«Κάποιες επιτυχίες ξεπερνούν το φάσμα του ποδοσφαίρου». Η συζήτηση με τον Αντώνη Σαριόγλου ξεκινά κάπως έτσι. Μια φράση που ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα. Στο Ασιατικό Κύπελλο Εθνών, που διεξάγεται στο Κατάρ, επαληθεύτηκε ξανά, αυτή τη φορά για την εθνική ομάδα της Συρίας.
Με «στρατηγό» στον πάγκο τον τεράστιο Έκτορ Ραούλ Κούπερ, κατάφερε να γράψει ιστορία! Στην τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων, επικράτησε με 1-0 της Ινδίας και πήρε το εισιτήριο για τις 16 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Μια χαρά που δεν είχε «γευτεί» ποτέ πριν, σε ολόκληρη την ιστορία της!
Στο τεχνικό επιτελείο του Αργεντινού προπονητή βρίσκεται και ένας άνθρωπος από την Ελλάδα. Ο Αντώνης Σαριόγλου πορεύεται μαζί του εδώ και πολλά χρόνια, με αφετηρία φυσικά το πέρασμα του έμπειρου κόουτς από τη χώρα μας και τον Άρη. Η Συρία δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.
«Δύσκολο να περιγράψεις το ξέσπασμα στον πάγκο και στις κερκίδες»
«Κάποιες επιτυχίες ξεπερνούν το φάσμα του ποδοσφαίρου. Γνωρίζαμε εξαρχής πως θα έχουμε πολύ δύσκολο έργο, αλλά εξίσου πως εάν τα καταφέρναμε, θα δίναμε τεράστια χαρά στον λαό της Συρίας.
Από την ημέρα της πρόκρισης έως και σήμερα, επικρατούν όμορφες εικόνες στη Δαμασκό. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους, πανηγυρίζει, κυματίζουν σημαίες στα αυτοκίνητα τους. Φτάνουν εκατοντάδες μηνύματα ευγνωμοσύνης στα πρόσωπά μας και αλήθεια, νιώθουμε γι’ αυτόν τον λόγο διπλά περήφανοι για ό,τι καταφέραμε», παραδέχεται ο Σαριόγλου, αναφορικά με τη σημασία που είχε για τους Σύριους, αλλά και για τον ίδιο, η επιτυχία στο Ασιατικό Κύπελλο Εθνών.
Η Συρία στο τουρνουά έχει πετύχει μόλις ένα γκολ. Ταυτόχρονα όμως, έχει δεχθεί και μόλις ένα. Έτσι, πέρασε ως καλύτερη τρίτη στην επόμενη φάση, έπειτα από τη σπουδαία νίκη κόντρα στην Ινδία με 1-0. Με το «χρυσό» τέρμα στο 76ο λεπτό, να προκαλεί… έκρηξη, όπως είναι λογικό.
«Γίνεται ένα παρά πολύ δυνατό τουρνουά και εδώ και στην Αφρική. Βρεθήκαμε σε όμιλο με την Αυστραλία, νούμερο 4 στην Ασία και 25 στον κόσμο και το Ουζμπεκιστάν, που είναι νούμερο 9 στην Ασία και τους είχαμε στις δύο πρώτες αγωνιστικές. Οποιοδήποτε στραβοπάτημα θα μπορούσε να μας αφήσει εκτός, αλλά κάναμε δύο πολύ δυνατά παιχνίδια.
Το παιχνίδι με την Ινδία ήταν ειδικών συνθηκών και πολύ πιεστικό ψυχολογικά! Σταθήκαμε πολύ καλά σε όλη τη διάρκεια, αλλά το γκολ δεν ερχόταν παρά τις πολύ καλές ευκαιρίες που δημιουργήσαμε. Το ξέσπασμα στον πάγκο μας και στις κερκίδες είναι δύσκολο να το περιγράψεις. Η έκρηξη χαράς αλλά και ανακούφισης, για το ότι ήμασταν ακόμα πιο κοντά στον στόχο, ήταν έκδηλη σε όλους μας! Το πανηγυρικό κλίμα δεν κόπασε ούτε στα αποδυτήρια, ούτε στο πούλμαν, ούτε στο ξενοδοχείο! Πλέον βέβαια, τα κεφάλια και πάλι μέσα, γιατί δεν σκοπεύουμε να ρίξουμε λευκή πετσέτα με κανέναν αντίπαλο!»
