Σε όλα τα θέματα, που αφορούν στον ΠΑΟΚ, την κατάκτηση του τίτλου, τον Ιβάν Σαββίδη, τη Νέα Τούμπα και το μέλλον του κλαμπ, μίλησε ο Κυριάκος Κυριάκος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ραδιοφωνικό σταθμό City 106,1.
Αναλυτικά όσα είπε το μέλος της διοίκησης της ΠΑΕ:
Για τον ΠΑΟΚ και το πρωτάθλημα: Το μέταλλο, η σκληράδα και η ψυχραιμία ήταν τα βασικά συστατικά και φυσικά και το ταλέντο και η δουλειά. Δε νομίζω ότι υπάρχει ομάδα που έχει δουλέψει περισσότερο από τον φετινό ΠΑΟΚ. Ελάχιστες ημέρες οι παίκτες δεν είχαν στο μυαλό τους τη βελτίωση και το τι έκαναν και δεν έκαναν καλά. Το μέταλλο είναι σημαντικό, γιατί η ομάδα σκόνταψε πολλές φορές μέσα στη σεζόν και επέστρεψε πιο δυνατή. Πρώτα ο προπονητής και το επιτελείο τροφοδοτούν τον παίκτη με όλες τις πληροφορίες για το πώς πρέπει να παίξει και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί ο αντίπαλος και μετά είναι τα άλλα. Αυτό δημιουργεί αυτοπεποίθηση, για να δώσουν όλοι οι παίκτες το 100% στο γήπεδο. Όλο αυτό έχει να κάνει με την πνευματική ετοιμότητα, για να αντιμετωπίσει καλύτερα ο κάθε ποδοσφαιριστής το παιχνίδι.
Για όσα έγιναν στο ματς με τη Λαμία και τις σκέψεις που υπήρχαν τότε: Θα χρησιμοποιήσω την ευκαιρία, για να πω κάτι προσωπικό… Εγώ δεν αισθάνομαι ότι έχω μερίδιο στην επιτυχία, αντίθετα, αισθάνομαι υπεύθυνος μερικές φορές στα δύσκολα. Το μερίδιο στην επιτυχία ανήκει σε πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους. Εγώ και πολύς κόσμος δεν μπορούμε να δουλέψουμε αν δε νιώθουμε ότι είμαστε οι καλύτεροι. Η καλύτερη ομάδα, με τους καλύτερους παίκτες και τον καλύτερο προπονητή. Εγώ έχω πληρώσει σε κάποιες στιγμές την αισιοδοξία μου. Μετά τη Λαμία, πολλοί και μαζί κι εγώ, λέγαμε ότι θέλουμε τέσσερις νίκες και ότι μπορούμε να το κάνουμε. Και οι αντίπαλοι είχαν κι άλλα παιχνίδια και είχαν κούραση. Η διαχείριση της ψυχολογίας μίας ομάδας έχει συγκεκριμένα πρωτόκολλα. Δίνεις το χέρι στους παίκτες και λες “δεν πειράζει, πάμε για το επόμενο”. Αυτά είναι δεδομένα. Και πριν το τελευταίο ματς, αυτό που προσπαθήσαμε όλοι να επιβάλλουμε δημόσια και ιδιωτικά, ήταν η ομάδα μπορεί να χάσει τον τίτλο μόνο αν πάει να παίξει με έπαρση, ή αν δεν παίξει με το μαχαίρι στα δόντια. Ήταν ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι. Και το 2019 που παίζαμε με τον Λεβαδειακό, όλοι το ζούσαμε έντονα.
Προφανώς κι αυτό το παιχνίδι, κόντρα σε μία δύσκολη ομάδα που τους είχε γκρεμίσει όλους από την κορυφή, που δεν την είχαμε κερδίσει μέχρι τώρα, σε μία δύσκολη έδρα ήταν ιδιαίτερο. Όταν η ομάδα έχει στα χέρια της ένα τρόπαιο και υπάρχει τόσο μεγάλη ανυπομονησία να το κατακτήσει, είναι ιδιαίτερο το συναίσθημα. Εγώ δεν είχα εικόνα, παρά το γεγονός ότι ήμουν στον πάγκο… Προφανώς, είναι το πιο δύσκολο ματς από την πλευρά της διαχείρισης του άγχους.
