Με συνέντευξη την οποία παραχώρησε στο «Βήμα» της Κυριακής ο κ. Βαγγέλης Μαρινάκης, μιλάει για το ποδόσφαιρο και την πολιτική. Στέκεται στο όραμά του για τον Ολυμπιακό, για το μέλλον των «ερυθρολεύκων», αλλά και για το όραμά του για τον Πειραιά. Τονίζει, δε, χαρακτηριστικά, πως ο Πειραιάς δεν είναι τσιφλίκι κανενός και πως δεν έχει σκοπό να βαδίσει στα βήματα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Αναλυτικά:
Γιατί αποφασίσατε τώρα να ασχοληθείτε με την πολιτική; Μεγαλώσατε με την πολιτική, ο πατέρας σας ήταν επί χρόνια βουλευτής. Γιατί τώρα και όχι αργότερα ή νωρίτερα;
«Κάποια στιγμή έρχεται το πλήρωμα του χρόνου. Κάποτε είχα ως μοναδικό μου μέλημα τις επιχειρηματικές μου δραστηριότητες. Στη συνέχεια ήλθε ο Ολυμπιακός και απορρόφησε κάθε στιγμή του ελεύθερου χρόνου μου. Ωστόσο μήνες τώρα υπήρξαν έντονες ανησυχίες για την πορεία της πόλης και τις χαμένες ευκαιρίες. Από ενεργούς πολίτες, επικεφαλής κοινωνικών ομάδων, της ηγεσίας της Μητρόπολης Πειραιώς, φορέων της πόλης που τους ένωνε η αγάπη και το κοινό ενδιαφέρον για τον Πειραιά. Συζητώντας λοιπόν μαζί τους έγινα δέκτης της αγωνίας τους για το μέλλον. Μου έλεγαν: κύριε Μαρινάκη έχετε πετύχει στη ναυτιλία και στον Ολυμπιακό δημιουργώντας ένα μοντέλο διοίκησης που οδήγησε σε οικονομική και αγωνιστική ευρωστία. Πρέπει να ενεργοποιηθείτε για τον Πειραιά. Τον χάνουμε. Η προσπάθειά μας αυτή δεν είναι δικό μου καπρίτσιο, αλλά απαίτηση και κάλεσμα των κοινωνικών δυνάμεων της πόλης , όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα και δραστηριοποιούμαι καθημερινά. Άλλωστε μεγάλωσα σε πολιτική οικογένεια και ήρθε η στιγμή τώρα που ο Πειραιάς βιώνει με τον πλέον βίαιο τρόπο την κρίση και απαξιώνεται μέρα με την ημέρα, να βγω μπροστά μαζί με μια ομάδα ικανών ανθρώπων για να αλλάξουμε τον Πειραιά. Να ξαναγίνει η πόλη που κάποτε μεγαλουργούσαν άνθρωποι που ήρθαν εδώ από όλα τα σημεία της Ελλάδος αλλά και από την Μικρά Ασία και την Κωνσταντινούπολη και είχαν καταστήσει τον Πειραιά ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας».
Αφού λοιπόν το αποφασίσατε γιατί δεν θέσατε υποψηφιότητα για δήμαρχος; Θέλω να πω, με τέτοια επιχειρηματική και κοινωνική δραστηριότητα αν αποφασίσεις να μπεις στη μάχη, δεν μπαίνεις ως στρατιώτης.