«Προνόμιο, τιμή, χαρά, να μπορώ να συμπορεύομαι με τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ»
Αμέσως μετά τη νίκη-πρόκριση απέναντι στην Ινδία, viral έγινε το βίντεο με τις δηλώσεις του Έκτορ Ραούλ Κούπερ, λόγω της έκδηλης συγκίνησης που υπήρχε ανάμεσα στον δημοσιογράφο και τον βοηθό-μεταφραστή του Αργεντινού. Αμφότεροι ξέσπασαν σε δάκρυα, με τον 68χρονο τεχνικό πάντως, να είναι απολύτως ψύχραιμος!
«Υπάρχει πολύ καλό κλίμα και ενωτικό! Η πορεία μας είναι κάτι περισσότερο από μια παρουσία σε μια μεγάλη διοργάνωση, έχουμε μεγάλο αίσθημα ευθύνης και η πρόκριση μας θα μείνει χαραγμένη στην ιστορία του Συριακού ποδοσφαίρου, ως κάτι πολύ περισσότερο από ένα αθλητικό γεγονός.
Ο Μίστερ (σ.σ. Κούπερ) είναι ένας άνθρωπος πολύ προσγειωμένος. Ξέρει πολύ καλά να διαχειρίζεται καταστάσεις έντονης χαράς, αλλά και λύπης. Παραμένει ψύχραιμος και στις επιτυχίες, αλλά κυρίως στις αποτυχίες.
Ακόμα θυμάμαι όταν προκριθήκαμε με την Αίγυπτο, που ενώ όλοι πετούσαμε στα ουράνια, αυτός έφυγε στα αποδυτήρια και κλειδώθηκε να καπνίσει ένα τσιγάρο για να αποσυμπιεστεί! Ακριβώς όμως αυτή, ήταν και η αντίδραση του μετά τον χαμένο τελικό από το Καμερούν, με 2-1, στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής στην Γκαμπόν, το 2017», θυμάται ο Αντώνης Σαριόγλου, για έναν προπονητή που έχει γνωρίσει πολυάριθμες επιτυχίες στην πλούσια καριέρα του.
Λόγω της κατάστασης στη Συρία, η εθνική δεν έχει αγωνιστεί ουσιαστικά εντός έδρας από το 2010 και μετά. Κάτι που, όπως είναι λογικό, επηρεάζει αρκετά τους ποδοσφαιριστές.
«Είναι μια πολύ δύσκολη και στενάχωρη κατάσταση, οι παίκτες δεν μπορούν να αγωνιστούν μπροστά στους συμπατριώτες τους και στις οικογένειες τους. Θα αργήσει πολύ να αλλάξει αυτή η κατάσταση, καθώς δεν υπάρχουν και οι κατάλληλες υποδομές στην χώρα.
Ακόμα και για τους εντός έδρας αγώνες λοιπόν, η ομάδα υποβάλλεται σε μεγάλη ταλαιπωρία, καθώς πρέπει οδικώς να περάσει τα σύνορα με τον Λίβανο, για να πετάξει από Βηρυτό για όποια χώρα μας φιλοξενεί κάθε φορά. Το μόνο καλό είναι ότι υπάρχουν πολλοί Σύριοι που ζουν σε αυτές τις αραβικές χώρες και υποστηρίζουν με πάθος την ομάδα, ενώ το ίδιο πράττουν και οι ντόπιοι Άραβες.»
Γνώρισε τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ, κατά την παρουσία του στην τεχνική ηγεσία του Άρη. Λίγα χρόνια αργότερα, βρέθηκε ξανά στο πλευρό του και έκτοτε, ο Σαριόγλου αποτελεί έναν από τους πιο στενούς συνεργάτες του.