Για την πιο κρίσιμη στιγμή: Η αλλαγή διακόπτη στην ψυχολογία του προπονητή στην Ολλανδία, ήταν η πιο κρίσιμη στιγμή… Η προετοιμασία ξεκίνησε πολύ διαφορετικά, με διαφορετική ομάδα. Τότε κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει το πόσο γρήγορα θα έρθουν οι παίκτες και θα ενταχθούν. Ήταν δύσκολα την πρώτη εβδομάδα, μέχρι να κάνει μία κουβέντα ο προπονητής με τον Ιβάν Σαββίδη. Του έδωσε κίνητρο, ένα πλάνο και του ανέβασε την ψυχολογία. Ήταν μία πολύ κομβική συζήτηση.
Για το post που έκανε και την φωτογραφία με τον Λουτσέσκου: Θεωρώ ότι εκείνη η στιγμή -της υπογραφής- είναι μία στιγμή που ξεπερνάει τον εαυτό του διοικητικά ο ΠΑΟΚ -συνολικά- και ενεργεί λογικά. Προβλέπει, κάνει μία προβολή στο μέλλον για το τι σημαίνει εκείνη η στιγμή. Η ιστορία θα ήταν πολύ διαφορετική, αν είχαμε βρει τον Ραζβάν Λουτσέσκου ως αντίπαλο απέναντί μας στην Ελλάδα. Όχι γιατί το ήθελε, αλλά γιατί είχε τις προτάσεις εκείνη τη στιγμή. Ο Ιβάν Σαββίδης -προφανώς- κι εμείς, εκείνη τη στιγμή ξεπεράσαμε τις παθογένειες του ΠΑΟΚ να λειτουργεί συναισθηματικά και λειτουργήσαμε τεχνοκρατικά, με έναν τρόπο που άλλαξε την ιστορία. Ήταν μία άχαρη στιγμή, μετά από μία νίκη σε τελικό Κυπέλλου και στον πάγκο, ήταν ένας άνθρωπος που οι οπαδοί τον θεωρούν μέρος τους. Κι εγώ τον αγαπώ πολύ. Ήταν μία άχαρη στιγμή, αλλά από τη μία πλευρά είχαμε έναν νέο προπονητή στο ξεκίνημά του, πολύ παθιασμένο κι από την άλλη, τον καλύτερο προπονητή στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Θεωρούσαμε ότι θα μας έδινε όλα όσα χρειαζόμασταν. Ακόμη κι αν δεν είχε έρθει το 2017 ο Λουτσέσκου, από μόνη της αυτή η τριετία μετά από εκείνη τη φωτογραφία, θα τον έκανε έναν από τους πιο πετυχημένους προπονητές στην ιστορία του ΠΑΟΚ, αν όχι τον πιο πετυχημένο. Οδήγησε την ομάδα σε δύο προημιτελικούς του Europa Conference League, έχει δύο τελικούς Κυπέλλου και έχει και ένα πρωτάθλημα. Από μόνα τους, αυτά τα επιτεύγματα θα τον έκαναν ίσως και τον πιο πετυχημένο προπονητή στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Έτσι πρέπει να λειτουργούν οι ομάδες. Όταν δικαιώνεται μία δύσκολη επιλογή πρέπει να το λέμε, γιατί μόνο έτσι θα καταλάβει ο κόσμος και τις επόμενες δύσκολες επιλογές.
Για το πλάνο της νέας χρονιάς: Το 2019 μας έδειξε το τι πρέπει να αποφύγουμε στις επόμενες σεζόν. Το συναίσθημα πολλές φορές πνίγει τη λογική κι αυτό απαγορεύεται. Χρειάζεται μία αυστηρή και ψύχραιμη ανάλυση. Το αποτέλεσμα δεν πρέπει να κρύβει και το πώς έφτασες σε αυτό. Όσοι πήραν το πρωτάθλημα, δε σημαίνει ότι είναι σωστό να μείνουν για να πάρουμε και το επόμενο. Χρειάζονται αποφάσεις. Άλλες είναι δύσκολες κι άλλες εύκολες. Ξέρουμε τις ελλείψεις και γνωρίζουμε την αγορά. Πρέπει ο ΠΑΟΚ να είναι πιο δυνατός ποδοσφαιρικά τη νέα σεζόν. Η προίκα του 2019 είναι εδώ και είναι χρέος μας να τη χρησιμοποιήσουμε σωστά. Υπάρχουν αποφάσεις και σκέψεις και υπάρχει κι ένα περιθώριο να γίνουν και κάποια πράγματα στην πορεία, ανάλογα με το πώς εξελίσσεται το μεταγραφικό παράθυρο. Βασικός άξονας, είναι να είναι έτοιμος ο ΠΑΟΚ στην Ευρώπη. Όπως φαίνεται, θα είναι ισχυρός στις κληρώσεις και είναι χρέος μας να αντιμετωπίσουμε σωστά αυτές τις προκλήσεις.
