Σε μια βδομάδα και κάτι ο ΠΑΟΚ θα κληθεί να αντιμετωπίσει για 3η φορά φέτος τον Παναθηναϊκό. Και θα το κάνει και άλλες δύο στα πλέι οφ. Το έργο του Δικεφάλου θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο, όχι μόνο λόγω των σημαντικών απουσιών (Νάτχο, Αθανασιάδης, Κατσουράνης), αλλά και λόγω αντιπάλου.
Οι πράσινοι στην αρχή της χρονιάς δεν γέμιζαν το μάτι κανενός. Οι πιο απαισιόδοξοι και… καταστροφολόγοι έκαναν λόγο για ομάδα που θα παλέψει για την κατηγορία! Υπερβολικό; Ίσως. Ο Παναθηναϊκός όμως ξεκινούσε τη σεζόν με πολλούς πιτσιρικάδες στο ρόστερ του, που θα έπαιρναν για πρώτη φορά το βάφτισμα του πυρός, αρκετούς νεαρούς με λίγες συμμετοχές τα προηγούμενα χρόνια, Έλληνες που ήθελαν να αναγεννήσουν την καριέρα τους (Κλωναρίδης, Καρέλης, Κουτρουμπής) και ξένους που ήρθαν στην Ελλάδα λόγω της πτωτικής πορείας τους τα τελευταία χρόνια. Όλοι αυτοί όμως υπό τις οδηγίες ενός φιλόδοξου Έλληνα προπονητή, του Γιάννη Αναστασίου ο οποίος είναι “ποτισμένος” με το ολλανδικό μοντέλο. Της ταχύτητας, της πίεσης ψηλά του “όλοι μαρκάρουμε και όλοι βγαίνουμε στην επίθεση”.
Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να κυριαρχήσει στην Ελλάδα; Μέχρι στιγμής το πέτυχε. Με πενιχρά μέσα, χωρίς μεγάλο μπάτζετ και με μικρό Μ.Ο. ηλικίας κατάφερε να βρεθεί εύκολα στα πλέι οφ, να νικήσει τους 2 μεγάλους αντιπάλους (στο Καραϊσκάκη τον Ολυμπιακό, στην Λεωφόρο τον ΠΑΟΚ) και κυρίως στο δεύτερο γύρο να κάνει τρομερή πορεία, νικώντας τον έναν αντίπαλο μετά τον άλλον σε πρωτάθλημα και Κύπελλο.
ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ
Τρέξιμο, πίεση, τρέξιμο, πίεση, τρέξιμο, πίεση… Μπεργκ! Κακά τα ψέματα, μια ομάδα με χαμηλό μπάτζετ και ποιότητα ρόστερ μικρότερη των αντιπάλων του, θα έπρεπε να αντιπαρατάξει άλλα στοιχεία. Και ο Παναθηναϊκός το έκανε με τον καλύτερο τρόπο. Τρομερό τρέξιμο, ακόμα και για… 3 ημίχρονα, φοβερή πίεση ψηλά που οδηγεί τον αντίπαλο στο εύκολο λάθος και παιχνίδι στην κόντρα με τελικό αποδέκτη τον “φονιά” Μάρκους Μπεργκ.