«Εξαρχής είχα ξεχωρίσει αυτήν την συνεργασία, όχι μόνο εγώ, αλλά και όλοι οι παίκτες και το προσωπικό του Άρη εκείνες τις δυο χρονιές. Μια μεγάλη προσωπικότητα των πάγκων, με ένα τεράστιο βιογραφικό.
Εγώ εξαιτίας της θέσης μου απέκτησα πολύ καλή προσωπική σχέση μαζί του. Όταν έφυγε μου είπε πως οι δρόμοι μας θα συναντηθούν ξανά. Γνώριζε για το πτυχίο μου στη γυμναστική ακαδημία, με ειδικότητα στο ποδόσφαιρο. Όταν δόθηκε η ευκαιρία λοιπόν, με ενέταξε στο προπονητικό του επιτελείο. Πλέον, μετά από 12 χρόνια συνεργασίας, είναι σχέση ζωής. Είναι προνόμιο, τιμή, χαρά, να μπορώ να συμπορεύομαι με τον Μίστερ.»
«Ο Σαλάχ έμεινε σεμνός, προσιτός και καλόκαρδος»
Η Συρία αποτελεί το τέταρτο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στο οποίο εργάζεται ο Έλληνας γυμναστής, μετά από την Αίγυπτο, το Ουζμπεκιστάν και το Κονγκό. Πώς είναι άραγε, να εργάζεται για την εθνική ομάδα μιας χώρας;
«Είναι μεγάλη τιμή να αντιπροσωπεύεις μια χώρα! Έναν ολόκληρο λαό. Αυτό το βλέπεις και ξεχωριστά στον κάθε παίκτη, την τιμή και την ευθύνη που αναλαμβάνει, παίζοντας για τα χρώματα της εθνικής του. Ο κόσμος κινείται γύρω από την ομάδα, όχι μόνο για τους λάτρεις του ποδοσφαίρου.
Στις επιτυχίες βλέπεις τους πάντες να γίνονται ένα, γιαγιάδες στους δρόμους χαμογελαστές και περήφανες! Έχω δουλέψει σε χώρες που ζουν έντονα το ποδόσφαιρο, όπως την Αίγυπτο! Στα αεροδρόμια, στους δρόμους, παντού ο κόσμος μας αγκάλιαζε με θέρμη!
Σε χώρες πιο ψυχρές ποδοσφαιρικά, όπως το Ουζμπεκιστάν, σε χώρες πολύ φτωχικές με μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού στα όρια της ανέχειας και σε χώρες όπως τη Συρία, που οι ένοπλες συγκρούσεις είναι βίωμα της καθημερινότητας τους, ο κόσμος νιώθει περηφάνεια και συγκίνηση, όποτε παίζει η εθνικής τους. Παρά τα προβλήματα και τις δύσκολες συνθήκες, ποτέ δεν παύουν να αγαπούν την χώρα τους.»
Στην Αίγυπτο (2015-18) μάλιστα, είχε την τύχη να συνεργαστεί και με έναν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο, αυτή τη στιγμή. Τον Μοχάμεντ Σαλάχ! Έναν παίκτη, που όπως ομολογεί ο Σαριόγλου, παρέμενε πάντα σεμνός και προσιτός, παρά το ξεχωριστό του ταλέντο!
«Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη συνεργασία, καθώς δουλέψαμε μαζί από την αρχή της πορείας του μέχρι το αποκορύφωμα! Όταν αναλάβαμε την εθνική Αιγύπτου, ο Μο έπαιζε δανεικός στην Φιορεντίνα, φαινόταν το ανερχόμενο ταλέντο του. Ένα ταλέντο που μέσα από πολλή δουλειά, πίστη και αφοσίωση πολλαπλασιάστηκε!
