Ο διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος του Άρη, Δημήτρης Νιαρχάκος, έκανε τον απολογισμό της φετινής σεζόν για τους «κιτρινόμαυρους», εξηγώντας τον τρόπο λειτουργίας σε πολλά επίπεδα αλλά και τον δικό του ρόλο.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος στους εκπροσώπους του Τύπου:
Μία χρονιά που σας βρήκε σε έναν διαφορετικό ρόλο, με άλλες υποχρεώσεις…
«Θα ήθελα πρώτα απ’ όλα να ευχαριστήσω τον πρόεδρο, που με στήριξε πάρα πολύ. Με πιστεύει πολύ, εκείνος ήταν που με έφερε ξανά στην ομάδα. Πέρσι εγώ προσωπικά πέρασα μία πολύ δύσκολη χρονιά, αλλά στο τέλος πάντα αποδίδεται δικαιοσύνη. Και θέλω να τον ευχαριστήσω πάρα πολύ για την στήριξή και την εμπιστοσύνη του. Αυτό βέβαια με γεμίζει με μεγαλύτερες ευθύνες και περισσότερη δουλειά. Αλλά δεν τη φοβάμαι και είμαι αποφασισμένος».
Όσον αφορά τον νέο ρόλο μου φέτος, το πρωί είμαι στην προπόνηση από πολύ νωρίς και τελειώνοντας από εκεί μετά γραφείο. Ό,τι έχει να κάνει με το ποδοσφαιρικό τμήμα, έχω την ευθύνη. Λειτουργία, καθημερινότητα, όλα… Επαφή με τη διοίκηση. Συνδετικός κρίκος, με τα γραφεία, με τον πρόεδρο, με τους προπονητές, με τους παίκτες. Είναι πολύ σημαντικό να κρατάς τις ισορροπίες. Ιδιαίτερα σε μια πολύ μεγάλη ομάδα όπως είναι ο Άρης».
Πόσα έχουν αλλάξει σε σχέση με την περσινή σεζόν;
«Έχουν αλλάξει τα πάντα. Τεράστια διαφορά. Από τη πρώτη στιγμή που επέστρεψα είδα ότι τα αποδυτήριά μας είναι φανταστικά, οι παίκτες, οι προπονητές. Θεωρώ ότι αυτό ήταν και ο βασικός άξονας της φετινής πετυχημένης χρονιάς. Τα αποδυτήριά μας ήταν πολύ δυνατά. Καμία σχέση με πέρσι. Ειλικρινά, από την πρώτη μέρα που επέστρεψα στον Άρη, έπαθα πλάκα. Κι αυτό μας βοήθησε και μας έδωσε περισσότερη δύναμη. Πέρα από τα αγωνιστικά, που εντάξει, αυτά είναι θέματα των προπονητών.
Ο πρόεδρος έκανε μεγάλη προσπάθεια. Για μένα προσωπικά, ό,τι έκρινα ότι είναι καλό, θα βοηθήσει και θα αναβαθμίσει την ομάδα, ποτέ δε μου χάλασε χατίρι. Ο πρόεδρος είναι ένας άνθρωπος που του αρέσει το ωραίο και θέλει την ομάδα να την εξελίσσει συνέχεια. Μέσα σε έναν χρόνο, άλλη ομάδα. Είδατε και πρόσφατα. «Τι θέλεις;» ρώτησε ο πρόεδρος. «Λεωφορείο» είπαμε. Είδατε το έκανε. Οτιδήποτε, με οποιοδήποτε κόστος. Δεν τον νοιάζει, αρκεί να είναι καλό το αποτέλεσμα για την ομάδα μας και να μεγαλώνει».
Στο αγωνιστικό, χρονιά με καλές, κακές στιγμές αλλά θετικό πρόσημο στο τέλος. Και μάλιστα, με πολλά εμπόδια στην πορεία…
«Σίγουρα ότι ο Άρης μεγαλώνει, κάποιους τους ενοχλεί. Δεν είναι όλοι χαρούμενοι. Κι αν δεν είχαμε το άτυχο παιχνίδι στην Τούμπα, θα βγαίναμε στη δεύτερη θέση. Γιατί εγώ θεωρώ πως εκεί χάθηκε η δεύτερη θέση.
Από εκεί και πέρα, εκπληκτική χρονιά. Πολύ πετυχημένη. Και σίγουρα ήταν πολύ δύσκολο αυτό που έγινε. Αλλά θεωρώ ακόμη πιο δύσκολο, αυτό να το κρατήσουμε και να σταθεροποιηθούμε εκεί. Μας περιμένει πολλή δουλειά και πρέπει όλοι να βελτιωθούμε στον ρόλο μας. Με αυτή τη διαδικασία, το να γινόμαστε όλοι καλύτεροι, θα κάνουμε και την ομάδα καλύτερη.
Γενικά και μετά από κάποιες ήττες, η ομάδα είχε τρομερές αντιδράσεις. Ήταν όλοι μαζί, ενωμένοι κι εκεί φάνηκαν τα καλά αποδυτήρια. Βοήθησαν πολύ, δόθηκε μεγάλη ώθηση. Τις δυσκολίες τις περάσαμε σαν μια γροθιά».
Τί να περιμένουμε σε οργανωτικό επίπεδο από τη νέα σεζόν;
«Συνεχώς αναβαθμιζόμαστε. Να κλείσουμε πρώτα κάποια θέματα, όπως για παράδειγμα την προετοιμασία και τα φιλικά παιχνίδια. Από εκεί και πέρα, στο γήπεδό μας θα αρχίσουν κάποιες εργασίες. Θα φτιαχτεί το χόρτο, θα το κάνουμε υβριδικό, σε καινούρια πρότυπα. Ο πρόεδρος θέλει να μπει ό,τι καλύτερο υπάρχει, ανεξάρτητα από το κόστος».
Πως ζήσατε την πρώτη χρονιά του Θωμά Ναζλίδη, στο πόστο που κατείχατε εσείς μέχρι πέρυσι;
«Εξαιρετικός. Είναι ένα παιδί καταπληκτικό. Έχει το dna του Άρη. Είναι δουλευταράς. Ο καθένας έχει το στιλ του. Με τον Θωμά είμαστε μαζί, έχουμε «δέσει» πολύ καλά. Όλο το τιμ, όλοι γίναμε ένα. Αυτό έδωσε και σε μένα μεγάλη ώθηση, ώστε να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό. Με άφησαν να δουλέψω όπως έχω μάθει εδώ και 15 χρόνια».
Τελικά τί έγινε πέρυσι και αποχωρήσατε από την ομάδα;
«Ο πρόεδρος δεν ήθελε να φύγω με τίποτα. Ήταν μία προσωπική απόφαση. Έχω μάθει στη ζωή μου ότι για να φας ομελέτα πρέπει να σπάσεις αυγά. Οπότε λέω από τη στιγμή που δουλεύω με έναν τρόπο και δεν με άφηναν να το κάνω, τότε γιατί να μείνω εδώ; Τι να κάνω; Ο πρόεδρος είχε άποψη γιατί έβλεπε τι γινόταν. Δεν ήταν ότι κάποιοι του μετέφεραν πράγματα. Γι’ αυτό και τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και τη στήριξή του κι έτσι γύρισα στην ομάδα. Ήταν πολύ άδικο αυτό που έγινε για μένα πέρσι. Και με την επιστροφή μου θεώρησα ότι ήταν μεγάλη ευκαιρία για να αποδείξω πράγματα».