Ο Νίκος Δίπλαρος ήταν εκ των πρωταγωνιστών της Εθνικής Εφήβων στη πορεία της μέχρι το χρυσό μετάλλιο στο Eurobasket και σε συνέντευξή του μίλησε για την άμυνα που τους οδήγησε στη κορυφή και τη σκληρή δουλειά που φέρνει την επιτυχία. Τι είπε για Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό.
Αναλυτικά η συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών»:
Ο 18χρονος Πατρινός Νίκος Δίπλαρος, όπως όλοι οι νέοι της εποχής μας, υποχρεώθηκε να «κυνηγήσει» το όνειρό του μέσα σε δυσοίωνες συνθήκες. Μπορεί τίποτα να μην του ήρθε βολικά, όμως εκείνος συνέχισε να παλεύει, διαμορφώνοντας την προσωπικότητά του με μια καθημερινή μάχη για μικρές ή μεγάλες νίκες.
Η τελευταία και πιο τρανταχτή ήταν η καθοριστική συμμετοχή του στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα μπάσκετ με την Εθνική Εφήβων. Δεν πάει πολύς καιρός που άφησε τον τοπικό Εσπερο για να ενταχθεί στο ρόστερ της ΑΕΚ. Θαυμαστή η ωριμότητα του σούτιγκ γκαρντ, ένα από τα επτά παιδιά της οικογένειας με γονείς δύο δασκάλους-γυμναστές:
«Το κύριο προσόν της Εθνικής ήταν η δυνατή άμυνα! Υπήρχαν και άλλα προτερήματα αλλά αν δεν παίζαμε τέτοια άμυνα… Σημαντική και η ικανότητά μας να διορθώνουμε τα λάθη μας. Στον τελικό με τους Τούρκους μπήκαμε φοβισμένοι αλλά…».
– «Φοβισμένοι»; Γιατί; Είχε προηγηθεί πετυχημένη πορεία, παίζατε σε ελληνικό έδαφος… Η αιτία του «φόβου»;
«Η ευθύνη! Είμαστε έφηβοι και για όλους μας ήταν ο πρώτος τελικός… Στο ημίχρονο όμως, ο προπονητής μας κατάφερε να μας αποφορτίσει και μπήκαμε αποφασισμένοι για το καλύτερο στο δεύτερο ημίχρονο».
Πιεσμένοι νέοι στην Ελλάδα του 2015 που ανακάμψατε και τα καταφέρατε. Οπως θέλουν πολλοί άλλοι στην ηλικία σας, ενώ ακούνε Σειρήνες παρακμής.
«Ναι, αλλά όσο πιο πολύ δουλεύεις-προετοιμάζεσαι για το δύσκολο παιχνίδι, κάθε άλλο εμπόδιο στη ζωή σου, είναι πιθανό να βρεις τη λύση. Δυνατή προπόνηση. Αυτό ήταν το μυστικό της Εθνικής Εφήβων, που δεν είναι… μυστικό αλλά κανόνας για να πετύχεις. Τα προβλήματα των παιδιών της ηλικίας μου δεν είναι ίδια, αλλά μόνο με θέληση, επιμονή και πολλή δουλειά κτίζεις το καλύτερο αύριο, ό,τι κι αν κάνεις. Και ποτέ μην το βάζεις κάτω. Αυτό λέω σε πιεσμένους συνομήλικους, με ό,τι κι αν ασχολούνται.
Βλέπω γύρω μου, σε κάθε χώρο, νέα παιδιά, συνειδητοποιημένα, επιφυλακτικά πριν πουν ή κάνουν κάτι, ώριμα. Εμείς τα παιδιά της Εθνικής Εφήβων συχνά λέγαμε μεταξύ μας πριν από τα παιχνίδια ότι είναι όμορφο να δώσουμε χαρά στον κόσμο που θα μας δει και πιέζεται στην εποχή μας. Ξέραμε τη σημασία που θα είχε κάθε νίκη μας για μια, έστω στιγμιαία, αλλαγή της διάθεσης κάθε συμπατριώτη που θα έβλεπε το παιχνίδι. Γενική ωριμότητα των νέων που με κάνει αισιόδοξο ότι η γενιά μας μπορεί να αλλάξει την Ελλάδα».
– Δεν θα πω ότι μιλάς σαν κοινός πολιτικός, απ’ αυτούς που σπέρνουν ψέματα, αν δεν ήξερα πως ακούω 18χρονο, μεγαλωμένο σε ιδιαίτερες συνθήκες…
«Εχεις δίκιο. Η οικογένειά μου έχει επτά παιδιά. Ωρίμασα πριν από την ώρα μου. Οι γονείς μάς συμβούλευαν πάντα «να στηρίζεσαι στην αξία, στις δικές σου δυνάμεις, μην περιμένεις από άλλους να σε βοηθήσουν!». Σπούδασα αγάπη στο σπίτι μου, δίπλα σε έξι αδέλφια. Αγωγή χρήσιμη και στο γήπεδο. Επαιξα και για τους γονείς μου επειδή μας μεγάλωσαν με πίεση, αγωνία… Μας έδωσαν εφόδια και θέλω τώρα να τους δίνω χαρά».
Προ ημερών η ΑΕΚ ανακοίνωσε την απόκτησή του. Η ΑΕΚ, όμως, δεν είναι προορισμός! Αφοπλιστική η ειλικρίνεια του Νίκου:
«Η ΑΕΚ είναι νέα αρχή, έχω όρεξη για δουλειά, αλλά στην εποχή μας ζητώ το καλύτερο για τον εαυτό μου και θέλω να παίξω τώρα καλά ώστε να πάω μια μέρα στον Ολυμπιακό ή στον Παναθηναϊκό…».
– Ποιας ομάδας είσαι οπαδός;
«Του Ολυμπιακού».
– Και λες καθαρά «γιατί όχι και στον Παναθηναϊκό». Θαυμαστό θάρρος!
«Δεν είμαι φανατισμένος και μου αρέσει το καλό μπάσκετ. Δεν έχω πρόβλημα λοιπόν».
– Τα σύγχρονα πρότυπά σου…
Από τους Ελληνες, ο Σλούκας… Γρήγορος, μοιάζω στο δικό του στιλ όταν παίζω. Και από ξένους, ο Γιασικεβίτσιους… Οι ασίστ που δίνει είναι μάθημα για μένα.
