To θέμα προπονητή έκλεισε, μπορεί να μην ενθουσίασε πολλούς η επιλογή, που έγινε, αλλά αυτή είναι.
Η αλήθεια είναι πως μια λογική ίσως την έχει, αλλά δεν είναι και η πιο ορθολογική επιλογή που θα μπορούσε να γίνει στον σημερινό ΠΑΟΚ.
Είναι μια επιλογή, για την οποία κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το τι κατάληξη θα έχει. Κι εδώ ακριβώς είναι το “μη ορθολογικό” της επιλογής.
Είναι μια τζογαδόρικη επιλογή. Πάς και ποντάρεις τα λεφτά σου στο μαύρο, ελπίζοντας να μην βγει το κόκκινο.
(Όταν ο ΠΑΟΚ πήρε τον Σάντος, ήμασταν όλοι βέβαιοι, ότι αργά ή γρήγορα, ο ΠΑΟΚ θα κάνει πρωταθλητισμό. Όταν πήρε τον Μπερέτα, ήμασταν πάλι σίγουροι, ότι θα γελάσει ο κάθε πικραμένος. Με τον Τούντορ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος)
Ο Άρνεσεν επέλεξε να πάει σε μια επιλογή υψηλού ρίσκου, διότι τέτοια επιλογή είναι ο Τούντορ.
Μετά από τρία πεταμένα χρόνια, στα οποία ξεθύμανε ο ενθουσιασμός και η δίψα του κόσμου, γι΄ αυτό και η Τούμπα άδειασε (κι όταν ξεθυμάνει κάτι, αργεί να επανέλθει), ο ΠΑΟΚ είναι σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, διότι κάθε αποτυχία στο εξής, λειτουργεί συσσωρευτικά και κάνει την κατάσταση ολοένα και χειρότερη και πιο δύσκολα αναστρέψιμη.
Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς, να πάει ο Άρνεσεν σε μια πιο ασφαλή επιλογή, που δεν θα εμπεριέχει το ρίσκο της επιλογής Τούντορ.
Και για τους βιαστικούς, στον κόσμο δεν υπάρχουν μόνο Στέφενς και Μπερέτα. Υπάρχει και κάτι ενδιάμεσο.
Για παράδειγμα, ασφαλείς επιλογές, ή αν θέλετε επιλογές χαμηλού ρίσκου (διότι επιλογή χωρίς καθόλου ρίσκο, δεν υπάρχει) ήταν ο Σάντος ή ο Μπόλονι. Όταν επιλέχτηκαν, αυτοί που τους επέλεξαν ήξεραν τι θα κάνουν. Κι αν η επιλογή του Μπόλονι εντέλει δεν κρίθηκε πετυχημένη, γι΄ αυτό περισσότερο έφταιγαν οι συνθήκες της επoχής, παρά η ικανότητα του ίδιου.
Σε ότι αφορά τον Τούντορ…
Δεν είναι εξ ορισμού κακή επιλογή, και είναι λάθος να πιστεύει κανείς κάτι τέτοιο.
Άλλωστε, εξ ορισμού κουβαλάει κάποια θετικά, όπως το γεγονός ότι ηλικιακά είναι πολύ κοντά, αν όχι μέσα, στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, έχει επιβιώσει σε δύσκολα αποδυτήρια, χωρίς να είναι το αστέρι, έχει ψηθεί σε συνθήκες πρωταθλητισμού και υψηλής πίεσης και προέρχεται από ένα ποδόσφαιρο, το κροατικό, που μπορεί να έχει ένα πρωτάθλημα της πλάκας με πολλές ανατροπές (από το ημίχρονο ή όχι), αλλά είναι πιο κοντά στην κεντροευρωπαϊκή φιλοσοφία, δείγμα του ότι οι ομάδες του παράγουν και πωλούν παίκτες, που παίζουν σε υψηλό επίπεδο.
(Αυτά τα θετικά, βέβαια, προέρχονται από τον ποδοσφαιριστή Τούντορ, τον προπονητή, δεν τον γνωρίζουμε, ούτε έχει αξία να πιστέψουμε τους συμπατριώτες του, γιατί δημόσια κανείς δεν λέει κακή κουβέντα για κανέναν!)
