Τελείωσε μία από τις πιο κωμικοτραγικές σεζόν, που έχω ζήσει σ΄αυτά τα 15-20 χρόνια που ασχολούμαι λίγο ή πολύ με το ρεπορτάζ αυτής της ομάδας.
Τα όσα έγιναν αυτά τα τρία χρόνια ανήκουν στο παρελθόν, απ΄ όποιο βήμα είχα, προσπαθώ πάντα να είστε μέσα στο… θέμα και να μη ζείτε σε εικονικές πραγματικότητες. Αυτό, βέβαια, θεωρείται “γκρίνια” και “μιζέρια”, οπότε τώρα που έσκασε η φούσκα και ξεφτιλίστηκαν όσοι ήταν να ξεφτιλιστούν, ας αφήσουμε τους “ειδικούς” στο ρόλο του… γκρινιάρη και του… μίζερου.
Αυτή την εποχή, βλέπετε, προσπαθούν να σας εξηγήσουν τι πήγε στραβά, όλοι αυτοί που εδώ και τρία χρόνια, που τραβάει αυτή η κωμωδία, πάλευαν να σας πείσουν πόσο καλά πήγαιναν όλα. Αλλά αυτό είναι νορμάλ…
Δεν λυπάμαι τον Ιβάν Σαββίδη, διότι αυτός ξόδεψε τα χρήματα, που είχε την δυνατότητα να ξοδέψει χωρίς να πονέσει, και κάποια στιγμή θα την βρει την άκρη.
Λυπάμαι όλους εσάς, που σε κάθε μεταγραφική περίοδο πετούσατε τη σκούφια σας από τη χαρά σας, που περιμένατε τίτλους και επιτυχίες, κι όταν δεν έρχονταν ψάχνατε τις απαντήσεις είτε στις κίτρινες κάρτες που δεν παίρνει ο Μανωλάς (το σύστημα της αλητείας υπάρχει στο ποδόσφαιρο, αλλά τίτλο στερεί από τον Παναθηναϊκό, που είναι η δεύτερη ποδοσφαιρική δύναμη της χώρας κι όχι από τον ΠΑΟΚ) ή σας έφταιγαν οι παίκτες, που δεν ξέρουν πόσο βαριά είναι η φανέλα, που φορούν.
Η τριετία της κωμωδίας και της συρρίκνωσης του (πλούσιου) ΠΑΟΚ τελείωσε και έχω την εντύπωση πως σύντομα θα είναι μια μακρινή κακή ανάμνηση για τους φίλους του ΠΑΟΚ.
Είναι σημαντική η απόφαση του Ιβάν Σαββίδη να επιλέξει τον Φρανκ Άρνεσεν για να ηγηθεί της προσπάθειας για την δημιουργία νέας ομάδας, που θα είναι ανταγωνιστική, και να ξαναφέρει τη φλόγα, που χάθηκε, στον κόσμο, που εγκατέλειψε το γήπεδο.
Αυτήν την τριετία της κωμωδίας, ο ΠΑΟΚ είχε δύο βασικά προβλήματα, γι΄ αυτό και κλάταρε.
1. Δεν υπήρχε κανένα ποδοσφαιρικό πλάνο, καμιά ποδοσφαιρική εξήγηση στις επιλογές. Οι επιλογές προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ένα πλάνο για να “νομιμοποιηθούν”, και δεν τις δημιουργούσε το πλάνο. Αυτό που συνέβη τρία χρόνια στον ΠΑΟΚ ήταν η επιτομή του “ότι να ‘ναι”. Ότι ήθελε ο καθένας, όποιος προλάβαινε. Ούτε οι ποδοσφαιριστές, που επιλέγονταν, ούτε οι προπονητές, κολλούσαν σε κάποιο πλάνο. Ήταν τυχαίες επιλογές, πολλές φορές και για την ψυχολογία του κόσμου. Η μοναδική επιλογή, που είχε ένα ποδοσφαιρικό σκεπτικό, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, ήταν του Αναστασιάδη! Αλλά ας το αφήσουμε αυτό, πέρασε…
2. Υπήρχε σαφές κενό διοίκησης στην ποδοσφαιρική ομάδα. Δεν υπήρχε διοίκηση, όχι στην ΠΑΕ, αλλά στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Αυτόματος πιλότος. Ένα καράβι που δεν έχει καπετάνιο, είναι προφανές ότι δεν θα αργήσει να καρφωθεί. Στην ομάδα δεν υπήρχε αφεντικό, δεν υπήρχε επικεφαλής διαχείρισης καταστάσεων. Δεν υπήρχαν δομές και ιεραρχία. Η συμπεριφορά των παικτών μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, το δείχνει. Η υπόθεση Τζαβέλλα, είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα. Ένας παίκτης καταφέρεται δημοσίως εναντίον του προπονητή του (είτε έχει δίκιο, είτε άδικο), πάει στην Κ20 και μόλις απολύεται ο προπονητής, σε τρεις μέρες είναι στην 11άδα της πρώτης ομάδας. Τι μήνυμα περνάει μέσα στην ομάδα; Ποιος όμως, θα τα σκεφτεί αυτά;
Γιατί με ψήνει ο Άρνεσεν
Η επιλογή του Άρνεσεν μου αρέσει, διότι εκφράζει και εκπροσωπεί το κεντροευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Γερμανία, Αγγλία, Ολλανδία… Το κανονικό ποδόσφαιρο δηλαδή.