Ο Σουηδός ήρθε στην Ελλάδα έχοντας κακές χρονιές τα τελευταία χρόνια στο Αμβούργο, κυρίως λόγω συνεχών τραυματισμών. Στην Σούπερ Λίγκα έμεινε μακριά από αυτούς και έδειξε την κλάση του, σε ένα κατώτερο του γερμανικού πρωτάθλημα. Ήταν ο πρώτος σκόρερ των πράσινων και ο 2ος στην Σούπερ Λίγκα, αφού τελευταία αγωνιστική τον πέρασε ο Σολάρι με τα 2 γκολ που πέτυχε κόντρα στην ομάδα του! Ο ίδιος ήταν εκτός αποστολής στα Πηγάδια…
ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ
Ένα κράμα νεαρών ταλαντούχων Ελλήνων (κυρίως) ποδοσφαιριστών με ξένους έμπειρους σε μεγάλα πρωταθλήματα, αλλά όταν πρωτοήρθαν η καριέρα τους είχε πτωτικές τάσεις. Από τους νεαρούς πρώτος και καλύτερος Στέφανος Καπίνο. Ο 20χρονος πορτιέρο πήρε χρόνο συμμετοχής από τα 17 του στους πράσινους (σε ηλικία 17 ετών και λίγων μηνών, έπαιξε βασικός στο Καραϊσκάκη!) και πλέον θα πρέπει να λογίζεται στους έμπειρους. Οι Κώστας Τριανταφυλλόπουλος (στόπερ και δεξί μπακ, 21 ετών) και Τάσος Λαγός (αμυντικό χαφ, 22 ετών) επίσης είχαν αγωνιστεί και παλιότερα στους πράσινους, ενώ την… πρεμιέρα τους φέτος έκαναν οι Νίκος Μαρινάκης (δεξί μπακ, 21 ετών), Σπύρος Ρισβάνης (στόπερ 20 ετών) και Χρήστος Δώνης (μέσος 20 ετών). Μαζί με τους “έμπειρους” Γιώργο Κουτρουμπή (στόπερ 23 ετών, προερχόμενος από την ΑΕΚ), Βίκτωρα Κλωναρίδη (μεσοεπιθετικός 22 ετών, είχε αγωνιστεί στην ΑΕΚ πριν φύγει για το εξωτερικό και την Λιλ) και Νίκο Καρέλη (22 ετών επιθετικός, είχε παίξει στον Εργοτέλη) αποτελούν τον βασικό κορμό Ελλήνων παικτών για τους πράσινους. Υπάρχουν φυσικά και οι Ντίνας, Σπυρόπουλος και Χουχούμης που έχουν πάρει μικρότερο χρόνο συμμετοχής.
Από τους ξένους, οι περισσότεροι ήταν αμφιβόλου αγωνιστικής κατάστασης. Μάρκους Μπεργκ, Ντάνιελ Πράνιτς, Αμπτούλ Ατζαγκούν, Μεχντί Αμπέντ, Μαριάνο Γκονζάλες “Νάνο” και Ντα Σίλβα Μέντες ήρθαν να πλαισιώσουν τους Ζέκα και Σίλντενφελντ που βρίσκονται χρόνια στην Ελλάδα. Και ανταποκρίθηκαν όλοι, κάτι που πιστώνεται στον Νίκο Νταμπίζα που τους είδε, τους επέλεξε και τους έκλεισε. Μόνο με τον Εμίρ Μπαϊράμι έχει πέσει έξω, ενώ και ο Μλάντεν Πέτριτς παρότι ήταν θετικός με τον ΟΦΗ, δείχνει να μην έχει βρει ακόμη τα πατήματά του στην Ελλάδα.
ΟΙ ΣΚΟΡΕΡ
Πρώτος και καλύτερος ο Μάρκους Μπεργκ. Ο Σουηδός φορ στην πρώτη του χρονιά στην Ελλάδα πέτυχε 15 γκολ στο πρωτάθλημα και τα 2 καθοριστικά στο Κύπελλο με τον ΟΦΗ (στην παράταση). Πολύ πίσω βρίσκουμε τους Αμπέντ και Κλωναρίδη με 7 αμφότεροι, ενώ την πρώτη 5άδα συμπληρώνουν οι Καρέλης και Πράνιτς που έχουν από 5. Γενικά οι πράσινοι δεν παίρνουν σκορ στις στημένες φάσεις, αφού οι αμυντικοί του δεν το… έχουν, αλλά παρόλα αυτά Κουτρουμπής και Νάνο έχουν πετύχει καθορστικά γκολ. Τρία καθοριστικά γκολ συνήθως μπαίνοντας ως αλλαγή στο τέλος, είχε πετύχει και ο Λουτσιάνο Φιγκερόα, που πουλήθηκε έναντι ενός εκατομμυρίου ευρώ κατά τη χειμερινή περίοδο.
