Ήταν νομοτελειακό ότι κάποτε θα συνέβαινε. Δυστυχώς για τον ΠΑΟΚ συνέβη σ΄ ένα παιχνίδι που γέμισε το γήπεδο, από κόσμο, που έχει προσδοκίες και συνέβη και πριν τη διακοπή του πρωταθλήματος. Κάτι που σημαίνει “ξινίλα” και “στράβωμα”, που δεν μπορούν να σβήσουν σε τρεις μέρες, γιατί το επόμενο παιχνίδι αργεί.
O ΠΑΟΚ έχασε από τον Παναθηναϊκό, γιατί σ΄ αυτό το παιχνίδι έτυχε να γονατίσει μια ομάδα, που παίζει στα κόκκινα, με παίκτες ξεζουμισμένους και εξουθενωμένους. Ο ΠΑΟΚ έτυχε να γονατίσει σ΄ ένα παιχνίδι με αντίπαλο μια καλή τακτικά, αλλά και πιο φρέσκια ομάδα. Ήταν θέμα χρόνου, κάποια στιγμή να αδειάσει η μπαταρία, και να μείνει ο ΠΑΟΚ από ενέργεια. Αυτό νομίζω πως του έλλειψε την Κυριακή.
Είναι πραγματικά δύσκολο να αντέξεις σε μια σεζόν, κυνηγώντας τρεις στόχους, με ένα ρόστερ 14-15 παικτών, άλλωστε κι ο πιο καλοπροαίρετος, έχει πλέον διαπιστώσει ότι το “έχουμε ένα ρόστερ με 27 παίκτες”, ήταν ένα από τα συνηθισμένα κατά συνθήκην ψεύδη.
Για τις μεταγραφές και το ρόστερ έχει γίνει πολύ μεγάλη συζήτηση το καλοκαίρι και δεν έχει κανένα νόημα να την ξανακάνουμε πάλι, άλλωστε, έχει συνειδητοποιήσει κι ο πλέον ανυποψίαστος, ότι ήταν πράγματι ένα ποδοσφαιρικό έγκλημα, αυτό που συνετελέσθη τότε.
Σε μια χρονιά που ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να έχει τόσο καλές προοπτικές, σε μια χρονιά που δεν υπάρχουν αντίπαλοι, σε μια χρονιά που ο προπονητής έχει δουλέψει ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ, είναι πραγματικά κρίμα, να βλέπεις ότι μια ομάδα, που θα μπορούσε να πετύχει μεγάλα πράγματα, σήμερα αγκομαχά, επειδή το καλοκαίρι την άφησαν (σχεδόν) γυμνή για έναν τέτοιο επίπονο αγώνα.
Όταν μιλούσαμε γι΄ αυτό το ποδοσφαιρικό έγκλημα το καλοκαίρι, τα γνωστά κουνουπίδια έβλεπαν γκρίνια και εχθρούς. Τώρα κλαίνε, βλέποντας το γάλα να χύνεται. Πάντα έτσι γίνεται (με τα κουνουπίδια).
Εν πάση περιπτώσει, για τον ΠΑΟΚ δεν έχει χαθεί η σεζόν, ήταν απλά μπροστά σε ένα ιδιαίτερο στοίχημα. Αυτή την εποχή, καλείται να διαχειριστεί την πρώτη γκέλα, σε μια περίοδο, που οι παίκτες του είναι ποδοσφαιρικά ερρείπια. Όταν το σώμα νιώθει πως δεν αντέχει, μπερδεύεται και το μυαλό.
Ότι έγινε – έγινε, αυτή τη στιγμή, αυτό που έχει ανάγκη ο ΠΑΟΚ, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι το χτύπημα στην πλάτη, αυτών που τον αγαπούν. Αυτή την εποχή, είναι εύκολο να τους ισοπεδώσεις όλους, αλλά δεν κερδίζεις και τίποτα.