Πιστεύω ότι ο Άρνεσεν θα προσπαθήσει να δημιουργήσει μια ομάδα με χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας, με φρέσκα και μεγάλα πνευμόνια, με πιο δυνατά πόδια, με καλύτερα ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά.
Αυτό είναι το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο απαιτεί να μπορείς να παίξεις σε υψηλό τέμπο, να στραγγαλίζεις τον αντίπαλο, προσπάθησε να το κάνει ο Αναστασιάδης, αλλά με την ομάδα που είχε, μπορούσε να το κάνει μόνο δύο μήνες.
Δεν πιστεύω ότι ο Άρνεσεν θα κουβαλήσει υποψήφιους παλαίμαχους στα 33-34, όπως κάνουν όλοι ως τώρα. “Γκαζοζέ” παίκτες, χωρίς ανθρακικό, που έλεγε κι ο Αλέφαντος, χορτάτοι, χωρίς φιλοδοξίες, ή παίκτες με αγκυλωμένα γόνατα, όπως έφερε εκείνη η γάτα ο Τσιστιακόφ.
(Δεν πιστεύω, δηλαδή, ότι ο ΠΑΟΚ θα συνεχίσει και επί Άρνεσεν να κάνει μεταγραφές Αλ Τζαζίρα, Αλ Χιλάλ ή Αλ Νασρ, αλλά θα κάνει μεταγραφές, ευρωπαϊκής ομάδας)
Στην πορεία του χρόνου, περιμένω μια ομάδα, με παίκτες σε ηλικίες 23-29, με πνευμόνια, καλά ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά και φυσικά μέλλον. Διότι καμιά ομάδα δεν έγινε μεγάλη, χωρίς να πουλά. Το να πουλάς, σημαίνει ότι έχεις αγοράσει σωστά.
(Το θεωρώ τουλάχιστο αστείο και εγκληματικό για το παρόν και το μέλλον του ΠΑΟΚ, να έχει στην ενδεκάδα του τέσσερις – πέντε παίκτες άνω των 32-33. Είναι ασύληπτο. Όπως ασύλληπτο είναι να ξοδεύεις τόσα λεφτά σε παίκτες 33-34 ετών, όταν μ΄ αυτά τα χρήματα μπορείς να πάρεις παίκτες ανάλογης ποιότητας, 6-7 χρόνια νεώτερους. Δεν είναι δυνατόν να δίνεις 600-700 χιλιάδες το χρόνο για τον Ρατς ή 1.000.000 το χρόνο για τον Κόστα, όταν με τα μισά παίρνεις τον καλύτερο αριστερό μπακ και τον καλύτερο στόπερ της Β΄Γαλλίας σε ηλικία 23-24 χρονών)
Εμένα ο Άρνεσεν ως επιλογή με ψήνει, νομίζω ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση. Προϋπόθεση είναι να λειτουργήσει όπως λειτουργούν όλοι οι αθλητικοί ή τεχνικοί διευθυντές στον κόσμο, δηλαδή με μία ελευθερία κινήσεων και απόδοση λογαριασμού όταν πρέπει.
Έχει μεγάλη σημασία, να έρθει ο Άρνεσεν στην Ελλάδα για να δουλέψει όπως ξέρει και πρέπει, από το να έρθει, και στην πορεία του χρόνου να νιώσει ότι θα πρέπει να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι δεν είναι αυτός το αφεντικό κι απλά ένας καλά αμειβόμενος υπάλληλος.
Το θέμα της διοίκησης του ποδοσφαιρικού τμήματος, είναι εξίσου σημαντικό, αλλά για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν ξέρω αν είναι ένα θέμα, το οποίο θα το λύσει αυτός. Σ΄ αυτό, θα πρέπει να περιμένουμε, το ότι πρέπει να υπάρξουν ιεραρχία και δομές, είναι σαφέστατο. Πολλά φυσικά θα κριθούν, κι από τον προπονητή.
Περιμένουμε τις πρώτες επιλογές, που θα μας δώσουν όλους μια κατεύθυνση…