«Αυτή ακριβώς είναι η διαφορά μου με τους άλλους. Βλέπετε με την ευλογία του Θεού, έχω εισπράξει από τα εκατομμύρια των φιλάθλων του Ολυμπιακού απέραντη αγάπη κι έχω ζήσει σημαντικές στιγμές δόξας μαζί τους. Όπως αντιλαμβάνεστε δεν έχω καμία ανάγκη αναγνωρισιμότητας, πόσω δε μάλλον μέσω της θέσης του δημάρχου του Πειραιά. Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρος που αφορά την επιχειρηματική μου δραστηριότητα στο εξωτερικό και η οποία με βάση τη κείμενη νομοθεσία συνιστά ασυμβίβαστο για την όποια εμπλοκή μου στην πολιτική από τη θέση του δημάρχου. Πρόκειται ασφαλώς για μια στρέβλωση που πρέπει κάποτε να τελειώσει. Είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα να δοθεί η ευκαιρία στις παραγωγικές τάξεις να προσφέρουν. Δεν είναι δυνατόν να διαφεντεύουν τις τύχες της πόλης ή ολόκληρου του λαού άνθρωποι που δεν έχουν κολλήσει ούτε ένα ένσημο και δεν έχουν δημιουργήσει ούτε μια θέση εργασίας. Αφιερώνω όμως το πάθος μου για προσφορά σε αυτή και στηρίζω τον Γιάννη Μώραλη, ο οποίος έχει δοκιμαστεί στα δύσκολα. Θα στηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις αυτή την προσπάθεια».
Μπορεί στο μέλλον να σας δούμε και ως υποψήφιο βουλευτή;
«Τώρα πάτε την βαλίτσα πολύ μακριά. Μην ψάχνετε να βρείτε θέμα. Για τον Πειραιά μιλάμε. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Πειραιά. Και ο Πειραιάς με νοιάζει. Τον Πειραιά θέλουμε να γιατρέψουμε για να αισθανθούμε και πάλι οι Πειραιώτες περήφανοι. Για το λιμάνι της καρδιάς μας παλεύουμε».
Τώρα ξέρετε τι λέει ο κ. Μιχαλολιάκος. Ότι εισάγετε στην Ελλάδα την πολιτική σχολή του Μπερλουσκόνι. Από τις επιχειρήσεις στα ΜΜΕ, μετά στο ποδόσφαιρο και στη συνέχεια στην πολιτική.
«Για να τα λέμε καθαρά και πειραιώτικα, όπως συνηθίζουμε εδώ στο λιμάνι κ. Χιώτη. Προσωπικά δεν έκανα ούτε πρόκειται να κάνω δουλειές με το δημόσιο, άρα δεν μπορώ και δεν θέλω να γίνω Έλληνας Μπερλουσκόνι. Αν ήθελα θα έθετα υποψηφιότητα ως δημοτικός σύμβουλος; Δεν θα μπορούσα να φτιάξω το δικό μου Ποτάμι ή τη δική μου Ελιά; Δεν θα μπορούσα να φτιάξω κι εγώ το κόμμα της Νέας Ελλάδας; Συμμετέχω καθημερινά στην παραγωγική δραστηριότητα της χώρας, δημιουργώ τίμιες θέσεις εργασίας. Όχι με λόγια, αλλά με σκληρή δουλειά. Δεν πολιτικολογώ αόριστα, αλλά δουλεύω 18 ώρες το 24ωρο. Και σας το είπα και πριν. Η ενασχόληση με την πολιτική και τα κοινά πρέπει να αποτελεί προνόμιο των ανεπάγγελτων ή των κομματικών κολαούζων; Να μας το πει ο κ. Μιχαλολιάκος να το ξέρουμε».
Ο κ. Μιχαλολιάκος είπε και κάτι άλλο. Ότι ούτε ο Γουλανδρής, ούτε ο Νταϊφάς θεώρησαν τον Πειραιά τσιφλίκια τους.