Κρυφά όπλα για τους πράσινους είναι ο… κοντός δαίμονας Ατζαγκούν που συνήθως έρχεται σαν τρέιλερ από πίσω, πατώντας περιοχή στα… ξαφνικά έχοντας 4 γκολ και ο Λαγός που πέτυχε τα πρώτα του γκολ με την πράσινη φανέλα φέτος και μάλιστα 2 στο ίδιο ματς (στην Λιβαδειά) που είναι και τα μοναδικά του στο πρωτάθλημα.
Η 11ΑΔΑ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ
Η βασική 11άδα για τον Παναθηναϊκό ήταν πάντα ένα μυστήριο. Γιατί ο Γιάννης Αναστασίου σαν γνήσιος… Ολλανδός (στο μυαλό) προσαρμοζόταν σε κάθε αντίπαλο ξεχωριστά. Κόντρα στον ΠΑΟΚ, μάλλον θα ακολουθήσει την πεπατημένη. Θα δώσει την πρωτοβουλία στον Δικέφαλο, θα “κλειδώσει” τα ατού του αντιπάλου, θα πιέσει ψηλά για να κλέψει μπάλες και θα ψάξει το γκολ στην κόντρα.
Κάτω από τα δοκάρια λογικά θα επιστρέψει ο Καπίνο (αν και ο Στέφανος Κοτσόλης έβγαλε ως βασικός όλα τα παιχνίδια του Κυπέλλου, χωρίς… απρόοπτα) δεξιά στην άμυνα ο Τριανταφυλλόπουλος (προτιμάται από τον “καθαρό” δεξιό μπακ Μαρινάκη, κυρίως λόγω του πάθους του και του… σβησίματος των αντιπάλων του), αριστερά ο ακούραστος Νάνο (πρώτος σε χρόνο συμμετοχής, περισσότερα λεπτά ακόμη και από τον Καπίνο!) και στόπερ το δίδυμο Κουτρουμπής – Σίλντεφελντ που από τότε που παίζουν μαζί, έχουν “δέσει” παραμερίζοντας τον Ρισβάνη σε ρόλο… θεατή και τον Τριανταφυλλόπουλο στον πάγκο, όταν δεν παίζει στα δεξιά της άμυνας.
Στα χαφ το “μηχανάκι” Λαγός θα κλειδώσει το 10άρι του ΠΑΟΚ και θα έχει δεξιά του τον Ζέκα που όντας αρχηγός φέτος έχει βρει τα πατήματά του και πραγματοποιεί εξαιρετικές εμφανίσεις και αριστερά του τον -δανεικό από την Νιουκάστλ- Αμπέντ. Όσον αφορά τους δύο που θα βρίσκονται στις πτέρυγες πίσω από τον Μάρκους Μπεργκ, πιθανότατα θα είναι οι Ατζαγκούν και Πράνιτς. Ο πρώτος μετατρέπεται σε δεύτερο φορ, αλλά και 10άρι όταν η ομάδα αμύνεται, ενώ ο Πράνιτς είναι εργαλείο για όλες τις δουλειές. Συνήθως αλλάζει πτέρυγες με τον Ζέκα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, για να μπερδέψει τον αντίπαλο προπονητή και είναι μια μόνιμη πηγή κινδύνων, με τις ατομικές του ενέργειες και το εξαιρετικό σουτ του με το αριστερό.
Από τον πάγκο αν χρειαστεί ο Γιάννης Αναστασίου έχει δύο εξαιρετικές επιθετικές λύσεις. Οι Καρέλης και Κλωναρίδης έχουν βρει τον ρόλο τους και ανταποκρίνονται εξαιρετικά, ενώ είναι μνημειώδης και η συνεργασία τους με τον Μπεργκ σε ό,τι… σχηματισμό και αν αγωνίζονται. Ας μην ξεχνάμε και τον Μλάντεν Πέτριτς ο οποίος ήρθε τον χειμώνα αντί του Λουτσιάνο Φιγκερόα, αλλά ακόμη δεν έχει προσαρμοστεί. Όμως το ένστικτο του “φονιά” δεν το χάνει ποτέ ένας ποιοτικός επιθετικός και χρειάζεται προσοχή.