Για την παρουσία και τον ρόλο του Ιβάν Σαββίδη και το αν θα ήταν σημαντικό να βρισκόταν στη φιέστα: Προφανώς έχει τους λόγους του που δε βρίσκεται εδώ και τους σεβόμαστε όλοι. Είναι προφανές ότι και του ίδιου του λείπει ο ΠΑΟΚ και η Ελλάδα. Όταν είσαι μακριά διαβάζεις και ακούς πιο πολλά. Και βέβαια ακούει τα πάντα… Θα πω ένα πράγμα, όταν ήταν εδώ, οι ώρες που αφιέρωνε σε εμάς ήταν πολύ λιγότερες από τώρα… Δε μιλούσε τετ α τετ με τους παίκτες και με τον προπονητή. Δεν έκανε ομιλίες πριν τα ματς. Δεν είχε τόσο αναλυτικές και πολύωρες επαφές. Όταν έφτανε εδώ, είχε μία ατζέντα και είχε πολλές επαφές με στελέχη των επιχειρήσεών του. Εγώ θεωρώ ότι ο τρόπος διοίκησης αυτός δημιουργεί προφανώς μία εικόνα ότι είναι απομακρυσμένος, αλλά στην ουσία, είναι πολύ πιο κοντά και πολύ περισσότερες ώρες ασχολείται με τον ΠΑΟΚ.
Θα σας πω ότι δεν υπάρχει μέρα που δεν έχει μιλήσει με τον Μάκη, με τη Μαρία, με όλους… Καθιερώθηκε σταθερή επαφή δύο ημέρες μετά τον προηγούμενο αγώνα με τον προπονητή. Εκεί, του έλεγε ο Ραζβάν ποιοι παίκτες θα βοηθούσε να έχουν μία επαφή μαζί του. Πριν τους αγώνες, όταν αισθανόμασταν ότι το χρειαζόταν η ομάδα, μιλούσε με τους ποδοσφαιριστές. Στα πλέι οφ, μίλησε πριν από το ντέρμπι με την ΑΕΚ στα αποδυτήρια της ομάδας στην Τούμπα και τους είπε -μεταξύ άλλων- ότι αν κέρδιζαν θα ήταν πρωταθλητές. Αυτή η κουβέντα έγινε μέσα στην ομάδα, λειτούργησε και ακολούθησε και μετά στα υπόλοιπα τρία ντέρμπι το ίδιο. Έχει πάρα πολύ κομβικό και ουσιαστικό ρόλο στην επιτυχία ο Ιβάν Σαββίδης. Δε νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα, επί 12-13 χρόνια χρηματοδοτούν σταθερά με τέτοια συνέπεια τις ομάδες τους. Είναι πολύ άδικο για εκείνον να ακούει ότι έχει την ομάδα παρατημένη.