«Ο Πειραιάς δεν είναι τσιφλίκι κανενός. Πολύ περισσότερο δε, ενός παλαιοκομματικού ψεύτη κομματάρχη. Οι πειραιώτες είμαστε άνθρωποι εργατικοί, υπερήφανοι, προοδευτικοί. Με μια λέξη: Λεβέντες. Δεν θα επιτρέπαμε ποτέ σε κανέναν να λειτουργήσει ως τσιφλικάς. Αλλά θα σας πω και το άλλο. Με τον αείμνηστο Σταύρο Νταϊφά ήμουν πολύ πιο κοντά από κάποιους που τον επικαλούνται σήμερα όπως ο κ. Μιχαλολιάκος. Εξάλλου η κόρη του και καλή μου φίλη Ειρήνη, με την τεράστια κοινωνική της προσφορά στον τόπο μας, συμμετέχει στον συνδυασμό μας ενισχύοντας έμπρακτα αυτή τη συλλογική προσπάθεια .Και όπως δήλωσε και η ίδια προ ημερών, συντάχθηκε μαζί μας «γιατί δεν μπορεί να υπάρχει Θρύλος στον Πειραιά και η πόλη μας να μην είναι Θρύλος». Αυτό τα λέει όλα αναφορικά με το παραλήρημα του κ. Μιχαλολιάκου. Σε ότι αφορά την οικογένεια Γουλανδρή, διατηρώ όπως πιθανά ξέρετε, άριστη επαφή μαζί τους και στηρίζουν απόλυτα την κίνηση μας για έναν Πειραιά-Νικητή».
Τι έχει συμβεί με τον δήμαρχο Πειραιά; Διότι μέχρι την έναρξη της προεκλογικής περιόδου δεν δείχνατε ότι είχατε τόσο μεγάλες αντιθέσεις.
«Περιμέναμε από τον κ. Μιχαλολιάκο από θεατής να γίνει πρωταγωνιστής. Να δώσει λύση στα μεγάλα και σημαντικά και να μη λέει ψέματα στους Πειραιώτες. Να κάνει έργα και όχι ωραία φυλλάδια για παρεμβάσεις και έργα που δεν έγιναν ποτέ. Να βελτιώσει το αστικό περιβάλλον και την εικόνα του Πειραιά. Τα κτίρια που βρίσκονται στην είσοδο του οποίου θυμίζουν την εποχή του 40 όταν η πόλη είχε βομβαρδιστεί. Περίμενα από τον κ. Μιχαλολιάκο να μην περιφρονήσει τον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό που του ζήτησε την απελευθέρωση των χώρων για τη δημιουργία αθλητικών γηπέδων και χώρων άθλησης, χωρίς ο δήμος να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ, αφού τα έξοδα θα καλύπτονταν από τον Ερασιτέχνη. Να δείξει έμπρακτα ενδιαφέρον για τα παιδιά και τα αθλητικά σωματεία του Πειραιά, τα οποία κορόιδευε επανειλημμένως ότι δήθεν θα ικανοποιούσε τα απολύτως λογικά αιτήματά τους για την εξασφάλιση χώρων. Να δημιουργήσει ένα σύγχρονο κολυμβητήριο για τον Ολυμπιακό και τον Εθνικό, που αν και έχουν να επιδείξουν τεράστιες επιτυχίες στις πισίνες, βρίσκονται περιθωριοποιημένοι από την παρούσα δημοτική αρχή. Περίμενα από τον κ. Μιχαλολιάκο να είναι πιο υπεύθυνος και να μην «εκβιάζει» επιχειρηματίες του Πειραιά που χρωστούν στον Δήμο για να εξασφαλίσει τη στήριξη τους αλλά και δημοτικούς υπαλλήλους για να μείνουν στη θέση τους στον δήμο. Να κρατήσει στην πόλη τους τουρίστες της κρουαζιέρας που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τεράστια οικονομική ανάσα για τον επιχειρηματικό κόσμο. Να αναλάβει πρωτοβουλίες για την ανάδειξη του λιμανιού σε διεθνές ναυτιλιακό κέντρο. Να μην είχε καταστήσει εδώ και έξι μήνες προεκλογικό κέντρο το δημαρχείο και να μην είχε γίνει κατ εξακολούθηση φορέας των συμφερόντων κάθε λαθραίου, καταδικασμένου επιχειρηματία που εποφθαλμιά την πόλη μας. Τα σχετικά στοιχεία είναι στη διάθεσή σας ανά πάσα ώρα και στιγμή».
