Οι ιδιοκτήτες, οι προπονητές, οι παίκτες έρχονται και παρέρχονται.
Οι οπαδοί μένουν: «Η Ολιμπίκ Μαρσέιγ είμαστε εμείς», είναι ένα πανό που θα το δει κανείς σε αρκετά σημεία του «Βελοντρόμ», αλλά και σε κάθε γήπεδο που αγωνίζεται αυτή.
«Το πρώτο πράγμα που σκέφτεται κανείς στο άκουσμα της Μαρσέιγ είναι ο κόσμος της. Η Ολιμπίκ δεν μπορεί να είναι ιδιοκτησία κανενός», ήταν το μότο που χρησιμοποιούσε συχνά ο λαοφιλής Πάπε Ντιούφ (πρόεδρος από το 2005 ως το 2009), ο οποίος μαζί με τον Μπερνάρ Ταπί ήταν από τους ελάχιστους παράγοντες που μπόρεσαν να καταλάβουν την ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση του κόσμου της, να αντιληφθούν την ιδιαιτερότητα τους ως προς τον τρόπο που αντιλαμβάνονται και κοινωνούν την αγαπημένη τους ομάδα.
Η Μασσαλία είναι η πιο έντονη πόλη της Γαλλίας, αυτή με τον πιο εκρηκτικό ταμπεραμέντο, τα πάντα είναι πολύβουα. Οι δρόμοι, οι αγορές, το γήπεδο. Υπάρχει μία διάχυτη ένταση παντού, όλοι είναι έτοιμοι να διαφωνήσουν, να υψώσουν τον τόνο της φωνής τους, να καυγαδίσουν.
ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!
Η αρχαιότερη πόλη στην Γαλλία και τρίτη μεγαλύτερη σήμερα σε πληθυσμό, θυμίζει Ελλάδα και υπάρχει λογική εξήγηση για αυτό. Είναι η πόλη που ίδρυσαν οι αρχαίοι Φωκαιείς το 600 π.Χ., έκτοτε αποτελεί ένα μωσαϊκό εθνοτήτων, ένα εκρηκτικό χαρμάνι από πολιτισμούς, κουλτούρες, πολιτισμούς, που σταδιακά έγιναν ένα, σε ένα λιμάνι που ήταν το πρώτο πέρασμα των Μαγκρεμπιέν (Αλγερία, Μαρόκο, Τυνησία) προς την Ευρώπη, αλλά και το μέρος που έφτιαξαν την ζωή τους χιλιάδες μετανάστες από Ιταλία, Ελλάδα, Κορσική, Αρμενία, Τουρκία.
Υπολογίζεται ότι πάνω από το 25% των σημερινών κατοίκων της έχει γεννηθεί εκτός της μητροπολιτικής Γαλλίας, σε κάποιες συνοικίες πάνω από το 40% έχει ρίζες (τουλάχιστον έναν γονιό) από τις χώρες του Μαγκρέμπ!
Στην νοοτροπία της πόλης υπάρχει ριζωμένη βαθιά η αντίληψη πως: «η Μασσαλία δουλεύει για να καλοπερνάει το Παρίσι. Η Μασσαλία πληρώνει φόρους για να ζει πλουσιοπάροχα η πόλη του φωτός». Κι αυτό δημιουργεί έναν θυμό, ένα ένστικτο εκδίκησης απέναντι σε όλους και σε όλα.
ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ
Η Μαρσέιγ είναι το γνήσιο, το αυθεντικό τέκνο της πόλης. Η ομάδα που μάχεται απέναντι στο κατεστημένο, η πρώτη ομάδα εκτός Παρισίου που κατέκτησε κάποιο τίτλο (το Κύπελλο Γαλλίας του 1924), η μόνη γαλλική ομάδα που έχει κατακτήσει Κύπελλο Πρωταθλητριών, αυτή με τους περισσότερους ευρωπαϊκούς τελικούς (6), αλλά κι αυτή που έχει υποστεί τις μεγαλύτερες διαιτητικές αδικίες, αυτή με τις περισσότερες τιμωρίες, αυτή με τις λιγότερες προσβάσεις στα κέντρα εξουσίας και την κυβέρνηση. Εν ολίγοις, «το κακό παιδί» του γαλλικού ποδοσφαίρου.
Η Μαρσέιγ ήταν η πρώτη ομάδα που έφερε τους Ultras στα γαλλικά γήπεδα στα μέσα της δεκαετίας του ’80 με σαφείς επιρροές από τα ιταλικά και τα αγγλικά γήπεδα. Η πρώτη που έφερε τα tifos (κορεό), τα pyro shows, τα banderoles (λεπτές κάθετες λωρίδες με συνθήματα / μηνύματα), τις εκδρομές, αλλά και τα… επεισόδια.