Ο Τούντορ μπορεί να εξελιχτεί σε νέος… Μουρίνιο και σε 2-3 χρόνια να λέμε όλοι “τι μαγικό έκανε ο Άρνεσεν”. Μπορεί, όμως, να εξελιχτεί σε μια αποτυχημένη επιλογή.
Είναι ένας προπονητής χωρίς περγαμηνές, χωρίς προπονητικές παραστάσεις, χωρίς προπονητικό δείγμα γραφής.
(Νομίζω πως λίγο πολύ όλα αυτά είχε στο μυαλό του κι ο Ιβάν Σαββίδης, και δεν θέλησε να προσφέρει διετές ή τριετές κλειστό συμβόλαιο στον Ιγκόρ Τουντόρ. Ξέρω ότι δεν ακούγεται καλά, αλλά η δέσμευση με τον Κροάτη είναι για ένα χρόνο. Αν πετύχει, θα μείνει. Αν όχι, το συμβόλαιο θα διακοπεί, γιατί αυτή τη δυνατότητα την έχει ο ΠΑΟΚ, μετά τον πρώτο χρόνο).
Μου κάνει εντύπωση που ο Άρνεσεν πήγε σε μια τέτοια επιλογή, αφού εμπιστεύτηκε κάποιους ανθρώπους, με τους οποίους συνεργάζεται χρόνια (γιατί είμαι σίγουρος ότι τον προπονητή Τούντορ, ούτε αυτός τον ήξερε).
Μου κάνει εντύπωση, διότι στο παζάρι υπάρχουν προπονητές με το προφίλ που έψαχνε ο ΠΑΟΚ, χωρίς πολλά λεφτά. Ο Πάουλο Σόουζα πήγε στην Φιορεντίνα με 1.200.000 ευρώ το χρόνο. Σχεδόν όσα πήρε πέρσι ο Στέφενς. Αυτά τα λεφτά δε νομίζω να μην μπορεί να τα δώσει ο ΠΑΟΚ. Εν ολίγοις, δεν νομίζω ότι για οικονομικούς λόγους πήγε στην επιλογή Τούντορ.
(Και δεν καταλαβαίνω γιατί “δεν έρχονται στο υποβαθμισμένο ελληνικό πρωτάθλημα”. Στον Ολυμπιακό, γιατί πηγαίνουν; Στην Τουρκία γιατί πηγαίνουν; Ο Μάρκους Μπάμπελ, γιατί πήγε στην Λουκέρνη της Ελβετίας;)
Το αν θα πετύχει ο Τούντορ ή όχι, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό, εκτός από την ικανότητα ή μη, του ίδιου στην διαχείριση των καταστάσεων, και από το ρόστερ που θα του δοθεί.
Εν ολίγοις, οι παίκτες που θα έρθουν, μπορεί να τον κάνουν μάγκα.
(Ο Ντι Ματέο πήρε το Τσάμπιονς Λιγκ με τους παίκτες της Τσέλσι. Στη Σάλκε, ακόμη κλαίνε που τους κατέστρεψε)
Είναι λοιπόν σημαντικές οι επιλογές παικτών που θα κάνει ο Άρνεσεν, σε συνεργασία με τους ανθρώπους που συνεργάζεται χρόνια και εμπιστεύεται.
Ελπίζω ότι η εποχή του εν δυνάμει παλαίμαχου, τελείωσε στον ΠΑΟΚ και θα δούμε μια ομάδα, με μικρότερο μέσο ηλικίας, με παίκτες που θα παίζουν σε υψηλότερο τέμπο.
Πολύ σύντομα, θα έχουμε μια εικόνα για όλα αυτά.
Μέχρι τότε, ουδείς μπορεί να είναι επικριτικός απέναντι τον Τούντορ, αλλά και αναφανδόν υπέρ μιας τζογαδόρικης επιλογής.
Ο χρόνος και το αποτέλεσμα θα τους κρίνει όλους!