Και γιατί όλα αυτά που δεν έκανε ο Μιχαλολιάκος θα τα κάνει ο Μώραλης;
«Διότι ο Μώραλης διαθέτει σημαντική εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα, ικανότητες αλλά και πολιτική παιδεία. Μην ξεχνάμε ότι έχει μεγαλώσει σε ένα σπίτι που είχε πατέρα πολιτικό, έναν από τους πιο αξιοπρεπείς, τίμιους, και σοβαρούς που πέρασαν από αυτή την χώρα. Είναι συνεπώς ένα πρόσωπο νέο, αλλά και πολιτικά καταρτισμένο. Είναι αυτό που χρειάζεται ο Πειραιάς σήμερα. Τι λέει ο κόσμος; Νέα πρόσωπα, που να έχουν δουλέψει, με νέες ιδέες. Αυτός είναι ο Μώραλης. Τι εκπροσωπεί ο Μιχαλολιάκος; Το παλιό. Το παλαιοκομματικό. Που κούρασε και κουράστηκε. Που βλέπει τον Πειραιά ως ένα κλειστό σύστημα διαχείρισης της εξουσίας διαιώνισης της οικογενιοκρατίας. Εμείς δεσμευόμαστε ότι τα δέκα μεγάλα έργα που απαιτεί ο λαός θα γίνουν πραγματικότητα. Νέες θέσεις εργασίας. Χώροι άθλησης σε κάθε γειτονιά. Ενα κλειστό γυμναστήριο. Ενα κολυμβητήριο. Ενα σκοπευτήριο. Δημιουργία νέου δικαστικού μεγάρου στην πόλη. Νέο μεγάλο παιδότοπο στο Φάληρο. Ολα αυτά και όχι μόνο θα γίνουν ό,τι και αν συμβεί, χωρίς πολλά λόγια».
Για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Δρίτσα τι έχετε να πείτε;
«Ο κ. Δρίτσας μέσα από τον πολιτικό του λόγο εκφράζει κι αυτός την αγωνία του για το μέλλον της πόλης και ασκεί κριτική στη διοίκηση Μιχαλολιάκου. Συμφωνώ μαζί του σε πολλά. Και πάντως από κοινού γνωρίζουμε τα χρόνια και μεγάλα προβλήματα της πόλης που πρέπει να διορθωθούν. Θα σας πω και τούτο, διότι όπως ξέρετε εγώ δεν μασάω τα λόγια μου. Αν το δίλημμα ήταν Μιχαλολιάκος ή Δρίτσας, εγώ θα διάλεγα Δρίτσα. Αλλά τώρα υπάρχουμε εμείς. Όλοι οι φορείς του Πειραιά συσπειρώθηκαν και δημιούργησαν αυτή την πλατιά συμμαχία που έχει τις δυνάμεις και τη βούληση να αλλάξει την πόλη».
Ο κ. Δρίτσας είναι επίλεκτο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί στη χώρα αν ο ΣΥΡΙΖΑ αναδειχθεί καθαρά πρώτο κόμμα στις Ευρωεκλογές;
«Κύριε Χιώτη, δεν είμαι πολιτικός αναλυτής. Ας μιλήσουμε για τον Πειραιά μας και μόνο».
Γιατί είστε αντίθετος με την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ; Δεν συνέβαλε η COSCO στην ανάπτυξη του λιμανιού του Πειραιά, όπως υποστηρίζει η ίδια η εταιρεία αλλά και η κυβέρνηση;
«Εμείς για το λιμάνι του Πειραιά έχουμε μια ξεκάθαρη κρυστάλλινη θέση. Λέμε λοιπόν ότι θα πρέπει να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του. Όπως συμβαίνει και με το 97% των λιμανιών στην Ευρώπη. Όπως επίσης απαιτούμε από το Ελληνικό Δημόσιο τη θεσμική και αποφασιστική διεύρυνση της συμμετοχής του δήμου στη διοίκηση του ΟΛΠ. Αυτό επίσης συμβαίνει σε αντίστοιχα ευρωπαϊκά λιμάνια. Μέσα από τη διευρυμένη συμμετοχή του δήμου στον ΟΛΠ, θέλουμε να συναποφασίζουμε για το αναπτυξιακό μέλλον της πόλης. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερο κοινωνικό μέρισμα για όλους του Πειραιώτες. Είναι απλά τα πράγματα. Σας είπα: Θάλασσα και Πειραιάς πάνε μαζί. Λιμάνι και Πειραιάς πάνε μαζί. Το λιμάνι της καρδιάς μας δεν πωλείται και οι θέσεις εργασίας θα διαφυλαχτούν πάση θυσία».
