχνει ότι έχει χτιστεί για μεγάλα πράγματα. Εσείς περιμένατε από την αρχή να φτάσετε τόσο ψηλά;
«Ήταν στόχος φέτος. Ήδη από τα φιλικά βλέπαμε ότι δεν έχουμε μεγάλες διαφορές από τον ανταγωνισμό που θα συναντούσαμε. Είχαμε εξ αρχής μια αυτοπεποίθηση σαν ομάδα, πιστεύαμε σε μας. Βέβαια με τα λόγια δεν έρχεται τίποτα, αποδείξαμε στο γήπεδο ότι μπορούσαμε να τα καταφέρουμε».
Η χρονιά ολοκληρώνεται χωρίς να τελειώσει το πρωτάθλημα. Πιστεύεις ότι θα ήσασταν σε θέση να το κατακτήσετε;
«Θεωρώ ότι ήμασταν από τις πιο ολοκληρωμένες ομάδες φέτος. Σίγουρα υπήρχαν και άλλες καλές ομάδες, το είδαμε στους ημιτελικούς αλλά ναι πιστεύω ότι θα είχαμε πολλές πιθανότητες. Αν και αυτό πάντα είναι θεωρητικό, αφού δεν θα διεξαχθεί το πρωτάθλημα».
Περάσατε ακόμα μια χρονιά με μεγάλες δυσκολίες. Πως επηρεάζει όλο αυτό την ψυχολογία ενός αθλητή;
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Από πέρσι μείναμε δύο μήνες εκτός και περιμέναμε πως και πως την επιστροφή μας. Για έναν αθλητή καταλαβαίνεις ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να ενταχθεί ξανά σε μια διαδικασία ενώ υπήρχε μεγάλη αβεβαιότητα. Επιπλέον δεν είμαστε ρομπότ να πατάμε ένα κουμπί και να είμαστε έτοιμες για να αγωνιστούμε. Δεν κρύβω ότι υπήρχαν φορές που πηγαίναμε στο γήπεδο για προπόνηση και δεν ξέραμε το γιατί το κάνουμε και περιμέναμε να μας πει κάποιος ότι τελικά ξεκινάμε. Δεν το περιμέναμε και με χαρά δεχθήκαμε την επιστροφή».
Και τώρα…Εθνική; Ποιος ο στόχος σας ενόψει των προκριματικών;
«Ήδη από το προηγούμενο Πανευρωπαϊκό έχει ανοίξει η όρεξη μας. Θέλουμε να προκριθούμε και πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ο όμιλος είναι βατός και ελπίζω και θέλω να φτάσουμε όσο πιο ψηλά μπορούμε στην κατάταξη του ευρωπαϊκού».
Είσαι αισιόδοξη για το μέλλον του ελληνικού βόλεϊ γυναικών γενικότερα;
«Πιστεύω ότι αν το προσέξουμε και δεν το αφήσουμε παραμελημένο όπως δυστυχώς ήταν φέτος, θα έχουμε ένα λαμπρό μέλλον. Πάρα πολλές αθλήτριες έπαιζαν και στην Ελλάδα, πέραν αυτών που αγωνιζόντουσαν στο εξωτερικό. Θεωρώ ότι αν έχουμε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα θα μπορούμε και εμείς να είμαστε περισσότερο ανταγωνιστικές για να βοηθήσουμε την Εθνική. Αν την προσέξουμε, υπάρχει διάθεση και ταλέντο για να κάνει η Εθνική πολλά πράγματα στο μέλλον».