Καταλαβαίνω το συναίσθημα του κόσμου και τη δική μας απουσία από τον δημόσιο διάλογο, αλλά δε γίνεται καθημερινά να βγαίνεις και να λες ότι ο Σαββίδης είναι εδώ. Χαλάει τη στρατηγική αυτό.. Δεν πρέπει κάθε χρόνο να ξανασυστηνόμαστε. Δε γίνεται να τίθεται θέμα για το αν ο μεγαλομέτοχος έχει τη διάθεση. Αν δεν είχε διάθεση, δε θα έβαζε 20, 30 και 40 εκατ. ευρώ. Δεν υπάρχει μεγαλομέτοχος στην Ελλάδα που να έχει βάλει τόσα χρήματα από την τσέπη του. Προφανώς θα γίνεται κριτική, αλλά όχι να τίθεται θέμα για το αν έχει διάθεση. Σε αυτό το κλίμα έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει και υπέμεινε μία βιαστική, ισοπεδωτική σε ορισμένα σημεία, κριτική. Ο στόχος δεν είναι να μείνει αυτή η κατάσταση. Προφανώς θέλει να έρθει και να αγκαλιάσει τους πάντες. Το πρωτάθλημα αυτό, έχει την εικόνα του. Ξέρετε την αγάπη που έχω στον προπονητή, αλλά το είπε κι ο ίδιος. Το πρωτάθλημα αυτό, έχει τη φωτογραφία του Ιβάν Σαββίδη. Του ταιριάζει στην αγάπη, στο πείσμα. Έχει τη φωτογραφία του και το αξίζει απόλυτα και αυτός και η οικογένειά του.
Για το θέμα της Τούμπας και τον κόσμο: Η Τούμπα ήταν συγκλονιστική φέτος, από το καλοκαίρι. Ως φαινόμενο, το γεγονός ότι δε γεμίζει το γήπεδο, ναι, απασχολεί. Πρέπει να βρούμε τους λόγους. Η τοποθεσία, η οικονομία, η κατάσταση προφανώς παίζουν το ρόλο τους… Αν είναι η Τούμπα, να είναι αυτή που ζήσαμε, ας είναι έτσι. Ήταν συγκλονιστική. Δεν είμαι λαϊκιστής και θεωρώ ότι είναι ένα πρόβλημα αυτό, γιατί πέφτουμε εύκολα θύματά του. Η Τούμπα μας έδειξε ότι υπάρχουν δύο κόσμοι. Αυτός του αρνητισμού, ο ψηφιακός και αυτοί που πήγαιναν εκεί στο γήπεδο. Δεν τα βάζω με κανέναν απλό φίλαθλο που έχει μία γνώμη για το ποδόσφαιρο, αλλά με αυτούς που τρέφουν συνειδητά αυτόν τον λαϊκισμό. Περιμένουν ορισμένοι να τροφοδοτήσουν με μαύρο συναίσθημα τον αέρα και στα καλά, καβαλάνε το ποτάμι και προκαλούν διχασμό. Ένα παράδειγμα είναι το “η ομάδα κερδίζει, ο Σαββίδης ή η διοίκηση χάνει”. Δεν αφήνουν τον κόσμο να χαρεί και να αποκτήσει από μόνος του γνώμη. Είμαστε μία συναισθηματική πόλη και αυτό είναι επικίνδυνο. Εμένα είναι η δουλειά μου, με απασχολεί. Το 2019, πάνω στη χαρά, δεν κάναμε αναδρομές και το αφήσαμε αυτό και γιγαντώθηκε. Θέλω να πω, ότι αν αφήναμε αυτούς τους ανθρώπους να επικρατήσουν στην κοινή γνώμη και δεν υπήρχαν και οι κανονικοί δημοσιογράφοι, τότε τα πράγματα θα ήταν μη αναστρέψιμα. Θέλω να ευχαριστήσω όσους μας πίστεψαν και να πω στους άλλους ότι τους περιμένουμε ξανά όταν θα έρθει μία ήττα. Τώρα, σε μία στιγμή χαράς, θέλω να πω ότι υπήρχαν άνθρωποι που περίμεναν το στραβοπάτημα για να βγάλουν μίσος για εμάς.
Για τα διαρκείας: Χρειαζόμαστε όλοι μερικές ημέρες και από την επόμενη εβδομάδα θα μπουν κι αυτά στη σειρά.