Το ελληνικό ποδόσφαιρο πάσχει ή όχι; Και ποια είναι η χειρότερη ασθένειά του;
«Δυστυχώς για το ελληνικό ποδόσφαιρο μόνο ο Ολυμπιακός επενδύει σε αυτό. Με χρήμα και καθημερινή προσπάθεια. Ο Ολυμπιακός έχει δείξει ότι είναι κάτι περισσότερο από μια ομάδα. Είναι ο μεγαλύτερος αθλητικός σύλλογος στη χώρα και λειτουργεί με ευρωπαϊκά πρότυπα. Στο πλαίσιο αυτό έχει και έντονη κοινωνική δράση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διεθνής συνεργασία με τη UNICEF για τον εμβολιασμό 50.000 παιδιών. Την Κεφαλλονιά που προσφέραμε 500.000 ευρώ για την κάλυψη άμεσων αναγκών των σεισμοπλήκτων. Την Ψέριμο και την Κάλυμνο που καταστράφηκαν από τις πλημμύρες. Υποστηρίζουμε συνεχώς οικονομικά το έργο της Εκκλησίας για τα συσσίτια. Και πολλά άλλα. Όμως αυτό που με ενοχλεί είναι να βλέπουμε τσαμπατζήδες, σαλταδόρους, δήθεν σωτήρες, λαθρεμπόρους να συνεχίζουν ανενόχλητοι τη δράση τους στο ελληνικό ποδόσφαιρο, να προσπαθούν να πάρουν μόνο ότι μπορούν περισσότερο χωρίς να βάζουν το χέρι στην τσέπη. Αναρωτιέμαι. Μήπως ήρθε η ώρα, η πολιτεία να τους μαζέψει;;;».
Σας περνάει ποτέ από το μυαλό σας ότι κάποτε μπορεί να πάψετε να είστε πρόεδρος του Ολυμπιακού;
«Από την πρώτη μέρα που ανέλαβα τον Ολυμπιακό, ακούω συνεχώς σενάρια ότι φεύγω. Τώρα προφανώς διακινούν σενάρια όσοι φοβούνται μήπως μείνω πολύ στον Ολυμπιακό. Και όσο βλέπω ότι τους τρομάζει η παραμονή μου στον Ολυμπιακό, τόσο περισσότερο θα μένω. Μην ξεχνάτε ότι είμαι πολύ νέος και στην ηλικία και ως πρόεδρος του Ολυμπιακού. Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του έναν λαμπρό δρόμο. Και θα τον περπατήσω με τα εκατομμύρια των φιλάθλων μας, εντός και εκτός Ελλάδας. Έχουμε να πανηγυρίσουμε πολλά ακόμη. Τα καλύτερα έρχονται».
Είστε ικανοποιημένος από την εφετινή πορεία του Ολυμπιακού;
«Πώς θα μπορούσε να συμβαίνει το αντίθετο όταν η εφετινή χρονιά ήταν μια από τις επιτυχημένες στην ιστορία της ομάδας μας; Και αυτό δεν το λέω εγώ, αλλά τα αποτελέσματα. Σαφώς και είμαι πολύ ικανοποιημένος. Από κει και πέρα όπως συνηθίζω να λέω, τα λόγια είναι φτώχεια. Οι πράξεις έρχονται λίαν συντόμως. Θα δυναμώσουμε ακόμη περισσότερο και θα καταστήσουμε τον Ολυμπιακό ακόμη πιο ισχυρό εντός κι εκτός Ελλάδας».