Στα μέσα των 80’s ιδρύονται οι South Winners, οι Comando Ultra 84 (αυτοί κάθονται στο νότιο πέταλο, το Virage Sud) και οι Dogders, οι Yankee Nord, οι Marseille Trop Puissant, οι Club des Amis de l’Om και οι Fanatics Park που κάνουν μαζί εξέδρα, απέναντι στο Virage Nord.
Συχνά, υπάρχουν αντιδικίες μεταξύ τους, όμως όταν είναι ενωμένοι, το Βελοντρόμ (ένα αρχιτεκτονικό στολίδι που σχεδιάστηκε αρχικά ως ποδηλατοδρόμιο) έχει τρελές δονήσεις, γίνεται το πιο πολύχρωμο και πολύβουο στάδιο στην Γαλλία, όπου συντελείται μία αληθινή ιεροτελεστία, τα ντεσιμπέλ ανεβαίνουν στα ύψη, η ηχητική του γηπέδου είναι μοναδική.
ΜΑΧΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Η Μαρσέιγ είναι η μοναδική γαλλική ομάδα που έχει οπαδούς σε κάθε μέρος της χώρας. Μία ομάδα που γέννησε οπαδούς από τους ίδιους τους οπαδούς της, υπολογίζεται ότι αριθμεί κοντά στους 10 εκατομμύρια υποστηρικτές μόνο στην γαλλική επικράτεια.
Μόνο που οι οπαδοί της δεν είναι μόνο η δύναμη της (με εξαίρεση δύο σεζόν η Μαρσέιγ δεν είχε ποτέ κάτω από 31.000 διαρκείας στον αιώνα που διανύουμε), αλλά και η αχίλλειος πτέρνα της. Μία ισορροπία τρόμου για το ποιος κάνει αληθινό κουμάντο σε αυτή την ομάδα. Όταν το 2018 ο νέος Αμερικανός ιδιοκτήτης Φρανκ Μακ Κορτ και ο πρόεδρος Ζακ-Ανρί Εϊρό αποφάσισαν να κόψουν την διακίνηση εισιτηρίων από τους συνδέσμους και απαγόρευσε την είσοδο των Yankee Nord, το θερμόμετρο της αντιπαράθεσης ανέβηκε στα ύψη.
Την αφορμή έδωσαν μερικά άσχημα αποτελέσματα και η πόλη γέμισε συνθήματα κατά της διοίκησης και του προπονητή Αντρέ-Βίλας Μπόας. Μόνο που δεν σταμάτησαν εκεί.
Στις 30 Ιανουαρίου του 2021 περίπου 500 ultras πολιόρκησαν το προπονητικό κέντρο, όπου είχε καταλύσει η ομάδα για το εντός έδρας παιχνίδι με την Ρεν, μερικοί έσπασαν τα λουκέτα και εισέβαλλαν, με αποτέλεσμα μάχες σώμα με σώμα με το ανθρώπους ασφαλείας, προπονητικό staff, ακόμα και παίκτες. Ένας αναμμένος πυρσός βρήκε στην πλάτη τον στόπερ της ομάδας Άλβαρο Γκονζάλεθ, ενώ υπήρξαν εκτεταμένες υλικές ζημιές (συνολικά 14 άτομα συνελήφθησαν και κινδυνεύουν ακόμα και με πενταετή κάθειρξη).
Αυτό ήταν το σημείο μηδέν, στην σχέση διοίκησης – οπαδών, έκτοτε μπήκε πολύ νερό στο κρασί όλων. Ο Αντρέ-Βίλας Μπόας αποχώρησε και ήρθε ο εκρηκτικός Χόρχε Σαμπαόλι με τρέλα ανάλογη με αυτή των οπαδών, ο Ζακ-Ανρί Εϊρό αντικαταστάθηκε στην προεδρία από τον Πάμπλο Λονγκόρια και η εκεχειρία ήλθε με αμοιβαίες υποχωρήσεις.
ΜΠΑΡΟΥΤΙ
Μόνο που όπου κι αν παίζει η Μαρσέιγ, ο αέρας μυρίζει μπαρούτι. Μισεί τους πάντες και την μισούν όλοι. Το ματς με την Νις δεν τελείωσε ποτέ, όταν ένα αντικείμενο χτύπησε στην πλάτη τον Ντμίτρι Παγέτ, εκείνος το επέστρεψε πίσω, με αποτέλεσμα εισβολή των οπαδών στο γήπεδο και την μετατροπή του σε ρινγκ. Ούτε το ματς με την Λιόν ολοκληρώθηκε όταν ο Παγέτ έγινε δέκτης σε ακόμα ένα ιπτάμενο αντικείμενο!
