Μία είδηση σκόρπισε χθες (29/1) τη θλίψη στη Ρουμανία, καθώς έφυγε από τη ζωή ο Ντίνου Γκιόργκε, μία από τις πιο σημαντικές μορφές του ρουμανικού ποδοσφαίρου. Ο 68χρονος πρώην μάνατζερ της Ραπίντ και της Ντιναμό είχε υποβληθεί πρόσφατα σε επέμβαση στο ισχίο του, μετά από πτώση που υπέστη στις γιορτές και χθες τον βρήκε χωρίς τις αισθήσεις του στο σπίτι του, η γυναίκα που ήταν υπεύθυνη για την καθαριότητα του.
Η είδηση προκάλεσε θλίψη και στον Ραζβάν Λουτσέσκου αφού ο προπονητής του ΠΑΟΚ είχε εξαιρετικές σχέσεις με τον Γκιόργκε έχοντας δουλέψει μαζί το 2006 στη Ραπίντ Βουκουρεστίου, όταν ο Λουτσέσκου ήταν προπονητής και ο Γκιόργκε ήταν σε ρόλο αθλητικού διευθυντή. Οι δυο τους είχαν μοιραστεί την μεγάλη επιτυχία που ακόμα μνημονεύεται στο ρουμανικό ποδόσφαιρο, όταν το 2006 η Ραπίντ είχε φτάσει στα ημιτελικά του UEFA, αλλά είχαν αποκλειστεί από την Μίντλεσμπρο.
«Ήταν κάτι παραπάνω από φίλος μου, νοιαζόταν πολύ για μένα, του είμαι πολύ ευγνώμων, του χρωστάω πολλά για την εξέλιξή μου», είπε αρχικά ο Ραζβάν Λουτσέσκου στην αποκλειστική του δήλωση στο gsp.ro και στην συνέχεια πρόσθεσε: «Το Κύπελλο 2005-2006, η πορεία στην Ευρώπη, οι νύχτες στο Ρότερνταμ, το Βερολίνο, οι επιστροφές από το Ντόνετσκ με το αεροπλάνο και το Αμβούργο, όλο το ταξίδι με την Μπρασόβ που έκανε μετά, τα γεύματά μας στο Casa di David μετά τις νίκες, ένας άνθρωπος που έζησε για να είναι ευτυχισμένος στη νίκη. Η ενέργεια που απέπνεε γύρω του και ειδικά η νύχτα που πέρασα μαζί του και τη σύζυγό του, τη Ρέλι, τη νύχτα που ήθελα να παραιτηθώ από τη Ραπίντ, μετά από έναν αγώνα στο Γκαλάτσι, είναι οι πιο δυνατές μου αναμνήσεις με τον Ντίνου».
Ο Μιρτσέα Λουτσέσκου είπε από την πλευρά του: «Είναι απίστευτο αυτό που συνέβη. Το βράδυ της Τρίτης μίλησα μαζί του και μιλήσαμε περισσότερο. Ήταν καλά, ήταν σε μια κατάσταση επανόδου, μια επέμβαση στο ισχίο, όπως εγώ. Μιλήσαμε και γι’ αυτό. Όμως δεν φαινόταν να έχει πρόβλημα. Μιλήσαμε το βράδυ της Τρίτης και το πρωί της Τετάρτης έμαθα ότι πέθανε. Δεν μπορώ να το πιστέψω ούτε τώρα. Είμαι κι εγώ στο νοσοκομείο και απλά σκέφτομαι ότι πριν λίγες ώρες του μιλούσα και τώρα έφυγε. Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος, ένας πολύ καλός μου φίλος, ένας ποδοσφαιριστής μεγάλης αξίας. Τι μπορούμε να κάνουμε; Λυπάμαι για άλλη μια φορά. Δεν μπορώ να μιλήσω άλλο, πιστέψτε με. Σας ευχαριστώ!».