Για τις εξελίξεις στο θέμα της Νέας Τούμπας: Το αθλητικό κέντρο σχεδιάζεται και θα ξεκινήσει άμεσα, πιο άμεσα από το γήπεδο. Στο γήπεδο η καθυστέρηση οφείλεται και στην κατάσταση που επικρατεί. Είναι ένα γήπεδο που έχει αναλάβει την υπόσχεση να το χρηματοδοτήσει ο Ιβάν Σαββίδης. Η ανάγκη χρηματοδότησης φτάνει τα 120-130 εκατ ευρώ. Δεν είναι ένα πράγμα που θα σταματήσει και δε θα γίνει. Έχουν υπάρξει δύο σημεία, από τότε που δόθηκε η υπόσχεση για τη Νέα Τούμπα. Από τη μία, βλέπουμε γήπεδα που χρηματοδοτήθηκαν από το κράτος και σε κάνει αυτό να αισθάνεται και λίγο κορόιδο κι από την άλλη, ως οικογένεια του ΠΑΟΚ βιαστήκαμε πολύ να χάσουμε τα διαπραγματευτικά μας ατού. Όλοι θέλουμε γήπεδο στην Τούμπα προφανώς, αλλά δε χρειαζόταν να βιαστούμε και να εγκλωβιστούμε. Αυτό μας δυσκολεύει. Πολλά γήπεδα, σχεδόν εξ ολοκλήρου χρηματοδοτήθηκαν από την Πολιτεία. Αυτό δεν αλλάζει τον σχεδιασμό. Πολλά άλλαξαν από ό,τι ίσχυε για το Καυταντζόγλειο, αλλά κι από τη συνολική γεωπολιτική κατάσταση, που δεν είναι εύκολη. Το γήπεδο θα γίνει. Τον κ. Σαββίδη τον συμφέρει να γίνει το συντομότερο δυνατόν και δεν είναι κανένας που δε θέλει να γίνει. Πρέπει να ξεπεραστούν τα προβλήματα, που είναι σε διαδικασία επίλυσης. Το αθλητικό κέντρο είναι μίας άλλης κλίμακας έργο. 8-10 εκατ. χρειάζεται και είναι πιο εύκολο. Ο Άγγελος Αναστασιάδης και οι συνεργάτες του βρήκαν τη γη κι ο χρόνος δημιουργίας του, δεν είναι τόσο μεγάλος και θεωρώ ότι πιο σύντομα θα γίνει. Ζητάμε ισονομία και είναι άδικο ο ΠΑΟΚ να μη χρησιμοποιήσει τα εργαλεία που είχαν άλλοι. Δε σημαίνει αυτό – το ξαναλέω- ότι άλλαξε κάτι αναφορικά με την δέσμευση. Άλλαξαν οι συνθήκες και πρέπει ο ΠΑΟΚ να αντιμετωπιστεί ισόνομα.
Για τις συνθήκες στο πρωτάθλημα και το θέμα της διαιτησίας: Το πρωτάθλημα ήταν καλό, γιατί όταν υπάρχουν 4 άμεσοι ανταγωνιστές και ισχυροί επιχειρηματίες, οι ενέργειες του ενός, εξουδετερώνονται από των άλλων τριών από μόνες τους. Δεν μπορεί ένας για πολύ καιρό να αλλοιώνει τους όρους. Ο διαιτητής στο τέλος όντως, που ήταν και elite, αν το παιχνίδι δεν είχε εξελιχθεί καλά θα είχε πάρα πολύ μερίδιο στην κουβέντα. Η αποβολή του Μιχαηλίδη και κυρίως η πρώτη κίτρινη και η γενικότερη στάση του, η μη αποβολή του Βερστράτε στο τάκλιν στον Κωνσταντέλια με βάσει τη φιλοσοφία που έδειξε, ήταν σημεία που προβληματίζουν… Θα γινόταν μεγάλη κουβέντα αν η έκβαση ήταν διαφορετική. Υπήρχαν στιγμές στη σεζόν που τα πράγματα πήγαν να χαλάσουν, αλλά σε γενικές γραμμές θεωρώ ότι ήταν ένα δίκαιο πρωτάθλημα κι αυτό, κάνει τη νίκη του ΠΑΟΚ ακόμη πιο σημαντική. Ο ΠΑΟΚ δεν πήρε ούτε τα μίνιμουμ που παίρνει μία μεγάλη ομάδα. Δεν είχε κομβικές αποφάσεις υπέρ του, δεν είχε λάθη. Ήταν ένα πρωτάθλημα εναντίον όλων, πραγματικά!