Στο εντός έδρας ντέρμπι ταξικού μίσους απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν ένας εισβολέας εισέβαλλε στον αγωνιστικό χώρο και πήγε να ορμήσει στον Λιονέλ Μέσι. Στο εκτός έδρας ματς με την Ανζέ, οι εισβολείς από το πέταλο των φιλοξενούμενων ήταν πολύ περισσότεροι, έφτασαν ανενόχλητοι μέχρι την μεσαία γραμμή, πετώντας ότι είχαν στα χέρια τους στις εξέδρες.
Κάθε παιχνίδι της είναι και μία περιπέτεια. Ποτέ δεν ξέρεις αν θα αρχίσει και πως θα τελειώσει. Το πιο συνηθισμένο μήνυμα προς τους παίκτες είναι: «Μουσκέψτε την φανέλα», μα συνάμα είναι οι πιο αυστηροί κριτές τους. Οι πρώτοι που θα τους γιουχάρουν έντονα και με τον πιο σκληρό τρόπο αν λουφάρουν, αν τεμπελιάζουν, αν κάνουν κακή εξωγηπεδική ζωή, αν υποτιμούν τον αντίπαλο, μα και οι πρώτοι που θα τους υπερασπιστούν αν τους αγγίξει ξένο χέρι.
Ένα γήπεδο που μπορεί να βρίζει και να αποθεώνει τους παίκτες της Μαρσέιγ στο ίδιο ματς, με διαφορά μερικών λεπτών. Μία περίεργη μυσταγωγία, που αποτελεί εμπειρία ζωής για όποιον την ζήσει από κοντά…
ΚΑΘΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΟ ΒΕΛΟΝΤΡΟΜ ΚΑΙ ΕΝΑ… ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ
Κάθε ευρωπαϊκό ματς κι ένας μπελάς!
Είναι υπότροπη. Όχι μια και δυο, πολλάκις. Το παιχνίδι με την Γαλατασαράι διεκόπη αρκετές φορές, όταν μία ασταμάτητη ανταλλαγή φωτοβολίδων με τους Τούρκους εκδρομείς, έκανε την ορατότητα μηδενική στον αέρα του Βελοντρόμ. Η ποινή της UEFA; Κλειστό το βορινό πέταλο στο ματς με την Λάτσιο.
Στο ζευγάρι με την Καραμπάχ, ο γαλλικός σύλλογος την γλίτωσε με βαρύ πρόστιμο (40.000), αλλά για άλλους λόγους. Οι οπαδοί της Μαρσέιγ που δεν διστάζουν να εκφέρουν έντονο πολιτικό λόγο σε κάθε περίσταση ύψωσαν σημαίες της Αρμενίας και πανό με εθνικιστικό περιεχόμενο (Το Αρτσάχ είναι Αρρμανία), που σύμφωνα με την UEFA αποτελούσαν «μηνύματα προκλητικά με πολιτική, ιδεολογική, θρησκευτική προσβλητική χροιά».
Ωστόσο, τα πιο εκτεταμένα επεισόδια έγιναν πριν από το εντός έδρας παιχνίδι με την Βασιλεία, με άγριο κυνηγητό, πεσίματα στους δρόμους της Μασσαλίας, αλλά και έξω από το Βελοντρόμ, που είχαν ως αποτέλεσμα δύο συλλήψεις και αρκετούς μικροτραυματισμούς.
Ο δήμαρχος Βασιλείας και οι αστυνομικές αρχές διέταξαν την ελβετική ομάδα να κλείσει το πέταλο των φιλοξενούμενων για τον επαναληπτικό, ώστε να αποφευχθούν αντίποινα.
*** Οι οπαδοί της Μαρσέιγ είναι αδελφοποιημένοι με αυτούς της ΑΕΚ, πολλά κιτρινόμαυρα πανό είναι κρεμασμένα σε κάθε παιχνίδι στο Βελοντρόμ, κάτι που λογικά θα δούμε και στον αγώνα της Πέμπτης.
*** Πριν από κάθε παιχνίδι στο Βελοντρόμ το τραγούδι «Jump» των Van Halen παίζει στην διαπασών για να φτιάξει ατμόσφαιρα, ενώ μετά από κάθε γκολ για την ομάδα της Μασσαλίας, μπαίνει το «Come With me» του Puff Daddy.
πηγή: FORZA