Σ΄αυτή τη φάση, φαίνεται πως αυτό που έχει ανάγκη ο ΠΑΟΚ, είναι η καλύτερη διαχείρηση του δυναμικού του, που θα αποτρέψει ανάλογες βραδιές, τουλάχιστο ως τον Ιανουάριο, όταν και θα μπορούν να γίνουν κάποιες προσθήκες, οι οποίες ΔΕΝ πρόκειται να βελτιώσουν πολύ την κατάσταση. Αυτό θα πρέπει να το γνωρίζει ο κόσμος. Τον Ιανουάριο, για πολλούς και διάφορους λόγους, καμιά σοβαρή ομάδα δεν μπορεί να κάνει πολλές προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ της, την ώρα που οι αγώνες είναι σε εξέλιξη.
(Αυτή τη στιγμή, αντί να συζητάμε για την ποιοτική αναβάθμιση της ομάδας, για να διεκδικήσει μελλοντικά περισσότερα πράγματα, συζητάμε για τις μεταγραφικές ενέσεις που πρέπει να γίνουν για να μην καταρρεύσει)
Καλύτερη διαχείρηση, σημαίνει πως δεν είναι ανάγκη να παίζει τραυματίας ο Ρατς στο Παγκρήτιο, ας παίξει κάποιος άλλος. Δεν είναι ανάγκη να παίζει στο ίδιο παιχνίδι με μυϊκές ενοχλήσεις ο Μακ, ας παίξει κάποιος άλλος. Δεν είναι ανάγκη να παίζει 1,5 μήνα τραυματίας ο Σαλπιγγίδης, ας παίξει κάποιος άλλος. Ποιος άλλος; Κάποιος που είναι καλά και μπορεί να παίξει!
Ο Αναστασιάδης δεν είναι χαζός, να μην γνωρίζει ότι δεν μπορείς να προχωράς συστηματικά με παίκτες που δεν είναι στην καλύτερη κατάσταση. Μάλλον εγκλωβισμένος είναι κι αυτός, στην τροπή που πήραν τα πράγματα, αντιλαμβανόμενος πολύ γρήγορα ότι δεν έχει όχι 27, αλλά ούτε 17 παίκτες, την ώρα που η ίδια η ομάδα, που αυτός έφτιαξε ΤΟΣΟ ΚΑΛΗ, δημιούργησε προσδοκίες, τις οποίες προφανώς νιώθει ότι δεν πρέπει να διαψεύσει.
Ο ΠΑΟΚ, λοιπόν, καλείται να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση και να μην αφήσει να τον πάρει από κάτω. Και σ΄ αυτή την προσπάθεια έχει ανάγκη την ηρεμία, την ησυχία, και το χτύπημα στην πλάτη. Οτιδήποτε άλλο, είναι ξεκάθαρο ότι μόνο χειρότερα μπορεί να κάνει τα πράγματα.
Φαίνεται πως προς το παρόν μπορεί να το έχει από την σιωπηρή πλειοψηφία, άλλωστε αυτοί που μετά τα ματς περιμένουν έξω από το γήπεδο για να βρίσουν όποιον θα βγει πρώτος, είναι πολύ λίγοι. Το θέμα είναι, να μην αλλάξει αυτή η αναλογία.
Υ.Γ. 1. Στην Τούμπα αποδοκιμάζεται ο Σαλπιγγίδης στην αλλαγή του, και χειροκροτείται ο Σίλντενφελντ, που έπαιξε τρεις μήνες στον ΠΑΟΚ και τον έστειλαν κακήν κακώς. Είναι πραγματικά φορές, που ακόμη και η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Υ.Γ. 2. Είναι σημαντικό που ο Αναστασιάδης δεν επέλεξε να θυσιάσει την Ευρώπη (πως θα μπορούσε να το κάνει…), όπως τον προέτρεπαν πολλοί, για να συγκεντρωθεί η ομάδα του στο πρωτάθλημα. Είναι επίσης σημαντικό, που ο ΠΑΟΚ είναι ακόμη μέσα στο Κύπελλο και μάλλον θα προκριθεί. Αν είχε γίνει κάτι διαφορετικό, υπήρχε περίπτωση, Φεβρουάριο μήνα, να αναγκαστεί να ψάχνει στόχους.