Μέσα από τη συνοχή που είχαμε σαν ομάδα, βρήκε πρωταγωνιστικό ρόλο και δε μας απογοήτευσε ποτέ! Βλέπαμε έναν ταχύτατο παίκτη να εξελίσσεται σε έναν ολοκληρωμένο ποδοσφαιριστή, που διαρκώς φλέρταρε με το να γίνει ο καλύτερος στον κόσμο! Παρά την επιτυχία, κρατάω το γεγονός ότι έμεινε σεμνός, προσιτός, καλόκαρδος, όπως τον γνώρισα τον πρώτο καιρό.»
«Σπάνια χάνω αγώνες του Άρη σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ!»
Όταν βρίσκεται μακριά από την εθνική, είναι ώρα για την οικογένειά του, αλλά και για τον αγαπημένο του… Άρη!
«Το βασικό μου μέλημα είναι να βρίσκομαι κοντά στα δυο μου αγόρια. Πηγαίνουμε μαζί στις δραστηριότητες τους, στο γήπεδο και γενικά προσπαθώ να καλύψω το κενό, που δημιουργεί η έλλειψή μου από το σπίτι στις αγωνιστικές υποχρεώσεις μας. Ανά διαστήματα κάνω πέρσοναλ σε ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται σε ομάδες της Θεσσαλονίκης, αλλά και κάποιες μίνι προετοιμασίες μαζί τους τα καλοκαίρια. Σπάνια χάνω αγώνες του Άρη σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ!»
Εργάζεται στο εξωτερικό εδώ και αρκετά χρόνια. Μία θέση στην Εθνική Ελλάδας όμως, θα αποτελούσε μεγάλη τιμή, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, για να θυμηθεί εν συνεχεία μία αλησμόνητη στιγμή, από ένα φιλικό του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος με την Αίγυπτο.
«Είναι μεγάλη τιμή να δουλεύεις σε μια εθνική ομάδα. Πώς θα μπορούσα να μην θέλω να προσφέρω στην εθνική ομάδα της πατρίδας μου! Στο φιλικό που παίξαμε, Αίγυπτος – Ελλάδα, παρ’ όλο που καθόμουν στον διπλανό πάγκο, στο άκουσμα του εθνικού μας ύμνου ήταν σαν να με χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα!
Έχω ακούσει εκατοντάδες ύμνους στα γήπεδα, αλήθεια έχουμε τον ομορφότερο! Λατρεύω την Θεσσαλονίκη, είναι η πόλη που ζω 23 χρόνια και πάντα εκεί θα ήθελα να ζω. Είχα δυο σύντομα περάσματα από την ομάδα της καρδιάς μου και που με ανέδειξε, τον Άρη, αλλά όσο μπορώ, θα προσπαθήσω να συνεχίσω την διαδρομή μου στο εξωτερικό.»
Για το τέλος, έμεινε ένα σχόλιο, για τη δύσκολη αναμέτρηση που ακολουθεί κόντρα στο Ιράν (31/01, 18:00). Θα συνεχιστεί το θαύμα της Συρίας;
«Ο δρόμος μας σε αυτό το τουρνουά έως τώρα, δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα! Στους “16” λοιπόν, θα αντιμετωπίσουμε το νούμερο 2 στην Ασία και 21 στον κόσμο. Τους έχουμε συναντήσει ξανά ως επιτελείο, όταν εργαζόμασταν στο Ουζμπεκιστάν.
Είναι μια ισχυρή ομάδα με παρά πολύ καλούς ποδοσφαιριστές, με αμέτρητες εμπειρίες σε ευρωπαϊκά γήπεδα. Θα προετοιμαστούμε όσο καλύτερα μπορούμε και θα δώσουμε τη μάχη μας, με σκοπό μια ακόμα ιστορική πρόκριση!
Εάν καταφέρουμε αυτό το ποδοσφαιρικό θαύμα, μετά θα έχουμε μπροστά μας την Ιαπωνία, νούμερο 1 στην Ασία και 17 στον κόσμο! Ευτυχώς, λείπαμε από τις πατρίδες μας την πρωτοχρονιά και δεν κάναμε ποδαρικό σε κάποιον (σ.σ. γέλια)!»
πηγή: BN Sports:
