Σίγουρα υπάρχουν ομάδες που ο δικός τους παίκτης σύμβολο ήταν καλύτερος του Μπάνε, ίσως πέρασαν και από τον ΠΑΟΚ κάποιοι αθλητές με μεγαλύτερη ποιότητα.
Κανένας όμως ποτέ και σε καμμία ομάδα δεν εξέφρασε με τόσο εμφατικό και απόλυτο τρόπο, τον ψυχισμό του κοινού της.
Χωρίς ποτέ του να φιλήσει φανέλα, αποφεύγοντας τον λαϊκισμό, απέχοντας ακόμα και από την τυπική επικοινωνία με τον κόσμο, που αρέσει ειδικά στους σταρ.
Ίσως αυτός ήταν ο λόγος που το σύνθημα με το οποίο ο κόσμος εκδήλωνε την λατρεία του, ήταν ότι πιο λιτό και περιεκτικό ακούστηκε ποτέ.
Αρκούσε ένα φωνήεν που υποδήλωνε θαυμασμό-δέος και το όνομα του παίκτη, για να περιλάβει τα πάντα.
YΓ. Αύριο αποθεώνουμε τον Μπάνε όχι τόσο για τα τρόπαια, τις χαρές, τις νίκες, τα τρίποντα και τα δάκρυα, αλλά γιατί υπέγραψε το σενάριο και την σκηνοθεσία των ονείρων μας..
Τον ευχαριστούμε απλά επειδή υπάρχει ως οντότητα και σημάδεψε τον σύλλογο και τις ζωές μας…
