Από το απόγευμα της Δευτέρας είναι στις οθόνες σας το Thessports. Πολλά μπορεί να πει κανείς γι΄ αυτή την προσπάθεια, που ξεκίνησε, πολλές φορές, όμως, είναι προτιμότερο να αφήνεις τα έργα και τα γεγονότα να μιλούν. Όσοι είμαστε σ΄ αυτή την κουκίδα του διαδικτύου, αυτό κάναμε πάντα.
Τι είναι το Thessports; Μήπως θα ήταν καλύτερα να το ανακαλύψετε μόνοι σας; Το βέβαιο είναι πως ακόμη είναι σε εμβρυακό στάδιο και δεν έχει πάρει ακόμη την τελική του μορφή. Αφήστε μας να πιστεύουμε ότι σας έχουμε εκπλήξεις.
Σίγουρα είναι κάτι χωρίς χρώμα και σίγουρα δεν είναι μονόχνωτο. Κι αυτό θα το δείτε. Το βέβαιο είναι πως ήρθαμε για να γίνουμε μέρος της συνήθειάς σας. Και αυτό θα το δείτε!
Μέρος της συνήθειάς μας είναι οι μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές, στο γήπεδο, στο οποίο σήμερα το βράδυ θα ζήσουμε άλλη μία.
Πολλά μπορεί να πει κανείς και για τον φετινό ΠΑΟΚ, αλλά δε νομίζω πως αυτό είναι ότι έχει σημασία σήμερα. Μάλλον αυτό που έχει σημασία, είναι να απολαύσει κανείς τις στιγμές, γιατί αυτές δεν τις ζεις κάθε μέρα.
Τις ομάδες τις χωρίζει τεράστια απόσταση. Μπορούσες να το μυρίσεις και την παραμονή του αγώνα στην Τούμπα, από την όλη ατμόσφαιρα. Η Μπενφίκα είναι το Νο 7 στην κατάταξη της ΟΥΕΦΑ. Καθόλου τυχαίο. Μεγάλη ομάδα, μεγάλοι παίκτες, σπουδαία αύρα.
Η Μπενφίκα είναι φαβορί, νομίζω πως αν ο ΠΑΟΚ την κοντράρει και την αποκλείσει, θα είναι έκπληξη.
Ο ΠΑΟΚ δεν είναι σε καλό φεγγάρι, έχει τα δικά του, αλλά δεν τον θυμάμαι να ταπεινώθηκε από μεγάλους αντιπάλους, ακόμη και σε εποχές που ήταν ποδοσφαιρικά νάνος στην Ευρώπη.
Στις 16 Σεπτεμβρίου 1997 θυμάμαι ότι πήγαμε στην Τούμπα για να θαυμάσουμε τα αστέρια της Άρσεναλ, αλλά ο ΠΑΟΚ τους κέρδισε με ένα γκολ του Φραντζέσκου.
Όταν 12 μέρες αργότερα ταξιδεύαμε στο Λονδίνο, θυμάμαι έναν από τους μετέπειτα ήρωες του Χάιμπουρι, να μου λέει στο αεροπλάνο, «το θέμα είναι να μην φάμε πέντε και ξεφτιλιστούμε».
Την παραμονή του αγώνα, στο ξενοδοχείο της Άρσεναλ, όπου πήγαμε για τη συνέντευξη τύπου, θαυμάζαμε τον Αρσέν Βενγκέρ, τον Ντένις Μπέρχκαμπ, τον Μαρκ Όφερμαρς, τον Τόνι Άνταμς, τον Ντέιβιντ Πλατ, τον Ίαν Ράιτ, τον Εμανουέλ Πετί, τον νεαρό Ανελκά (που είχε κλέψει ο Βενγκέρ από την Παρί), οι οποίοι περνούσαν από μπροστά μας. Πραγματικά απορώ, πως αντέξαμε στον πειρασμό να τους ζητήσουμε αυτόγραφο.
Ο Νίκος Μιχόπουλος, που σήμερα κλείνει τα 44 του χρόνια ή ο Νίκος Κολομπούρδας, που θα είμαστε το βράδυ μαζί στην μετάδοση και στον σχολιασμό του αγώνα για το Ράδιο Θεσσαλονίκη, και όλοι οι υπόλοιποι, προφανώς δεν βρέθηκαν απέναντι στον ίδιο πειρασμό. Έπαιξαν απλά το ποδόσφαιρό τους.
Το ποδόσφαιρο πολλές φορές δεν έχει λογική. Κι αν κέρδιζαν τα μπάτζετ, οι τίτλοι και οι νίκες θα κρίνονταν στα κομπιουτεράκια κι όχι πάνω στο χορτάρι.
Ειδικά σε τέτοια παιχνίδια υψηλού, πολύ υψηλού, κινήτρου, πολλές φορές μετράει η καρδιά, ο πόθος και φυσικά το σχέδιο.
Τα έχεις ΠΑΟΚ;
