Στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο υπάρχουν διαφόρων ειδών πρότζεκτ. Όλα έχουν έναν στόχο, κάπου μπορούν να οδηγήσουν, ανάλογα με τη στόχευση του καθενός.
Στον ΠΑΟΚ η στόχευση είναι ξεκάθαρη. Ελεγχόμενη επένδυση χρημάτων, με στόχο τους τίτλους στην Ελλάδα, ένα υψηλό επίπεδο ανταγωνιστικότητας στη μεσαία ταχύτητα της Ευρώπης και μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, αυτοχρηματοδότηση.
Πριν ακόμη ξεκινήσει αυτή η πορεία του ΠΑΟΚ, μόλις τον ανέλαβε ο Ιβάν Σαββίδης και πριν “κρασάρει” για να χρειάζεται επανεκκίνηση, τα πρότζεκτ που μπορούσαν να οδηγήσουν στην επίτευξη αυτών των στόχων, που φάνταζαν ιδανικά, ήταν τρία τέσσερα. Όλα είχαν να κάνουν με χώρες και αγορές παρόμοιες με τη δική μας.
Της Πορτογαλίας ήταν μακράν τα κορυφαία, ιδίως της Πόρτο, η Μπενφίκα είναι ούτως ή άλλως ένα πολύ μεγαλύτερο μέγεθος.
Το πρότζεκτ που πάντα μου έκανε “κλικ” ήταν της Βασιλείας.
Χωρίς πολλά χρήματα, με σωστές αγορές (δικό της “προϊόν” είναι και ο Σάλαχ), κατάφερε να παίξει χρόνια στο Τσάμπιονς Λιγκ και να βγάλει πολλά εκατομμύρια από τις πωλήσεις. Τα τελευταία δύο τρία χρόνια ζει την παρακμή της, αλλά αυτά είναι νομοτελειακά στη ζωή.
Ένα άλλο κορυφαίο πρότζεκτ είναι αυτό της Ρεντ Μπουλ Ζάλτσμπουργκ, η οποία χωρίς να ξοδέψει πολλά εκατομμύρια και χάρις στο κορυφαίο σκάουτινγκ της, έχει καταφέρει να παίρνει τίτλους, να παίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ και να βγάζει εκατομμύρια από πωλήσεις.
Πριν δύο εβδομάδες αναφέρθηκα στο πρότζεκτ της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, της πιο πετυχημένης ομάδας των Βαλκανίων, που επίσης παίρνει τίτλους, παίζει Τσάμπιονς Λιγκ και βγάζει πολλά λεφτά από πωλήσεις.
Αν δει κανείς τα ρόστερ αυτών των ομάδων και αναλύσει την πολιτική τους, θα βρει πολλές ομοιότητες, παρότι είναι διαφορετικές σχολές. Το ποδόσφαιρο δεν είναι πυρηνική φυσική!
Πρότζεκτ της ανατολικής Ευρώπης, όπως της Σαχτάρ ή της Ντιναμό Κιέβου ή πολλών ρωσικών ομάδων, δεν μου έκαναν “κλικ”. Για να προσελκύσουν παίκτες σ΄ αυτές τις χώρες πλήρωναν παίκτες πάνω από την αξία τους και συνήθως αγόραζαν σε μεγάλες ποδοσφαιρικές ηλικίες. Έψαχναν τρόπο να μπουν στον ποδοσφαιρικό χάρτη.
Από την ώρα που μπήκαν, άλλαξαν κι αυτές… βιολί.
Η Σαχτάρ έχει σήμερα καλούς Ουκρανούς μέχρι 25 ετών και 13 Βραζιλιάνους. Τους περισσότερους τους αγόρασε μικρούς και φτηνά, εκεί ανέβασαν την αξία τους. Εξελίχτηκαν, παίζοντας όμως στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Η ομάδα του Ντονέτσκ δεν έχει καμιά σχέση με την ομάδα που αντιμετώπισε ο ΠΑΟΚ στο μακρινό 2005. Είναι μια νεανική ομάδα, που κερδίζει και βγάζει πολλά λεφτά από πωλήσεις.
Ο ζάμπλουτος Ρινάτ Αχμάτοφ έβαλε αμύθητα ποσά στις αρχές. Σήμερα η Σαχτάρ έχει τρελά κέρδη.
Δεν ξέρω τί έκανε εκεί ο Ζοζέ Μπότο. Ας ελπίσουμε απλά να ξέρει τον τρόπο.
Οι γνωστές υπερβολές…
Είναι γνωστό ότι είμαστε λαός της υπερβολής. Πιάνουμε εύκολα τα δύο άκρα. Όλοι είναι Θεοί, πριν γίνουν άχρηστοι και το ανάποδο.
Αυτό κάνουμε και με τον Ζοζέ Μπότο. Πριν εμφανιστεί ο άνθρωπος να πιάσει δουλειά, τον κάναμε αυθεντία και υπερπρόεδρο!
Θα φτιάξει σε χρόνο dt τον μεγάλο ΠΑΟΚ, θα φέρει εκατομμύρια, θα αναδομήσει τις ακαδημίες, μόνο ότι θα στρώσει τα οικονομικά και θα χτίσει και τη νέα Τούμπα δεν ακούσαμε ακόμη.
Τα γνωστά υπερβολικά, κάθε φορά που έρχεται ένας ξένος στον ΠΑΟΚ, που τα ξεχνάμε μετά από τις πρώτες δυσκολίες. Δημιουργούμε προσδοκίες και γρήγορα τις γκρεμίζουμε.
Ας αφήσουμε τον Μπότο να κάνει αυτό που ξέρει κι ας περιμένουμε να τον κρίνουμε…