Για τις εκλογές της ΕΠΟ και τον Μάκη Γκαγκάτση: Δεδομένο ότι θα είναι υποψήφιος δεν είναι. Θα είναι μία απώλεια ενός συνεργάτη, φίλου, με τον οποίο είμαστε χρόνια μαζί αν γίνει αυτό. Το να γεννάει όμως ο ΠΑΟΚ στελέχη του ανώτατου επιπέδου είναι καλό. Είναι γρήγορος στην σκέψη, δεν φοβάται την ευθύνη. Δεν αφήνει τίποτα στην τύχη και δεν τον πιάνεις αδιάβαστο. Συσπειρώνει γύρω τους συνεργάτες που δίνουν τη ζωή τους στην υπηρεσία του ΠΑΟΚ. Είναι ένας άνθρωπος που έφτασε στο ανώτατο επίπεδο. Δεν είναι εύκολο να βρεις ανθρώπους να αντέχουν την πίεση και την ευθύνη του ΠΑΟΚ. Θα είναι μία απώλεια αν αποφασιστεί αυτό, αλλά για τον ίδιο, τον Μάκη και -φυσικά- τον ΠΑΟΚ που θέλει να αγωνίζεται σε ένα περιβάλλον ισονομίας, αν θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της ΕΠΟ θα αποτελεί εγγύηση για το ελληνικό ποδόσφαιρο και την επόμενη μέρα. Είμαστε όλοι επιρρεπείς στις αποφάσεις τώρα. Να αφήσουμε 1-2 ημέρες και θα δούμε μετά τι θα γίνει. Συγχαρητήρια αξίζουν σε όλους στην ΠΑΕ, σε όλους τους εργαζόμενους. Μιλάμε για ανθρώπους που έχουν ξεχάσει τι σημαίνει ωράριο. Όλοι αισθάνονται αυτή την πίεση της πόλης, ίσως και άδικα. Αξίζουν όλοι συγχαρητήρια, στην Μαρία, που είναι δύσκολο πραγματικά να μας κάνει κουμάντο, σε όσους ανήκουν στο αγωνιστικό, στο ιατρικό επιτελείο… Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν μερίδιο στην επιτυχία.
Για τον Βιεϊρίνια: Και ο ίδιος χρειάζεται μερικές ημέρες για να αποφασίσει. Δεν είναι δυνατόν να του πει κάποιος τι θα κάνει. Έχει κάθε δικαίωμα να αποφασίσει ο ίδιος. Ό,τι αποφασίσει και ό,τι μας υποσχεθεί ότι θα κάνει, θα το κάνει. Ήταν κομβικός και στην πορεία στην Ευρώπη και στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το γκολ με τον Παναθηναϊκό, είναι η φωτογραφία της χρονιάς.
Αυτό που είπαν πριν τον Άρη, ήταν ότι έπρεπε να είμαστε ταπεινοί και χωρίς άγχος. Αυτά είναι τα όπλα που πρέπει να έχει μία ομάδα για να ανθίσει. Όταν υπάρχει έπαρση ή υπερβολικό άγχος και αρνητισμός, είναι δύσκολο να γίνει αυτό. Φέτος εμείς αυτό το πετύχαμε και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και στον κόσμο, που δεν ένιωσε την ανάγκη να επιβάλλει την αρνητική του άποψη. Οι οργανωμένοι φέτος, είχαν απίστευτα ώριμη συμπεριφορά στις δύσκολες στιγμές, απέναντι στην ομάδα. Υπήρξε ένα… τρομακτικό δέσιμο και μακάρι να μπορούσα να πιστέψω ότι αυτό δε θα μπορούσε να διαταραχθεί. Πρέπει να μείνει η συσπείρωση. Αυτά που λέμε τώρα, θα τα έλεγα και την Παρασκευή. Το παιχνίδι με τον Άρη δεν έφτιαξε τη φετινή σεζόν, αλλά την επόμενη. Ακόμη κι αν το χάναμε το πρωτάθλημα, οι υπερβάσεις της ομάδας δε θα έπρεπε να… φαγωθούν από τον αρνητισμό. Το παιχνίδι εκείνο πέρα από την επιβράβευση της δουλειάς και της υπέρβασης που έγινε από την αρχή, μας φτιάχνει τη νέα σεζόν. Εκεί πρέπει να επιμείνουμε.
Ο έξυπνος άνθρωπος ξέρει να κρύβει τις αδυναμίες του και ο σοφός άνθρωπος ξέρει να κρύβει τις δυνάμεις του. Αυτό απαντάει σε όσα έκανα οι αντίπαλοι όλο το τελευταίο διάστημα. Όπως φάνηκε, εμείς είχαμε πολλές δυνάμεις…
