Σε μια εκ βαθέων συνέντευξη του σε ραδιοφωνικό σταθμό της Νιγηρίας ο Ιφεάνι Ουντέζε αποκάλυψε ότι το 2002 είχε φτάσει κοντά στην μεταγραφή του στην Γιουβέντους, αλλά τότε η ιταλική ομάδα δεν τα είχε βρει με τον ΠΑΟΚ!
Ο Νιγηριανός βετεράνος αμυντικός μίλησε για εκείνο το στόρι – θρίλερ μετά από ένα παιχνίδι του με την εθνική Νιγηρίας και το ότι δεν αγωνίστηκε στην Γιουβέντους αποτελεί το πιο μεγάλο “κρίμα” στην καριέρα του.
“Το μοναδικό πράγμα που μετάνιωσα στην καριέρα μου ήταν ότι δεν υπέγραψα στην Γιουβέντους το 2002”, είπε αρχικά ο Ουντέζε και στην συνέχεια πρόσθεσε : “Αυτό συνέβη μετά από το Κύπελλο Εθνών Αφρικής του 2002 όταν παίξαμε ένα φιλικό με την Παραγουάη στο Λονδίνο, που έληξε 1-1. Μετά τον αγώνα ο τότε πρόεδρος της Γιουβέντους, έστειλε τους συνεργάτες του με το ιδιωτικό του τζετ για να με πάρει από την Αγγλία και να με πάει στην Ιταλία. Φυσικά ήθελα να υπογράψω στην Γιουβέντους και μετά τον αγώνα είχαμε συζητήσεις από τις 8 το βράδυ μέχρι τις 4 τα ξημερώματα”.
Για τις διαπραγματεύσεις με την Γιουβέντους και την στάση του ΠΑΟΚ ο Ουντέζε είπε : “Τους είπα ότι δεν έχω πρόβλημα να πάω στην Γιουβέντους αλλά θα πρέπει να διαπραγματευτούν με τον ΠΑΟΚ. Και οι δύο ομάδες μπορούσαν να συμφωνήσουν με όρους, αλλά η Γιουβέντους απέρριψε τον πράκτορά μου και δεν ήθελαν ποτέ ο ΠΑΟΚ να συμμετάσχει στη συμφωνία σε αυτό το αρχικό στάδιο καθώς ήθελαν απλώς να υπογράψω ένα προσύμφωνο για να συμμετάσχω αργότερα στις προπονήσεις της ομάδας. Με διαβεβαίωσαν ότι θα συζητήσουν οι ίδιοι με τον ΠΑΟΚ, αλλά απέρριψα αυτό το ενδεχόμενο γιατί αν η ΦΙΦΑ ανακάλυπτε ότι είχα δυο συμβόλαια θα είχα προβλήματα. Μιλήσαμε για περισσότερο από 12 ώρες μέσω διερμηνέα αλλά επέμεινα ότι πρέπει πρώτα να πάω στην Θεσσαλονίκη να μιλήσω με τον ΠΑΟΚ. Αυτό που ήθελε να κάνει η Γιουβέντους ήταν να υπογράψω ένα προσύμφωνο και μετά να πήγαιναν να συζητήσουν με τον ΠΑΟΚ για να μειώσουν την τιμή που θα ζητούσε”.
Για τις προτάσεις που είχε όταν ήταν στον ΠΑΟΚ και πως έζησε το πέρασμα από την Τούμπα :
“Είναι αλήθεια ότι είχα προσφορές να φύγω από τον ΠΑΟΚ λίγο μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, αλλά ποτέ δεν ήξερα ότι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ με αγαπούσαν τόσο πολύ. Πάντα δεν ήθελαν να φύγω από τον ΠΑΟΚ και δεν… ξέρω γιατί. Με αγαπούσαν τόσο πολύ και τους αγαπούσα και εγώ. Αγάπησα και την ομάδα και την πόλη, είχα κάποιες καλές στιγμές εκεί.
Ακόμα και ο μάνατζερ μου είχε έναν τρόπο να με αποθαρρύνει πάντα και μου έλεγε πάντα “μην ανησυχείς, θα βρούμε κάτι”, αλλά στο τέλος, πήγα δανεικός στην Γουέστ Μπρομ και όταν έληξε το δανεισμός μου ήθελαν να μείνω μαζί τους, αλλά ο ΠΑΟΚ αρνήθηκε. Ήμουν έτοιμος να μείνω στην Γουέστ Μπρομ και να τους βοηθήσω να επιστρέψουν στην Πρέμιερ Λιγκ αλλά ο ΠΑΟΚ δεν συμφώνησε.
Μετά από αυτό, άρχισα να αντιμετωπίζω προβλήματα με τον προπονητή που με ώθησε με την συμπεριφορά του να τους πω ότι ήθελα να φύγω για την Γουέστ Μπρομ με κανονική μεταγραφή. Συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να συνεργαστώ με τον προπονητή στον ΠΑΟΚ αλλά επέμειναν ότι είχα συμβόλαιο και ότι αν δεν επιστρέψω, θα με αναφέρουν στη FIFA. Προσπάθησα να πιέσω, αλλά στο τέλος, έπρεπε να επιστρέψω για να παίξω τον ΠΑΟΚ”.
